Έχουν περάσει μόλις 10 χρόνια από τότε που το Κολοράντο έγινε η πρώτη πολιτεία που νομιμοποίησε την πώληση μαριχουάνας για ψυχαγωγικούς σκοπούς για ενήλικες το 2014 και περίπου η μισή χώρα έχει ακολουθήσει το παράδειγμά της. Περισσότεροι από 100 εκατομμύρια Αμερικανοί κατάφεραν από το να μην έχουν καμία νόμιμη πρόσβαση στη μαριχουάνα να μπορούν να μπουν σε ένα φαρμακείο, να αγοράσουν χόρτο και να το απολαύσουν όποτε θέλουν.
Τώρα ο Bo Kilmer, συνιδρυτής του Κέντρου Έρευνας για την Πολιτική των Ναρκωτικών RAND, παρατηρεί παρόμοια δραστηριότητα στη νομιμοποίηση των ψυχεδελικών ουσιών. Βλέπει εκκολαπτόμενη νομοθεσία για τη νόμιμη πώληση ψυχεδελικών, παρόμοια με αυτή που προηγήθηκε της νομιμοποίησης της κάνναβης. Ενώ η ιατρική χρήση των ψυχεδελικών λαμβάνει μεγαλύτερη προσοχή και τα κράτη διαθέτουν κονδύλια για την έρευνα, η πιθανότητα λιανικής πώλησης ψυχεδελικών γίνεται όλο και πιο ανησυχητική. "Οι πολιτειακοί φορείς χάραξης πολιτικής, είτε τους αρέσει είτε όχι, θα πρέπει να ασχοληθούν με αυτά τα ζητήματα" - σημείωσε ο Kilmer.
Παρ' όλα αυτά, οι δημόσιες συζητήσεις σχετικά με τη λειτουργία της λιανικής αγοράς ψυχεδελικών ουσιών εξακολουθούν να είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οι συζητήσεις αφορούν κυρίως περιορισμένες προσεγγίσεις, όπως η θεραπεία, οι θρησκευτικές εξαιρέσεις ή τα εποπτευόμενα καταφύγια.
Τώρα ο Bo Kilmer, συνιδρυτής του Κέντρου Έρευνας για την Πολιτική των Ναρκωτικών RAND, παρατηρεί παρόμοια δραστηριότητα στη νομιμοποίηση των ψυχεδελικών ουσιών. Βλέπει εκκολαπτόμενη νομοθεσία για τη νόμιμη πώληση ψυχεδελικών, παρόμοια με αυτή που προηγήθηκε της νομιμοποίησης της κάνναβης. Ενώ η ιατρική χρήση των ψυχεδελικών λαμβάνει μεγαλύτερη προσοχή και τα κράτη διαθέτουν κονδύλια για την έρευνα, η πιθανότητα λιανικής πώλησης ψυχεδελικών γίνεται όλο και πιο ανησυχητική. "Οι πολιτειακοί φορείς χάραξης πολιτικής, είτε τους αρέσει είτε όχι, θα πρέπει να ασχοληθούν με αυτά τα ζητήματα" - σημείωσε ο Kilmer.
Παρ' όλα αυτά, οι δημόσιες συζητήσεις σχετικά με τη λειτουργία της λιανικής αγοράς ψυχεδελικών ουσιών εξακολουθούν να είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οι συζητήσεις αφορούν κυρίως περιορισμένες προσεγγίσεις, όπως η θεραπεία, οι θρησκευτικές εξαιρέσεις ή τα εποπτευόμενα καταφύγια.
Ακόμα και αν αυτά τα μοντέλα αναπτυχθούν καλά και φτάσει η γενική αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, πολλοί άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να μην έχουν πρόσβαση στα ψυχεδελικά. Δεν θα είναι όλοι σε θέση να πάρουν μια συνταγή για το ψυχεδελικό που προτιμούν και δεν θα μπορούν όλοι να αντέξουν οικονομικά τα ακριβά εποπτευόμενα προγράμματα που κοστίζουν τουλάχιστον 1.800 δολάρια ανά συνεδρία στο κρατικό πρόγραμμα του Όρεγκον ή χιλιάδες δολάρια σε κέντρα καταφυγής υψηλών προδιαγραφών. Επιπλέον, δεν θα θέλουν όλοι να ενταχθούν σε θρησκευτικές κοινότητες για να λάβουν απαλλαγή. Για όσους δεν έχουν γνωστούς που μπορούν να μοιραστούν ψυχεδελικά, ούτε η αποποινικοποίηση από μόνη της θα βελτιώσει σημαντικά την πρόσβαση.
