De toekomst is psychedelica: waarom werkt het? DEEL II

Brain

Expert Pharmacologist
Joined
Jul 6, 2021
Messages
240
Reaction score
270
Points
63
Tientallen jaren lang heeft de gidsgemeenschap stilletjes in de schaduw gewerkt en psychedelica geleverd aan mensen in het hele land. En ze verschillen niet zoveel van hun "land-based" tegenhangers.Velen hebben jarenlang getraind bij traditionele genezers in Peru en Brazilië en volgen een strikte gedragscode om de praktijk te formaliseren en de veiligheid te garanderen.

Dit geldt zeker voor Kat (de gids uit deel I), met wie ik de gelegenheid had om te spreken. Ze heeft acht jaar gestudeerd bij een Peruaanse mentor, heeft ayahuasca meer dan 900 keer gebruikt, en heeft honderden ceremonies gedaan in Europa en de Verenigde Staten.


Ze beschrijft zichzelf als een "toonzetter", iemand die de ruimte controleert. Meestal stelt ze iedereen op hun gemak door een kalme en geruststellende aanwezigheid te tonen. "Ik volg de hartslag van de ruimte en als ik iemand moet benaderen, probeer ik zo geaard te zijn als de aarde zelf - dat soort kalmte werkt aanstekelijk. De sleutel is om afgestemd te zijn op wat er aan de hand is en wat mensen voelen en daarop te reageren" - zei ze.

BYy7ZOg8od


Haar rol bestaat uit het koorddansen tussen mensen laten doormaken wat ze doormaken en helpen als ze te dicht bij de afgrond zijn. Als alles goed gaat, is ze ergens in de kamer helende liedjes aan het zingen en in de gaten aan het houden wat er aan de hand is. Als iemand in paniek raakt, moet Kat hem of haar ompraten en dat doen op een manier die niet iedereen in de kamer verdooft.

Nog maar een paar maanden geleden, zei Kat, was een vrouw bij een van haar ceremonies ervan overtuigd dat demonen haar lichaam hadden overgenomen. Ze werd hysterisch en dreigde 911 te bellen. Dit soort situaties gebeuren voortdurend en de gids moet er onmiddellijk mee omgaan.

In tegenstelling tot artsen in Hopkins, beheert Kat de reizen van meerdere mensen tegelijk, soms tientallen, en dat brengt risico's met zich mee. Ik vroeg haar waarom ze het deed. Waarom het risico lopen dat iemand reageert op een manier die ze niet onder controle heeft, of dat ze in de gevangenis belandt?
"Omdat het mensen geneest. Ik zie het elke keer als ik een cirkel houd, elke keer als ik een groep mensen door de ervaring leid. Mensen komen binnen met een bepaald gezichtspunt en gaan weg met een ander. Soms betekent het dat ze de wereld met nieuwe ogen zien, en soms betekent het dat ze zich realiseren dat hun gebreken hen niet definiëren " - zegt Kat.
Kat, nu 46 jaar oud, heeft al veel gevechten meegemaakt. Voordat ze 16 jaar geleden ayahuasca ontdekte tijdens een reis naar Peru, leed ze aan alcoholisme, boulimie en bipolaire stoornis - op een gegeven moment deed ze een zelfmoordpoging. "Het medicijn was geen wondermiddel, maar het zette me op een ander pad, en eigenlijk heb ik mijn hele leven aan dit werk gewijd " - zei ze.

13wDojecTd


Iedereen die op Kat ceremonies verschijnt heeft zijn eigen reden om daar te zijn. Sommigen zijn psychonauten - mensen die op zoek zijn naar veranderde bewustzijnstoestanden door middel van psychedelica.Anderen, zoals Laura, een 35-jarige vrouw uit Philadelphia, gebruiken kruidengeneeskunde als laatste wanhopige poging om een verslaving te overwinnen.

In Laura's geval was dat een 14-jarige verslaving aan heroïne. "Ik stond op het randje van de dood.Ik probeerde elke traditionele methode die je maar kunt bedenken - detox, therapie, afkicken - en niets hielp " - aldus Laura. Uiteindelijk vond ze ibogaïne, een psychedelische verbinding die afkomstig is van de wortels van een West-Afrikaanse struik. "Ibogaïne was als een mythe op straat, een wondermiddel dat je hersenen kon rebooten en je kon redden uit de greep van verslaving".

