Ποιος χρειάζεται τη μεθυλαμίνη ούτως ή άλλως;
Του Ρίτερ, με την επιμέλεια του καθηγητή, αφιερωμένο στην Ελευσίνα
Δημοσιεύθηκε στο Total Synthesis II από την Strike
Η ακόλουθη διαδικασία μπορεί να αποδειχθεί μια από τις μεγαλύτερες προόδους στον τομέα της χημείας του MDMA μετά την τελειοποίηση και τη διάδοση της διαδικασίας οξείδωσης του Wacker για την παραγωγή MDP2P. Η αντίδραση αυτή βασίζεται σε μια δημοσιευμένη διαδικασία που με κάποιο τρόπο διέφυγε μέχρι τώρα της ανακάλυψης από την υπόγεια χημεία. Η μεθυλαμίνη δεν αποτελεί πλέον τροχοπέδη στη μέθοδο αναγωγικής αλκυλίωσης με αμάλγαμα αλουμινίου για την παραγωγή MDMA, καθώς η διαδικασία αυτή παράγει αυτό το αδύνατο να αποκτηθεί και ευμετάβλητο να παραχθεί υλικό, επί τόπου, κατά την αναγωγική αλκυλίωση της MDP2P σε MDMA από πολύ κοινό νιτρομεθάνιο. Το νιτρομεθάνιο όταν υποβάλλεται στην απλούστερη αναγωγή σχηματίζει μεθυλαμίνη, οπότε γιατί να μην παρασκευάζεται η μεθυλαμίνη ταυτόχρονα με την παραγωγή του MDMA αντί να χρειάζεται να την παρασκευάσει κανείς χωριστά;
Το νιτρομεθάνιο είναι ένα πολύ κοινό υλικό. Πηγαίνετε απλά στο τοπικό σας drag strip και πάρτε ένα ή δύο γαλόνια για να ντοπάρετε τα καύσιμα του αυτοκινήτου σας υψηλών επιδόσεων. Διατίθεται επίσης σε καθαρότητα έως και 40% σε καύσιμα μοντέλων RC. Απλά αποστάξτε κλασματικά το νιτρομεθάνιο (bp 101°C) από το μίγμα καυσίμου του μοντέλου και είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε. Εάν υπάρχει μεθανόλη στο σκεύασμα καυσίμου, κάποια θα αποσταχθεί αζεοτροπικά με το νιτρομεθάνιο μειώνοντας ελαφρώς το σημείο βρασμού του, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα.
Λοιπόν, πώς λειτουργεί όλο αυτό το πράγμα; Είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Ένα αλκοολούχο διάλυμα νιτρομεθανίου και MDP2P στάζει σε μια μάζα από αμάλγαμα αλουμινίου βυθισμένο σε αλκοόλη που μειώνει πρώτα το νιτρομεθάνιο σε μεθυλαμίνη, επιτρέποντας το σχηματισμό της βάσης Schiff της αμίνης και της κετόνης, η οποία ανάγεται περαιτέρω στο επιθυμητό MDMA
Εγκαταστήστε μια φιάλη 2 λίτρων με δύο ή τρία λαιμούς με ένα χωνί προσθήκης και έναν ψυκτήρα παλινδρόμησης και εφοδιάστε με μια πηγή θερμότητας. Εδώ δεν χρειάζεται πολλή θερμότητα, οπότε οτιδήποτε, από ένα υδατόλουτρο σε μια κουζίνα μπουφέ μέχρι έναν θερμαντικό μανδύα, είναι μια χαρά. Τοποθετήστε 55 γραμμάρια τετραγώνων αλουμινόχαρτου μιας ίντσας στη φιάλη. Ένα σημαντικό θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ, το οποίο έχει προηγουμένως παραμεληθεί σε συγκεχυμένο βαθμό - ο κατάλληλος τύπος και το πάχος του φύλλου αλουμινίου. Το πρόβλημα με τις αναγωγές αμαλγάματος αλουμινίου είναι ότι ο ρυθμός αντίδρασής τους εξαρτάται από τρεις σημαντικούς παράγοντες, και ανάλογα με το πώς παίζετε αυτούς τους παράγοντες μπορεί να έχετε είτε πλήρη αποτυχία είτε έκρηξη, ή ακόμα καλύτερα αν ακολουθήσετε αυτή τη συμβουλή, τέλεια απόδοση! Αυτοί οι παράγοντες είναι ο αναφερόμενος τύπος φύλλου, ο βαθμός