Na jaren worstelen met de behandeling van steeds erger wordende kanker, voelde Kevin zich ellendig - angstig, depressief en hopeloos. Traditionele kankerbehandelingen hadden hem verzwakt en het was onduidelijk of ze zijn leven zouden redden.
Maar toen kreeg Kevin een plek in een klinische proef voor een exotisch medicijn. Het medicijn was niet bedoeld om zijn kanker te behandelen, maar het moest de angst en depressie genezen die hij constant over zijn ziekte voelde. En het werkte. Een paar uur nadat hij het pilletje had ingenomen, zei Kevin tegen de onderzoekers: "Kanker is niet belangrijk, het belangrijkste is liefde". Volgens de onderzoekers verdween zijn angst voor een naderende dood plotseling - en deze gemoedstoestand hield minstens een paar maanden aan.
Het waren niet de traditionele antidepressiva zoals Zoloft of angstmedicijnen zoals Xanax die Kevin zijn leven deden heroverwegen. Het was een drug die al tientallen jaren verboden was, maar nu het middelpunt was van een opleving in het onderzoek: psilocybine, afgeleid van hallucinogene paddo's. Psychologen en psychiaters hebben de werking van psilocybine bestudeerd.
Maar toen kreeg Kevin een plek in een klinische proef voor een exotisch medicijn. Het medicijn was niet bedoeld om zijn kanker te behandelen, maar het moest de angst en depressie genezen die hij constant over zijn ziekte voelde. En het werkte. Een paar uur nadat hij het pilletje had ingenomen, zei Kevin tegen de onderzoekers: "Kanker is niet belangrijk, het belangrijkste is liefde". Volgens de onderzoekers verdween zijn angst voor een naderende dood plotseling - en deze gemoedstoestand hield minstens een paar maanden aan.
Het waren niet de traditionele antidepressiva zoals Zoloft of angstmedicijnen zoals Xanax die Kevin zijn leven deden heroverwegen. Het was een drug die al tientallen jaren verboden was, maar nu het middelpunt was van een opleving in het onderzoek: psilocybine, afgeleid van hallucinogene paddo's. Psychologen en psychiaters hebben de werking van psilocybine bestudeerd.
Psychologen en psychiaters bestuderen hallucinogenen al tientallen jaren - als behandeling voor alcoholisme en depressie, en om creativiteit te stimuleren. Maar de steun voor het onderzoek stopte in de jaren 1970, nadat de federale overheid veel psychedelica op de lijst van geregistreerde drugs (Schedule 1) plaatste. Maar nu kijken onderzoekers opnieuw naar de drugs.
Hoewel verhalen zoals die van Kevin veelbelovend zijn, hebben we honderden, misschien wel duizenden andere voorbeelden nodig - streng getest, bij voorkeur in grote gerandomiseerde gecontroleerde experimenten - om te weten of de effecten die in het onderzoek worden geclaimd echt en onbevooroordeeld zijn.
Maar dit onderzoek is de moeite waard. Psychedelica beloven een aantal aandoeningen te verlichten die het moeilijkst te behandelen blijken te zijn - verslaving, obsessieve compulsieve stoornis, angst aan het einde van het leven en, in sommige gevallen, depressie, die notoir resistent is tegen behandeling. Het terugvalpercentage bij roken wordt bijvoorbeeld geschat op 60-90% binnen een jaar, ook al doodt roken honderdduizenden mensen per jaar.
Er is nog veel dat we niet weten en dat we nog moeten leren. Dus om te begrijpen wat we op dit moment weten over psychedelische drugs en psychedelische psychotherapie voor de behandeling van enkele van de meest hardnekkige psychologische aandoeningen, lazen we meer dan 50 onderzoeken die hun veiligheid en werkzaamheid analyseerden en spraken we met de betrokken onderzoekers.
We keken alleen naar onderzoeken naar klassieke psychedelica zoals LSD, psilocybine uit paddo's en DMT. Deze drugs hebben grotendeels dezelfde effecten, ze activeren bepaalde serotoninereceptoren in de hersenen.
Hoewel verhalen zoals die van Kevin veelbelovend zijn, hebben we honderden, misschien wel duizenden andere voorbeelden nodig - streng getest, bij voorkeur in grote gerandomiseerde gecontroleerde experimenten - om te weten of de effecten die in het onderzoek worden geclaimd echt en onbevooroordeeld zijn.