Ibogaïne is niet zo goed onderzocht als psilocybine of LSD, en het is relatief gevaarlijk, maar het is een van de krachtigste psychedelische drugs die bekend zijn, en er is voorlopig onderzoek dat suggereert dat het een effectieve behandeling kan zijn voor opioïden- en cocaïneverslaving.

Een andere vrouw, Stephanie (48) uit Kansas, zei dat ze 15 jaar lang Adderall heeft geslikt, een stimulerend middel voorgeschreven voor aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. "Het nam mijn hele leven in beslag - elke beslissing, elk plan, zo'n beetje elk moment". Ze probeerde verschillende keren te stoppen met roken, maar niets hielp. In een opwelling besloot ze psychedelica te gaan gebruiken. Een paar weken later woonde ze de ceremonie al bij.

VT5GaoZs2A


Haar eerste ayahuasca inname was in september, bijna drie maanden geleden, en sindsdien heeft ze geen Adderall meer aangeraakt. "Die ervaring was zwaar" - zei ze. "Het was alsof ik mezelf en mijn leven zag door een spiegel in een amusementshuis, en ik kon alle maskers zien die ik droeg en hoe Adderall deze steun was geworden, deze bron van valse energie die me door het leven dreef. Ik heb het gevoel dat het mijn hele wezen opnieuw heeft gekalibreerd".

Deze verhalen zijn inspirerend, maar het is onduidelijk hoe representatief ze zijn. Psychedelica zijn geen magische elixers en het lukraak gebruiken ervan brengt fysieke en psychologische risico's met zich mee, vooral als je medicijnen gebruikt of als er een psychiatrische ziekte bij je is vastgesteld. Maar als ze in de juiste setting en onder begeleiding van een ervaren gids worden gebruikt, kunnen ze verbazingwekkende therapeutische voordelen hebben.

Kat gelooft dat dit werk effectiever had kunnen zijn als ze niet gedwongen was ondergronds te gaan. "Als het legaal was, zou ik meer tijd doorbrengen met mensen voor en na de ervaring. Ik zou mijn team willen opbouwen en het openlijk doen als een normaal bedrijf en voor mensen zorgen van begin tot eind. Omdat we ons in dit juridische grijze gebied bevinden, komen mensen vaak naar de ceremonie en dan worden ze weer de wereld ingestuurd, en dat kan traumatisch zijn".

QQpGk0u2WA


We vroegen Kat of ze een verandering had opgemerkt in de mix van mensen die haar ceremonies bijwonen. "Vroeger waren het vooral psychonauten, maar de laatste tijd zijn het mensen, oud en jong, die 'in het reine willen komen met de dood' (als ze terminaal ziek zijn) of diepe trauma's willen verwerken " - zei Kath. Ze werkt met een groot aantal veteranen die lijden aan PTSS en van wie velen haar vertellen dat ze geen hulp konden vinden in de traditionele geestelijke gezondheidszorg.

Toch aarzelde ze toen we haar vroegen naar legalisatie.
"Ze zouden absoluut legaal moeten zijn, maar ik weet niet zeker of ze dat morgen ook zullen zijn. We hebben een solide basis nodig, een manier om respect voor deze drugs te behouden.Als we dat verliezen, als psychedelica net zo'n middel wordt als marihuana, dan ben ik bang dat we het gaan opblazen en platbranden zoals we in de jaren '60 deden" - zei ze.

Kat's zorg, die gedeeld wordt door veel mensen in het veld, is dat de ceremoniële aspecten van psychedelica verloren zullen gaan als ze van de ene op de andere dag gelegaliseerd worden. Er is niets mis met recreatief gebruik, maar degenen die psychedelica met een soort heilig ontzag beschouwen, zijn echt bang dat deze middelen zullen worden gebagatelliseerd als we deze overgang niet verstandig maken.

