Badanie opublikowane w Addiction bada potencjalny wpływ polipeptydu insulinotropowego zależnego od glukozy (GIP) i agonistów receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1 RA) na zaburzenia związane z używaniem opioidów i alkoholu. Badanie to, prowadzone przez dr Faresa Qeadana i jego zespół z Loyola University Chicago, bada, czy leki te - powszechnie stosowane w leczeniu cukrzycy i otyłości - mogą zmniejszyć przedawkowanie opioidów i zatrucie alkoholem u pacjentów z zaburzeniami używania opioidów (OUD) i zaburzeniami używania alkoholu (AUD).
Naukowcy przeanalizowali obszerny zbiór danych z Oracle Cerner Real-World Data, obejmujący ponad 100 milionów pacjentów w 136 systemach opieki zdrowotnej w USA. W badaniu przeanalizowano dwie grupy pacjentów - 503 747 z OUD i 817 309 z AUD - w okresie od stycznia 2014 r. do września 2022 r. Porównując wyniki osób, którym przepisano leki GIP lub GLP-1 RA z tymi, którym ich nie przepisano, naukowcy stwierdzili znaczne zmniejszenie częstości przedawkowania opioidów i zatrucia alkoholem wśród pacjentów otrzymujących te recepty.
W szczególności, badanie wykazało 40% redukcję przedawkowania opioidów i 50% redukcję zatrucia alkoholem wśród pacjentów stosujących leki GIP/GLP-1 RA. Te ochronne efekty zaobserwowano w różnych podgrupach, w tym u osób ze współistniejącą cukrzycą typu 2 i otyłością. Wyniki te są szczególnie obiecujące, ponieważ sugerują, że leki zwykle stosowane w chorobach metabolicznych mogą również wpływać na krytyczne aspekty zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych.
Badanie opiera się na wcześniejszych badaniach na zwierzętach, które wykazały podobne działanie leków GLP-1 RA, takich jak semaglutyd i liraglutyd, w zmniejszaniu zachowań związanych z poszukiwaniem substancji odurzających. Odkrycia te otworzyły nowe ścieżki badań nad rolą tych leków w modulowaniu szlaków mózgowych związanych z nagrodą i uzależnieniem. Biorąc pod uwagę, że leki te wpływają na układ mezolimbiczny mózgu, który jest odpowiedzialny za motywowane zachowanie i przetwarzanie nagród, naukowcy postawili hipotezę, że leki te mogą wpływać na mechanizmy "nasycenia" zarówno dla żywności, jak i narkotyków, zmniejszając w ten sposób apetyt i konsumpcję.
Chociaż badanie to ma charakter obserwacyjny i nie może ustalić bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego, jego implikacje są daleko idące. Jeśli dalsze badania kliniczne potwierdzą te odkrycia, leki GIP/GLP-1 RA mogą stać się nową opcją terapeutyczną w leczeniu zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych, uzupełniając istniejące terapie wspomagane lekami dla OUD i AUD.
Badanie to jest szczególnie aktualne, ponieważ epidemia opioidów nadal niszczy społeczności na całym świecie, a liczba zgonów spowodowanych przedawkowaniem w USA wzrosła sześciokrotnie od 1999 roku. Zaburzenia związane z używaniem alkoholu również pozostają istotną kwestią zdrowia publicznego, z ponad 178 000 zgonów rocznie w samych Stanach Zjednoczonych. Zajęcie się barierami w leczeniu zarówno OUD, jak i AUD, w tym piętnem związanym z uzależnieniem i niedostatecznym wykorzystaniem farmakoterapii, pozostaje kluczowe. Potencjalne zastosowanie leków GIP/GLP-1 RA może rozszerzyć arsenał dostępnych metod leczenia i dać nadzieję milionom osób zmagających się z uzależnieniem.
Aby uzyskać więcej informacji, można uzyskać dostęp do pełnego badania tutaj: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/add.16679 (clearnet)
Jeśli jesteś zainteresowany takimi publikacjami, zareaguj i zostaw komentarz. Będzie to dla mnie znak, by kontynuować.