Αν η άρση της απαγόρευσης των ψυχεδελικών υπονοεί ότι όλοι οι ενήλικες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτά, τότε η έγκριση των λιανικών πωλήσεων θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των ελλείψεων. Ωστόσο, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ακόμη και οι υποστηρικτές των ψυχεδελικών μπορεί να είναι αντίθετοι με την ιδέα αυτή. Τα ψυχεδελικά ενέχουν ορισμένους κινδύνους και η αυξημένη διαθεσιμότητα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη έκθεση σε αυτούς τους κινδύνους, κάτι που δεν είναι ακόμη καλά κατανοητό. Επιπλέον, υπάρχει σοβαρή ανησυχία μεταξύ των υποστηρικτών ότι η νομιμοποίηση πολύ γρήγορα ή απρόσεκτα θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκ νέου απαγόρευση των ψυχεδελικών.
Το ζήτημα της νομιμοποίησης και της εμπορίας των ψυχεδελικών είναι πράγματι αμφιλεγόμενο και απαιτεί μια ισορροπημένη προσέγγιση. Από τη μία πλευρά, η ψυχεδελική θεραπεία έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία διαφόρων ψυχικών ασθενειών, όπως η κατάθλιψη και η διαταραχή μετατραυματικού στρες. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κίνδυνοι που συνδέονται με την ανεξέλεγκτη χρήση τέτοιων ουσιών, οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικές συνέπειες για την υγεία και την ασφάλεια.
Αν η άρση της απαγόρευσης των ψυχεδελικών υπονοεί ότι όλοι οι ενήλικες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτά, τότε η έγκριση των λιανικών πωλήσεων θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των ελλείψεων. Ωστόσο, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ακόμη και οι υποστηρικτές των ψυχεδελικών μπορεί να είναι αντίθετοι με την ιδέα αυτή. Τα ψυχεδελικά ενέχουν ορισμένους κινδύνους και η αυξημένη διαθεσιμότητα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη έκθεση σε αυτούς τους κινδύνους, κάτι που δεν είναι ακόμη καλά κατανοητό. Επιπλέον, υπάρχει σοβαρή ανησυχία μεταξύ των υποστηρικτών ότι η νομιμοποίηση πολύ γρήγορα ή απρόσεκτα θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκ νέου απαγόρευση των ψυχεδελικών.
Το ζήτημα της νομιμοποίησης και της εμπορίας των ψυχεδελικών είναι πράγματι αμφιλεγόμενο και απαιτεί μια ισορροπημένη προσέγγιση. Από τη μία πλευρά, η ψυχεδελική θεραπεία έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία διαφόρων ψυχικών ασθενειών, όπως η κατάθλιψη και η διαταραχή μετατραυματικού στρες. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κίνδυνοι που συνδέονται με την ανεξέλεγκτη χρήση τέτοιων ουσιών, οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικές συνέπειες για την υγεία και την ασφάλεια.
Η εμπορευματοποίηση των ψυχεδελικών ουσιών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα η διαθεσιμότητα και η χρήση τους να περιορίζεται μόνο από τις οικονομικές δυνατότητες των ανθρώπων, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει τις κοινωνικές ανισότητες. Ως εκ τούτου, η ύπαρξη κυβερνητικής ρύθμισης και η ανάπτυξη κατανοητών πολιτικών είναι σημαντικά βήματα για να εξασφαλιστεί η ασφαλής πρόσβαση σε αυτές τις ουσίες.
Έρευνες, όπως οι εκθέσεις του RAND και του Transform Drug Policy Foundation, μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση μιας ισορροπημένης στρατηγικής που θα λαμβάνει υπόψη τόσο τις ανάγκες της κοινωνίας όσο και τους πιθανούς κινδύνους. Μια βασική πτυχή είναι η δημιουργία μιας υποδομής για εκπαιδευτικά προγράμματα, ώστε οι χρήστες να κατανοήσουν πώς να χρησιμοποιούν τα ψυχεδελικά με ασφάλεια και να αναπτυχθεί η αγορά όχι μόνο για εμπορικά συμφέροντα αλλά και για τη δημόσια υγεία.
