Εκτός από όλα όσα έχουν περιγραφεί πολλές φορές στο φόρουμ μας BB σχετικά με τις θετικές επιδράσεις των ψυχεδελικών, εδώ είναι μια άλλη παράξενη και υποβαθμισμένη προοπτική - τα ψυχεδελικά μπορούν στην πραγματικότητα να θεραπεύσουν τον σοβαρό χρόνιο πόνο.
Για τον Kevin, έναν πρώην ειδικό στις πολεμικές τέχνες και προπονητή Crossfit (καθώς και ενεργό χρήστη του φόρουμ μας), το πιο εκπληκτικό πράγμα σχετικά με τη συμμετοχή του σεμια κλινική δοκιμή με ψιλοκυβίνη και μείζονα καταθλιπτική διαταραχή στο NYU 2020 δεν ήταν μόνο η εξαφάνιση της μακροχρόνιας κατάθλιψής του, με την οποία πάλευε για πάνω από πέντε χρόνια, αλλά και η εξαφάνιση παλαιών χρόνιων πόνων πουδεν είχαν σχέση με τη μελέτη. Ισχυρίζεται ότι έχει περάσει σε πλήρη ύφεση και είναι απαλλαγμένος από τον πόνο.
Περιηγούμενος κανείς στο διαδίκτυο και παρακολουθώντας συνέδρια για ψυχεδελικά φάρμακα, μπορεί να βρει πολλές παρόμοιες ιστορίες. Υπολογίζεται ότι51 εκατομμύρια Αμερικανοί υποφέρουν από χρόνιο πόνο - όπως ημικρανίες, πόνο φάντασμα των άκρων ή ινομυαλγία - και συχνά λαμβάνουν ελάχιστη ανακούφιση από τη θεραπεία. Ωστόσο, τα ψυχεδελικά όπως τα μανιτάρια ψιλοκυβίνης και το LSD φαίνεται να φέρνουν σημαντική ανακούφιση.
Τουλάχιστον για όσους έχουν πρόσβαση. Η Drug Enforcement Administration συνεχίζει να θεωρεί αυτά τα ψυχεδελικά παράνομα στο Schedule I, που σημαίνει ότι οι ομοσπονδιακοί νόμοι απαγορεύουν τη χρήση τους ως ναρκωτικά (αν και ορισμένες πολιτείες παίρνουν το ρίσκο και πιέζουν για νομιμοποίηση, όπως συνέβη με τη μαριχουάνα).
Η περισσότερη κλινική έρευνα στον κόσμοτων ψυχεδελικών σήμερα επικεντρώνεται στις διαταραχές της ψυχικής υγείας, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει στην έγκριση του MDMA από τον FDA για τη θεραπεία της PTSD αργότερα φέτος. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι άνθρωποι που υποφέρουν από χρόνιο πόνο αναγκάζονται να στραφούν στο ψυχεδελικό υπόγειο για υποστήριξη είναι το μειονέκτημα αυτής της προσοχής.
Η αυξανόμενη ευαισθητοποίηση των ψυχεδελικών ως πιθανή θεραπεία για την ψυχική υγεία έχει αυξήσει το ενδιαφέρον για τη χρήση τους σε άλλους τομείς, όπως η ανακούφιση από τον πόνο. Ένα σημαντικό βήμα σε αυτή την πορεία ήταν η ανακοίνωση από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας τηςεπιχορήγησης ύψους σχεδόν 22 εκατομμυρίων δολαρίων για κλινική έρευνα σχετικά με την ψυχεδελική θεραπεία και την ανακούφιση του χρόνιου πόνου.
Ωστόσο, η πορεία από τη χρηματοδότηση περισσότερων ερευνών έως τη νομιμοποίηση της συνταγογράφησης ψυχεδελικών ουσιών για την ανακούφιση του πόνου από τους γιατρούς θα διαρκέσει πιθανότατα πολλά χρόνια. Πολλοί από εκείνους που υποφέρουν από χρόνιο πόνο δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν. Το επίπεδο του πόνου που βιώνουν είναι σχεδόν αδύνατο να το φανταστεί κανείς.
