Historia psów policyjnych
Europejskie siły policyjne wykorzystywały psy tropiące już w XVIII wieku. Dopiero po I wojnie światowej kraje takie jak Belgia i Niemcy sformalizowały proces szkolenia i zaczęły wykorzystywać psy do określonych zadań, takich jak służba wartownicza. Praktyka ta była kontynuowana przez II wojnę światową. Żołnierze powracający do domu przynosili wieści o dobrze wyszkolonych psach wykorzystywanych przez obie strony konfliktu. Wkrótce programy K-9 rozpoczęto w Londynie i innych miastach w całej Europie. W Stanach Zjednoczonych psy policyjne zaczęto wykorzystywać dopiero w latach 70. ubiegłego wieku. Dziś psy policyjne są uznawane za istotną część egzekwowania prawa, a ich wykorzystanie gwałtownie wzrosło w ciągu ostatnich pięciu lat.
Nikt nie jest do końca pewien, kiedy ludzie po raz pierwszy udomowili psy, ale jedno jest pewne - psy i ludzie pracują obok siebie od tysięcy lat. Nowoczesne metody szkolenia doprowadziły do tego, że psy stały się integralną częścią życia wielu ludzi, nie tylko jako towarzysze, ale także jako psy przewodnicy, psy poszukiwawcze i ratownicze oraz psy do wykrywania bomb lub narkotyków. Jednak od niewielu psów wymaga się tak wiele, jak od psów policyjnych.
Obecnie siły policyjne w większości dużych miast wykorzystują psy policyjne do tropienia przestępców, wykrywania nielegalnych materiałów, przeszukiwania budynków i wykonywania innych zadań, których ludzcy policjanci nie są w stanie wykonać tak dobrze, jak pies. Nie tylko tysiące psów policyjnych pracuje każdego dnia, ale także setki psów policyjnych, które oddały swoje życie, aby chronić i służyć.
W tym artykule dowiemy się, jak pies staje się psem policyjnym i jak wygląda typowy dzień z życia psa policyjnego. Zapoznamy się również z kilkoma historiami o psach policyjnych w akcji.
Psy na patrolu
Dlaczego w ogóle używamy psów policyjnych? Po pierwsze, ich zmysł węchu jest prawie 50 razy bardziej czuły niż ludzki. Pies może wywęszyć przestępców, narkotyki, broń i bomby w sytuacjach, w których ludzki funkcjonariusz musiałby przeszukać każdy centymetr, co jest niebezpiecznym zadaniem. W jednym przypadku Breston, belgijski malinois, który pracuje w Departamencie Policji Cheektowaga w Cheektowaga, NY (przedmieścia Buffalo), z łatwością wywęszył transport marihuany w zgrzewanych workach Mylar, wewnątrz skrzyń wyłożonych plastikiem i uszczelnionych pianką, wewnątrz zamkniętego garażu. Dzięki swojemu wyczulonemu nosowi i nakazowi przeszukania, Breston uchronił ulice przed narkotykami o wartości 3 400 000 dolarów.
Oprócz wrażliwości, psi węch jest wybredny. Potrafi rozpoznać konkretny zapach, nawet jeśli w pobliżu znajdują się dziesiątki innych zapachów. Przemytnicy narkotyków próbowali oszukać psy, owijając narkotyki w ręczniki nasączone perfumami, ale psy i tak znajdowały narkotyki.
Praca psa policyjnego to jednak nie tylko jego nos. Zastraszające warczenie dobrze wyszkolonego owczarka niemieckiego może sprawić, że wielu przestępców podda się zamiast uciekać lub walczyć. "Kiedy wyprowadzam psa, nagle wiedzą, że nie mogą z nim dyskutować, nie mogą go zastraszyć, nie mogą próbować go przestraszyć" - powiedział oficer Dan Smith, przewodnik Brestona. Sama obecność psa policyjnego może zapobiec fizycznej konfrontacji.
Gdy dojdzie do konfliktu, psy są szybsze i silniejsze niż większość ludzi, są w stanie złapać uciekającego przestępcę i zacisnąć potężne szczęki, aby zatrzymać podejrzanego do czasu przybycia innych funkcjonariuszy. Psy zasłużyły na swoje miejsce w siłach policyjnych na całym świecie.
Odpowiedni pies do pracy
Psy występują w ogromnej różnorodności kształtów i rozmiarów, a nie każda rasa psa nadaje się do pracy w policji. Prawdopodobnie na świecie nie ma policyjnych Lhasa apsos. Większość psów policyjnych na świecie to owczarki niemieckie, chociaż czasami wykorzystuje się labradory retrievery i kilka innych ras (takich jak Breston, belgijski malinois, na zdjęciu po prawej), w zależności od konkretnych zadań, do których będą potrzebne. Kluczowymi cechami skutecznego psa policyjnego są inteligencja, agresja, siła i węch. Większość psów policyjnych to samce, które często pozostają niewykastrowane, dzięki czemu zachowują swoją naturalną agresję. Agresja ta musi być utrzymywana w ryzach dzięki dokładnemu i rygorystycznemu szkoleniu.