Είναι επίσης σημαντικό να ληφθούν υπόψη τα πολιτιστικά και ιστορικά πλαίσια στα οποία χρησιμοποιούνται τα ψυχεδελικά. Σε ορισμένους πολιτισμούς, ορισμένοι τύποι αυτών των ουσιών έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά και μπορεί να αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης πρακτικής αυτογνωσίας και πνευματικής ανάπτυξης. Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία μιας πιο ολιστικής κατανόησης και ρύθμισης της αγοράς ψυχεδελικών ουσιών.
Τελικά, η δημόσια συζήτηση που θα βασίζεται στην έρευνα και την πρακτική εμπειρία θα βοηθήσει στην ανάπτυξη βέλτιστων λύσεων για τη νομιμοποίηση και την εμπορία των ψυχεδελικών ουσιών.
Έρευνες, όπως οι εκθέσεις του RAND και του Transform Drug Policy Foundation, μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση μιας ισορροπημένης στρατηγικής που θα λαμβάνει υπόψη τόσο τις ανάγκες της κοινωνίας όσο και τους πιθανούς κινδύνους. Μια βασική πτυχή είναι η δημιουργία μιας υποδομής για εκπαιδευτικά προγράμματα, ώστε οι χρήστες να κατανοήσουν πώς να χρησιμοποιούν τα ψυχεδελικά με ασφάλεια και να αναπτυχθεί η αγορά όχι μόνο για εμπορικά συμφέροντα αλλά και για τη δημόσια υγεία.
Είναι επίσης σημαντικό να ληφθούν υπόψη τα πολιτιστικά και ιστορικά πλαίσια στα οποία χρησιμοποιούνται τα ψυχεδελικά. Σε ορισμένους πολιτισμούς, ορισμένοι τύποι αυτών των ουσιών έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά και μπορεί να αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης πρακτικής αυτογνωσίας και πνευματικής ανάπτυξης. Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία μιας πιο ολιστικής κατανόησης και ρύθμισης της αγοράς ψυχεδελικών ουσιών.
Τελικά, η δημόσια συζήτηση που θα βασίζεται στην έρευνα και την πρακτική εμπειρία θα βοηθήσει στην ανάπτυξη βέλτιστων λύσεων για τη νομιμοποίηση και την εμπορία των ψυχεδελικών ουσιών.
Λιανική πώληση ψυχεδελικών
Καθώς εξετάζουμε τη λιανική πώληση των ψυχεδελικών, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σημαντικό ερώτημα: πώς μπορούμε να αποφύγουμε το ψυχεδελικό χάος σε μια κοινωνία όπου τα μανιτάρια εμφανίζονται σε κάθε κατάστημα, η DMT σε κομψά στυλό vape pens βρίσκεται στα χέρια των νέων και τα τμήματα επειγόντων περιστατικών ξεχειλίζουν από ανθρώπους των οποίων η αντίληψη της πραγματικότητας έχει διαστρεβλωθεί πέρα από κάθε αναγνώριση;
Ο εμπειρογνώμονας Kilmer εντοπίζει δύο βασικές κατηγορίες στην εφοδιαστική της λιανικής πώλησης ψυχεδελικών: την αρχιτεκτονική του εφοδιασμού και τις σχεδιαστικές εκτιμήσεις. Η πρώτη είναι να καθοριστεί ποιος μπορεί να εφαρμόσει τα ψυχεδελικά. Η έκθεση της RAND παρουσιάζει μια ποικιλία μοντέλων, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων από κυβερνητικούς οργανισμούς, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, εταιρείες με κοινωνικό προσανατολισμό και παραδοσιακές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις.
Από την άποψη της ελάχιστης παρέμβασης, η καλύτερη επιλογή μπορεί να είναι να δοθεί στην κυβέρνηση το μονοπώλιο της διανομής. Αυτό έγινε σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ όταν καταργήθηκε η απαγόρευση του αλκοόλ τη δεκαετία του 1930. Παρόμοιες προσεγγίσεις παρατηρούνται στον Καναδά, όπου επαρχίες όπως το Κεμπέκ και η Νέα Σκωτία διαχειρίζονται τις πωλήσεις κάνναβης.