"Η κοινωνία δεν φαντάζεται αυτό το είδος πόνου. Αν δεν τον έχουν αντιμετωπίσει οι ίδιοι ή αν δεν έχουν δει κάποιον κοντινό τους να υποφέρει, δεν μπορούν καν να φανταστούν αυτού του είδους την απόγνωση " - λέει ο Wing, ένας από τους συνιδρυτές της Ένωσης Ψυχεδελικών και Πόνου (PPA)
Όταν μια νέα και σχετικά ασφαλής θεραπεία, όπως τα ψυχεδελικά σε χαμηλές και μέτριες δόσεις, μπορεί να ανακουφίσει μια τέτοια απελπισία, είναι δύσκολο να μην θέλει κανείς να κινηθεί πιο γρήγορα η ρυθμιστική διαδικασία. Όμως κανένα από τα απαραίτητα βήματα - απόκτηση χρηματοδότησης, κλινικές δοκιμές, επανακαθορισμός της DEA και σχεδιασμός μιας υποδομής περίθαλψης - δεν χαρακτηρίζεται από ταχύτητα.
Θέλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Δεν θέλουμε οι άνθρωποι να το δοκιμάσουν κατά λάθος στο σπίτι τους. Αλλά αν το κάνουμε σωστά, μπορούμε να ανακουφίσουμε τον πόνο εκατομμυρίων ανθρώπων. Για μερικούς ανθρώπους, είναι η διαφορά μεταξύ μιας ζωής που αξίζει να ζει κανείς ή όχι.
Μια από τις συνθήκες που μελετήθηκαν στενά στον τομέα των ψυχεδελικών θεραπειών για τον χρόνιο πόνο είναι οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι, γνωστοί και ως "πονοκέφαλοι αυτοκτονίας".
"Η κοινωνία δεν φαντάζεται αυτό το είδος πόνου. Αν δεν τον έχουν αντιμετωπίσει οι ίδιοι ή αν δεν έχουν δει κάποιον κοντινό τους να υποφέρει, δεν μπορούν καν να φανταστούν αυτού του είδους την απόγνωση " - λέει ο Wing, ένας από τους συνιδρυτές της Ένωσης Ψυχεδελικών και Πόνου (PPA)
Όταν μια νέα και σχετικά ασφαλής θεραπεία, όπως τα ψυχεδελικά σε χαμηλές και μέτριες δόσεις, μπορεί να ανακουφίσει μια τέτοια απελπισία, είναι δύσκολο να μην θέλει κανείς να κινηθεί πιο γρήγορα η ρυθμιστική διαδικασία. Όμως κανένα από τα απαραίτητα βήματα - απόκτηση χρηματοδότησης, κλινικές δοκιμές, επανακαθορισμός της DEA και σχεδιασμός μιας υποδομής περίθαλψης - δεν χαρακτηρίζεται από ταχύτητα.
Θέλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Δεν θέλουμε οι άνθρωποι να το δοκιμάσουν κατά λάθος στο σπίτι τους. Αλλά αν το κάνουμε σωστά, μπορούμε να ανακουφίσουμε τον πόνο εκατομμυρίων ανθρώπων. Για μερικούς ανθρώπους, είναι η διαφορά μεταξύ μιας ζωής που αξίζει να ζει κανείς ή όχι.
Μια από τις συνθήκες που μελετήθηκαν στενά στον τομέα των ψυχεδελικών θεραπειών για τον χρόνιο πόνο είναι οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι, γνωστοί και ως "πονοκέφαλοι αυτοκτονίας".
Πρόκειται για μια από τις πιο βασανιστικέςκαταστάσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Ο τίτλος τηςπραγματικής μελέτης, η οποία βασίζεται σε μια έρευνα σε 493 άτομα με αθροιστικούς πονοκεφάλους, αρχίζει με τη φράση Θα έτρωγες βερνίκι παπουτσιών αν πίστευες ότι θα βοηθούσε.
