Psychodeliki pomagają w PTSD?

[Brain]

Bessel Van Der Kolk, uznany ekspert w dziedzinie traumy, był początkowo sceptycznie nastawiony do badania wpływu psychodelików nazespół stresu pourazowego (PTSD). Jednak wyniki jego badań ostatecznie obaliły jego wątpliwości - w najlepszy możliwy sposób.

Wyniki badań, opublikowane w styczniu tego roku, zapewniają nowe spojrzenie na to, w jaki sposób terapia z wykorzystaniem MDMA, psychodelicznego narkotyku znanego jako ecstasy, może pomóc osobom cierpiącym z powodu traumy.

Van der Kolk, autor bestsellerowej książki "The Body Keeps the Score: Brain, Mind, and Body in the Healing of Trauma" słyszał o potencjale terapii z użyciem MDMA.Badania wykazały już, że taka terapia znacznie zmniejsza objawy u osób z PTSD, tak bardzo, że niektórzy nie spełniają już kryteriów PTSD po zaledwie kilku sesjach.

Jednak kiedy Rick Doblin, założyciel Multidyscyplinarnego Stowarzyszenia Badań Psychodelicznych (MAPS), zaprosił van der Kolka do pomocy w przeprowadzeniu nowego badania nad MDMA i traumą, ekspert był ostrożny.

"Próbowałem naciskać na Ricka, aby wykluczył ludzi z badania. Powiedziałemmu, na litość boską, nie włączaj tu ludzi, którzy nigdy nie czuli się bezpiecznie " - powiedział.

Dokonał rozróżnienia między osobami z PTSD, które doświadczyły pojedynczej traumy w późniejszym życiu (takiej jak wypadek samochodowy), a tymi, którzy doświadczyli traumy w dzieciństwie, na przykład tymi, którzy byli maltretowani przez rodziców. Ta druga grupa zwykle nie reaguje tak dobrze na psychoterapię, więc van der Kolk nie spodziewał się poprawy w trakcie badania.

Stawka była wysoka: badanie MAPS znajdowało się w końcowej fazie (faza 3), aby przekonać FDA do zatwierdzenia terapii opartej na MDMA w leczeniu PTSD. Doblin wiedział, że brak poprawy u uczestników mógł wpłynąć na wyniki badania. Mimo to nie zważał na ostrzeżenia.

"Powiedziałem: "Pracowaliśmy już z ludźmi, którzy mają złożone PTSD związane z wykorzystywaniem seksualnym w dzieciństwie i innymi formami niekorzystnego przywiązania - i im się poprawiło!". Więc nadal będziemy ich uwzględniać " - wspomina Doblin.

Van der Kolk jest teraz zadowolony, że Doblin podtrzymał swoją opinię. Uczestnicy z traumą z wczesnego dzieciństwa zostali włączeni do badania i stanowili 84% próby i bardzo dobrze zareagowali na leczenie.

"Mieliśmy najlepsze wyniki przy użyciu MDMA, jakie kiedykolwiek widziałem w badaniu mającym na celu leczenie traumy rozwojowej " - powiedział mi Van der Kolk.

Ale najważniejsze pytanie brzmi, dlaczego dokładnie MDMA ma tak niesamowity efekt. Jaki jest mechanizm, dzięki któremu MDMA pomaga w leczeniu traumy?

Nowe badanie oferuje kuszącą odpowiedź, która sugeruje, że osoby cierpiące na PTSD z traumą z dzieciństwa mogą w rzeczywistości odnieść największe korzyści z terapeutycznych efektów MDMA.

Jak MDMA zmienia postrzeganie samego siebie?
Badanie rozpoczęło się od obserwacji faktu, że wiele osób, które przeżyły traumę, boryka się z różnymi trudnościami emocjonalnymi, które utrudniają pomyślne ukończenie psychoterapii skoncentrowanej na traumie. Niektórzy nie są w stanie rozpoznać i uznać swoich wewnętrznych uczuć. Inni zmagają się z intensywnym uczuciem wstydu i obwiniania siebie. Niektórym niezwykle trudno jest poradzić sobie z cierpieniem.