Hoe integreren we psychedelica op een intelligente manier in de cultuur?
In voor- en tegenspoed zullen psychedelica, net als alle drugs, gebruikt worden buiten de veiligere omgevingen van onderzoekscentra of privé-sessies met ervaren gidsen. Volgens Jeff Batier, een psycholoog aan de Adler Universiteit die werkt met ernstig getraumatiseerde patiënten, is de vraag als volgt: "Welke schadebeperkende maatregelen hebben we nodig om mensen te helpen beschermen?"

Verschillende mensen met wie ik sprak, wezen op het "schadebeperkende" model. Schadebeperking is gericht op het verminderen van de risico's die gepaard gaan met drugsgebruik, in tegenstelling tot strafmodellen die het gebruik helemaal willen stoppen. Het is een praktische en humane benadering die goed heeft gewerkt in landen als Portugal, waar alle drugs voor persoonlijk gebruik uit de criminaliteit zijn gehaald.

Jp7lFDPSWN


Hoewel het schadebeperkingsmodel meestal niet wordt geassocieerd met psychedelica, zijn de principes ervan nog steeds van toepassing. Er zijn al nationale harm reduction groepen, zoals het Zendo Project, gesponsord door MAPS, die gespecialiseerd zijn in peer counseling voor mensen die experimenteren met psychedelica.

In Chicago is bijvoorbeeld een schadebeperkingsgroep gestart die Psychedelic Safety Support and Integration heet. Het doel is om veiligheid te bieden en mensen te helpen met hun psychedelische ervaringen om te gaan. Dit is een cruciale stap die de gemeenschap samenbrengt, bewustzijn verspreidt over de risico's van psychedelisch drugsgebruik en een ruimte creëert om te socialiseren.

Op dit moment is er een kloof tussen de schadebeperkingsbeweging en de psychedelica onderzoeksgemeenschap. Je komt op een conferentie over psychedelica en die is gericht op de wetenschap en het therapeutische potentieel, en de algemene aanname is dat als we maar goede wetenschap creëren, deze drugs zullen worden goedgekeurd als drugs en dat alles dan vanzelf op zijn plaats valt. Dat is niet echt logisch.

"Als je naar een conferentie over schadebeperking gaat, gaat het allemaal over culturele verandering en hoe politici niets geven om de wetenschap.Het gaat veel meer over organiseren, wie de macht heeft en hoe we risico's kunnen beperken en veilig kunnen handelen" - zegt Jeff Batier.

Dit is deels de reden waarom de schadebeperkingsbeweging nuttig kan zijn voor psychedelica. Wetenschap kan cruciaal zijn voor legalisatie, maar volksgezondheidsprogramma's zullen moeten helpen om deze drugs te integreren in de bredere cultuur.

D5tVlsKX1u


Schadebeperkende groepen zoals Bathje en het Zendo Project zijn de beste voorbeelden van dit soort integratie, en we zullen ze moeten uitbreiden als psychedelica gelegaliseerd worden voor medicinaal gebruik.

Kunnen er problemen zijn met deze integratie?

Na maandenlang over deze kwesties te hebben nagedacht en met mensen op bijna elk niveau te hebben gesproken, ben ik ervan overtuigd dat er zich snel een nieuwe cultuur van therapeutische psychedelica aan het ontwikkelen is. Onlangs nog verzamelde een groep burgers in Denver genoeg handtekeningen om een wetsvoorstel te steunen om paddo's uit de criminaliteit te halen.

De sociale en politieke omgeving is vandaag de dag heel anders dan in de jaren '60 en er is geen reden om zo'n terugslag te vermoeden.Culturele containers en kennis bestaan al en kunnen steeds meer uit de schaduw worden gehaald.

Hoe die overgang er op grotere schaal uit zal zien en hoe lang het zal duren, is onduidelijk. Voorstanders zoals Doblin lijken redelijk als ze het lange spel blijven spelen. Gezien de voortgang van het onderzoek is het mogelijk dat psilocybine in de nabije toekomst (2-3 jaar) wordt verplaatst van een Schedule I drug (drugs met onbekende medische waarde) naar een Schedule IV drug (drugs met een laag misbruikpotentieel en bekende medische waarde).