Οιπερισσότεροι άνθρωποι περνούν περίπου πέντε χρόνια προτού διαγνωστούν σωστά. Ακόμα και μετά από αυτό, οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες. Η πρώτη εγκεκριμένη από τον FDA θεραπεία, το Emgality, έγινε διαθέσιμη το 2019 και οικλινικές δοκιμές επιβεβαίωσαν ότι μείωσε τον αριθμό των κρίσεων κατά το ήμισυ περίπου στο 71% των ασθενών. Καμία γνωστή θεραπεία δεν έχει οδηγήσει σε πλήρη ανακούφιση από τις αθροιστικές κεφαλαλγίες.
Ωστόσο, το 1998, κάποιος σε ένα διαδικτυακό φόρουμ ισχυρίστηκε ότι το LSD προφανώς τον βοήθησε να αντιμετωπίσει τους αθροιστικούς πονοκεφάλους. Αργότερα, η κοινότητα των Cluster Breakers άρχισε να συσπειρώνεται γύρω από την ιδέα ότι υπάρχει αποτελεσματική ψυχεδελική θεραπεία, ακόμη και αν οι περισσότεροι γιατροί δεν την γνωρίζουν και δεν μπορούν να τη συνταγογραφήσουν.
Σήμερα, η αναζωπύρωση της ψυχεδελικής έρευνας αποδίδεται συχνά σε μια μελέτη του 2006 για την ψιλοκυβίνη και τις μυστικιστικές εμπειρίες από τον αείμνηστο Roland Griffiths. Την ίδια χρονιά, ο ψυχίατρος του Πανεπιστημίου Yale R. Andrew Sewell δημοσίευσε ένα άρθρο που εξέταζε τις περιπτώσεις 53 ασθενών με αθροιστικούς πονοκεφάλους που έκαναν αυτο-χορήγηση ψιλοκυβίνης ή LSD. Οι 17 από τους 19 ασθενείς που χρησιμοποίησαν ψιλοκυβίνη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης ανέφεραν παύση των κρίσεων. Συνολικά, 25 από τους 48 ασθενείς που χρησιμοποίησαν ψιλοκυβίνη και 7 από τους 8 ασθενείς που χρησιμοποίησαν LSD ανέφεραν ότι τα ψυχεδελικά φάρμακα σταμάτησαν εντελώς τις κρίσεις τους από αθροιστική κεφαλαλγία.
Οιπερισσότεροι άνθρωποι περνούν περίπου πέντε χρόνια προτού διαγνωστούν σωστά. Ακόμα και μετά από αυτό, οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες. Η πρώτη εγκεκριμένη από τον FDA θεραπεία, το Emgality, έγινε διαθέσιμη το 2019 και οικλινικές δοκιμές επιβεβαίωσαν ότι μείωσε τον αριθμό των κρίσεων κατά το ήμισυ περίπου στο 71% των ασθενών. Καμία γνωστή θεραπεία δεν έχει οδηγήσει σε πλήρη ανακούφιση από τις αθροιστικές κεφαλαλγίες.
Ωστόσο, το 1998, κάποιος σε ένα διαδικτυακό φόρουμ ισχυρίστηκε ότι το LSD προφανώς τον βοήθησε να αντιμετωπίσει τους αθροιστικούς πονοκεφάλους. Αργότερα, η κοινότητα των Cluster Breakers άρχισε να συσπειρώνεται γύρω από την ιδέα ότι υπάρχει αποτελεσματική ψυχεδελική θεραπεία, ακόμη και αν οι περισσότεροι γιατροί δεν την γνωρίζουν και δεν μπορούν να τη συνταγογραφήσουν.
Σήμερα, η αναζωπύρωση της ψυχεδελικής έρευνας αποδίδεται συχνά σε μια μελέτη του 2006 για την ψιλοκυβίνη και τις μυστικιστικές εμπειρίες από τον αείμνηστο Roland Griffiths. Την ίδια χρονιά, ο ψυχίατρος του Πανεπιστημίου Yale R. Andrew Sewell δημοσίευσε ένα άρθρο που εξέταζε τις περιπτώσεις 53 ασθενών με αθροιστικούς πονοκεφάλους που έκαναν αυτο-χορήγηση ψιλοκυβίνης ή LSD. Οι 17 από τους 19 ασθενείς που χρησιμοποίησαν ψιλοκυβίνη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης ανέφεραν παύση των κρίσεων. Συνολικά, 25 από τους 48 ασθενείς που χρησιμοποίησαν ψιλοκυβίνη και 7 από τους 8 ασθενείς που χρησιμοποίησαν LSD ανέφεραν ότι τα ψυχεδελικά φάρμακα σταμάτησαν εντελώς τις κρίσεις τους από αθροιστική κεφαλαλγία.
