Για δεκαετίες, η κοινότητα των οδηγών εργάζεται αθόρυβα στις σκιές, παρέχοντας ψυχεδελικά σε ανθρώπους σε όλη τη χώρα. Και δεν διαφέρουν και πολύ από τους "χερσαίους" ομολόγους τους.Πολλοί έχουν εκπαιδευτεί για χρόνια με παραδοσιακούς θεραπευτές στο Περού και τη Βραζιλία και ακολουθούν έναν αυστηρό κώδικα δεοντολογίας που έχει σχεδιαστεί για να επισημοποιεί την πρακτική και να διασφαλίζει την ασφάλεια.
Αυτό ισχύει σίγουρα για την Kat (την οδηγό από το πρώτο μέρος), με την οποία είχα την ευκαιρία να μιλήσω. Έχει σπουδάσει με έναν Περουβιανό μέντορα για οκτώ χρόνια, έχει χρησιμοποιήσει αγιαχουάσκα πάνω από 900 φορές και έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες τελετές στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Περιγράφει τον εαυτό της ως "tone setter", ένα άτομο που ελέγχει τον χώρο.Κυρίως, τους βάζει όλους σε ηρεμία επιδεικνύοντας μια ήρεμη και καθησυχαστική παρουσία. "Παρακολουθώ τον παλμό του δωματίου και όταν πρέπει να πλησιάσω κάποιον, προσπαθώ να είμαι προσγειωμένη όπως η ίδια η γη - αυτό το είδος ηρεμίας είναι μεταδοτικό. Το κλειδί είναι να είσαι συντονισμένος με το τι συμβαίνει και τι αισθάνονται οι άνθρωποι και να ανταποκρίνεσαι σε αυτό" - είπε.
Αυτό ισχύει σίγουρα για την Kat (την οδηγό από το πρώτο μέρος), με την οποία είχα την ευκαιρία να μιλήσω. Έχει σπουδάσει με έναν Περουβιανό μέντορα για οκτώ χρόνια, έχει χρησιμοποιήσει αγιαχουάσκα πάνω από 900 φορές και έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες τελετές στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Περιγράφει τον εαυτό της ως "tone setter", ένα άτομο που ελέγχει τον χώρο.Κυρίως, τους βάζει όλους σε ηρεμία επιδεικνύοντας μια ήρεμη και καθησυχαστική παρουσία. "Παρακολουθώ τον παλμό του δωματίου και όταν πρέπει να πλησιάσω κάποιον, προσπαθώ να είμαι προσγειωμένη όπως η ίδια η γη - αυτό το είδος ηρεμίας είναι μεταδοτικό. Το κλειδί είναι να είσαι συντονισμένος με το τι συμβαίνει και τι αισθάνονται οι άνθρωποι και να ανταποκρίνεσαι σε αυτό" - είπε.
Ο ρόλος της είναι να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ του να αφήνει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν ό,τι περνούν και να βοηθάει όταν βρίσκονται πολύ κοντά στον γκρεμό. Αν όλα πάνε καλά, είναι κάπου μέσα στο δωμάτιο και τραγουδά θεραπευτικά τραγούδια και παρακολουθεί από κοντά τι συμβαίνει. Αν κάποιος πανικοβάλλεται, η Κατ πρέπει να τον μεταπείσει και να το κάνει με τρόπο που να μην ζαλίζει όλους τους άλλους στο δωμάτιο.
Μόλις πριν από λίγους μήνες, είπε η Κατ, μια γυναίκα σε μια από τις τελετές της ήταν πεπεισμένη ότι δαίμονες είχαν καταλάβει το σώμα της. Έγινε υστερική και απείλησε να καλέσει το 100. Τέτοιες καταστάσεις συμβαίνουν συνέχεια και ο οδηγός πρέπει να τις αντιμετωπίζει εν κινήσει.
Σε αντίθεση με τους γιατρούς του Hopkins, η Kat διαχειρίζεται το ταξίδι πολλών ανθρώπων ταυτόχρονα, μερικές φορές δεκάδων, και αυτό ενέχει κινδύνους. Τη ρώτησα γιατί το κάνει; Γιατί να ρισκάρει να αντιδράσει κάποιος με τρόπο που δεν μπορεί να ελέγξει ή να ρισκάρει να πάει φυλακή;
Μόλις πριν από λίγους μήνες, είπε η Κατ, μια γυναίκα σε μια από τις τελετές της ήταν πεπεισμένη ότι δαίμονες είχαν καταλάβει το σώμα της. Έγινε υστερική και απείλησε να καλέσει το 100. Τέτοιες καταστάσεις συμβαίνουν συνέχεια και ο οδηγός πρέπει να τις αντιμετωπίζει εν κινήσει.