YR6TF10BlP


Het proces voor het veranderen van de medicatielijst is echter een beetje ingewikkeld. Volgens de federale wet kan de Amerikaanse procureur-generaal het drugsschema op eigen houtje herzien, maar voordat hij of zij dat doet, moet hij of zij gegevens en medisch onderzoek verzamelen bij de minister van Volksgezondheid en Human Services. Het Congres kan ook wetten aannemen om de lijst met drugs te wijzigen en kan de beslissing van de procureur-generaal overrulen als het dat wil.

Het is onwaarschijnlijk dat we veel vooruitgang zullen zien op dit front onder de huidige regering, maar de politieke wind kan snel veranderen, vooral als het onderzoek in hoog tempo doorgaat. Dat de Drug Enforcement Agency
zichal heeft neergelegd bij de mogelijkheid om de lijst met psychedelica te veranderen, is een zeer positief teken.
"We zijn blij om te zien dat het onderzoek aan instellingen als Johns Hopkins doorgaat. Als de wetenschappelijke en medische gemeenschap naar de DEA komt en zegt dat een stof een drug zou moeten zijn, dan moet het verplaatst worden naar lijst 4 of 5 in plaats van lijst 1; en dan zullen we dienovereenkomstig handelen"- zei Rusty Payne, woordvoerder van de DEA, onlangs.

FyGbEcitkY


Steun voor psychedelica is ook een van die zeldzame onderwerpen die in sommige gevallen de traditionele politieke lijnen kunnen overschrijden. Rebecca Mercer, miljardair, Republikeins financier en mede-eigenaar van Breitbart, doneerde $1 miljoen aan MAPS om onderzoek te financieren naar veteranen met PTSD. Naarmate het onderzoek vordert, zullen we meer van dit soort tweepartijdige steun zien.

Er is nog één grote vraag die te maken heeft met toegang. Als je ook maar een beetje tijd doorbrengt in de psychedelische subcultuur, kun je er niet omheen dat deze voornamelijk bestaat uit bevoorrechte blanke mensen. Dit hangt grotendeels af van wie de eigenaar is van de faciliteiten, hoeveel ze kosten (van $600 tot meer dan $1000 per sessie), waar ze worden gehouden en de netwerken van mensen die ze ondersteunen. Een ander obstakel is dat veel mensen zich simpelweg niet bewust zijn van het therapeutische potentieel van psychedelica.

Binnen de psychedelische gemeenschap zelf maakt men zich zorgen over commercialisering. Bedrijven als Compass Pathways proberen psilocybine om te zetten in een farmaceutisch product (het psilocybine onderzoek van Compass heeft van de FDA de status van doorbraaktherapie gekregen).

Compass begon als een non-profit organisatie die een psychedelisch hospicecentrum wilde oprichten, maar is sindsdien overgestapt op een for-profit benadering.

Dankzij grote investeerders als Peter Thiel is Compass in staat om de toeleveringsketen van medische psychedelica, van synthese tot therapie, te domineren. Het belemmert ook de onderzoeksinspanningen van non-profit bedrijven zoals Usona, die hun eigen psychedelische drugs ontwikkelen.

Als de markt gemonopoliseerd raakt, of als een paar farmaceutische bedrijven belangrijke patenten beheersen, zou veel mensen de toegang ontzegd kunnen worden.

Vj0R2Bc6JC


Ondanks deze zorgen zouden we de ontwikkeling van psychedelisch onderzoek moeten verwelkomen. We hebben meer onderzoek nodig en we moeten meer verschillende bevolkingsgroepen erbij betrekken om zoveel mogelijk te weten te komen over de werking van deze drugs. Zoals Richard Friedman, een klinisch psychiater aan de Cornell Universiteit, zei: "Ik ben helemaal voor optimisme, maar laat me de gegevens zien. Ik deel het enthousiasme over het therapeutisch potentieel van psychedelica ..... maar of het gerechtvaardigd is, is afhankelijk van gegevens. En niets dan gegevens".

Tot nu toe zijn de gegevens bemoedigend, maar er is nog steeds veel dat we niet begrijpen. Maar we weten genoeg om te zeggen dat psychedelica een krachtig middel zijn om lijden te verminderen, in ieder geval voor sommige mensen. En we hebben gewoon niet genoeg van die middelen om een verbod te rechtvaardigen.
 
Top