Wszystkie te czynniki mają bezpośredni wpływ na wyniki terapii. Na przykład, jeśli masz przytłaczające poczucie wstydu, możesz nie wierzyć, że zasługujesz na pomoc i poprawę. Naukowcy zastanawiali się, czy MDMA może częściowo pomóc ludziom przezwyciężyć te trudności.

W tym celu naukowcy wybrali 90 uczestników cierpiących na zespół stresu pourazowego i podzielili ich na dwie grupy: połowa była leczona MDMA, a druga połowa otrzymywała placebo. W trakcie badania oceniano, jak radzili sobie z różnymi problemami emocjonalnymi przed i po terapii.

Okazało się, że osoby przyjmujące MDMAwykazały znaczną poprawę - zarówno pod względem niektórych aspektów emocjonalnych, jak i ogólnie pod względem PTSD.

Jednym z imponujących odkryć było to, że osoby, które wzięły udział w kursie z MDMA, poprawiły swoją zdolność do zauważania, rozpoznawania i opisywania swoich wewnętrznych uczuć. Naukowcy określają tę niezdolność jako aleksytymię, co tłumaczy się jako "brak słów do wyrażania emocji".

Ludzie, którzy dorastali w traumatycznych i niekorzystnych środowiskach, czasami wykazują aleksytymię, być może dlatego, że od dzieciństwa nie wolno im było wyrażać swoich uczuć i było to niebezpieczne, więc zamiast tego odwracali uwagę od swoich wewnętrznych uczuć.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18001224/
Wedługbadań, aleksytymia ma negatywny wpływ na zdrowie psychiczne. W przeciwieństwie do tego, szczegółowość emocjonalna jest korzystna dla naszego stanu psychicznego. Pomaga nam stać się bardziej świadomymi naszych wewnętrznych uczuć, co z kolei pomaga nam zarządzać naszymi emocjami i zachować odporność emocjonalną. Dlatego ważne jest, aby uczyć dzieci identyfikowania swoich uczuć, ponieważ rozpoznanie ich stanu ("jestem zły" lub "jestem smutny") jest pierwszym krokiem do opanowania umiejętności zarządzania emocjami.

Badanie wykazało, że terapia MDMA doprowadziła do znacznego zmniejszenia aleksytymii, co oznacza, że uczestnicy stali się lepsi w rozpoznawaniu i wyrażaniu swoich uczuć. Osoby przyjmujące placebo nie wykazały takiej samej poprawy. Autorzy zauważają, że terapia MDMA może pomóc w radzeniu sobie z bolesnymi wspomnieniami i doświadczeniami, które zwykle są zbyt trudne lub przerażające, aby się do nich przyznać.

Badanie wykazało również, że uczestnicy, którzy otrzymywali MDMA, wykazywali więcej współczucia dla siebie w porównaniu z tymi, którzy przyjmowali placebo. Aby zmierzyć współczucie dla samego siebie, naukowcy wykorzystali skalę opracowaną przez psycholog Kristin Neff, która od dwóch dekad jest wiodącym autorytetem w dziedzinie badań nad współczuciem dla samego siebie. Zidentyfikowała ona trzy główne składniki współczucia dla samego siebie: życzliwość dla samego siebie, człowieczeństwo i uważność.

Życzliwość dla samego siebie oznacza, że traktujesz siebie ze zrozumieniem i czułością w chwilach, gdy doświadczasz cierpienia lub popełniasz błędy, zamiast surowo się osądzać. Zwyczajne człowieczeństwo oznacza, że pamiętasz, że każdy czasami napotyka trudności i popełnia błędy, zamiast czuć, że tylko ty przechodzisz przez takie próby. W ramach uważności nie wyolbrzymiasz ani nie bagatelizujesz swoich niepokojących myśli: jesteś ich świadomy, ale zdajesz sobie również sprawę, że są to tylko myśli, a nie cała twoja istota.

