Mephedrone, wetenschappelijk bekend als 4-MMC (4-Methylmethcathinone), is een prominent lid van de cathinonklasse, een groep synthetische stimulerende middelen. Deze verbinding werd voor het eerst geïntroduceerd in het begin van de jaren 2000, trok al snel de aandacht als recreatieve stof en won aan populariteit in verschillende sociale omgevingen. De aantrekkingskracht ligt in het vermogen om psychoactieve effecten te veroorzaken, wat leidt tot veranderde bewustzijnstoestanden. Mephedrone wordt vaak aangetroffen in de vorm van een wit kristallijn poeder of ingekapseld. Het deelt structurele overeenkomsten met amfetaminen en cathinonen, wat bijdraagtaan de unieke farmacologische eigenschappen.
Mephedrone zoutkristallen
Als een derivaat van cathinon, een natuurlijke alkaloïde die wordt gevonden in de Khat plant die inheems is in Oost-Afrika en het Arabische schiereiland, deelt mephedrone een lijn met stoffen die traditioneel bekend staan om hun stimulerende effecten. De synthese en de daaropvolgende opkomst van mephedrone in recreatieve kringen hebben zowel interesse als bezorgdheid gewekt. Dit heeft geleid tot diepgaand onderzoek naar de chemische samenstelling, fysieke eigenschappen, syntheseprocessen en de complexe farmacologie die ten grondslag ligt aan de psychologische en fysiologische effecten.
Mephedrone zout poeder
Mephedrone(4-MMC) bezit verschillende chemische en fysische eigenschappen die bijdragen aan de unieke eigenschappen. Chemisch gezien is het geclassificeerd als een gesubstitueerd cathinon en deelt het structurele overeenkomsten met amfetaminen. De molecuulformule is C11H15NO en de systematische naam is 2-(Methylamino)-1-(4-methylfenyl)-1-propanon. In zuivere vorm verschijnt Mephedrone (4-MMC) hydrochloride of hydrobromide zouten als doorschijnende witachtige kristallen, wit poeder (bloem) of wit, kristallijn poeder met een karakteristieke geur met bereik de geur van vanille en bleekmiddel, muffe urine, dille, of elektrische printplaten. Mephedrone poeder is een poederachtige substantie in een witte, bloemachtige vorm, die een mengsel van kleine kristallen bevat die de neiging hebben om samen te klonteren of klontjes te vormen.
De verbinding is oplosbaar in water enandere polaire oplosmiddelen, wat het oplossen voor verschillende toepassingen vergemakkelijkt. De smeltpunten voor hydrochloride en hydrobromide werden bepaald door smeltpuntexperimenten en gaven scherpe smeltpunten bij respectievelijk 251,18 °C en 205,25 °C.
Vanuit een structureel standpunt bezit Mephedrone (4-MMC) een chiraal centrum, wat het potentiële bestaan van enantiomeren impliceert. Deze enantiomeren, bekend als optische isomeren, vertonen verschillende driedimensionale rangschikkingen van atomen ondanks het feit dat ze dezelfde molecuulformule hebben. Het is echter essentieel om op te merken dat de specifiekeeigenschappen en effecten van elke enantiomeer van Mephedrone (4-MMC) niet uitgebreid zijn bestudeerd.
Mephedrone enantiomeren
Andere namen: Meow Meow; Cat; Drone; Bubbles; Drone, M-CAT, White Magic
De synthese van mephedrone (4-MMC) verloopt in verschillende stappen, beginnend met direct beschikbare chemische precursoren zoals 4′-methylpropiofenon of rechtstreeks met 2-broom-4′-methylpropiofenon. De meest gebruikelijke synthesemethode omvat de reactie tussen 2-broom-4′-methylpropiofenon en methylamine, gevolgd door aanzuren tot hydrochloride- of hydrobromidezout.
[GALLERY=media, 57][/GALLERY].
Het werkingsmechanisme van mephedrone heeft verschillende kenmerken: het remt de heropname van monoaminen door neuronen, verlaagt de snelheid van synthese van monoamine-oxidase en catechol-O-methyltransferase. Als gevolg daarvan neemt de concentratie monoaminen en catecholaminen gelijktijdig toe in de synaptische spleet (een smalle spleet van ongeveer 10-50 nm tussen membranen die met elkaar verbonden zijn door intercellulaire contacten). Daarnaast stimuleert 4-mmc de receptoren op het postsynaptische membraan (SSDRA).
De piekconcentratie in de bloedbaan wordt ongeveer een uur na inname bereikt. Voor een gemiddelde orale dosis (150 mg) is de halfwaardetijd van mephedrone ongeveer 2,2 uur. Mensen die mephedrone misbruiken, beperken hun inname meestal tot niet meer dan vier keer per sessie, met tussenpozen van meer dan twee uur tussen elke dosis.
Verschillende studies die tegen het einde van 2011 werden uitgevoerd, onderzochten de impact van mephedrone op de hersenen van ratten, evenals de mogelijkheid om obsessief gedrag te veroorzaken. Met behulp van microdialyse verzamelden en maten onderzoekers dopamine- en serotoninespiegels. De toediening van mephedrone resulteerde in een significante toename van ongeveer 500% in dopamine en 950% in serotonine. Piekconcentraties werden bereikt na 40 minuten voor dopamine en 20 minuten voor serotonine, en keerden 120 minuten na toediening terug naar de uitgangswaarden. Analyse van de dopamine- en serotonineverhouding toonde aan dat mephedrone voornamelijk serotonine beïnvloedde (vrijgaf) met een verhouding van 1,22:1 (serotonine versus dopamine). Bovendien werd de halfwaardetijd van dopamine- en serotonineverval berekend op respectievelijk 24,5 minuten en 25,5 minuten.