Παρά την έλλειψη προσοχής από τους επαγγελματίες της ιατρικής, η ιστορία της μελέτης των ψυχεδελικών για την ανακούφιση από τον πόνο έχει μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία.
Η βάση δεδομένων του PPA περιέχει μελέτες που χρονολογούνται από το 1930 και καλύπτουν μια ποικιλία επώδυνων καταστάσεων, όπως η ινομυαλγία, το σύνδρομο φαντασμάτων και ο καρκινικός πόνος. Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι μελέτες αυτές έχουν λάβει ελάχιστη προσοχή είναι η έλλειψη τυχαιοποίησης ή ελέγχου με εικονικό φάρμακο.
Η συζήτηση σχετικά με το αν οι τυχαιοποιημένες δοκιμές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο είναι οι καλύτερες μέθοδοι για τη μελέτη των ψυχεδελικών ουσιών συνεχίζεται ακόμη (π.χ. πώς "τυφλώνεις" κάποιον για το αν παίρνει ή όχι οξύ;).
Μέχρι σήμερα, η έρευνα για τα ψυχεδελικά και τον πόνο βρίσκεται σε σημείο καμπής. Σύμφωνα με στοιχεία από τη βάση δεδομένων του PPA, μετά τις μελέτες του 1930, η περαιτέρω έρευνα σταμάτησε μέχρι τη δεκαετία του 1960 και μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 2020 άρχισαν να εμφανίζονται νέες μελέτες περίπου κάθε δέκα χρόνια. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 16 το 2022, με 10 ακόμη μελέτες το 2023. Χάρη στην επιχορήγηση του NIH, το επιστημονικό ενδιαφέρον για το θέμα θα μπορούσε να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.
"Καταβάλαμε τεράστια προσπάθεια τα τελευταία τέσσερα χρόνια για να τραβήξουμε την προσοχή σε αυτό το θέμα" - δήλωσε ο Wing, ο οποίος ίδρυσε το PPA μαζί με τονδιευθυντή τουPsychedelics Today Joe Moore και τονιδρυτήτου Clusterbusters Bob Wald.
Η βάση δεδομένων του PPA περιέχει μελέτες που χρονολογούνται από το 1930 και καλύπτουν μια ποικιλία επώδυνων καταστάσεων, όπως η ινομυαλγία, το σύνδρομο φαντασμάτων και ο καρκινικός πόνος. Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι μελέτες αυτές έχουν λάβει ελάχιστη προσοχή είναι η έλλειψη τυχαιοποίησης ή ελέγχου με εικονικό φάρμακο.
Η συζήτηση σχετικά με το αν οι τυχαιοποιημένες δοκιμές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο είναι οι καλύτερες μέθοδοι για τη μελέτη των ψυχεδελικών ουσιών συνεχίζεται ακόμη (π.χ. πώς "τυφλώνεις" κάποιον για το αν παίρνει ή όχι οξύ;).
Μέχρι σήμερα, η έρευνα για τα ψυχεδελικά και τον πόνο βρίσκεται σε σημείο καμπής. Σύμφωνα με στοιχεία από τη βάση δεδομένων του PPA, μετά τις μελέτες του 1930, η περαιτέρω έρευνα σταμάτησε μέχρι τη δεκαετία του 1960 και μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 2020 άρχισαν να εμφανίζονται νέες μελέτες περίπου κάθε δέκα χρόνια. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 16 το 2022, με 10 ακόμη μελέτες το 2023. Χάρη στην επιχορήγηση του NIH, το επιστημονικό ενδιαφέρον για το θέμα θα μπορούσε να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.