Według autorów niedawnego badania, współczucie dla samego siebie może pomóc ludziom znaleźć siłę potrzebną do przezwyciężenia traumatycznych doświadczeń, które próbują przetworzyć. Jest to również skuteczny sposób na walkę ze wstydem, który często prześladuje ludzi, którzy doświadczyli traumy.

Ważnym czynnikiem dla zdrowia psychicznego i skutecznego leczenia po traumie jest regulacja emocji. Ponieważ leczenie często obejmuje pracę z bolesnymi wspomnieniami w celu ich zmiany, niezbędna jest umiejętność tolerowania cierpienia, które powodują. Zarządzanie tymi emocjami może być wyzwaniem dla osób z PTSD, co jest jednym z powodów, dla których mogą one przerwać leczenie.

Badanie wykazało, że terapia przy użyciu MDMA miała znaczący wpływ na regulację emocji, zmniejszając niestabilność emocjonalną i dysregulację dwukrotnie bardziej niż terapia placebo.

To uzupełnia już istniejącą wiedzę na temat psychodelików
Mamy wiele informacji na temat psychologicznych skutków MDMA, zebranych zarówno z badań klinicznych leku niezwiązanych z PTSD, jak i z mniej formalnych obserwacji.

Każdy, kto kiedykolwiek był świadkiem uścisku na parkiecie podczas rave, może potwierdzić, że MDMA czyni nas bardziej towarzyskimi. Wiadomo, że promuje uczucie otwartości i więzi z innymi. Badania wskazują również, że poprawia nasze pozytywne nastawienie do przyjemnych wspomnień i zmniejsza nasze negatywne nastawienie do bolesnych wspomnień. Czynnik ten zmniejsza również stopień, w jakim reagujemy na bodźce zagrażające emocjonalnie.

Efekty te mogą stanowić podstawę do postrzegania naszych traumatycznych doświadczeń z bardziej korzystnego punktu widzenia. Zapytaliśmy van der Kolka o związek między tymi znanymi efektami a jego odkryciami dotyczącymi aleksytymii, samowspółczucia i regulacji emocji.

Jego hipoteza zakłada, że zmiany w zdolnościach emocjonalnych mogą leżeć u podstaw innych zmian związanych z MDMA.Na przykład zwiększenie zdolności do współczucia dla samego siebie może być mechanizmem, dzięki któremu można mniej negatywnie odnosić się do bolesnych wspomnień.

Inny przykład: poprawa zdolności do regulowania emocji, jak wykazało badanie wśród pacjentów stosujących MDMA, może być mechanizmem, dzięki któremu można reagować mniej lękliwie na bodźce zagrażające emocjonalnie, w tym być może niepokojące wspomnienia, które masz podczas doświadczania traumy.

"Ze strategicznego punktu widzenia, kiedy musiałem wymyślić, jaki lek przetestować i jaki stan leczyć, naprawdę myślałem, że MDMA ma większe szanse na uzyskanie dobrych wyników niż którykolwiek z innych klasycznych psychedelików ze względu na redukcję strachu, którą uzyskuje się dzięki MDMA " - powiedział Doblin.

Chociaż przeprowadzono badania, które sugerują, że psychedeliki pomagają zapomnieć o starych skojarzeniach i nauczyć się nowych, a niektóre psychedeliki są stosowane w leczeniu traumy, takie jak LSD, które z powodzeniem stosowano u osób, które przeżyły Holokaust. W tym przypadku MDMA może być nawet bardziej odpowiednie niż LSD.

Nie ma poczucia strachu podczas używania LSD, w przeciwieństwie do MDMA.Osoby zmagające się z traumą za pomocą LSD czasami wpadają w panikę z powodu bolesnych wspomnień, co utrudnia postęp. W tym przypadku działanie MDMA zmniejszające strach może być korzystne. Potrzebne są jednak bezpośrednie badania, aby określić, które psychedeliki są najlepsze w leczeniu PTSD.

Ale dla części osób, które zmagają się z tymi zdolnościami, sama psychoterapia nie może im daleko pomóc. To właśnietam psychodeliki mogą przyjść na ratunek.