Maar dit onderzoek is de moeite waard. Psychedelica beloven een aantal aandoeningen te verlichten die het moeilijkst te behandelen blijken te zijn - verslaving, obsessieve compulsieve stoornis, angst aan het einde van het leven en, in sommige gevallen, depressie, die notoir resistent is tegen behandeling. Het terugvalpercentage bij roken wordt bijvoorbeeld geschat op 60-90% binnen een jaar, ook al doodt roken honderdduizenden mensen per jaar.
Er is nog veel dat we niet weten en dat we nog moeten leren. Dus om te begrijpen wat we op dit moment weten over psychedelische drugs en psychedelische psychotherapie voor de behandeling van enkele van de meest hardnekkige psychologische aandoeningen, lazen we meer dan 50 onderzoeken die hun veiligheid en werkzaamheid analyseerden en spraken we met de betrokken onderzoekers.
We keken alleen naar onderzoeken naar klassieke psychedelica zoals LSD, psilocybine uit paddo's en DMT. Deze drugs hebben grotendeels dezelfde effecten, ze activeren bepaalde serotoninereceptoren in de hersenen.
Hoofdstuk 1. Onderzoek staat niet stil.
Het idee om psychedelische drugs als medicijn te gebruiken is niet nieuw. In 1943 ontdekte Albert Hofmann de effecten van LSD door het in te nemen in zijn laboratorium in Zwitserland. Deze ontdekking leidde tot een golf van onderzoek naar LSD en soortgelijke stoffen in de jaren 1950 en 1960.
Misschien wel de beroemdste onderzoeker uit die tijd was Timothy Leary. Hij had tijdens zijn studie geëxperimenteerd met drugs en raakte vooral gefascineerd door psychedelica. Zijn interesse leidde ertoe dat hij, nadat hij een jong lid van de faculteit aan Harvard University was geworden, een meer formele studie naar drugs begon. Dit leidde tot de oprichting van het Harvard Psilocybin Project, dat psilocybine (meestal te vinden in paddo's) toediende aan afgestudeerde studenten en een aantal prominente kunstenaars uit die tijd in een reeks experimenten om de effecten van de drug op het menselijk bewustzijn te onthullen.
Ondanks hun vreemde oorsprong was het onderzoek in die tijd bemoedigend: tientallen onderzoeken - niet alleen in Leary's laboratorium, maar ook in vele andere in het hele land - leverden veelbelovende resultaten op die erop wezen dat psychedelica therapeutisch gebruikt konden worden voor de behandeling van enkele van de meest behandelingsresistente aandoeningen, zoals verslaving, angst en depressie.
Na een paar decennia begonnen de beperkingen op psychedelische drugs te versoepelen. Vanaf de jaren 1990 drongen sommige onderzoekers erop aan om psychedelische drugs opnieuw te bekijken als potentiële medische middelen. Met steun van particuliere groepen zoals MAPS, de Beckley Foundation en het Heffter Research Institute overwonnen onderzoekers wettelijke en financiële obstakels om kleine voorbereidende studies uit te voeren.
Het idee om psychedelische drugs als medicijn te gebruiken is niet nieuw. In 1943 ontdekte Albert Hofmann de effecten van LSD door het in te nemen in zijn laboratorium in Zwitserland. Deze ontdekking leidde tot een golf van onderzoek naar LSD en soortgelijke stoffen in de jaren 1950 en 1960.
Misschien wel de beroemdste onderzoeker uit die tijd was Timothy Leary. Hij had tijdens zijn studie geëxperimenteerd met drugs en raakte vooral gefascineerd door psychedelica. Zijn interesse leidde ertoe dat hij, nadat hij een jong lid van de faculteit aan Harvard University was geworden, een meer formele studie naar drugs begon. Dit leidde tot de oprichting van het Harvard Psilocybin Project, dat psilocybine (meestal te vinden in paddo's) toediende aan afgestudeerde studenten en een aantal prominente kunstenaars uit die tijd in een reeks experimenten om de effecten van de drug op het menselijk bewustzijn te onthullen.