Καθώς εξετάζουμε τη λιανική πώληση των ψυχεδελικών, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σημαντικό ερώτημα: πώς μπορούμε να αποφύγουμε το ψυχεδελικό χάος σε μια κοινωνία όπου τα μανιτάρια εμφανίζονται σε κάθε κατάστημα, η DMT σε κομψά στυλό vape pens βρίσκεται στα χέρια των νέων και τα τμήματα επειγόντων περιστατικών ξεχειλίζουν από ανθρώπους των οποίων η αντίληψη της πραγματικότητας έχει διαστρεβλωθεί πέρα από κάθε αναγνώριση;
Ο εμπειρογνώμονας Kilmer εντοπίζει δύο βασικές κατηγορίες στην εφοδιαστική της λιανικής πώλησης ψυχεδελικών: την αρχιτεκτονική του εφοδιασμού και τις σχεδιαστικές εκτιμήσεις. Η πρώτη είναι να καθοριστεί ποιος μπορεί να εφαρμόσει τα ψυχεδελικά. Η έκθεση της RAND παρουσιάζει μια ποικιλία μοντέλων, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων από κυβερνητικούς οργανισμούς, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, εταιρείες με κοινωνικό προσανατολισμό και παραδοσιακές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις.
Από την άποψη της ελάχιστης παρέμβασης, η καλύτερη επιλογή μπορεί να είναι να δοθεί στην κυβέρνηση το μονοπώλιο της διανομής. Αυτό έγινε σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ όταν καταργήθηκε η απαγόρευση του αλκοόλ τη δεκαετία του 1930. Παρόμοιες προσεγγίσεις παρατηρούνται στον Καναδά, όπου επαρχίες όπως το Κεμπέκ και η Νέα Σκωτία διαχειρίζονται τις πωλήσεις κάνναβης.
Το κρατικό μονοπώλιο στην πώληση ψυχεδελικών έχει τα πλεονεκτήματά του. Ένας μόνο προμηθευτής θα εξασφάλιζε τον έλεγχο της ασφάλειας των προϊόντων, αποφεύγοντας προβλήματα όπως η προσθήκη φαιντανύλης στο MDMA, ένας κίνδυνος που γίνεται όλο και πιο σημαντικός στη μαύρη αγορά, ή υποβαθμισμένα προϊόντα που προκαλούν ναυτία. Ελλείψει ανταγωνισμού στο λιανικό εμπόριο, μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα ανεύθυνου μάρκετινγκ που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο νέους καταναλωτές, κάτι που ήταν ένα από τα προβλήματα με την αγορά κάνναβης. Πιθανότατα η κυβέρνηση δεν θα ανεγείρει διαφημιστικές πινακίδες που θα προσφέρουν LSD - στη δεκαετία του '50 οι αρχές γενικά σιωπούσαν για τα πειράματά τους με την ουσία.
Παρ' όλα αυτά, το να δοθεί στην κυβέρνηση το αποκλειστικό δικαίωμα να πουλάει νόμιμα ψυχεδελικά, αφού η κυβέρνηση Νίξον αρχικά οδήγησε αυτές τις ουσίες στην παρανομία, φαίνεται ειρωνικό.Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και στο πλαίσιο της νομιμοποίησης της κάνναβης, η ιδέα του κυβερνητικού ελέγχου των πωλήσεων δεν έγινε ευρέως αποδεκτή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα άλλο βήμα θα μπορούσε να είναι η νομιμοποίηση των πωλήσεων μέσω ορισμένων οργανισμών, όπως μη κερδοσκοπικές ή φιλανθρωπικές εταιρείες. Για παράδειγμα, η Νέα Υόρκη, όταν εξέδωσε τις πρώτες άδειες λιανικής πώλησης κάνναβης, τις έδωσε είτε σε μη κερδοσκοπικά ιδρύματα είτε σε ενάγοντες με έμφαση σε ευάλωτες ομάδες (κυρίως σε άτομα με ποινικό μητρώο που σχετίζεται με την κάνναβη).
Παρ' όλα αυτά, το να δοθεί στην κυβέρνηση το αποκλειστικό δικαίωμα να πουλάει νόμιμα ψυχεδελικά, αφού η κυβέρνηση Νίξον αρχικά οδήγησε αυτές τις ουσίες στην παρανομία, φαίνεται ειρωνικό.Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και στο πλαίσιο της νομιμοποίησης της κάνναβης, η ιδέα του κυβερνητικού ελέγχου των πωλήσεων δεν έγινε ευρέως αποδεκτή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα άλλο βήμα θα μπορούσε να είναι η νομιμοποίηση των πωλήσεων μέσω ορισμένων οργανισμών, όπως μη κερδοσκοπικές ή φιλανθρωπικές εταιρείες. Για παράδειγμα, η Νέα Υόρκη, όταν εξέδωσε τις πρώτες άδειες λιανικής πώλησης κάνναβης, τις έδωσε είτε σε μη κερδοσκοπικά ιδρύματα είτε σε ενάγοντες με έμφαση σε ευάλωτες ομάδες (κυρίως σε άτομα με ποινικό μητρώο που σχετίζεται με την κάνναβη).