αμαλγάματος που επιτρέπει το διάλυμα HgCl2 πριν αντιδράσουν η κετόνη και η αμίνη και τέλος, η θερμοκρασία στην οποία τρέχει η αντίδραση. Το παχύ φύλλο τείνει να αντιδρά αργά σε χαμηλή θερμοκρασία και το πολύ λεπτό φύλλο, όπως το γενικό αλουμινόχαρτο τροφίμων, τείνει να αντιδρά τόσο γρήγορα και εξώθερμα που κυριολεκτικά χέζεις τα παντελόνια σου! Το αλουμίνιο, το οποίο έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα, είναι ευρέως διαθέσιμο στη βιομηχανική βιολογική κοινότητα με τη μορφή φύλλων πάχους 0,04 χιλιοστών των 4" x 4" που διαχωρίζονται μεταξύ τους με ένα φύλλο χαρτί υγείας. Χρησιμοποιείται για τη σφράγιση φιαλών και παρόμοιων ειδών πριν από την αυτόκαυστοποίησή τους. Για όσους από εσάς δεν μπορείτε να το προμηθευτείτε, μην ανησυχείτε. Το Heavy Duty Reynolds Wrap θα λειτουργήσει μια χαρά, μόνο που πρέπει να προσέχετε περισσότερο τον ρυθμό αντίδρασης. Άλλοι έχουν αναφέρει επιτυχία χρησιμοποιώντας κομμένα κουτιά πίτας. Η βασική ιδέα είναι να μην χρησιμοποιείτε πραγματικά λεπτό αλουμινόχαρτο.
Γεμίστε το διαχωριστικό χωνί με 50 γραμμάρια MDP2P και 50 γραμμάρια ή 39ml νιτρομεθάνιο διαλυμένα σε 200ml μεθανόλης. Σε ένα άλλο δοχείο 1 λίτρου, προσθέστε 1,5g HgCl2 (χλωριούχος υδράργυρος) σε ένα λίτρο μεθανόλης και αφήστε όλα τα στερεά να διαλυθούν. Πολύ προσεκτικά (το HgCl2 είναι θανατηφόρα δηλητηριώδες!) ρίξτε το μεθανολικό διάλυμα του HgCl2 πάνω στα κομμάτια αλουμινόχαρτου στη φιάλη και σταθείτε και παρακολουθήστε τη μαγεία να ξεκινά. Εάν όλο το φύλλο αλουμινίου δεν καλύπτεται από τη μεθανόλη, απλά προσθέστε περισσότερο μέχρι να καλυφθεί. Σε λίγα λεπτά θα αρχίσει ο αναβρασμός και η αντίδραση μπορεί να ξεκινήσει. Μετά από περίπου 5-10 λεπτά οι φυσαλίδες θα πρέπει να είναι επαρκείς και μπορείτε να αρχίσετε να προσθέτετε το μεθανολικό μείγμα νιτρομεθανίου και MDP2P σταγόνα-σταγόνα από το διαχωριστικό χωνί. Καθώς ο χρόνος προχωρεί, η αντίδραση μπορεί να θερμανθεί μέχρι το σημείο βρασμού και να συμβεί παλινδρόμηση της αλκοόλης. Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, καθώς το σημείο βρασμού της μεθανόλης στους 65°C είναι ιδανικό για την αντίδραση αυτή (ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν, αλλά ονειρευτείτε το και θα δείτε!) Η προσθήκη θα πρέπει να διαρκέσει περίπου μία ώρα και το μείγμα θα πρέπει να αφεθεί να αντιδράσει για τουλάχιστον 4-6 ώρες μετά ή μέχρι να αντιδράσουν όλα τα κομμάτια αλουμινίου σε γκρίζο αιώρημα. Ο έλεγχος της θερμοκρασίας πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ. Εάν η αντίδραση προχωρήσει υπό ιδανικές συνθήκες, θα τρέξει ακριβώς όπως περιγράφεται παραπάνω. Εάν είναι λιγότερο από ιδανικές και πιο συχνά, η αντίδραση θα αρχίσει να επιβραδύνεται στα μισά της διαδρομής απαιτώντας εξωτερική θέρμανση για να διατηρηθεί ένας καλός ρυθμός αντίδρασης. Εάν οι Μεγάλες Δυνάμεις είναι πραγματικά εναντίον σας, η προσθήκη ενός ακόμη γραμμαρίου διαλύματος HgCl2 σε μεθανόλη στο μείγμα θα το επαναφέρει.