Σε αντίθεση με τους γιατρούς του Hopkins, η Kat διαχειρίζεται το ταξίδι πολλών ανθρώπων ταυτόχρονα, μερικές φορές δεκάδων, και αυτό ενέχει κινδύνους. Τη ρώτησα γιατί το κάνει; Γιατί να ρισκάρει να αντιδράσει κάποιος με τρόπο που δεν μπορεί να ελέγξει ή να ρισκάρει να πάει φυλακή;
"Επειδή θεραπεύει τους ανθρώπους. Το βλέπω κάθε φορά που κάνω έναν κύκλο, κάθε φορά που καθοδηγώ μια ομάδα ανθρώπων μέσα από την εμπειρία. Οι άνθρωποι έρχονται με μια άποψη και φεύγουν με μια άλλη. Μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι βλέπουν τον κόσμο με νέα μάτια, και μερικές φορές σημαίνει ότι συνειδητοποιούν ότι τα ελαττώματά τους δεν τους καθορίζουν " - δηλώνει η Kat.
Η Kat, 46 ετών σήμερα, έχει περάσει πολλές μάχες. Πριν ανακαλύψει την αγιαχουάσκα πριν από 16 χρόνια σε ένα ταξίδι στο Περού, υπέφερε από αλκοολισμό, βουλιμία και διπολική διαταραχή - κάποια στιγμή αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει."Το φάρμακο δεν ήταν πανάκεια, αλλά με έβαλε σε ένα διαφορετικό μονοπάτι, και βασικά, έχω αφιερώσει όλη μου τη ζωή σε αυτή τη δουλειά " - είπε.
Όλοι όσοι εμφανίζονται στις τελετές του Κατ έχουν τον δικό τους λόγο για να βρίσκονται εκεί.Κάποιοι είναι ψυχοναύτες - άνθρωποι που επιδιώκουν να εξερευνήσουν τροποποιημένες καταστάσεις συνείδησης μέσω ψυχεδελικών ουσιών.Άλλοι, όπως η Λώρα, μια 35χρονη γυναίκα από τη Φιλαδέλφεια, χρησιμοποιούν τη βοτανοθεραπεία ως μια ύστατη προσπάθεια να νικήσουν τον εθισμό.
Στην περίπτωση της Λώρα, ήταν ένας 14ετής εθισμός στην ηρωίνη. "Ήμουν στα πρόθυρα του θανάτου.Δοκίμασα κάθε παραδοσιακή μέθοδο που μπορείτε να σκεφτείτε - αποτοξίνωση, συμβουλευτική, αποτοξίνωση - και τίποτα δεν βοήθησε " - είπε η Laura. Τελικά βρήκε την ιμπογκαΐνη, μια ψυχεδελική ένωση που προέρχεται από τις ρίζες ενός θάμνου της Δυτικής Αφρικής. "Η ιμπογκαΐνη ήταν σαν ένας μύθος του δρόμου, αυτό το θαυματουργό φάρμακο που θα μπορούσε να επανεκκινήσει τον εγκέφαλό σου και να σε σώσει από τη δίνη του εθισμού".
Η ιμπογκαΐνη δεν είναι τόσο καλά ερευνημένη όσο η ψιλοκυβίνη ή το LSD και είναι σχετικά επικίνδυνη, αλλά είναι ένα από τα πιο ισχυρά ψυχεδελικά φάρμακα που είναι γνωστά και υπάρχουν προκαταρκτικές έρευνες που δείχνουν ότι μπορεί να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τον εθισμό στα οπιοειδή και την κοκαΐνη.
Μια άλλη γυναίκα, η Stephanie, 48 ετών, από το Κάνσας, δήλωσε ότι πέρασε 15 χρόνια με το Adderall, ένα διεγερτικό που συνταγογραφείται για τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. "Κατέλαβε ολόκληρη τη ζωή μου - κάθε απόφαση, κάθε σχέδιο, σχεδόν κάθε στιγμή".Προσπάθησε αρκετές φορές να κόψει το κάπνισμα, αλλά τίποτα δεν λειτούργησε. Από ένα καπρίτσιο, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα ψυχεδελικά. Λίγες εβδομάδες αργότερα, συμμετείχε ήδη στην τελετή.