Με τον περιορισμό των αδειών λιανικής πώλησης σε οργανισμούς με δημόσιο σκοπό, μπορούν να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανές υπερβολές μιας εμπορικής προσέγγισης στην πώληση ψυχεδελικών, όπως το επιθετικό μάρκετινγκ ή η παράκαμψη των κανονισμών για την αύξηση των εσόδων, δίνοντας έμφαση στα συμφέροντα της δημόσιας υγείας και της δικαιοσύνης.
Εφαρμόζοντας αυστηρότερους περιορισμούς, αρκετές χώρες, όπως η Ουρουγουάη, η Ισπανία και, πιο πρόσφατα, η Γερμανία, έχουν εφαρμόσει ένα μη κερδοσκοπικό συλλογικό μοντέλο για την κάνναβη, το οποίο μπορεί να προσαρμοστεί για τα ψυχεδελικά μέσω των λεγόμενων "κοινωνικών λεσχών". Αυτές οι λέσχες δημιουργούν χώρους όπου οι συμμετέχοντες μπορούν να αγοράζουν και να κάνουν χρήση ναρκωτικών ενώ λαμβάνουν διαφορετικού βαθμού υποστήριξη από την κοινότητα και τους συνομηλίκους τους.
Παράλληλα, στις ΗΠΑ επικρατεί μια εμπορική προσέγγιση στις πωλήσεις κάνναβης. Θεωρητικά, το μοντέλο αυτό θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο στους καταναλωτές, προωθώντας τον ανταγωνισμό και μειώνοντας τις τιμές. Ωστόσο, δημιουργεί επίσης ένα κίνητρο για τις εταιρείες να παρακάμπτουν τους κανόνες σε αναζήτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, συμπεριλαμβανομένης της επιθετικής διαφήμισης και της καινοτομίας των προϊόντων, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ανησυχίες, ακόμη και μεταξύ των υποστηρικτών. Για παράδειγμα, το να μασάτε καραμέλες με THC είναι ένα πράγμα, αλλά γλειφιτζούρια με LSD ή τσάι φούσκας με ψιλοκυβίνη; Αυτό διαμορφώνει διφορούμενες καταστάσεις.
Εφαρμόζοντας αυστηρότερους περιορισμούς, αρκετές χώρες, όπως η Ουρουγουάη, η Ισπανία και, πιο πρόσφατα, η Γερμανία, έχουν εφαρμόσει ένα μη κερδοσκοπικό συλλογικό μοντέλο για την κάνναβη, το οποίο μπορεί να προσαρμοστεί για τα ψυχεδελικά μέσω των λεγόμενων "κοινωνικών λεσχών". Αυτές οι λέσχες δημιουργούν χώρους όπου οι συμμετέχοντες μπορούν να αγοράζουν και να κάνουν χρήση ναρκωτικών ενώ λαμβάνουν διαφορετικού βαθμού υποστήριξη από την κοινότητα και τους συνομηλίκους τους.
Παράλληλα, στις ΗΠΑ επικρατεί μια εμπορική προσέγγιση στις πωλήσεις κάνναβης. Θεωρητικά, το μοντέλο αυτό θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο στους καταναλωτές, προωθώντας τον ανταγωνισμό και μειώνοντας τις τιμές. Ωστόσο, δημιουργεί επίσης ένα κίνητρο για τις εταιρείες να παρακάμπτουν τους κανόνες σε αναζήτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, συμπεριλαμβανομένης της επιθετικής διαφήμισης και της καινοτομίας των προϊόντων, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ανησυχίες, ακόμη και μεταξύ των υποστηρικτών. Για παράδειγμα, το να μασάτε καραμέλες με THC είναι ένα πράγμα, αλλά γλειφιτζούρια με LSD ή τσάι φούσκας με ψιλοκυβίνη; Αυτό διαμορφώνει διφορούμενες καταστάσεις.