Departamenty policji pozyskują psy z różnych źródeł. Niektóre są darowane przez pierwotnych właścicieli. Jednak coraz więcej departamentów policji zdaje sobie sprawę, jak ważne jest używanie psów, które zostały specjalnie wyhodowane i wychowane do pracy w policji. Psy importowane z Europy mają kilka zalet w porównaniu z psami hodowli amerykańskiej. W Europie standardy hodowlane są bardzo surowe. Psy są mierzone pod kątem podstawowego zestawu cech fizycznych i są hodowane tylko wtedy, gdy spełniają te kryteria. Ponadto europejskie agencje psów policyjnych cieszą się międzynarodową renomą. Zanim pies trafi do Stanów Zjednoczonych, przechodzi już rygorystyczne szkolenie i uzyskuje międzynarodowy certyfikat. Na przykład Breston pochodzi z Holandii, gdzie ukończył z wyróżnieniem Królewskie Holenderskie Stowarzyszenie Psów Policyjnych.
Wadą korzystania z europejskich psów jest koszt. Zakup i wysyłka psa z Europy do amerykańskiego departamentu policji kosztuje średnio 8 500 dolarów. Jednak w wielu przypadkach psy policyjne "płacą za siebie". Breston został zakupiony za pieniądze przejęte od handlarzy narkotyków, z których wielu zostało złapanych z pomocą poprzednika Brestona, Gringo. Gringo był owczarkiem niemieckim, który przeszedł na emeryturę w 1998 roku. Kiedy Breston przejdzie na emeryturę pod koniec tego roku, jego następca, który prawdopodobnie będzie pochodził z Węgier, również będzie opłacany z zajętych pieniędzy z narkotyków.
Psy policyjne są najlepszymi z najlepszych, a ich przewodnicy są również bardzo starannie dobierani. Pies policyjny i jego przewodnik razem tworzą jednostkę K-9.
Tylko najbardziej oddani funkcjonariusze są brani pod uwagę przy tworzeniu jednostek K-9. Muszą mieć wzorowe akta, wiele aresztowań z wyrokami skazującymi, otwartą, energiczną osobowość i silne przygotowanie fizyczne. Funkcjonariusz K-9 często pracuje 60 godzin tygodniowo. Wynagrodzenie jest dobre, ale harmonogram jest wyczerpujący i nie ma możliwości wycofania się. Funkcjonariusz K-9 nie może zdecydować po miesiącu lub roku pracy, że jest nią zmęczony. Kariera psa policyjnego trwa zwykle około sześciu lat, a jego przewodnik jest w niej zaangażowany przez długi czas.
Następnie przyjrzyjmy się, na czym polega szkolenie psów policyjnych.
Podstawowe szkolenie psa policyjnego
Wszystkie psy policyjne muszą najpierw stać się ekspertami w zakresie podstawowego posłuszeństwa. Muszą bez wahania wykonywać polecenia swojego przewodnika. To właśnie utrzymuje wrodzoną agresję psa w ryzach i pozwala funkcjonariuszowi kontrolować, ile siły pies używa wobec podejrzanego.
Jak pracują psy policyjne
Pies policyjny musi czuć się komfortowo w miejscach publicznych i być przyzwyczajony do zakłóceń, takich jak ruch uliczny.
Psy z Europy często otrzymują komendy w swoim ojczystym języku (komendy Brestona są w całości po holendersku). Wiele osób uważa, że dzieje się tak, aby nikt poza przewodnikiem nie mógł przypadkowo wydać komendy "atak" w języku angielskim. To mit. Prawdziwy powód jest znacznie prostszy - psy były szkolone przy użyciu tych komend, a funkcjonariuszowi znacznie łatwiej jest nauczyć się kilku holenderskich lub niemieckich słów, niż ponownie szkolić psa przy użyciu nowych komend.
Pies policyjny musi również przejść trening wytrzymałości i zręczności. Pies musi być w stanie przeskakiwać przez ściany i wspinać się po schodach. Każdy pies jest aklimatyzowany do życia w mieście, ponieważ pies, który jest nerwowy w pobliżu ludzi, nie będzie dobrym psem policyjnym.
Wreszcie, każdy pies przechodzi specjalistyczne szkolenie. Wiele psów jest szkolonych do wyszukiwania narkotyków, choć niektóre są snajperami bomb lub broni. Psy policyjne mogą również tropić zaginione osoby lub podejrzanych.
W następnej sekcji dowiesz się o specjalistycznym szkoleniu, dzięki któremu pies jest w stanie zlokalizować nielegalne narkotyki.
Szkolenie psów policyjnych do wykrywania narkotyków
Ludzie często zastanawiają się, czy psy wykrywają ukryte narkotyki, ponieważ chcą je zjeść lub ponieważ same są uzależnione od narkotyków. W rzeczywistości psy absolutnie nie interesują się narkotykami. Tak naprawdę szukają swojej ulubionej zabawki. Ich trening doprowadził je do skojarzenia tej zabawki z zapachem narkotyków.
Najczęściej używaną zabawką jest biały ręcznik. Psy policyjne uwielbiają energiczną grę w przeciąganie liny ze swoim ulubionym ręcznikiem. Aby rozpocząć szkolenie, przewodnik po prostu bawi się z psem i ręcznikiem, który został starannie wyprany, aby nie miał własnego zapachu. Później w ręczniku umieszcza się woreczek z marihuaną. Po chwili zabawy pies zaczyna rozpoznawać zapach marihuany jako zapach swojej ulubionej zabawki. Następnie przewodnik ukrywa ręcznik z narkotykami w różnych miejscach. Za każdym razem, gdy pies wywęszy narkotyki, kopie i drapie, próbując dostać się do swojej zabawki. Pies szybko uczy się, że jeśli wywęszy zapach narkotyków, gdy tylko je znajdzie, zostanie nagrodzony zabawą w przeciąganie liny.