Η πρώτη της λήψη αγιαχουάσκα έγινε τον Σεπτέμβριο, πριν από σχεδόν τρεις μήνες, και έκτοτε δεν έχει αγγίξει το Adderall. "Αυτή η εμπειρία ήταν σκληρή" - είπε ."Ήταν σαν να έβλεπα τον εαυτό μου και τη ζωή μου μέσα από έναν καθρέφτη σε ένα σπίτι ψυχαγωγίας και μπορούσα να δω όλες τις μάσκες που φορούσα και πώς το Adderall είχε γίνει αυτό το δεκανίκι, αυτή η πηγή ψευδούς ενέργειας που με προωθούσε στη ζωή. Αισθάνομαι ότι επαναπροσδιορίστηκε ολόκληρη η ύπαρξή μου".
Αυτές οι ιστορίες είναι εμπνευσμένες, αλλά δεν είναι σαφές πόσο αντιπροσωπευτικές είναι. Τα ψυχεδελικά δεν είναι μαγικά ελιξίρια, και η τυχαία λήψη τους ενέχει σωματικούς και ψυχολογικούς κινδύνους, ειδικά αν λαμβάνετε φάρμακα ή έχετε διαγνωστεί με ψυχιατρική ασθένεια. Αλλά αν χρησιμοποιηθούν στο σωστό περιβάλλον και υπό την καθοδήγηση ενός έμπειρου οδηγού, μπορούν να έχουν εκπληκτικά θεραπευτικά οφέλη.
Η Κατ πιστεύει ότι αυτή η εργασία θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματική αν δεν είχε αναγκαστεί να πάει στην παρανομία. "Αν ήταν νόμιμο, θα περνούσα περισσότερο χρόνο με τους ανθρώπους πριν και μετά την εμπειρία. Θα ήθελα να φτιάξω την ομάδα μου και να το κάνω ανοιχτά σαν κανονική επιχείρηση και να φροντίζω τους ανθρώπους από την αρχή μέχρι το τέλος. Επειδή βρισκόμαστε σε αυτή τη νομική γκρίζα ζώνη, οι άνθρωποι συχνά έρχονται στην τελετή και μετά τους στέλνουν πίσω στον κόσμο, και αυτό μπορεί να είναι τραυματικό".
Αυτές οι ιστορίες είναι εμπνευσμένες, αλλά δεν είναι σαφές πόσο αντιπροσωπευτικές είναι. Τα ψυχεδελικά δεν είναι μαγικά ελιξίρια, και η τυχαία λήψη τους ενέχει σωματικούς και ψυχολογικούς κινδύνους, ειδικά αν λαμβάνετε φάρμακα ή έχετε διαγνωστεί με ψυχιατρική ασθένεια. Αλλά αν χρησιμοποιηθούν στο σωστό περιβάλλον και υπό την καθοδήγηση ενός έμπειρου οδηγού, μπορούν να έχουν εκπληκτικά θεραπευτικά οφέλη.
Η Κατ πιστεύει ότι αυτή η εργασία θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματική αν δεν είχε αναγκαστεί να πάει στην παρανομία. "Αν ήταν νόμιμο, θα περνούσα περισσότερο χρόνο με τους ανθρώπους πριν και μετά την εμπειρία. Θα ήθελα να φτιάξω την ομάδα μου και να το κάνω ανοιχτά σαν κανονική επιχείρηση και να φροντίζω τους ανθρώπους από την αρχή μέχρι το τέλος. Επειδή βρισκόμαστε σε αυτή τη νομική γκρίζα ζώνη, οι άνθρωποι συχνά έρχονται στην τελετή και μετά τους στέλνουν πίσω στον κόσμο, και αυτό μπορεί να είναι τραυματικό".
Ρωτήσαμε την Κατ αν έχει παρατηρήσει κάποια αλλαγή στη σύνθεση των ανθρώπων που παρακολουθούν τις τελετές της. "Παλαιότερα ήταν κυρίως ψυχοναύτες, αλλά τελευταία είναι άνθρωποι, ηλικιωμένοι και νέοι, που θέλουν να "συμβιβαστούν με τον θάνατο" (αν είναι ετοιμοθάνατοι) ή να αντιμετωπίσουν βαθιά τραύματα " - είπε η Kath. Εργάζεται με μεγάλο αριθμό βετεράνων που πάσχουν από μετατραυματικό στρες, πολλοί από τους οποίους της λένε ότι δεν μπόρεσαν να βρουν βοήθεια στην παραδοσιακή ψυχιατρική περίθαλψη.