"Καταβάλαμε τεράστια προσπάθεια τα τελευταία τέσσερα χρόνια για να τραβήξουμε την προσοχή σε αυτό το θέμα" - δήλωσε ο Wing, ο οποίος ίδρυσε το PPA μαζί με τονδιευθυντή τουPsychedelics Today Joe Moore και τονιδρυτήτου Clusterbusters Bob Wald.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/papr.13203
Μια βιβλιογραφική ανασκόπηση που διεξήχθη από την αναισθησιολόγο Selina van der Wal και τους συνεργάτες της τον Ιανουάριο του 2023 εξέτασε διάφορους πιθανούς μηχανισμούς δράσης. Αυτοί κυμαίνονταν από την ενεργοποίηση των υποδοχέων σεροτονίνης του εγκεφάλου (οι οποίοι είναι γνωστό ότι εμπλέκονται στην επεξεργασία του πόνου), τις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι περιοχές του εγκεφάλου επικοινωνούν μεταξύ τους και επεξεργάζονται την αντίληψη του πόνου, μέχρι τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες των ψυχεδελικών.
Η Wing ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το πώς τα ψυχεδελικά μπορούν να επικαιροποιήσουν την κατανόησή μας για το πώς λειτουργεί ο χρόνιος πόνος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο χρόνιος πόνος διαρκεί πολύ καιρό αφότου η υποκείμενη ιστική βλάβη έχει ήδη επουλωθεί. Σε αυτό το σημείο, ο πόνος μπορεί να μην είναι πλέον ένα σήμα βλάβης του σώματος, αλλά μια επίμονη πρόβλεψη που έχει μάθει να κάνει το μυαλό για το σώμα. Από αυτή την άποψη, ο χρόνιος πόνος είναι σαν μια στοιχειωμένη ανάμνηση που το μυαλό μετατρέπει στο παρόν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ψυχοθεραπεία είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία που διαθέτουμε για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου και μπορεί να αποτελέσει έναν ισχυρό συνδυασμό με τα ψυχεδελικά.
Η Wing ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το πώς τα ψυχεδελικά μπορούν να επικαιροποιήσουν την κατανόησή μας για το πώς λειτουργεί ο χρόνιος πόνος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο χρόνιος πόνος διαρκεί πολύ καιρό αφότου η υποκείμενη ιστική βλάβη έχει ήδη επουλωθεί. Σε αυτό το σημείο, ο πόνος μπορεί να μην είναι πλέον ένα σήμα βλάβης του σώματος, αλλά μια επίμονη πρόβλεψη που έχει μάθει να κάνει το μυαλό για το σώμα. Από αυτή την άποψη, ο χρόνιος πόνος είναι σαν μια στοιχειωμένη ανάμνηση που το μυαλό μετατρέπει στο παρόν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ψυχοθεραπεία είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία που διαθέτουμε για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου και μπορεί να αποτελέσει έναν ισχυρό συνδυασμό με τα ψυχεδελικά.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο πόνος είναι απλώς ένα σήμα που στέλνεται από το σώμα στον εγκέφαλο για να υποδείξει την παρουσία ενός τραυματισμού. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές. Στην πραγματικότητα, ο πόνος είναι το αποτέλεσμα της δραστηριότητας του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτή η αντίληψη αποτελεί μέρος της ευρείας έννοιας της προγνωστικής επεξεργασίας.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37015315/
Τον περασμένο Αύγουστο, ογκολόγοι του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, μεταξύ των οποίων και η Farah Zia, δημοσίευσαν μια ανασκόπηση που προσδιόρισε διάφορες κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα. Μεταξύ αυτών είναι η διερεύνηση πιθανών μηχανισμών έκθεσης, η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μικρο- και μακροδοσολογιών, η ανάγκη να συμπεριληφθούν πρόσθετες θεραπείες, η εύρεση παθήσεων που θα μπορούσαν να ωφεληθούν και ερωτήματα σχετικά με την οργάνωση των θεραπευτικών πρωτοκόλλων.