W miarę postępów w szkoleniu w ręczniku umieszczane są różne narkotyki, aż pies jest w stanie wywąchać wiele nielegalnych substancji. Ta sama metoda jest stosowana w przypadku psów do wykrywania bomb, z tym wyjątkiem, że zamiast narkotyków w ręczniku umieszcza się różne chemikalia używane do produkcji materiałów wybuchowych.
Historia opisana w książce "Dogs On the Case" autorstwa Patricii Curtis opowiada o psie tropiącym narkotyki, który był zbyt chętny do zabawy w przeciąganie liny. Podczas spaceru wzdłuż linii samochodów czekających na wjazd do Stanów Zjednoczonych z Meksyku, jeden z psów wyczuł zapach narkotyków, zerwał się ze smyczy i pobiegł wzdłuż linii samochodów. Zanim jej opiekun zdołał ją odnaleźć, pies wrócił na miejsce, trzymając w szczękach dużą cegłę marihuany. Chociaż patrol graniczny nie miał sposobu, aby stwierdzić, z którego samochodu pochodziły narkotyki, pies i tak dostał swoje przeciąganie liny. Wykonała swoje zadanie, a narkotyki zniknęły z ulicy.
Pasywne vs. agresywne alarmowanie
Kiedy pies policyjny znajduje to, czego szuka, daje znać swojemu przewodnikowi, wysyłając sygnał alarmowy. Psy narkotykowe używają agresywnego alarmu - kopią i łapią w miejscu, w którym wyczuwają narkotyki, próbując dostać się do zabawki, która według nich tam czeka.
Istnieją jednak pewne specjalizacje, w których agresywny alarm byłby złą wiadomością. Jeśli pies szukający bomby kopie i drapie ją, gdy ją znajdzie, wyniki mogą być katastrofalne. W takich przypadkach stosuje się alarm pasywny. Dobrym przykładem psów z pasywnym alarmem są beagle używane przez amerykański Departament Rolnictwa do wykrywania produktów, które nie mogą być wwożone do kraju. Brygada Beagle, jak są pieszczotliwie nazywane, wącha bagaże ludzi czekających w kolejkach celnych na lotniskach i przejściach granicznych. Ponieważ nikt nie chce, aby pies grzebał w jego rzeczach, beagle z USDA zostały przeszkolone, aby po prostu usiąść, gdy poczują zapach owoców lub warzyw.
Dzień z życia psa policyjnego
Psy policyjne żyją ze swoimi partnerami. Jednostka K-9 to zespół, który pozostaje razem 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu.
W typowy poranek Breston i oficer Smith budzą się wcześnie i pomagają innym lokalnym jednostkom K-9 w przeszukiwaniu szkół pod kątem narkotyków. Te przeszukania wysyłają silny sygnał, że narkotyki nie będą tolerowane w szkołach, a każdy, kto je przyniesie, zostanie złapany. Jednostka K-9 prowadzi również poszukiwania narkotyków w lokalnych firmach, na prośbę właściciela.
W niektóre dni funkcjonariusz Smith i Breston muszą stawić się w sądzie, aby złożyć zeznania przeciwko podejrzanemu, którego złapali, lub bronić się przed kimś, kto twierdzi, że Breston niesprawiedliwie go zranił. Jak zobaczymy później, chociaż takie roszczenia są często zgłaszane, wyniki szkolenia psa policyjnego są mocnym dowodem na to, że nie użyto nadmiernej siły.
Do godziny 16:00 jednostka K-9 ma już za sobą pracowity dzień. Ale ich faktyczna zmiana patrolowa trwa od 16:00 do północy, najbardziej ruchliwej pory i zmiany, kiedy departamenty policji chcą, aby ich psy były na ulicach.
Podobnie jak w przypadku większości prac policyjnych, każda ośmiogodzinna zmiana obejmuje dużo czekania, a następnie krótkie okresy działania, gdy nadejdzie wezwanie przez radio. Kiedy przychodzi wezwanie, jednostka K-9 wyjeżdża specjalnym radiowozem wyposażonym w miejsce z tyłu dla psa. W przypadku Brestona, jeździ on w SUV-ie, z jednym oddzielnym przedziałem dla Brestona i jednym dla aresztowanych podejrzanych. Jednostka może być zmuszona do zrobienia czegoś tak przyziemnego, jak wezwanie lawety do usunięcia porzuconego samochodu, lub może zostać poproszona o wytropienie podejrzanego, który uciekł z miejsca włamania. Większość psów policyjnych jest szkolona krzyżowo, dzięki czemu mogą tropić nie tylko narkotyki, ale także ludzi. Uczą się węchu na ziemi, w poszukiwaniu śladu zapachowego pozostawionego przez osobę, oraz w powietrzu, w poszukiwaniu "stożka" zapachowego, który płynie z wiatrem od osoby, gdy ta znajduje się w pobliżu. Węch powietrzny jest ważny, ponieważ w ten sposób pies może wyczuć, czy podejrzany zawrócił, aby zasadzić się na funkcjonariusza.