Παρόλα αυτά, δίστασε όταν τη ρωτήσαμε για τη νομιμοποίηση. "Πρέπει οπωσδήποτε να είναι νόμιμα, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι θα είναι νόμιμα αύριο. Χρειαζόμαστε ένα στέρεο θεμέλιο, έναν τρόπο να διατηρήσουμε τον σεβασμό για αυτά τα ναρκωτικά.Αν το χάσουμε αυτό, αν τα ψυχεδελικά γίνουν άλλη μια ουσία όπως η μαριχουάνα, φοβάμαι ότι θα τα τινάξουμε στον αέρα και θα τα κάψουμε όπως κάναμε τη δεκαετία του '60" - είπε.
Η ανησυχία της Κατ, την οποία συμμερίζονται πολλοί άνθρωποι του χώρου, είναι ότι οι τελετουργικές πτυχές των ψυχεδελικών θα χαθούν αν νομιμοποιηθούν εν μία νυκτί. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με την ψυχαγωγική χρήση, αλλά όσοι αντιμετωπίζουν τα ψυχεδελικά με ένα είδος ιερού δέους έχουν έναν πραγματικό φόβο ότι οι ουσίες αυτές θα γίνουν ευτελείς αν δεν κάνουμε αυτή τη μετάβαση με λογική.
.
Πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε έξυπνα τα ψυχεδελικά στην κουλτούρα;
Καλώς ή κακώς, τα ψυχεδελικά, όπως και όλα τα ναρκωτικά, θα χρησιμοποιηθούν εκτός των ασφαλέστερων πλαισίων των ερευνητικών κέντρων ή των ιδιωτικών συνεδριών με έμπειρους οδηγούς. Σύμφωνα με τον Jeff Batier, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο Adler που εργάζεται με βαριά τραυματισμένους ασθενείς, το ερώτημα είναι το εξής: "Ποια μέτρα μείωσης της βλάβης χρειαζόμαστε για να βοηθήσουμε στην προστασία των ανθρώπων;"
Αρκετοί άνθρωποι με τους οποίους μίλησα επισήμαναν το μοντέλο της "μείωσης της βλάβης". Η μείωση της βλάβης αποσκοπεί στη μείωση των κινδύνων που συνδέονται με τη χρήση ναρκωτικών, σε αντίθεση με τα τιμωρητικά μοντέλα που αποσκοπούν στην πλήρη διακοπή της χρήσης ναρκωτικών. Πρόκειται για μια πρακτική και ανθρώπινη προσέγγιση που έχει λειτουργήσει καλά σε χώρες όπως η Πορτογαλία, όπου όλα τα ναρκωτικά για προσωπική χρήση έχουν αποποινικοποιηθεί.
Παρόλα αυτά, δίστασε όταν τη ρωτήσαμε για τη νομιμοποίηση. "Πρέπει οπωσδήποτε να είναι νόμιμα, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι θα είναι νόμιμα αύριο. Χρειαζόμαστε ένα στέρεο θεμέλιο, έναν τρόπο να διατηρήσουμε τον σεβασμό για αυτά τα ναρκωτικά.Αν το χάσουμε αυτό, αν τα ψυχεδελικά γίνουν άλλη μια ουσία όπως η μαριχουάνα, φοβάμαι ότι θα τα τινάξουμε στον αέρα και θα τα κάψουμε όπως κάναμε τη δεκαετία του '60" - είπε.
Η ανησυχία της Κατ, την οποία συμμερίζονται πολλοί άνθρωποι του χώρου, είναι ότι οι τελετουργικές πτυχές των ψυχεδελικών θα χαθούν αν νομιμοποιηθούν εν μία νυκτί. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με την ψυχαγωγική χρήση, αλλά όσοι αντιμετωπίζουν τα ψυχεδελικά με ένα είδος ιερού δέους έχουν έναν πραγματικό φόβο ότι οι ουσίες αυτές θα γίνουν ευτελείς αν δεν κάνουμε αυτή τη μετάβαση με λογική.
.
Πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε έξυπνα τα ψυχεδελικά στην κουλτούρα;
Καλώς ή κακώς, τα ψυχεδελικά, όπως και όλα τα ναρκωτικά, θα χρησιμοποιηθούν εκτός των ασφαλέστερων πλαισίων των ερευνητικών κέντρων ή των ιδιωτικών συνεδριών με έμπειρους οδηγούς. Σύμφωνα με τον Jeff Batier, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο Adler που εργάζεται με βαριά τραυματισμένους ασθενείς, το ερώτημα είναι το εξής: "Ποια μέτρα μείωσης της βλάβης χρειαζόμαστε για να βοηθήσουμε στην προστασία των ανθρώπων;"
Αρκετοί άνθρωποι με τους οποίους μίλησα επισήμαναν το μοντέλο της "μείωσης της βλάβης". Η μείωση της βλάβης αποσκοπεί στη μείωση των κινδύνων που συνδέονται με τη χρήση ναρκωτικών, σε αντίθεση με τα τιμωρητικά μοντέλα που αποσκοπούν στην πλήρη διακοπή της χρήσης ναρκωτικών. Πρόκειται για μια πρακτική και ανθρώπινη προσέγγιση που έχει λειτουργήσει καλά σε χώρες όπως η Πορτογαλία, όπου όλα τα ναρκωτικά για προσωπική χρήση έχουν αποποινικοποιηθεί.
Παρόλο που το μοντέλο μείωσης της βλάβης δεν συνδέεται συνήθως με τα ψυχεδελικά, οι αρχές του εξακολουθούν να ισχύουν. Υπάρχουν ήδη εθνικές ομάδες μείωσης της βλάβης, όπως το Zendo Project, που χρηματοδοτείται από το MAPS, οι οποίες ειδικεύονται στη συμβουλευτική από ομοτίμους για άτομα που πειραματίζονται με ψυχεδελικά.
Για παράδειγμα, στο Σικάγο, ξεκίνησαν μια ομάδα μείωσης της βλάβης που ονομάζεται Psychedelic Safety Support and Integration. Ο στόχος είναι να παρέχει ασφάλεια και να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τις ψυχεδελικές τους εμπειρίες. Πρόκειται για ένα κρίσιμο βήμα που φέρνει την κοινότητα κοντά, διαδίδει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους της χρήσης ψυχεδελικών ναρκωτικών και δημιουργεί έναν χώρο για κοινωνικοποίηση.
Προς το παρόν, υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ του κινήματος μείωσης της βλάβης και της ερευνητικής κοινότητας των ψυχεδελικών. Έρχεστε σε ένα συνέδριο για τα ψυχεδελικά, και επικεντρώνεται στην επιστήμη και τις θεραπευτικές δυνατότητες, και η γενική παραδοχή είναι ότι αν απλώς δημιουργήσουμε καλή επιστήμη, αυτά τα ναρκωτικά θα εγκριθούν ως φάρμακα, και όλα θα μπουν στη θέση τους. Αυτό δεν έχει νόημα.
"Αν πάτε σε ένα συνέδριο για τη μείωση της βλάβης - όλα αφορούν την πολιτισμική αλλαγή και το πώς οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για την επιστήμη.Έχει να κάνει πολύ περισσότερο με την οργάνωση, με το ποιος έχει την εξουσία και με το πώς μπορούμε να μειώσουμε τους κινδύνους και να ενεργήσουμε με ασφάλεια" - λέει ο Jeff Batier.
Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος για τον οποίο το κίνημα μείωσης της βλάβης μπορεί να είναι χρήσιμο για τα ψυχεδελικά. Ηεπιστήμη μπορεί να είναι κρίσιμη για τη νομιμοποίηση, αλλά τα προγράμματα δημόσιας υγείας θα πρέπει να βοηθήσουν στην ενσωμάτωση αυτών των ναρκωτικών στην ευρύτερη κουλτούρα.
Για παράδειγμα, στο Σικάγο, ξεκίνησαν μια ομάδα μείωσης της βλάβης που ονομάζεται Psychedelic Safety Support and Integration. Ο στόχος είναι να παρέχει ασφάλεια και να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τις ψυχεδελικές τους εμπειρίες. Πρόκειται για ένα κρίσιμο βήμα που φέρνει την κοινότητα κοντά, διαδίδει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους της χρήσης ψυχεδελικών ναρκωτικών και δημιουργεί έναν χώρο για κοινωνικοποίηση.
Προς το παρόν, υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ του κινήματος μείωσης της βλάβης και της ερευνητικής κοινότητας των ψυχεδελικών. Έρχεστε σε ένα συνέδριο για τα ψυχεδελικά, και επικεντρώνεται στην επιστήμη και τις θεραπευτικές δυνατότητες, και η γενική παραδοχή είναι ότι αν απλώς δημιουργήσουμε καλή επιστήμη, αυτά τα ναρκωτικά θα εγκριθούν ως φάρμακα, και όλα θα μπουν στη θέση τους. Αυτό δεν έχει νόημα.