Παρά τη σημασία των βέλτιστων πρακτικών για τη μείωση του κινδύνου και την αξία της επικοινωνίας με τους επαγγελματίες του ιατρικού τομέα, απαιτείται πρόσθετη έρευνα για να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα των ψυχεδελικών ως θεραπεία για τον χρόνιο πόνο. Αντί να αποδεικνύεται εκ νέου, θα πρέπει να διαπιστωθεί ότι η αποτελεσματικότητα αυτή έχει ήδη αποδειχθεί.
Για ορισμένες παθήσεις, όπως οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι, οι μελέτες, συμπεριλαμβανομένης της ανασκόπησης του van der Wal ,συνιστούν ήδη την έναρξη δοκιμών φάσης 3 για να λάβουν έγκριση από τον FDA το συντομότερο δυνατό. Αλλά και πάλι, αυτό θα πάρει πολύ χρόνο. Και άλλες παθήσεις που υστερούν σε σχέση με τις αθροιστικές κεφαλαλγίες θα χρειαστούν ακόμη περισσότερο χρόνο, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να υποφέρουν στο μεταξύ.
Μια επιλογή είναι να αναγνωρίσουμε ένα γεγονός: όσον αφορά τα ψυχεδελικά, η υπόθεση έχει βγει από τον σάκο... και δεδομένου πόσες ανεκπλήρωτες ανάγκες έχουν οι άνθρωποι που υποφέρουν από πόνο, οι άνθρωποι θα τα χρησιμοποιήσουν.
Οι κρατικές προσπάθειες αποποινικοποίησης, μαζί με τις επενδύσεις στη μείωση της βλάβης και τη δημόσια εκπαίδευση, μπορούν να μειώσουν τους κινδύνους που συνδέονται με την τιμωρία των ανθρώπων που αναζητούν ψυχεδελική θεραπεία, ενώ η διαδικασία έγκρισης από τον FDA συνεχίζεται. Οι συζητήσεις σχετικά με την ιατρική και την αποποινικοποίηση είναι τεχνητές αντιθέσεις.
Μια επιλογή είναι να αναγνωρίσουμε ένα γεγονός: όσον αφορά τα ψυχεδελικά, η υπόθεση έχει βγει από τον σάκο... και δεδομένου πόσες ανεκπλήρωτες ανάγκες έχουν οι άνθρωποι που υποφέρουν από πόνο, οι άνθρωποι θα τα χρησιμοποιήσουν.
Οι κρατικές προσπάθειες αποποινικοποίησης, μαζί με τις επενδύσεις στη μείωση της βλάβης και τη δημόσια εκπαίδευση, μπορούν να μειώσουν τους κινδύνους που συνδέονται με την τιμωρία των ανθρώπων που αναζητούν ψυχεδελική θεραπεία, ενώ η διαδικασία έγκρισης από τον FDA συνεχίζεται. Οι συζητήσεις σχετικά με την ιατρική και την αποποινικοποίηση είναι τεχνητές αντιθέσεις.
Ένα νέο βιβλίο, το Psychedelic Stories, περιγράφει το ταξίδι του δικτύου επιστήμης πολιτών Cluster Breakers, το οποίο συνεχίζει να καλύπτει ένα σημαντικό κενό στη γνώση και την υποστήριξη λόγω έλλειψης επαγγελματικής ηγεσίας. Η συγγραφέας εξηγεί ότι μεταξύ των ανθρώπων με τους οποίους μίλησε, το δίκτυο ασθενών Clusterbusters μπορεί να τους έσωσε τη ζωή, αλλά ήθελαν να μπορούν να συμβουλεύονται τους γιατρούς τους. Η ρύθμιση θα τους βοηθούσε να λαμβάνουν τυποποιημένες δόσεις θεραπείας πιο εύκολα και με ασφάλεια. Και, φυσικά, ελπίζουν ότι η ποιοτική επιστημονική έρευνα θα βοηθήσει και άλλους να βρουν ανακούφιση.
Έχουμε γίνει επανειλημμένα μάρτυρες ότι τα ψυχεδελικά έχουν πράγματι σώσει τη ζωή πολλών ανθρώπων. Εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, το έχεις διαπιστώσει αυτό;