Po zakończeniu ośmiogodzinnej zmiany pies wraca do domu, aby się wyspać. Jak widać, jest to napięty harmonogram, który nie obejmuje nawet dni treningowych. Co tydzień do dwóch tygodni jednostka K-9 spędza osiem godzin na szkoleniu, pomagając utrzymać umiejętności psa na wysokim poziomie.
Psy policyjne i kwestie prawne
Jeśli pies policyjny zrani kogoś lub spowoduje szkody, departament policji może być odpowiedzialny za te szkody. To samo można powiedzieć o samych funkcjonariuszach policji. Nie ma oddzielnego zestawu standardów dotyczących użycia psa policyjnego do siłowego schwytania lub powstrzymania podejrzanego. Podlega to tym samym standardom, które są używane do decydowania, czy jakakolwiek siła policyjna została użyta właściwie. Użycie siły jest uzasadnione w zależności od trzech czynników:
Jak poważne jest przestępstwo
Jeśli podejrzany stanowi bezpośrednie zagrożenie dla kogokolwiek
Jeśli podejrzany próbuje uciec lub opiera się aresztowaniu.
Zazwyczaj sąd uzna, że użycie psów było uzasadnione, jeśli podejrzany był uzbrojony, podejrzany nie został jeszcze przeszukany przez funkcjonariuszy lub jeśli podejrzany uciekał i był podejrzany o poważne przestępstwo. Imponujące wyniki szkolenia mogą również pomóc udowodnić, że pies użył tylko takiej siły, jaka była absolutnie konieczna. W tym przypadku europejski certyfikat szkoleniowy, taki jak KNPV-I Met Lof Award Brestona, może być niezwykle cenny. "Pierwszą rzeczą, o którą poprosi obrońca, jest dokumentacja szkoleniowa psa" - powiedział oficer Smith. "Mogę pokazać, że nie tylko jego szkolenie było kontynuowane w tym kraju, ale osiągnął międzynarodowo uznawane szkolenie i zdał".
Wykorzystanie psów policyjnych rośnie, ponieważ departamenty policji zdają sobie sprawę, że dobrze wyszkolony zespół pies-przewodnik w rzeczywistości zmniejsza odpowiedzialność, a nie ją zwiększa. Za każdym razem, gdy podejrzany ucieka lub walczy z funkcjonariuszami policji, pościg i walka mogą prowadzić do obrażeń i pozwów sądowych przeciwko departamentowi. Użycie jednostki K-9 może często powstrzymać podejrzanego przed stawianiem oporu i często może zakończyć sytuację, zanim dojdzie do eskalacji do punktu, w którym ktoś może zostać ranny.
Psy na pierwszej linii frontu
Psy policyjne często znajdują się na pierwszej linii frontu w walce z brutalnymi przestępcami. Z tego powodu wiele psów policyjnych zostało wyposażonych w kamizelki kuloodporne. Breston otrzymał swoją kamizelkę niedawno, dzięki lokalnej dziewczynie, która chciała zebrać pieniądze, aby pomóc go chronić. W ciągu trzech tygodni zebrała wystarczającą ilość pieniędzy, aby nie tylko Breston, ale każdy pies w trzech hrabstwach w zachodnim stanie Nowy Jork otrzymał kamizelkę kuloodporną. Departamenty policji musiały poprosić społeczeństwo o zaprzestanie wysyłania pieniędzy.
Niestety, psy policyjne padają na służbie. Naturalnej wielkości pomnik z brązu stoi na komendzie policji w Jacksonville na Florydzie. Pomnik w hołdzie bliskim krewnym psów policyjnych, psom bojowym, stoi w March Field Air Museum w Riverside w Kalifornii. Informacje o wielu innych pomnikach psów policyjnych można znaleźć na stronie Connecticut Police Work Dog Association: K-9 Memorial Monuments. Connecticut Police Work Dog Association prowadzi listę wszystkich zgłoszonych zgonów psów policyjnych na stronie CPWDA: Supreme Sacrifice-Police Dogs Killed In Service.
Sławne psy policyjne
Kilka psów policyjnych stało się sławnych. Najbardziej legendarnym psem policyjnym jest prawdopodobnie Rin Tin Tin, wyszkolony owczarek niemiecki, który został pozostawiony przez wycofujące się siły niemieckie w 1918 roku. Amerykański sierżant zabrał go do Stanów Zjednoczonych, gdzie zagrał w 122 filmach i serialu telewizyjnym.
Inny pies policyjny stał się sławny, ponieważ był wyjątkowy. Mattie, czarny labrador retriever z policji stanowej Connecticut, został wyszkolony do wykrywania dowodów podpaleń. Mattie potrafiła przedrzeć się przez zwęglone, niebezpieczne zgliszcza pożaru i wskazać kilka małych kropel benzyny, pomimo wszystkich silnych zapachów niedawnego pożaru i wszystkich funkcjonariuszy straży pożarnej i policji chodzących po miejscu zdarzenia. Mattie potrafiła zidentyfikować kilka różnych przyspieszaczy chemicznych. Była pierwszym operacyjnym psem wykrywającym przyspieszacze w kraju, a być może na świecie, kiedy rozpoczęła służbę w 1986 roku. Od tego czasu program odniósł duży sukces, a Dolph i Rosie poszli w ślady Mattie.
Aby uzyskać więcej informacji na temat psów policyjnych i powiązanych tematów, sprawdź linki na następnej stronie.