Ενώ υπάρχουν παραλληλισμοί με την κάνναβη, υπάρχουν κρίσιμες διαφορές που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την εφαρμογή ενός παρόμοιου μοντέλου στα ψυχεδελικά. Ο Kilmer εξηγεί ότι οι λιανικές πωλήσεις κάνναβης ξεκίνησαν από δύο πρωταρχικούς στόχους: τη μείωση των συλλήψεων και την αύξηση των φορολογικών εσόδων. Υποστηρίζει ότι οι παράγοντες αυτοί δεν θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη μεταρρύθμιση της πολιτικής για τα ψυχεδελικά, καθώς ο αριθμός των συλλήψεων και τα οικονομικά οφέλη των ψυχεδελικών είναι σημαντικά χαμηλότερα από ό,τι της κάνναβης, σύμφωνα με τη μελέτη της RAND.
Ο Kilmer εντοπίζει επίσης τουλάχιστον τρεις βασικές διαφορές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη δυναμική της αγοράς. Πρώτον, οι χρήστες ψυχεδελικών θα είναι λιγότερο ευαίσθητοι στις μεταβολές των τιμών από ό,τι οι χρήστες κάνναβης, επειδή δεν έχουν μια αξιόπιστη μαύρη αγορά για να στραφούν. Δεύτερον, η παρακολούθηση της χρήσης δεν έχει σημασία για την κάνναβη, ενώ για τα ψυχεδελικά αποτελεί σημαντική πτυχή, καθώς ακόμη και οι χρήστες για ψυχαγωγικούς σκοπούς μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθούνται από κάποιον ξένο. Τρίτον, παρόλο που η κάνναβη χρησιμοποιείται αρκετά συχνά, η μελέτη της RAND δείχνει ότι η αγορά ψυχεδελικών στην τρέχουσα κατάστασή της διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από σπάνιους χρήστες.
Υπάρχουν πολλές πτυχές του σχεδιασμού που πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να δημιουργηθεί ένα επιτυχημένο μοντέλο προσφοράς. Είναι απαραίτητο να καθοριστεί ποιος θα εμπλέκεται στην παραγωγή ή την καλλιέργεια των ψυχεδελικών, ποιο σύστημα ελέγχου ποιότητας μπορεί να εφαρμοστεί, πώς θα ρυθμιστεί η συσκευασία και πώς θα επικοινωνηθούν αποτελεσματικά οι πληροφορίες σχετικά με την τεκμηριωμένη επιλογή. Ποιες στρατηγικές για τη δημόσια εκπαίδευση μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση υπεύθυνης χρήσης; Ποια θα είναι η πολιτική για τη διαφήμιση; Θα πρέπει να επιβληθούν όρια δοσολογίας; Ποιες σημαντικές πληροφορίες για τη μείωση της βλάβης θα πρέπει να επισυνάπτονται στα προϊόντα;
Ο Kilmer εντοπίζει επίσης τουλάχιστον τρεις βασικές διαφορές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη δυναμική της αγοράς. Πρώτον, οι χρήστες ψυχεδελικών θα είναι λιγότερο ευαίσθητοι στις μεταβολές των τιμών από ό,τι οι χρήστες κάνναβης, επειδή δεν έχουν μια αξιόπιστη μαύρη αγορά για να στραφούν. Δεύτερον, η παρακολούθηση της χρήσης δεν έχει σημασία για την κάνναβη, ενώ για τα ψυχεδελικά αποτελεί σημαντική πτυχή, καθώς ακόμη και οι χρήστες για ψυχαγωγικούς σκοπούς μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθούνται από κάποιον ξένο. Τρίτον, παρόλο που η κάνναβη χρησιμοποιείται αρκετά συχνά, η μελέτη της RAND δείχνει ότι η αγορά ψυχεδελικών στην τρέχουσα κατάστασή της διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από σπάνιους χρήστες.
Υπάρχουν πολλές πτυχές του σχεδιασμού που πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να δημιουργηθεί ένα επιτυχημένο μοντέλο προσφοράς. Είναι απαραίτητο να καθοριστεί ποιος θα εμπλέκεται στην παραγωγή ή την καλλιέργεια των ψυχεδελικών, ποιο σύστημα ελέγχου ποιότητας μπορεί να εφαρμοστεί, πώς θα ρυθμιστεί η συσκευασία και πώς θα επικοινωνηθούν αποτελεσματικά οι πληροφορίες σχετικά με την τεκμηριωμένη επιλογή. Ποιες στρατηγικές για τη δημόσια εκπαίδευση μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση υπεύθυνης χρήσης; Ποια θα είναι η πολιτική για τη διαφήμιση; Θα πρέπει να επιβληθούν όρια δοσολογίας; Ποιες σημαντικές πληροφορίες για τη μείωση της βλάβης θα πρέπει να επισυνάπτονται στα προϊόντα;
Αυτά και πολλά άλλα ζητήματα απαιτούν εις βάθος ανάλυση και συζήτηση, η οποία με τη σειρά της θα απαιτήσει περισσότερο χρόνο και προσπάθεια από μερικές αναλυτικές εκθέσεις. Η έρευνα που διεξήχθη από το Transform και το RAND έχει ήδη αρχίσει να θέτει αυτά τα σημαντικά θέματα, αλλά χρειάζονται περισσότερα δεδομένα για να κατανοήσουμε πιθανά έξυπνα βήματα προς τα εμπρός. "Όταν άρχισα να ερευνώ και να αναλύω λεπτομερώς τους αριθμούς, συνειδητοποίησα ότι μας έλειπαν πολλά δεδομένα" - σημείωσε ο Kilmer.