Τώρα το εύκολο μέρος - η απομόνωση του προϊόντος σας. Ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά αυτής της νέας σύνθεσης είναι ότι το τυπικό μείγμα αμίνωσης Al/(Hg) πρέπει να φιλτραριστεί κουραστικά για να διαχωριστεί το προϊόν από την χρησιμοποιημένη ιλύ υδροξειδίου του αργιλίου σε αυτό το σημείο. Τα παρακάτω διορθώνουν αυτό το πιο απογοητευτικό βήμα και πιθανώς θα δώσουν σε πολλούς μια νέα προοπτική για τις δυνατότητες της αναγωγής Al/(Hg).
Αναμείξτε περίπου 1,5 ή 2 λίτρα διαλύματος 35% NaOH και αφήστε το να κρυώσει. Προσθέστε σιγά-σιγά το γκρουπ αλουμινίου που παρήχθη στην πρώτη αντίδραση στο διάλυμα NaOH και ρίξτε το σε ένα μεγάλο διαχωριστικό χωνί. Δύο διακριτά στρώματα θα εμφανιστούν μετά από παραμονή για ίσως μία ώρα, το πάνω μέρος είναι ένα κοκκινωπό αλκοολικό διάλυμα του προϊόντος και το κάτω μέρος σκουπίδια NaOH/Al(OH)3. Απλώς διαχωρίστε το σκουπίδι του κάτω στρώματος και απορρίψτε το. Μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει προϊόν δεσμευμένο σε αυτό, και να θυμάστε ότι δεν χρειάζεται διήθηση πουθενά σε αυτή τη διαδικασία ανάκτησης σε σύγκριση με άλλα συνθετικά εκεί έξω! Πάρτε το ανώτερο στρώμα και εξατμίστε τη μεθανόλη για να δώσετε μια εκπληκτική απόδοση ακάθαρτης αμίνης και λίγο νερό. Ασυνείδητες ψυχές που δεν αξίζουν το βάρος τους σε σκατά μπορούν να πάρουν αυτό το προϊόν και να το κρυσταλλώσουν απευθείας, αλλά υπάρχει ένα θανάσιμο δηλητήριο που παραμονεύει σε αυτό το σημείο - διαλυμένα άλατα υδραργύρου! Αυτά μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν διαλύοντας το ακατέργαστο προϊόν σε περίπου ένα λίτρο τολουόλιο και πλένοντάς το με αρκετές μερίδες νερού σε διαχωριστικό χωνί και τέλος με κορεσμένο διάλυμα NaCl. Στεγνώστε το τολουόλιο με περίπου 50 γραμμάρια άνυδρου MgSO4 που παρασκευάζεται με θέρμανση αλάτων epsom φαρμακείου στο φούρνο στους 400 βαθμούς Φαρενάιτ για μία ώρα, ψύξη και στη συνέχεια κονιορτοποίηση. Αφού παραμείνει για μια ώρα ή μέχρι το τολουόλιο να μην είναι πλέον θολό, ψύξτε το αποξηραμένο διάλυμα τολουολίου της ελεύθερης βάσης στον καταψύκτη και απομακρύνετε με φυσαλίδες με αέριο HCl για να παράγετε όμορφα καθαρούς κρυστάλλους υδροχλωρικού MDMA. Εάν είναι λίγο αποχρωματισμένοι μπορούν να καθαριστούν με ένα ξέπλυμα ακετόνης σε παρθένα καθαρότητα χωρίς μόλυνση από υδράργυρο!