Europejskie siły policyjne wykorzystywały psy tropiące już w XVIII wieku. Dopiero po I wojnie światowej kraje takie jak Belgia i Niemcy sformalizowały proces szkolenia i zaczęły wykorzystywać psy do określonych zadań, takich jak służba wartownicza. Praktyka ta była kontynuowana przez II wojnę światową. Żołnierze powracający do domu przynosili wieści o dobrze wyszkolonych psach wykorzystywanych przez obie strony konfliktu. Wkrótce programy K-9 rozpoczęto w Londynie i innych miastach w całej Europie. W Stanach Zjednoczonych psy policyjne zaczęto wykorzystywać dopiero w latach 70. ubiegłego wieku. Dziś psy policyjne są uznawane za istotną część egzekwowania prawa, a ich wykorzystanie gwałtownie wzrosło w ciągu ostatnich pięciu lat.
Nikt nie jest do końca pewien, kiedy ludzie po raz pierwszy udomowili psy, ale jedno jest pewne - psy i ludzie pracują obok siebie od tysięcy lat. Nowoczesne metody szkolenia doprowadziły do tego, że psy stały się integralną częścią życia wielu ludzi, nie tylko jako towarzysze, ale także jako psy przewodnicy, psy poszukiwawcze i ratownicze oraz psy do wykrywania bomb lub narkotyków. Jednak od niewielu psów wymaga się tak wiele, jak od psów policyjnych.
Obecnie siły policyjne w większości dużych miast wykorzystują psy policyjne do tropienia przestępców, wykrywania nielegalnych materiałów, przeszukiwania budynków i wykonywania innych zadań, których ludzcy policjanci nie są w stanie wykonać tak dobrze, jak pies. Nie tylko tysiące psów policyjnych pracuje każdego dnia, ale także setki psów policyjnych, które oddały swoje życie, aby chronić i służyć.
W tym artykule dowiemy się, jak pies staje się psem policyjnym i jak wygląda typowy dzień z życia psa policyjnego. Zapoznamy się również z kilkoma historiami o psach policyjnych w akcji.
Psy na patrolu
Dlaczego w ogóle używamy psów policyjnych? Po pierwsze, ich zmysł węchu jest prawie 50 razy bardziej czuły niż ludzki. Pies może wywęszyć przestępców, narkotyki, broń i bomby w sytuacjach, w których ludzki funkcjonariusz musiałby przeszukać każdy centymetr, co jest niebezpiecznym zadaniem. W jednym przypadku Breston, belgijski malinois, który pracuje w Departamencie Policji Cheektowaga w Cheektowaga, NY (przedmieścia Buffalo), z łatwością wywęszył transport marihuany w zgrzewanych workach Mylar, wewnątrz skrzyń wyłożonych plastikiem i uszczelnionych pianką, wewnątrz zamkniętego garażu. Dzięki swojemu wyczulonemu nosowi i nakazowi przeszukania, Breston uchronił ulice przed narkotykami o wartości 3 400 000 dolarów.
Oprócz wrażliwości, psi węch jest wybredny. Potrafi rozpoznać konkretny zapach, nawet jeśli w pobliżu znajdują się dziesiątki innych zapachów. Przemytnicy narkotyków próbowali oszukać psy, owijając narkotyki w ręczniki nasączone perfumami, ale psy i tak znajdowały narkotyki.
Praca psa policyjnego to jednak nie tylko jego nos. Zastraszające warczenie dobrze wyszkolonego owczarka niemieckiego może sprawić, że wielu przestępców podda się zamiast uciekać lub walczyć. "Kiedy wyprowadzam psa, nagle wiedzą, że nie mogą z nim dyskutować, nie mogą go zastraszyć, nie mogą próbować go przestraszyć" - powiedział oficer Dan Smith, przewodnik Brestona. Sama obecność psa policyjnego może zapobiec fizycznej konfrontacji.
Gdy dojdzie do konfliktu, psy są szybsze i silniejsze niż większość ludzi, są w stanie złapać uciekającego przestępcę i zacisnąć potężne szczęki, aby zatrzymać podejrzanego do czasu przybycia innych funkcjonariuszy. Psy zasłużyły na swoje miejsce w siłach policyjnych na całym świecie.
Odpowiedni pies do pracy
Psy występują w ogromnej różnorodności kształtów i rozmiarów, a nie każda rasa psa nadaje się do pracy w policji. Prawdopodobnie na świecie nie ma policyjnych Lhasa apsos. Większość psów policyjnych na świecie to owczarki niemieckie, chociaż czasami wykorzystuje się labradory retrievery i kilka innych ras (takich jak Breston, belgijski malinois, na zdjęciu po prawej), w zależności od konkretnych zadań, do których będą potrzebne. Kluczowymi cechami skutecznego psa policyjnego są inteligencja, agresja, siła i węch. Większość psów policyjnych to samce, które często pozostają niewykastrowane, dzięki czemu zachowują swoją naturalną agresję. Agresja ta musi być utrzymywana w ryzach dzięki dokładnemu i rygorystycznemu szkoleniu.
