Ketamine Injectable opiates Red Συζήτηση: Κεταμίνη και ενέσιμα οπιούχα

[HEISENBERG]

Κεταμίνη και ενέσιμα οπιούχα

Ηκεταμίνη είναι ένα διαχωριστικό αναισθητικό που έχει κερδίσει την προσοχή για τη χρήση του τόσο σε κλινικές ρυθμίσεις όσο και ως φάρμακο αναψυχής. Η κεταμίνη δρα κυρίως μέσω του αποκλεισμού του υποδοχέα Ν-μεθυλ-D-ασπαρτικού (NMDA), ενός υποτύπου του υποδοχέα γλουταμικού. Το γλουταμικό είναι ο πιο άφθονος διεγερτικός νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο και διαδραματίζει βασικό ρόλο στη συναπτική πλαστικότητα, τη μάθηση και τη μνήμη.

Αναστέλλοντας τους υποδοχείς NMDA, η κεταμίνη μειώνει τη δραστηριότητα του γλουταμινικού, οδηγώντας σε κατάσταση διαχωρισμού. Αυτή η διαχωριστική κατάσταση χαρακτηρίζεται από ένα αίσθημα απομάκρυνσης από την πραγματικότητα, το περιβάλλον, ακόμη και το ίδιο το σώμα, γι' αυτό και η κεταμίνη αναφέρεται ως διαχωριστικό αναισθητικό.

Η κεταμίνη αυξάνει έμμεσα τα επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της διάθεσής της. Αυτή η ντοπαμινεργική δραστηριότητα είναι μέρος του λόγου για τον οποίο η κεταμίνη μπορεί να έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Εκτός αυτού, η κεταμίνη έχει κάποια δράση στο οπιοειδές σύστημα, η οποία μπορεί να συμβάλλει στις αναλγητικές (ανακουφιστικές από τον πόνο) ιδιότητές της.


Τα ενέσιμα οπιούχα, γνωστά και ως οπιοειδή, είναι μια κατηγορία φαρμάκων που περιλαμβάνει φυσικές, ημισυνθετικές και συνθετικές ουσίες που προέρχονται από την οπιούχο παπαρούνα ή έχουν δημιουργηθεί για να μιμηθούν τις επιδράσεις της. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως για τις ισχυρές αναλγητικές τους ιδιότητες, αλλά είναι επίσης γνωστά για τη δυνατότητα κατάχρησης.

Τα ενέσιμα οπιούχα δρουν με τη δέσμευση σε συγκεκριμένους υποδοχείς στον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και άλλα μέρη του σώματος, γνωστούς ως υποδοχείς οπιοειδών. Οι τρεις κύριοι τύποι υποδοχέων οπιοειδών είναι οι εξής:

1. Mu (μ) υποδοχείς: Η κύρια θέση για την ανακούφιση από τον πόνο, την ευφορία και την αναπνευστική καταστολή.
2. Δέλτα (δ) υποδοχείς: Συμμετέχουν στη ρύθμιση της διάθεσης και της αναλγησίας.
3. Υποδοχείς Κάππα (κ): Συνδέονται με την ανακούφιση από τον πόνο, τη δυσφορία και τις ψευδαισθήσεις.

Όταν τα οπιούχα συνδέονται σε αυτούς τους υποδοχείς, αναστέλλουν την απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών όπως η ουσία Ρ και το γλουταμικό που εμπλέκονται στη μετάδοση σημάτων πόνου. Η δράση αυτή μειώνει την αντίληψη του πόνου και αυξάνει την ανοχή στον πόνο. Τα οπιούχα καταθλίβουν επίσης το κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε καταστολή, υπνηλία και, σε υψηλές δόσεις, σε αναπνευστική καταστολή, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου σε καταστάσεις υπερβολικής δόσης.

Τα οπιούχα πυροδοτούν την απελευθέρωση ντοπαμίνης στην οδό ανταμοιβής του εγκεφάλου, ιδίως σε περιοχές όπως ο πυρήνας του πυρήνα accumbens. Αυτή η αύξηση της ντοπαμίνης δημιουργεί συναισθήματα έντονης ευχαρίστησης και ευφορίας, τα οποία συμβάλλουν στο εθιστικό δυναμικό αυτών των ναρκωτικών.

Παραδείγματα ενέσιμων οπιούχων:

• Μορφίνη: Χρησιμοποιείται συχνά σε ιατρικά περιβάλλοντα για τη διαχείριση έντονου πόνου, όπως ο μετεγχειρητικός πόνος, ο καρκινικός πόνος και η παρηγορητική φροντίδα. Η μορφίνη είναι ένας ισχυρός αγωνιστής των υποδοχέων mu, παρέχοντας ισχυρά αναλγητικά αποτελέσματα μαζί με καταστολή και ευφορία.
• Ηρωίνη (διακετυλομορφίνη): Αν και αρχικά αναπτύχθηκε για ιατρική χρήση, η ηρωίνη είναι σήμερα ένα παράνομο φάρμακο χωρίς αποδεκτή ιατρική χρήση σε πολλές χώρες. Είναι ιδιαίτερα εθιστική και συνήθως γίνεται κατάχρηση για τις έντονες ευφορικές επιδράσεις της. Μετά την ένεση, η ηρωίνη διασχίζει γρήγορα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και μετατρέπεται σε μορφίνη, η οποία στη συνέχεια συνδέεται με τους υποδοχείς οπιοειδών, οδηγώντας σε ισχυρή ευφορία και ανακούφιση από τον πόνο.
• Φεντανύλη: Η φεντανύλη είναι ένα συνθετικό οπιοειδές που χρησιμοποιείται σε ιατρικά περιβάλλοντα για τον έντονο πόνο, όπως κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης ή για τον πόνο από καρκίνο. Χρησιμοποιείται επίσης συνήθως στην αναισθησία. Η φεντανύλη είναι εξαιρετικά ισχυρή, περίπου 50-100 φορές ισχυρότερη από τη μορφίνη, και δρα γρήγορα δεσμεύοντας ισχυρά τους υποδοχείς mu. Η ισχύς της την καθιστά εξαιρετικά αποτελεσματική στην ανακούφιση του πόνου, αλλά αυξάνει επίσης τον κίνδυνο υπερδοσολογίας, ιδίως όταν χρησιμοποιείται με ακατάλληλο τρόπο.
• Υδρομορφόνη (Dilaudid): Άλλο ένα ισχυρό οπιοειδές που χρησιμοποιείται για τον έντονο πόνο, συχνά σε περιπτώσεις όπου άλλα οπιοειδή είναι αναποτελεσματικά. Παρόμοια με τη μορφίνη, η υδρομορφόνη δρα κυρίως στους υποδοχείς mu για να παράγει αναλγησία, καταστολή και ευφορία.

Ο συνδυασμός της κεταμίνης με ενέσιμα οπιούχα μπορεί να προκαλέσει πολύπλοκα και δυνητικά επικίνδυνα αποτελέσματα λόγω του τρόπου με τον οποίο οι ουσίες αυτές αλληλεπιδρούν στον εγκέφαλο και το σώμα.

1. Αυξημένος κίνδυνος αναπνευστικής κατάθλιψης: Τόσο η κεταμίνη όσο και τα οπιούχα μπορούν να καταθλίψουν το αναπνευστικό σύστημα, αλλά το κάνουν μέσω διαφορετικών μηχανισμών. Τα οπιούχα δρουν κυρίως στο στέλεχος του εγκεφάλου για να μειώσουν την τάση για αναπνοή, ενώ η κεταμίνη, αν και γενικά είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει αναπνευστική κατάθλιψη από μόνη της, μπορεί να επιδεινώσει αυτό το αποτέλεσμα όταν συνδυάζεται με οπιούχα. Αυτός ο συνδυασμός αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο θανατηφόρας αναπνευστικής καταστολής, ιδίως σε περιπτώσεις υπερδοσολογίας.
2. Ενισχυμένη καταστολή και γνωστική εξασθένιση: Και τα δύο φάρμακα προκαλούν καταστολή, αλλά όταν χρησιμοποιούνται μαζί, η επίδραση αυτή ενισχύεται. Οι χρήστες ενδέχεται να βιώσουν βαθιά καταστολή, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη γνωστική λειτουργία και τις κινητικές δεξιότητες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων, ιδίως εάν το άτομο προσπαθήσει να εκτελέσει εργασίες όπως η οδήγηση.
3. Καρδιαγγειακές επιπλοκές: Η κεταμίνη μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό, ενώ τα οπιούχα τείνουν να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, μειώνοντας και τα δύο. Ο συνδυασμός μπορεί να δημιουργήσει απρόβλεπτες καρδιαγγειακές αντιδράσεις, οδηγώντας ενδεχομένως σε αρρυθμίες, υπέρταση ή υπόταση, ανάλογα με τη δόση και την ατομική ευαισθησία.
4. Απρόβλεπτες ψυχολογικές επιδράσεις: Οι διαχωριστικές επιδράσεις της κεταμίνης, σε συνδυασμό με τις ευφορικές και δυνητικά δυσφορικές επιδράσεις των οπιούχων, μπορεί να οδηγήσουν σε απρόβλεπτες ψυχολογικές εμπειρίες. Οι χρήστες ενδέχεται να εμφανίσουν έντονες ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες ή έντονο άγχος, ιδίως σε υψηλότερες δόσεις ή σε άτομα με προϋπάρχουσες καταστάσεις ψυχικής υγείας.
5. Κίνδυνος υπερδοσολογίας: Ο κίνδυνος υπερδοσολογίας είναι σημαντικά υψηλότερος όταν οι ουσίες αυτές συνδυάζονται. Σε πολλές αναφερθείσες περιπτώσεις, η θανατηφόρα έκβαση οφειλόταν στις σύνθετες επιδράσεις της αναπνευστικής καταστολής, της ακραίας καταστολής και της καρδιαγγειακής κατάρρευσης, ιδίως σε μη θεραπευτικά περιβάλλοντα όπου οι δόσεις δεν ελέγχονται προσεκτικά.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.