Ondanks hun vreemde oorsprong was het onderzoek in die tijd bemoedigend: tientallen onderzoeken - niet alleen in Leary's laboratorium, maar ook in vele andere in het hele land - leverden veelbelovende resultaten op die erop wezen dat psychedelica therapeutisch gebruikt konden worden voor de behandeling van enkele van de meest behandelingsresistente aandoeningen, zoals verslaving, angst en depressie.
Na een paar decennia begonnen de beperkingen op psychedelische drugs te versoepelen. Vanaf de jaren 1990 drongen sommige onderzoekers erop aan om psychedelische drugs opnieuw te bekijken als potentiële medische middelen. Met steun van particuliere groepen zoals MAPS, de Beckley Foundation en het Heffter Research Institute overwonnen onderzoekers wettelijke en financiële obstakels om kleine voorbereidende studies uit te voeren.
Deels vanwege de barrières om deze medicijnen te bestuderen, zijn nieuwe onderzoeken voorlopig en beperkt. Steekproeven zijn zo klein dat het moeilijk is om met zekerheid te zeggen of de resultaten zouden gelden voor grotere, algemene populaties. En sommige onderzoeken bevatten geen controlegroepen of placebo's, de gouden standaard in de wetenschap om er zeker van te zijn dat de waargenomen effecten niet door iets anders worden veroorzaakt.
Maar de resultaten zijn veelbelovend en complex. Voor zover deze drugs werken, lijken ze dat te doen via een zeer ongebruikelijk mechanisme: het opwekken van een mystieke, spirituele ervaring.
Hoofdstuk Twee. Het hallucinogene patroon van psychedelica geeft ze therapeutische effecten.
Hier volgt een kleine greep uit hoe sommige deelnemers aan verschillende onderzoeken sinds de jaren 2000 psychedelische ervaringen hebben beschreven.
Maar de resultaten zijn veelbelovend en complex. Voor zover deze drugs werken, lijken ze dat te doen via een zeer ongebruikelijk mechanisme: het opwekken van een mystieke, spirituele ervaring.
Hoofdstuk Twee. Het hallucinogene patroon van psychedelica geeft ze therapeutische effecten.
Hier volgt een kleine greep uit hoe sommige deelnemers aan verschillende onderzoeken sinds de jaren 2000 psychedelische ervaringen hebben beschreven.
- "Een gevoel van dankbaarheid, een grote (krachtige) herinnering van nederigheid...mijn ervaring van zijn, mijn ervaring van zijn in en binnen de oneindigheid"
- "Helemaal niet religieus, maar belangrijk om me te motiveren mijn spirituele leven te ontwikkelen".
- "Ik geloof dat ik de kracht van de Godin heb gekanaliseerd en dat ik die kracht in mijzelf houd. Ik geloof dat ze overal bestaat en ik zoek haar op om vonk, leven en vreugde toe te voegen aan alledaagse, gewone situaties".
- "Deze ervaring heeft mijn bewustzijn voor altijd verruimd. Het stelt me in staat om negatieve ideeën sneller los te laten. Het maakt het makkelijker voor me om te accepteren wat er is".
- "Mijn gesprek met God (gouden lichtstromen) verzekert me dat alles op dit vlak perfect is; maar ik heb het fysieke lichaam/de geest niet om het volledig te begrijpen".
Het kan gemakkelijk zijn om deze ervaring af te wijzen.Wat hebben goden en gouden lichtstromen met geneeskunde te maken?
Maar de resultaten van veel onderzoeken, die maanden of jaren kunnen duren, zijn veelbelovend, hoewel niet definitief. Een zeer klein onderzoek met 15 rokers toonde aan dat 12 van hen (80%) in staat waren om zes maanden lang te stoppen met roken na een behandeling met psilocybine.
Een overzicht van eerdere gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken toonde aan dat LSD alcoholisten hielp om minder te drinken, terwijl een veel kleiner onderzoek aantoonde dat een behandeling met psilocybine mensen die gediagnosticeerd waren met alcoholverslaving hielp om het aantal dagen dat ze alcohol dronken te verminderen. Uit een ander onderzoek bleek dat psilocybine kon helpen bij de behandeling van depressie bij patiënten die resistent waren tegen andere behandelingen.
Maar de resultaten van veel onderzoeken, die maanden of jaren kunnen duren, zijn veelbelovend, hoewel niet definitief. Een zeer klein onderzoek met 15 rokers toonde aan dat 12 van hen (80%) in staat waren om zes maanden lang te stoppen met roken na een behandeling met psilocybine.