Departamenty policji pozyskują psy z różnych źródeł. Niektóre są darowane przez pierwotnych właścicieli. Jednak coraz więcej departamentów policji zdaje sobie sprawę, jak ważne jest używanie psów, które zostały specjalnie wyhodowane i wychowane do pracy w policji. Psy importowane z Europy mają kilka zalet w porównaniu z psami hodowli amerykańskiej. W Europie standardy hodowlane są bardzo surowe. Psy są mierzone pod kątem podstawowego zestawu cech fizycznych i są hodowane tylko wtedy, gdy spełniają te kryteria. Ponadto europejskie agencje psów policyjnych cieszą się międzynarodową renomą. Zanim pies trafi do Stanów Zjednoczonych, przechodzi już rygorystyczne szkolenie i uzyskuje międzynarodowy certyfikat. Na przykład Breston pochodzi z Holandii, gdzie ukończył z wyróżnieniem Królewskie Holenderskie Stowarzyszenie Psów Policyjnych.
Wadą korzystania z europejskich psów jest koszt. Zakup i wysyłka psa z Europy do amerykańskiego departamentu policji kosztuje średnio 8 500 dolarów. Jednak w wielu przypadkach psy policyjne "płacą za siebie". Breston został zakupiony za pieniądze przejęte od handlarzy narkotyków, z których wielu zostało złapanych z pomocą poprzednika Brestona, Gringo. Gringo był owczarkiem niemieckim, który przeszedł na emeryturę w 1998 roku. Kiedy Breston przejdzie na emeryturę pod koniec tego roku, jego następca, który prawdopodobnie będzie pochodził z Węgier, również będzie opłacany z zajętych pieniędzy z narkotyków.
Psy policyjne są najlepszymi z najlepszych, a ich przewodnicy są również bardzo starannie dobierani. Pies policyjny i jego przewodnik razem tworzą jednostkę K-9.
Tylko najbardziej oddani funkcjonariusze są brani pod uwagę przy tworzeniu jednostek K-9. Muszą mieć wzorowe akta, wiele aresztowań z wyrokami skazującymi, otwartą, energiczną osobowość i silne przygotowanie fizyczne. Funkcjonariusz K-9 często pracuje 60 godzin tygodniowo. Wynagrodzenie jest dobre, ale harmonogram jest wyczerpujący i nie ma możliwości wycofania się. Funkcjonariusz K-9 nie może zdecydować po miesiącu lub roku pracy, że jest nią zmęczony. Kariera psa policyjnego trwa zwykle około sześciu lat, a jego przewodnik jest w niej zaangażowany przez długi czas.
Następnie przyjrzyjmy się, na czym polega szkolenie psów policyjnych.
Podstawowe szkolenie psa policyjnego
Wszystkie psy policyjne muszą najpierw stać się ekspertami w zakresie podstawowego posłuszeństwa. Muszą bez wahania wykonywać polecenia swojego przewodnika. To właśnie utrzymuje wrodzoną agresję psa w ryzach i pozwala funkcjonariuszowi kontrolować, ile siły pies używa wobec podejrzanego.
Jak pracują psy policyjne
Pies policyjny musi czuć się komfortowo w miejscach publicznych i być przyzwyczajony do zakłóceń, takich jak ruch uliczny.
Psy z Europy często otrzymują komendy w swoim ojczystym języku (komendy Brestona są w całości po holendersku). Wiele osób uważa, że dzieje się tak, aby nikt poza przewodnikiem nie mógł przypadkowo wydać komendy "atak" w języku angielskim. To mit. Prawdziwy powód jest znacznie prostszy - psy były szkolone przy użyciu tych komend, a funkcjonariuszowi znacznie łatwiej jest nauczyć się kilku holenderskich lub niemieckich słów, niż ponownie szkolić psa przy użyciu nowych komend.
Pies policyjny musi również przejść trening wytrzymałości i zręczności. Pies musi być w stanie przeskakiwać przez ściany i wspinać się po schodach. Każdy pies jest aklimatyzowany do życia w mieście, ponieważ pies, który jest nerwowy w pobliżu ludzi, nie będzie dobrym psem policyjnym.
Wreszcie, każdy pies przechodzi specjalistyczne szkolenie. Wiele psów jest szkolonych do wyszukiwania narkotyków, choć niektóre są snajperami bomb lub broni. Psy policyjne mogą również tropić zaginione osoby lub podejrzanych.
W następnej sekcji dowiesz się o specjalistycznym szkoleniu, dzięki któremu pies jest w stanie zlokalizować nielegalne narkotyki.
Szkolenie psów policyjnych do wykrywania narkotyków
Ludzie często zastanawiają się, czy psy wykrywają ukryte narkotyki, ponieważ chcą je zjeść lub ponieważ same są uzależnione od narkotyków. W rzeczywistości psy absolutnie nie interesują się narkotykami. Tak naprawdę szukają swojej ulubionej zabawki. Ich trening doprowadził je do skojarzenia tej zabawki z zapachem narkotyków.
Najczęściej używaną zabawką jest biały ręcznik. Psy policyjne uwielbiają energiczną grę w przeciąganie liny ze swoim ulubionym ręcznikiem. Aby rozpocząć szkolenie, przewodnik po prostu bawi się z psem i ręcznikiem, który został starannie wyprany, aby nie miał własnego zapachu. Później w ręczniku umieszcza się woreczek z marihuaną. Po chwili zabawy pies zaczyna rozpoznawać zapach marihuany jako zapach swojej ulubionej zabawki. Następnie przewodnik ukrywa ręcznik z narkotykami w różnych miejscach. Za każdym razem, gdy pies wywęszy narkotyki, kopie i drapie, próbując dostać się do swojej zabawki. Pies szybko uczy się, że jeśli wywęszy zapach narkotyków, gdy tylko je znajdzie, zostanie nagrodzony zabawą w przeciąganie liny.