"Αν πάτε σε ένα συνέδριο για τη μείωση της βλάβης - όλα αφορούν την πολιτισμική αλλαγή και το πώς οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για την επιστήμη.Έχει να κάνει πολύ περισσότερο με την οργάνωση, με το ποιος έχει την εξουσία και με το πώς μπορούμε να μειώσουμε τους κινδύνους και να ενεργήσουμε με ασφάλεια" - λέει ο Jeff Batier.
Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος για τον οποίο το κίνημα μείωσης της βλάβης μπορεί να είναι χρήσιμο για τα ψυχεδελικά. Ηεπιστήμη μπορεί να είναι κρίσιμη για τη νομιμοποίηση, αλλά τα προγράμματα δημόσιας υγείας θα πρέπει να βοηθήσουν στην ενσωμάτωση αυτών των ναρκωτικών στην ευρύτερη κουλτούρα.
Ομάδες μείωσης της βλάβης όπως η ομάδα του Bathje και το Zendo Project είναι τα καλύτερα μοντέλα αυτού του είδους ενσωμάτωσης και θα πρέπει να τα επεκτείνουμε αν πρόκειται να νομιμοποιηθούν τα ψυχεδελικά για ιατρική χρήση.
Θα μπορούσαν να υπάρξουν προβλήματα με αυτή την ενσωμάτωση;
Αφού πέρασα μήνες σκεπτόμενος αυτά τα ζητήματα και μιλώντας με ανθρώπους σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, είμαι πεπεισμένος ότι μια νέα κουλτούρα θεραπευτικών ψυχεδελικών αναπτύσσεται ταχύτατα. Μόλις πρόσφατα, μια ομάδα πολιτών στο Ντένβερ συγκέντρωσε αρκετές υπογραφές για να υποστηρίξει ένα νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση των μαγικών μανιταριών.
Το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον σήμερα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της δεκαετίας του '60, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποπτευόμαστε μια τέτοια αντίδραση.Πολιτιστικά δοχεία και γνώσεις υπάρχουν ήδη και μπορούν όλο και περισσότερο να βγουν από τη σκιά.
Το πώς θα μοιάζει αυτή η μετάβαση σε μεγαλύτερη κλίμακα και πόσος χρόνος θα χρειαστεί είναι ασαφές. Οι υποστηρικτές όπως ο Doblin φαίνονται λογικοί αν συνεχίσουν να παίζουν το μακροπρόθεσμο παιχνίδι. Δεδομένης της προόδου της μελέτης, είναι πιθανό η ψιλοκυβίνη να μεταφερθεί από το Πρόγραμμα Ι (φάρμακα με άγνωστη ιατρική αξία) στο Πρόγραμμα IV (φάρμακα με χαμηλό δυναμικό κατάχρησης και γνωστή ιατρική αξία) στο εγγύς μέλλον (2-3 χρόνια).
Θα μπορούσαν να υπάρξουν προβλήματα με αυτή την ενσωμάτωση;
Αφού πέρασα μήνες σκεπτόμενος αυτά τα ζητήματα και μιλώντας με ανθρώπους σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, είμαι πεπεισμένος ότι μια νέα κουλτούρα θεραπευτικών ψυχεδελικών αναπτύσσεται ταχύτατα. Μόλις πρόσφατα, μια ομάδα πολιτών στο Ντένβερ συγκέντρωσε αρκετές υπογραφές για να υποστηρίξει ένα νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση των μαγικών μανιταριών.
Το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον σήμερα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της δεκαετίας του '60, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποπτευόμαστε μια τέτοια αντίδραση.Πολιτιστικά δοχεία και γνώσεις υπάρχουν ήδη και μπορούν όλο και περισσότερο να βγουν από τη σκιά.
Το πώς θα μοιάζει αυτή η μετάβαση σε μεγαλύτερη κλίμακα και πόσος χρόνος θα χρειαστεί είναι ασαφές. Οι υποστηρικτές όπως ο Doblin φαίνονται λογικοί αν συνεχίσουν να παίζουν το μακροπρόθεσμο παιχνίδι. Δεδομένης της προόδου της μελέτης, είναι πιθανό η ψιλοκυβίνη να μεταφερθεί από το Πρόγραμμα Ι (φάρμακα με άγνωστη ιατρική αξία) στο Πρόγραμμα IV (φάρμακα με χαμηλό δυναμικό κατάχρησης και γνωστή ιατρική αξία) στο εγγύς μέλλον (2-3 χρόνια).