Een overzicht van eerdere gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken toonde aan dat LSD alcoholisten hielp om minder te drinken, terwijl een veel kleiner onderzoek aantoonde dat een behandeling met psilocybine mensen die gediagnosticeerd waren met alcoholverslaving hielp om het aantal dagen dat ze alcohol dronken te verminderen. Uit een ander onderzoek bleek dat psilocybine kon helpen bij de behandeling van depressie bij patiënten die resistent waren tegen andere behandelingen.
Hoe bereiken psychedelica dit precies? Onderzoekers geven grif toe dat ze niet alle antwoorden hebben - of zelfs maar volledige zekerheid dat het alleen om psychedelica gaat. Maar op basis van huidig onderzoek en studies uit de jaren '50 en '60 hebben ze wel een theorie: wanneer mensen te maken hebben met slopende geestelijke stoornissen, kunnen psychedelica een krachtig mystiek effect teweegbrengen. Deze ervaringen kunnen dan een psychologische context bieden die positieve gedragsveranderingen mogelijk maakt.
En dit is echt opmerkelijk: in de onderzoeken bleek dat één of twee doses genoeg waren om maandenlang effect te hebben. In tegenstelling tot psychiatrische drugs, die regelmatige, vaak dagelijkse doses vereisen, zijn ervoor een behandeling met psilocybine - als het echt werkt - blijkbaar maar een of twee sessies met een enkele dosis van de drug nodig om een effect te hebben voor meerdere maanden.
"Spirituele ervaringen maken al duizenden jaren deel uit van de mensheid. In plaats van ze af te wijzen, moeten we ze proberen te begrijpen. Wat gebeurt hier? Dit is een deel van de menselijke ervaring - een zeer relevant en betekenisvol deel van de menselijke ervaring. En nu hebben we deze middelen om te bestuderen hoe bepaalde sacramentele elementen die in de natuur voorkomen en kunnen worden gesynthetiseerd... ten goede kunnen worden gebruikt " - aldus Samit Kumar, een arts die het onderzoek op de voet volgt.
En dit is echt opmerkelijk: in de onderzoeken bleek dat één of twee doses genoeg waren om maandenlang effect te hebben. In tegenstelling tot psychiatrische drugs, die regelmatige, vaak dagelijkse doses vereisen, zijn ervoor een behandeling met psilocybine - als het echt werkt - blijkbaar maar een of twee sessies met een enkele dosis van de drug nodig om een effect te hebben voor meerdere maanden.
"Spirituele ervaringen maken al duizenden jaren deel uit van de mensheid. In plaats van ze af te wijzen, moeten we ze proberen te begrijpen. Wat gebeurt hier? Dit is een deel van de menselijke ervaring - een zeer relevant en betekenisvol deel van de menselijke ervaring. En nu hebben we deze middelen om te bestuderen hoe bepaalde sacramentele elementen die in de natuur voorkomen en kunnen worden gesynthetiseerd... ten goede kunnen worden gebruikt " - aldus Samit Kumar, een arts die het onderzoek op de voet volgt.
Een nieuwe reeks onderzoeken, gepubliceerd in het Journal of Psychopharmacology, die gebruik maakte van een van de grootste steekproeven in psychedelisch onderzoek tot nu toe, toonde potentieel aan. De patiënten, in totaal 80 in beide onderzoeken, hadden allemaal stadium vier van kanker en angst of depressie aan het einde van hun leven, grotendeels veroorzaakt door hun naderende dood. Na een behandelsessie met psilocybine vertoonden de meeste patiënten (tot 80%) - over het algemeen - verbetering in scores die werden gebruikt om stemming, depressie en angst te beoordelen.
Hoewel studies niet in staat waren om te testen, vanwege kleine steekproefgroottes en methodologie, of psilocybine zelf leidt tot positieve resultaten, heeft onderzoek aangetoond dat de diepte van de mystieke ervaring, zoals gemeten door algemeen geaccepteerde wetenschappelijke maatstaven voor dit soort ervaringen, nauw correleert met hoe sterk de successen van de patiënten waren. Eén studie vond ook dat een grotere dosis grotere effecten had.
Deze nieuwe, grotere studies bevestigden de resultaten van eerdere pilotstudies die een soortgelijk model volgden, maar kleinere steekproeven hadden en daarom minder betrouwbaar waren voor het trekken van meer generaliseerbare conclusies.