W miarę postępów w szkoleniu w ręczniku umieszczane są różne narkotyki, aż pies jest w stanie wywąchać wiele nielegalnych substancji. Ta sama metoda jest stosowana w przypadku psów do wykrywania bomb, z tym wyjątkiem, że zamiast narkotyków w ręczniku umieszcza się różne chemikalia używane do produkcji materiałów wybuchowych.
Historia opisana w książce "Dogs On the Case" autorstwa Patricii Curtis opowiada o psie tropiącym narkotyki, który był zbyt chętny do zabawy w przeciąganie liny. Podczas spaceru wzdłuż linii samochodów czekających na wjazd do Stanów Zjednoczonych z Meksyku, jeden z psów wyczuł zapach narkotyków, zerwał się ze smyczy i pobiegł wzdłuż linii samochodów. Zanim jej opiekun zdołał ją odnaleźć, pies wrócił na miejsce, trzymając w szczękach dużą cegłę marihuany. Chociaż patrol graniczny nie miał sposobu, aby stwierdzić, z którego samochodu pochodziły narkotyki, pies i tak dostał swoje przeciąganie liny. Wykonała swoje zadanie, a narkotyki zniknęły z ulicy.
Pasywne vs. agresywne alarmowanie
Kiedy pies policyjny znajduje to, czego szuka, daje znać swojemu przewodnikowi, wysyłając sygnał alarmowy. Psy narkotykowe używają agresywnego alarmu - kopią i łapią w miejscu, w którym wyczuwają narkotyki, próbując dostać się do zabawki, która według nich tam czeka.
Istnieją jednak pewne specjalizacje, w których agresywny alarm byłby złą wiadomością. Jeśli pies szukający bomby kopie i drapie ją, gdy ją znajdzie, wyniki mogą być katastrofalne. W takich przypadkach stosuje się alarm pasywny. Dobrym przykładem psów z pasywnym alarmem są beagle używane przez amerykański Departament Rolnictwa do wykrywania produktów, które nie mogą być wwożone do kraju. Brygada Beagle, jak są pieszczotliwie nazywane, wącha bagaże ludzi czekających w kolejkach celnych na lotniskach i przejściach granicznych. Ponieważ nikt nie chce, aby pies grzebał w jego rzeczach, beagle z USDA zostały przeszkolone, aby po prostu usiąść, gdy poczują zapach owoców lub warzyw.
Dzień z życia psa policyjnego
Psy policyjne żyją ze swoimi partnerami. Jednostka K-9 to zespół, który pozostaje razem 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu.
W typowy poranek Breston i oficer Smith budzą się wcześnie i pomagają innym lokalnym jednostkom K-9 w przeszukiwaniu szkół pod kątem narkotyków. Te przeszukania wysyłają silny sygnał, że narkotyki nie będą tolerowane w szkołach, a każdy, kto je przyniesie, zostanie złapany. Jednostka K-9 prowadzi również poszukiwania narkotyków w lokalnych firmach, na prośbę właściciela.
W niektóre dni funkcjonariusz Smith i Breston muszą stawić się w sądzie, aby złożyć zeznania przeciwko podejrzanemu, którego złapali, lub bronić się przed kimś, kto twierdzi, że Breston niesprawiedliwie go zranił. Jak zobaczymy później, chociaż takie roszczenia są często zgłaszane, wyniki szkolenia psa policyjnego są mocnym dowodem na to, że nie użyto nadmiernej siły.
Do godziny 16:00 jednostka K-9 ma już za sobą pracowity dzień. Ale ich faktyczna zmiana patrolowa trwa od 16:00 do północy, najbardziej ruchliwej pory i zmiany, kiedy departamenty policji chcą, aby ich psy były na ulicach.
Podobnie jak w przypadku większości prac policyjnych, każda ośmiogodzinna zmiana obejmuje dużo czekania, a następnie krótkie okresy działania, gdy nadejdzie wezwanie przez radio. Kiedy przychodzi wezwanie, jednostka K-9 wyjeżdża specjalnym radiowozem wyposażonym w miejsce z tyłu dla psa. W przypadku Brestona, jeździ on w SUV-ie, z jednym oddzielnym przedziałem dla Brestona i jednym dla aresztowanych podejrzanych. Jednostka może być zmuszona do zrobienia czegoś tak przyziemnego, jak wezwanie lawety do usunięcia porzuconego samochodu, lub może zostać poproszona o wytropienie podejrzanego, który uciekł z miejsca włamania. Większość psów policyjnych jest szkolona krzyżowo, dzięki czemu mogą tropić nie tylko narkotyki, ale także ludzi. Uczą się węchu na ziemi, w poszukiwaniu śladu zapachowego pozostawionego przez osobę, oraz w powietrzu, w poszukiwaniu "stożka" zapachowego, który płynie z wiatrem od osoby, gdy ta znajduje się w pobliżu. Węch powietrzny jest ważny, ponieważ w ten sposób pies może wyczuć, czy podejrzany zawrócił, aby zasadzić się na funkcjonariusza.