Με την ανάπτυξη της νομοθεσίας για το λιανικό εμπόριο να βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, τα δεδομένα αυτά θα χρειαστούν το συντομότερο δυνατό.
Η Νέα Υόρκη θέλει να επιτρέψει τα ψυχεδελικά
Οι υπέρμαχοι της πρόσβασης στα ψυχεδελικά ακούγονται εδώ και καιρό αιτήματα να περιμένουν περισσότερα δεδομένα. Αλλά σε περιπτώσεις όπου τα ψυχεδελικά θα μπορούσαν να προσφέρουν ανακούφιση, όπως για παράδειγμα σε άτομα με χρόνιο πόνο ή μετατραυματικό στρες, κάθε μέρα αναμονής φέρνει μόνο περισσότερη ταλαιπωρία.
Αυτό είναι που κάνει τόσο ενδιαφέρον το νομοσχέδιο που εισήγαγε τον Μάιο η εκπρόσωπος της Νέας Υόρκης Amy Paulin. Προσφέρει μια λύση που δεν απαιτεί αναμονή, ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σχεδιάζουν και προσαρμόζουν ολόκληρη την αγορά λιανικής πώλησης πριν από την παροχή πρόσβασης. Επιπλέον, μεταξύ των προσεγγίσεων για τη λιανική πώληση ψυχεδελικών, η επιλογή αυτή φαίνεται να είναι η πιο ισορροπημένη, συνδυάζοντας την αυξημένη πρόσβαση με την εστίαση στην ασφάλεια.
Με την ανάπτυξη της νομοθεσίας για το λιανικό εμπόριο να βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, τα δεδομένα αυτά θα χρειαστούν το συντομότερο δυνατό.
Η Νέα Υόρκη θέλει να επιτρέψει τα ψυχεδελικά
Οι υπέρμαχοι της πρόσβασης στα ψυχεδελικά ακούγονται εδώ και καιρό αιτήματα να περιμένουν περισσότερα δεδομένα. Αλλά σε περιπτώσεις όπου τα ψυχεδελικά θα μπορούσαν να προσφέρουν ανακούφιση, όπως για παράδειγμα σε άτομα με χρόνιο πόνο ή μετατραυματικό στρες, κάθε μέρα αναμονής φέρνει μόνο περισσότερη ταλαιπωρία.
Αυτό είναι που κάνει τόσο ενδιαφέρον το νομοσχέδιο που εισήγαγε τον Μάιο η εκπρόσωπος της Νέας Υόρκης Amy Paulin. Προσφέρει μια λύση που δεν απαιτεί αναμονή, ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σχεδιάζουν και προσαρμόζουν ολόκληρη την αγορά λιανικής πώλησης πριν από την παροχή πρόσβασης. Επιπλέον, μεταξύ των προσεγγίσεων για τη λιανική πώληση ψυχεδελικών, η επιλογή αυτή φαίνεται να είναι η πιο ισορροπημένη, συνδυάζοντας την αυξημένη πρόσβαση με την εστίαση στην ασφάλεια.
Η ουσία του νομοσχεδίου είναι η προσαρμογή του μοντέλου για την απόκτηση άδειας οδήγησης ώστε να συμπεριλάβει τα ψυχεδελικά. Όσοι είναι άνω των 18 ετών θα πρέπει να υποβληθούν σε ιατρική εξέταση, να παρακολουθήσουν ένα εκπαιδευτικό μάθημα και να περάσουν ένα τεστ, μετά το οποίο θα τους επιτρέπεται να αγοράζουν ψυχεδελικά (στην προκειμένη περίπτωση, ψιλοκυβίνη) από αδειούχους πωλητές. Τα προϊόντα αυτά θα μπορούσαν στη συνέχεια να τα παίρνουν στο σπίτι τους και να τα χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, καθώς και να καλλιεργούν μανιτάρια και να τα μοιράζονται με άλλους ενήλικες που έχουν την άδεια να το κάνουν.