Του Ρίτερ, με την επιμέλεια του καθηγητή, αφιερωμένο στην Ελευσίνα
Δημοσιεύθηκε στο Total Synthesis II από την Strike
Η ακόλουθη διαδικασία μπορεί να αποδειχθεί μια από τις μεγαλύτερες προόδους στον τομέα της χημείας του MDMA μετά την τελειοποίηση και τη διάδοση της διαδικασίας οξείδωσης του Wacker για την παραγωγή MDP2P. Η αντίδραση αυτή βασίζεται σε μια δημοσιευμένη διαδικασία που με κάποιο τρόπο διέφυγε μέχρι τώρα της ανακάλυψης από την υπόγεια χημεία. Η μεθυλαμίνη δεν αποτελεί πλέον τροχοπέδη στη μέθοδο αναγωγικής αλκυλίωσης με αμάλγαμα αλουμινίου για την παραγωγή MDMA, καθώς η διαδικασία αυτή παράγει αυτό το αδύνατο να αποκτηθεί και ευμετάβλητο να παραχθεί υλικό, επί τόπου, κατά την αναγωγική αλκυλίωση της MDP2P σε MDMA από πολύ κοινό νιτρομεθάνιο. Το νιτρομεθάνιο όταν υποβάλλεται στην απλούστερη αναγωγή σχηματίζει μεθυλαμίνη, οπότε γιατί να μην παρασκευάζεται η μεθυλαμίνη ταυτόχρονα με την παραγωγή του MDMA αντί να χρειάζεται να την παρασκευάσει κανείς χωριστά;
Το νιτρομεθάνιο είναι ένα πολύ κοινό υλικό. Πηγαίνετε απλά στο τοπικό σας drag strip και πάρτε ένα ή δύο γαλόνια για να ντοπάρετε τα καύσιμα του αυτοκινήτου σας υψηλών επιδόσεων. Διατίθεται επίσης σε καθαρότητα έως και 40% σε καύσιμα μοντέλων RC. Απλά αποστάξτε κλασματικά το νιτρομεθάνιο (bp 101°C) από το μίγμα καυσίμου του μοντέλου και είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε. Εάν υπάρχει μεθανόλη στο σκεύασμα καυσίμου, κάποια θα αποσταχθεί αζεοτροπικά με το νιτρομεθάνιο μειώνοντας ελαφρώς το σημείο βρασμού του, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα.
Λοιπόν, πώς λειτουργεί όλο αυτό το πράγμα; Είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Ένα αλκοολούχο διάλυμα νιτρομεθανίου και MDP2P στάζει σε μια μάζα από αμάλγαμα αλουμινίου βυθισμένο σε αλκοόλη που μειώνει πρώτα το νιτρομεθάνιο σε μεθυλαμίνη, επιτρέποντας το σχηματισμό της βάσης Schiff της αμίνης και της κετόνης, η οποία ανάγεται περαιτέρω στο επιθυμητό MDMA
Εγκαταστήστε μια φιάλη 2 λίτρων με δύο ή τρία λαιμούς με ένα χωνί προσθήκης και έναν ψυκτήρα παλινδρόμησης και εφοδιάστε με μια πηγή θερμότητας. Εδώ δεν χρειάζεται πολλή θερμότητα, οπότε οτιδήποτε, από ένα υδατόλουτρο σε μια κουζίνα μπουφέ μέχρι έναν θερμαντικό μανδύα, είναι μια χαρά. Τοποθετήστε 55 γραμμάρια τετραγώνων αλουμινόχαρτου μιας ίντσας στη φιάλη. Ένα σημαντικό θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ, το οποίο έχει προηγουμένως παραμεληθεί σε συγκεχυμένο βαθμό - ο κατάλληλος τύπος και το πάχος του φύλλου αλουμινίου. Το πρόβλημα με τις αναγωγές αμαλγάματος αλουμινίου είναι ότι ο ρυθμός αντίδρασής τους εξαρτάται από τρεις σημαντικούς παράγοντες, και ανάλογα με το πώς παίζετε αυτούς τους παράγοντες μπορεί να έχετε είτε πλήρη αποτυχία είτε έκρηξη, ή ακόμα καλύτερα αν ακολουθήσετε αυτή τη συμβουλή, τέλεια απόδοση! Αυτοί οι παράγοντες είναι ο αναφερόμενος τύπος φύλλου, ο βαθμός αμαλγάματος που επιτρέπει