Po zakończeniu ośmiogodzinnej zmiany pies wraca do domu, aby się wyspać. Jak widać, jest to napięty harmonogram, który nie obejmuje nawet dni treningowych. Co tydzień do dwóch tygodni jednostka K-9 spędza osiem godzin na szkoleniu, pomagając utrzymać umiejętności psa na wysokim poziomie.
Psy policyjne i kwestie prawne
Jeśli pies policyjny zrani kogoś lub spowoduje szkody, departament policji może być odpowiedzialny za te szkody. To samo można powiedzieć o samych funkcjonariuszach policji. Nie ma oddzielnego zestawu standardów dotyczących użycia psa policyjnego do siłowego schwytania lub powstrzymania podejrzanego. Podlega to tym samym standardom, które są używane do decydowania, czy jakakolwiek siła policyjna została użyta właściwie. Użycie siły jest uzasadnione w zależności od trzech czynników:
Jak poważne jest przestępstwo
Jeśli podejrzany stanowi bezpośrednie zagrożenie dla kogokolwiek
Jeśli podejrzany próbuje uciec lub opiera się aresztowaniu.
Zazwyczaj sąd uzna, że użycie psów było uzasadnione, jeśli podejrzany był uzbrojony, podejrzany nie został jeszcze przeszukany przez funkcjonariuszy lub jeśli podejrzany uciekał i był podejrzany o poważne przestępstwo. Imponujące wyniki szkolenia mogą również pomóc udowodnić, że pies użył tylko takiej siły, jaka była absolutnie konieczna. W tym przypadku europejski certyfikat szkoleniowy, taki jak KNPV-I Met Lof Award Brestona, może być niezwykle cenny. "Pierwszą rzeczą, o którą poprosi obrońca, jest dokumentacja szkoleniowa psa" - powiedział oficer Smith. "Mogę pokazać, że nie tylko jego szkolenie było kontynuowane w tym kraju, ale osiągnął międzynarodowo uznawane szkolenie i zdał".
Wykorzystanie psów policyjnych rośnie, ponieważ departamenty policji zdają sobie sprawę, że dobrze wyszkolony zespół pies-przewodnik w rzeczywistości zmniejsza odpowiedzialność, a nie ją zwiększa. Za każdym razem, gdy podejrzany ucieka lub walczy z funkcjonariuszami policji, pościg i walka mogą prowadzić do obrażeń i pozwów sądowych przeciwko departamentowi. Użycie jednostki K-9 może często powstrzymać podejrzanego przed stawianiem oporu i często może zakończyć sytuację, zanim dojdzie do eskalacji do punktu, w którym ktoś może zostać ranny.
Psy na pierwszej linii frontu
Psy policyjne często znajdują się na pierwszej linii frontu w walce z brutalnymi przestępcami. Z tego powodu wiele psów policyjnych zostało wyposażonych w kamizelki kuloodporne. Breston otrzymał swoją kamizelkę niedawno, dzięki lokalnej dziewczynie, która chciała zebrać pieniądze, aby pomóc go chronić. W ciągu trzech tygodni zebrała wystarczającą ilość pieniędzy, aby nie tylko Breston, ale każdy pies w trzech hrabstwach w zachodnim stanie Nowy Jork otrzymał kamizelkę kuloodporną. Departamenty policji musiały poprosić społeczeństwo o zaprzestanie wysyłania pieniędzy.
Niestety, psy policyjne padają na służbie. Naturalnej wielkości pomnik z brązu stoi na komendzie policji w Jacksonville na Florydzie. Pomnik w hołdzie bliskim krewnym psów policyjnych, psom bojowym, stoi w March Field Air Museum w Riverside w Kalifornii. Informacje o wielu innych pomnikach psów policyjnych można znaleźć na stronie Connecticut Police Work Dog Association: K-9 Memorial Monuments. Connecticut Police Work Dog Association prowadzi listę wszystkich zgłoszonych zgonów psów policyjnych na stronie CPWDA: Supreme Sacrifice-Police Dogs Killed In Service.
Sławne psy policyjne
Kilka psów policyjnych stało się sławnych. Najbardziej legendarnym psem policyjnym jest prawdopodobnie Rin Tin Tin, wyszkolony owczarek niemiecki, który został pozostawiony przez wycofujące się siły niemieckie w 1918 roku. Amerykański sierżant zabrał go do Stanów Zjednoczonych, gdzie zagrał w 122 filmach i serialu telewizyjnym.
Inny pies policyjny stał się sławny, ponieważ był wyjątkowy. Mattie, czarny labrador retriever z policji stanowej Connecticut, został wyszkolony do wykrywania dowodów podpaleń. Mattie potrafiła przedrzeć się przez zwęglone, niebezpieczne zgliszcza pożaru i wskazać kilka małych kropel benzyny, pomimo wszystkich silnych zapachów niedawnego pożaru i wszystkich funkcjonariuszy straży pożarnej i policji chodzących po miejscu zdarzenia. Mattie potrafiła zidentyfikować kilka różnych przyspieszaczy chemicznych. Była pierwszym operacyjnym psem wykrywającym przyspieszacze w kraju, a być może na świecie, kiedy rozpoczęła służbę w 1986 roku. Od tego czasu program odniósł duży sukces, a Dolph i Rosie poszli w ślady Mattie.
Aby uzyskać więcej informacji na temat psów policyjnych i powiązanych tematów, sprawdź linki na następnej stronie.