Ωστόσο, η διαδικασία για την αλλαγή του καταλόγου φαρμάκων είναι λίγο περίπλοκη. Σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο, ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ μπορεί να αναθεωρήσει μόνος του τον κατάλογο φαρμάκων, αλλά πριν το κάνει, πρέπει να συλλέξει δεδομένα και ιατρικές έρευνες από τον υπουργό Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών. Το Κογκρέσο μπορεί επίσης να ψηφίσει νόμους για την αλλαγή του καταλόγου φαρμάκων και μπορεί να παρακάμψει την απόφαση του γενικού εισαγγελέα, αν το επιθυμεί.
Είναι απίθανο να δούμε μεγάλη πρόοδο σε αυτό το μέτωπο υπό την παρούσα κυβέρνηση, αλλά οι πολιτικοί άνεμοι θα μπορούσαν να αλλάξουν γρήγορα, ιδίως αν η έρευνα συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς. Το γεγονός ότι η Υπηρεσία Καταπολέμησης Ναρκωτικών έχει ήδη συμβιβαστεί με το ενδεχόμενο αλλαγής του καταλόγου των ψυχεδελικών είναι ένα πολύ θετικό σημάδι.
Είναι απίθανο να δούμε μεγάλη πρόοδο σε αυτό το μέτωπο υπό την παρούσα κυβέρνηση, αλλά οι πολιτικοί άνεμοι θα μπορούσαν να αλλάξουν γρήγορα, ιδίως αν η έρευνα συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς. Το γεγονός ότι η Υπηρεσία Καταπολέμησης Ναρκωτικών έχει ήδη συμβιβαστεί με το ενδεχόμενο αλλαγής του καταλόγου των ψυχεδελικών είναι ένα πολύ θετικό σημάδι.
"Χαιρόμαστε που βλέπουμε την έρευνα να προχωρά σε ιδρύματα όπως το Johns Hopkins. Όταν η επιστημονική και ιατρική κοινότητα έρχεται στην DEA και λέει ότι μια ουσία πρέπει να είναι φάρμακο, θα πρέπει να μετακινηθεί στον κατάλογο 4 ή 5 αντί για τον κατάλογο 1. Και τότε θα ενεργήσουμε αναλόγως"- δήλωσε πρόσφατα ο Rusty Payne, εκπρόσωπος της DEA.
Η υποστήριξη των ψυχεδελικών ουσιών είναι επίσης ένα από εκείνα τα σπάνια θέματα που, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να υπερβούν τις παραδοσιακές πολιτικές γραμμές. Η Ρεμπέκα Μέρσερ, δισεκατομμυριούχος Ρεπουμπλικανή χρηματοδότης και συνιδιοκτήτρια του Breitbart, δώρισε 1 εκατομμύριο δολάρια στο MAPS για να χρηματοδοτήσει έρευνα για βετεράνους με PTSD. Μπορεί να δούμε περισσότερη διακομματική υποστήριξη αυτού του είδους καθώς η έρευνα προχωράει.
Απομένει ένα μεγάλο ερώτημα που έχει να κάνει με την πρόσβαση. Αν περάσετε έστω και λίγο χρόνο στην ψυχεδελική υποκουλτούρα, δεν μπορείτε παρά να παρατηρήσετε ότι αποτελείται κυρίως από προνομιούχους λευκούς ανθρώπους. Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ποιος κατέχει τις εγκαταστάσεις, πόσο κοστίζουν (από 600 δολάρια έως πάνω από 1000 δολάρια ανά συνεδρία), πού πραγματοποιούνται και από τα δίκτυα των ανθρώπων που τις υποστηρίζουν. Ένα άλλο εμπόδιο είναι ότι πολλοί άνθρωποι απλώς δεν γνωρίζουν τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών.
Μέσα στην ίδια την ψυχεδελική κοινότητα, υπάρχουν ανησυχίες για την εμπορευματοποίηση. Εταιρείες όπως η Compass Pathways επιδιώκουν να μετατρέψουν την ψιλοκυβίνη σε φαρμακευτικό προϊόν (η έρευνα της Compass για την ψιλοκυβίνη έχει λάβει καθεστώς πρωτοποριακής θεραπείας από τον FDA).
Η Compass ξεκίνησε ως μη κερδοσκοπική εταιρεία που ενδιαφερόταν για τη δημιουργία ενός κέντρου ψυχεδελικών ξενώνων, αλλά έκτοτε έχει στραφεί σε μια κερδοσκοπική προσέγγιση.