Mephedrone blijkt verschillende receptortypen te beïnvloeden, in aflopende volgorde: D2, 5-HT1A, TAAR1, D1/D3, 5-HT2C, 5-HT2B, 5-HT2A/B, a1/2A. De primaire metabolische route voor mephedrone verloopt via cytochroom CYP2D6, waarbij metabolieten zoals nor-mephedrone, nor-dihydromephedrone, 4-carboxy-dihydromephedrone, hydroxytolyl-mephedrone en succinyl-normephedrone worden geproduceerd. De maximale concentratietijd van mephedrone is ongeveer 52,5 minuten, met een halfwaardetijd van 2,21 uur. De LC50 (dodelijke concentratie) is 4500 ng/ml en de LD50 (dodelijke dosis) ligt tussen 120-150 mg/kg. De doorlaatbaarheidscoëfficiënt van de bloed-hersenbarrière is 14,0 Pe en de DAT (dopamine transporter)/SERT (serotonine transporter) ratio is 2,41.
Het is bewezen dat mephedrone de volgende receptortypen in afnemende volgorde beïnvloedt: D2, 5-HT1A, TAAR1, D1/D3, 5-HT2C, 5HT2B, 5-HT2A/B, a1/2A. Mephedrone wordt voornamelijk gemetaboliseerd door cytochroom CYP2D6, en de belangrijkste metabolieten zijn: nor-mephedrone, nor-dihydromephedrone, 4-carboxy-dihydromephedrone, hydroxytolyl-mephedrone, succinyl-normephedrone. De maximale concentratietijd van mephedrone is ongeveer 52,5 minuten, de halfwaardetijd is 2,21 uur, LC50-4500 ng / ml, LD50-120-150 mg/kg, de doorlaatbaarheidscoëfficiënt van de bloed-hersenbarrière is 14,0 Pe, de DAT/SERT-verhouding is 2,41.
"Wenselijke" positieve effecten van mephedrone:
"Ongewenste" negatieve effecten van mephedrone:
LD 50 voor mensen is gelijk aan ≈ 120 mg/kg.
Orale dosis:
Wanneer mephedrone oraal wordt ingenomen, kunnen er bepaalde uitdagingen zijn, die vaak verband houden met de kwaliteit van het product. Het belangrijkste nadeel van deze toedieningsmethode is dat er een grotere hoeveelheid van de stof nodig is. Dit wordt toegeschreven aan de betrokkenheid van cytochromen P450, die een cruciale rol spelen in het metabolisme van mephedrone. Om het gewenste drempeleffect te bereiken kan een iets hogere dosis nodig zijn in vergelijking met de intranasale route. Er zijn echter gevallen waarin orale mephedrone wordt gecombineerd met methylone, bekend als het "neefje" van MDMA. Een dergelijke combinatie kan de consumptie van mephedrone aanzienlijk verlagen, waardoor de gastro-intestinale bijwerkingen tot een minimum worden beperkt terwijl de euforische fase van de ervaring wordt verlengd.
Intranasale dosis:
De belangrijkste manier om mephedrone te gebruiken is via intranasale toediening. Gebruikers met een gemiddelde tolerantie voor de stof hebben meestal hoge doses nodig, variërend van 250 tot 400 mg. Deze aanpak brengt echter schade toe aan het neusslijmvlies en veroorzaakt aanzienlijk ongemak bij consumptie. De effecten van de stof zijn van voorbijgaande aard, de totale duur van de invloed duurt niet langer dan 30 minuten.
Intraveneuze dosis:
Ongeveer 20% van de mephedrone gebruikers injecteert het intraveneus.
Duur van de trip met mephedrone:
Oraal:
Intranasaal:
Intraveneus:
Sterkste: 00:05 - 00:50.
In december 2010 besloot de Europese Raad dat mephedrone door de lidstaten aan controlemaatregelen en strafrechtelijke sancties moet worden onderworpen.
Mephedrone (4-MMC) is een synthetische cathinon die tussen 2007 en 2009 populair werd als recreatieve drug. Het staat bekend om zijn vermogen om hallucinaties te veroorzaken en de geest te stimuleren, waardoor het gevoelig is voor misbruik. De chemische en fysische eigenschappen van Mephedrone (4-MMC) dragen bij aan de unieke eigenschappen, waaronder de kristallijne vorm en de oplosbaarheid in water. De effecten van Mephedrone (4-MMC) op lichaam en geest kunnen zowel gewenst als ongewenst zijn, variërend van versterkte stimulatie en euforie tot negatieve resultaten zoals verhoogde bloeddruk en hyperthermie. Het is belangrijk op te merken dat de langetermijneffecten van Mephedrone (4-MMC) nog grotendeels onbekend zijn en dat voorzichtigheid geboden is bij het gebruik van deze stof.
Our team brings together the best specialists from different fields.
We are ready to share our experience, discuss difficult issues and find new solutions.