Ik denk dat de juiste vraag is: waar kun je het beste naartoe gaan als je eenmaal D-Lysergic Acid Methyl Ester hebt? Zou een poging om er LSD van te maken net zo contraproductief zijn als diamanten in grafiet veranderen? Zou de moeite niet lonen, economisch gezien, of is D-LAME zelf superieur in ervaringskwaliteit op een manier dat het verkrijgen van LSD daaruit zinloos zou zijn?
Mijn onderzoek op dit moment heeft minder dan betrouwbare informatie over D-LAME opgeleverd, in die zin dat het mij niet duidelijk is of het beoogde gebruik een eindproduct is (sommigen hebben het over blotters die ermee doorspekt zijn) en als dit het geval is, is de informatie die beschikbaar is over doses, drempelwaarden of gewenste doses, technisch niet betrouwbaar en zal men onvermijdelijk tegen inconsistenties aanlopen.
Als het potentieel echter het best bereikt wordt als precursor, wat is dan de beste bestemming (eindproduct)? Welke synthetische routes (bestaande of voorgestelde) moeten worden overwogen?
Hoe kunnen we onze krachten bundelen om bruikbare resultaten te verkrijgen/bevestigen?
Bedankt broeder