Χάρη σε μεγάλους επενδυτές όπως ο Peter Thiel, η Compass είναι σε θέση να κυριαρχήσει στην αλυσίδα εφοδιασμού των ιατρικών ψυχεδελικών από τη σύνθεση έως τη θεραπεία. Παρεμποδίζει επίσης τις ερευνητικές προσπάθειες μη κερδοσκοπικών εταιρειών όπως η Usona , οι οποίες αναπτύσσουν τα δικά τους ψυχεδελικά φάρμακα.
Αν η αγορά μονοπωληθεί ή αν μερικές φαρμακευτικές εταιρείες ελέγχουν σημαντικές πατέντες, πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να στερηθούν την πρόσβαση.
Απομένει ένα μεγάλο ερώτημα που έχει να κάνει με την πρόσβαση. Αν περάσετε έστω και λίγο χρόνο στην ψυχεδελική υποκουλτούρα, δεν μπορείτε παρά να παρατηρήσετε ότι αποτελείται κυρίως από προνομιούχους λευκούς ανθρώπους. Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ποιος κατέχει τις εγκαταστάσεις, πόσο κοστίζουν (από 600 δολάρια έως πάνω από 1000 δολάρια ανά συνεδρία), πού πραγματοποιούνται και από τα δίκτυα των ανθρώπων που τις υποστηρίζουν. Ένα άλλο εμπόδιο είναι ότι πολλοί άνθρωποι απλώς δεν γνωρίζουν τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών.
Μέσα στην ίδια την ψυχεδελική κοινότητα, υπάρχουν ανησυχίες για την εμπορευματοποίηση. Εταιρείες όπως η Compass Pathways επιδιώκουν να μετατρέψουν την ψιλοκυβίνη σε φαρμακευτικό προϊόν (η έρευνα της Compass για την ψιλοκυβίνη έχει λάβει καθεστώς πρωτοποριακής θεραπείας από τον FDA).
Η Compass ξεκίνησε ως μη κερδοσκοπική εταιρεία που ενδιαφερόταν για τη δημιουργία ενός κέντρου ψυχεδελικών ξενώνων, αλλά έκτοτε έχει στραφεί σε μια κερδοσκοπική προσέγγιση.
Χάρη σε μεγάλους επενδυτές όπως ο Peter Thiel, η Compass είναι σε θέση να κυριαρχήσει στην αλυσίδα εφοδιασμού των ιατρικών ψυχεδελικών από τη σύνθεση έως τη θεραπεία. Παρεμποδίζει επίσης τις ερευνητικές προσπάθειες μη κερδοσκοπικών εταιρειών όπως η Usona , οι οποίες αναπτύσσουν τα δικά τους ψυχεδελικά φάρμακα.
Αν η αγορά μονοπωληθεί ή αν μερικές φαρμακευτικές εταιρείες ελέγχουν σημαντικές πατέντες, πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να στερηθούν την πρόσβαση.
Παρά τις ανησυχίες αυτές, θα πρέπει να καλωσορίσουμε την ανάπτυξη της ψυχεδελικής έρευνας. Χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα και πρέπει να εμπλέξουμε πιο διαφορετικούς πληθυσμούς για να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα για το πώς λειτουργούν αυτά τα φάρμακα. Όπως δήλωσε ο Richard Friedman, κλινικός ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο Cornell: "Είμαι υπέρ της αισιοδοξίας, αλλά δείξτε μου τα δεδομένα. Συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό για τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών....., αλλά αν είναι δικαιολογημένος, η απάντηση είναι τα δεδομένα. Και μόνο δεδομένα".
Μέχρι στιγμής τα δεδομένα είναι ενθαρρυντικά, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν καταλαβαίνουμε. Γνωρίζουμε όμως αρκετά για να πούμε ότι τα ψυχεδελικά είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη μείωση του πόνου, τουλάχιστον για ορισμένους ανθρώπους. Και απλώς δεν έχουμε αρκετά τέτοια εργαλεία για να δικαιολογήσουμε την απαγόρευσή τους.
Μέχρι στιγμής τα δεδομένα είναι ενθαρρυντικά, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν καταλαβαίνουμε. Γνωρίζουμε όμως αρκετά για να πούμε ότι τα ψυχεδελικά είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη μείωση του πόνου, τουλάχιστον για ορισμένους ανθρώπους. Και απλώς δεν έχουμε αρκετά τέτοια εργαλεία για να δικαιολογήσουμε την απαγόρευσή τους.