Johnson van de Johns Hopkins University was het hiermee eens en verwees naar zijn onderzoek: "Voor zowel kanker-gerelateerde einde-leven angst als stoppen met roken behandelingen, vonden we dat de mate van mystieke ervaring positieve effecten op de lange termijn voorspelde - verminderde angst en depressie, en minder sigaretten roken".
Hoewel studies niet in staat waren om te testen, vanwege kleine steekproefgroottes en methodologie, of psilocybine zelf leidt tot positieve resultaten, heeft onderzoek aangetoond dat de diepte van de mystieke ervaring, zoals gemeten door algemeen geaccepteerde wetenschappelijke maatstaven voor dit soort ervaringen, nauw correleert met hoe sterk de successen van de patiënten waren. Eén studie vond ook dat een grotere dosis grotere effecten had.
Deze nieuwe, grotere studies bevestigden de resultaten van eerdere pilotstudies die een soortgelijk model volgden, maar kleinere steekproeven hadden en daarom minder betrouwbaar waren voor het trekken van meer generaliseerbare conclusies.
Johnson van de Johns Hopkins University was het hiermee eens en verwees naar zijn onderzoek: "Voor zowel kanker-gerelateerde einde-leven angst als stoppen met roken behandelingen, vonden we dat de mate van mystieke ervaring positieve effecten op de lange termijn voorspelde - verminderde angst en depressie, en minder sigaretten roken".
Eén manier om dit effect te begrijpen is om het te zien als het tegenovergestelde van een traumatische ervaring, zoals uitgelegd in de studie over roken:
Wij stellen dat, op vergelijkbare wijze, piekervaringen die worden uitgelokt door psychedelische drugs kunnen functioneren als levendige, discrete gebeurtenissen die PTSD-achtige terugkoppelingseffecten produceren, d.w.z., aanhoudende veranderingen in gedrag (en vermoedelijk in de hersenen) die gepaard gaan met blijvende verbetering.Met de term "PTSS" suggereren we niet dat deze ervaringen noodzakelijkerwijs biologische mechanismen gemeen hebben met PTSS.
We nemen eerder aan dat deze ervaringen "PTSS-achtig" zijn in de zin dat een enkele discrete gebeurtenis blijvende gedrags- (en vermoedelijk biologische) veranderingen kan veroorzaken, en "omkeerbaar" in de zin dat deze blijvende veranderingen gunstig van aard zijn, in tegenstelling tot schadelijk.
"We weten niet precies wat het voorstelt in de hersenen. De manier waarop ze het beschrijven symboliseert vaak wat er in hun hoofd omgaat. Neem de godin die je leidt. Misschien is het een godin die je door je depressie leidt en eruit - als je die metafoor neemt " - zei James Rucker, een klinisch docent aan het King's College in Londen die aan het depressieonderzoek werkte.
Wij stellen dat, op vergelijkbare wijze, piekervaringen die worden uitgelokt door psychedelische drugs kunnen functioneren als levendige, discrete gebeurtenissen die PTSD-achtige terugkoppelingseffecten produceren, d.w.z., aanhoudende veranderingen in gedrag (en vermoedelijk in de hersenen) die gepaard gaan met blijvende verbetering.Met de term "PTSS" suggereren we niet dat deze ervaringen noodzakelijkerwijs biologische mechanismen gemeen hebben met PTSS.
We nemen eerder aan dat deze ervaringen "PTSS-achtig" zijn in de zin dat een enkele discrete gebeurtenis blijvende gedrags- (en vermoedelijk biologische) veranderingen kan veroorzaken, en "omkeerbaar" in de zin dat deze blijvende veranderingen gunstig van aard zijn, in tegenstelling tot schadelijk.
"We weten niet precies wat het voorstelt in de hersenen. De manier waarop ze het beschrijven symboliseert vaak wat er in hun hoofd omgaat. Neem de godin die je leidt. Misschien is het een godin die je door je depressie leidt en eruit - als je die metafoor neemt " - zei James Rucker, een klinisch docent aan het King's College in Londen die aan het depressieonderzoek werkte.
De hoofdstukken 3-4 staan in de volgende uitgave en zijn bedoeld voor speciaal geïnteresseerde lezers.