το διάλυμα HgCl2 πριν αντιδράσουν η κετόνη και η αμίνη και τέλος, η θερμοκρασία στην οποία τρέχει η αντίδραση. Το παχύ φύλλο τείνει να αντιδρά αργά σε χαμηλή θερμοκρασία και το πολύ λεπτό φύλλο, όπως το γενικό αλουμινόχαρτο τροφίμων, τείνει να αντιδρά τόσο γρήγορα και εξώθερμα που κυριολεκτικά χέζεις τα παντελόνια σου! Το αλουμίνιο, το οποίο έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα, είναι ευρέως διαθέσιμο στη βιομηχανική βιολογική κοινότητα με τη μορφή φύλλων πάχους 0,04 χιλιοστών των 4" x 4" που διαχωρίζονται μεταξύ τους με ένα φύλλο χαρτί υγείας. Χρησιμοποιείται για τη σφράγιση φιαλών και παρόμοιων ειδών πριν από την αυτόκαυστοποίησή τους. Για όσους από εσάς δεν μπορείτε να το προμηθευτείτε, μην ανησυχείτε. Το Heavy Duty Reynolds Wrap θα λειτουργήσει μια χαρά, μόνο που πρέπει να προσέχετε περισσότερο τον ρυθμό αντίδρασης. Άλλοι έχουν αναφέρει επιτυχία χρησιμοποιώντας κομμένα κουτιά πίτας. Η βασική ιδέα είναι να μην χρησιμοποιείτε πραγματικά λεπτό αλουμινόχαρτο.
Γεμίστε το διαχωριστικό χωνί με 50 γραμμάρια MDP2P και 50 γραμμάρια ή 39ml νιτρομεθάνιο διαλυμένα σε 200ml μεθανόλης. Σε ένα άλλο δοχείο 1 λίτρου, προσθέστε 1,5g HgCl2 (χλωριούχος υδράργυρος) σε ένα λίτρο μεθανόλης και αφήστε όλα τα στερεά να διαλυθούν. Πολύ προσεκτικά (το HgCl2 είναι θανατηφόρα δηλητηριώδες!) ρίξτε το μεθανολικό διάλυμα του HgCl2 πάνω στα κομμάτια αλουμινόχαρτου στη φιάλη και σταθείτε και παρακολουθήστε τη μαγεία να ξεκινά. Εάν όλο το φύλλο αλουμινίου δεν καλύπτεται από τη μεθανόλη, απλά προσθέστε περισσότερο μέχρι να καλυφθεί. Σε λίγα λεπτά θα αρχίσει ο αναβρασμός και η αντίδραση μπορεί να ξεκινήσει. Μετά από περίπου 5-10 λεπτά οι φυσαλίδες θα πρέπει να είναι επαρκείς και μπορείτε να αρχίσετε να προσθέτετε το μεθανολικό μείγμα νιτρομεθανίου και MDP2P σταγόνα-σταγόνα από το διαχωριστικό χωνί. Καθώς ο χρόνος προχωρεί, η αντίδραση μπορεί να θερμανθεί μέχρι το σημείο βρασμού και να συμβεί παλινδρόμηση της αλκοόλης. Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, καθώς το σημείο βρασμού της μεθανόλης στους 65°C είναι ιδανικό για την αντίδραση αυτή (ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν, αλλά ονειρευτείτε το και θα δείτε!) Η προσθήκη θα πρέπει να διαρκέσει περίπου μία ώρα και το μείγμα θα πρέπει να αφεθεί να αντιδράσει για τουλάχιστον 4-6 ώρες μετά ή μέχρι να αντιδράσουν όλα τα κομμάτια αλουμινίου σε γκρίζο αιώρημα. Ο έλεγχος της θερμοκρασίας πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ. Εάν η αντίδραση προχωρήσει υπό ιδανικές συνθήκες, θα τρέξει ακριβώς όπως περιγράφεται παραπάνω. Εάν είναι λιγότερο από ιδανικές και πιο συχνά, η αντίδραση θα αρχίσει να επιβραδύνεται στα μισά της διαδρομής απαιτώντας εξωτερική θέρμανση για να διατηρηθεί ένας καλός ρυθμός αντίδρασης. Εάν οι Μεγάλες Δυνάμεις είναι πραγματικά εναντίον σας, η προσθήκη ενός ακόμη γραμμαρίου διαλύματος HgCl2 σε μεθανόλη στο μείγμα θα το επαναφέρει.