Ενώ οι προσεγγίσεις που περιγράφονται στις εκθέσεις Transform και RAND δίνουν έμφαση στην αδειοδότηση της προμήθειας ψυχεδελικών ουσιών, το μοντέλο αδειών προσφέρει ένα πρόσθετο επίπεδο προστασίας που επικεντρώνεται στο ποιος επιτρέπεται να τα αγοράζει και να τα χρησιμοποιεί. Βέβαια, ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να αντιτίθενται στην ιδέα να χρειάζεται κρατική άδεια για την αγορά ή τη χρήση ψυχεδελικών ουσιών. Ωστόσο, παρόμοια απαίτηση υπάρχει και για άλλες δραστηριότητες που μπορεί να αποτελούν απειλή για τον εαυτό μας και τους άλλους, όπως η οδήγηση. Αν η εναλλακτική λύση είναι η πλήρης απαγόρευση των λιανικών πωλήσεων, τότε ας ασκούν κριτική.
Το νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει ορισμένα από τα λογιστικά προβλήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή αυτής της ιδέας, αναφέροντας ότι οι αδειούχοι καλλιεργητές μανιταριών θα μπορούν να πωλούν την ψιλοκυβίνη απευθείας στους κατόχους άδειας μέσω ενός συστήματος που θα εποπτεύεται από το Υπουργείο Υγείας, το οποίο θα είναι επίσης υπεύθυνο για το περιεχόμενο του εκπαιδευτικού μαθήματος. Φυσικά, πολλά ερωτήματα παραμένουν : ποιες παράμετροι θα ελέγχονται κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης; Θα πρέπει το μάθημα να περιλαμβάνει πρακτικές ασκήσεις; Πώς θα μπορούν οι κάτοχοι αδειών να ζητούν βοήθεια σε περίπτωση που προκύψουν δυσκολίες; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την απόκτηση άδειας για τους καλλιεργητές;
Παρ' όλα αυτά, μια προσέγγιση με υποχρεωτική αδειοδότηση σε κάθε στάδιο - από την παραγωγή έως τη διανομή και τη χρήση - δημιουργεί πολλές ρυθμιστικές ευκαιρίες, καλύπτοντας τα κενά εφοδιασμού που αφήνουν οι θεραπείες, τα ελεγχόμενα προγράμματα ή οι θρησκευτικές εξαιρέσεις. Επιδιώκοντας την άδεια των καταναλωτών, το μοντέλο αυτό είναι περισσότερο προσανατολισμένο στη μείωση της βλάβης από ό,τι η ρύθμιση της εμπορικής κάνναβης, η οποία έχει δεχθεί πολλές επικρίσεις πρόσφατα.
Παρ' όλα αυτά, μια προσέγγιση με υποχρεωτική αδειοδότηση σε κάθε στάδιο - από την παραγωγή έως τη διανομή και τη χρήση - δημιουργεί πολλές ρυθμιστικές ευκαιρίες, καλύπτοντας τα κενά εφοδιασμού που αφήνουν οι θεραπείες, τα ελεγχόμενα προγράμματα ή οι θρησκευτικές εξαιρέσεις. Επιδιώκοντας την άδεια των καταναλωτών, το μοντέλο αυτό είναι περισσότερο προσανατολισμένο στη μείωση της βλάβης από ό,τι η ρύθμιση της εμπορικής κάνναβης, η οποία έχει δεχθεί πολλές επικρίσεις πρόσφατα.
Υπάρχουν σίγουρα κίνδυνοι στη λιανική πώληση ψυχεδελικών ουσιών. Ωστόσο, πέρυσι περίπου 41.000 Αμερικανοί σκοτώθηκαν σε τροχαία ατυχήματα και συνεχίζουμε να έχουμε άδεια οδήγησης.
Υπάρχουν πολλές ανησυχίες, ειδικά αν πρόκειται να αναπτύξετε μια εμπορική βιομηχανία στα ψυχεδελικά. Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας, μπορεί να έχετε αδιάσειστα εμπειρικά δεδομένα με ελάχιστη αβεβαιότητα, και πολλά εξαρτώνται από τις αξίες και τις προτιμήσεις κινδύνου των υπευθύνων λήψης αποφάσεων.