Τώρα το εύκολο μέρος - η απομόνωση του προϊόντος σας. Ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά αυτής της νέας σύνθεσης είναι ότι το τυπικό μείγμα αμίνωσης Al/(Hg) πρέπει να φιλτραριστεί κουραστικά για να διαχωριστεί το προϊόν από την χρησιμοποιημένη ιλύ υδροξειδίου του αργιλίου σε αυτό το σημείο. Τα παρακάτω διορθώνουν αυτό το πιο απογοητευτικό βήμα και πιθανώς θα δώσουν σε πολλούς μια νέα προοπτική για τις δυνατότητες της αναγωγής Al/(Hg).
Αναμείξτε περίπου 1,5 ή 2 λίτρα διαλύματος 35% NaOH και αφήστε το να κρυώσει. Προσθέστε σιγά-σιγά το γκρουπ αλουμινίου που παρήχθη στην πρώτη αντίδραση στο διάλυμα NaOH και ρίξτε το σε ένα μεγάλο διαχωριστικό χωνί. Δύο διακριτά στρώματα θα εμφανιστούν μετά από παραμονή για ίσως μία ώρα, το πάνω μέρος είναι ένα κοκκινωπό αλκοολικό διάλυμα του προϊόντος και το κάτω μέρος σκουπίδια NaOH/Al(OH)3. Απλώς διαχωρίστε το σκουπίδι του κάτω στρώματος και απορρίψτε το. Μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει προϊόν δεσμευμένο σε αυτό, και να θυμάστε ότι δεν χρειάζεται διήθηση πουθενά σε αυτή τη διαδικασία ανάκτησης σε σύγκριση με άλλα συνθετικά εκεί έξω! Πάρτε το ανώτερο στρώμα και εξατμίστε τη μεθανόλη για να δώσετε μια εκπληκτική απόδοση ακάθαρτης αμίνης και λίγο νερό. Ασυνείδητες ψυχές που δεν αξίζουν το βάρος τους σε σκατά μπορούν να πάρουν αυτό το προϊόν και να το κρυσταλλώσουν απευθείας, αλλά υπάρχει ένα θανάσιμο δηλητήριο που παραμονεύει σε αυτό το σημείο - διαλυμένα άλατα υδραργύρου! Αυτά μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν διαλύοντας το ακατέργαστο προϊόν σε περίπου ένα λίτρο τολουόλιο και πλένοντάς το με αρκετές μερίδες νερού σε διαχωριστικό χωνί και τέλος με κορεσμένο διάλυμα NaCl. Στεγνώστε το τολουόλιο με περίπου 50 γραμμάρια άνυδρου MgSO4 που παρασκευάζεται με θέρμανση αλάτων epsom φαρμακείου στο φούρνο στους 400 βαθμούς Φαρενάιτ για μία ώρα, ψύξη και στη συνέχεια κονιορτοποίηση. Αφού παραμείνει για μια ώρα ή μέχρι το τολουόλιο να μην είναι πλέον θολό, ψύξτε το αποξηραμένο διάλυμα τολουολίου της ελεύθερης βάσης στον καταψύκτη και απομακρύνετε με φυσαλίδες με αέριο HCl για να παράγετε όμορφα καθαρούς κρυστάλλους υδροχλωρικού MDMA. Εάν είναι λίγο αποχρωματισμένοι μπορούν να καθαριστούν με ένα ξέπλυμα ακετόνης σε παρθένα καθαρότητα χωρίς μόλυνση από υδράργυρο!
το δάχτυλό σας και ένα κοχύλι θα ανταμειφθεί
