DOB(4-Bromo-2,5-dimetoksiamfetamin; brolamfetamin; bromo-DMA;1-(4-Bromo-2,5-dimetoksifenil)-2-aminopropan) - ağırlıklı olarak psychedelic etkilere neden olanfeniletilamin sınıfının sentetik bir maddesidir. DOET, DOF, DOC, DOB, DOI, DON'u da içeren DOx serisinin bir parçasıdır. Daha belirgin etkisi, etki süresi, tehlikeli ve sık doz aşımı nedeniyle diğer psychedelic maddelerden farklıdır. Liserjik asit ve psilosibin gibi psychedeliclere aşina olmayan kişiler tarafından kullanılması tavsiye edilmez. DOB molekülü temel olarak, fenil halkasının R4'ündeki karbon atomuna bağlı bromun yanı sıra R2 ve R5'teki karbon atomlarına bağlı metoksifonksiyonel H3 gruplarının varlığı ile karakterize edilen ikame edilmiş bir feniletilamindir. Maddenin kendisi yeterince stabil değildir, çünkü 40 santigrat derece veya daha fazla bir sıcaklıkta maddenin %40'ı kaybolur. Oksijenin yanı sıra klor ve ultraviyole radyasyona karşı yüksek bir duyarlılığa sahiptir; oda sıcaklığında ayrışır, bu da etkilerin şiddetinde ve süresinde bir azalmaya neden olur. Suda çözündüğünde, DOB orta derecede akışkanlığa, düşük viskoziteye ve yoğunluğa, ortalamadan daha fazla gerilme mukavemetine ve ortalamadan daha fazla yüzey gerilimine sahip şeffaf bir sıvıdır, erime noktası yaklaşık 63-65 C'dir, çoğu zaman kurutma kağıtları maddenin konsantresi ile emprenye edilir.
DOB'un en yaygın şekli, DOB çözeltisine batırılmış küçük kare şeklinde delikli bir "kurutma" kağıdı olan Blotter'dır. Bu kurutma kağıtları dil üzerine ya da dil altına geçici bir pozlama ile yerleştirilir, çiğnenir ya da yutulur. Bazen bir pipetle alınıp ağız veya burun mukozası üzerine damlatılabilen DOB çözeltisi kullanılır. Tabletler veya mikrodotlar genellikle yutulabilen veya çiğnenebilen oral kullanım için tasarlanmıştır. DOB toz halindeyse, en iyisi sıvı bir çözelti içinde seyreltilir ve dozu kontrol etmek için bir kurutma kağıdı üzerine konur. Bu maddenin bir başka formu da ağızdan alınan ve DOB içeren jelatin elementleri olan "jel tabletlerdir".
Farmakokinetik ve Farmakodinamik.
Şu anda, DOB'un farmakolojik özellikleri üzerine çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Yutulduğunda, birincil metabolizmasının akciğerlerde gerçekleştiği ve burada biriktiği, dolayısıyla buradan beyne girdiği, bunun da yüksek süreli (18-30 saat) kademeli ve yavaş bir etki başlangıcına neden olduğu teorileri vardır. Ayrıca, ana psychedelic etkilerden DOB'un değil, bazı aktif metabolitlerin sorumlu olabileceğine dair bir hipotez vardır. Bu maddenin ana metaboliti 2-metoksi-5-hidroksi-4-bromoamfetamindir. Bu metabolite biyotransformasyon oldukça hızlıdır ve dokulardaki dağılımla birlikte yaklaşık iki saat sürer (karaciğerde demetilasyon aşaması yoluyla). Daha sonra 32 saat süren eliminasyon süreci başlar ve dokulardaki (beyin, karaciğer, akciğerler) dağılımın pik konsantrasyonu yaklaşık 1 saat sürerken, en yüksek seviye başlangıçta akciğerlerde, daha sonra beyinde ve daha sonra karaciğerde kaydedilir. Kan plazmasındaki maksimum konsantrasyona 1,2 saat sonra ulaşılır. 32 saat sonra, kanda %15'lik bir metabolit konsantrasyonu daha tespit edilebilir. Maddenin orta öldürücü dozu çalışmalarda belirlenmemiştir, ancak yaklaşık 0,6 mg/kg olduğunu varsaymak için teorik gerekçeler vardır. Deneysel çalışmalarda, DOB'un sağ taraf enantiyomerinin düşük dozda ayna molekülünden daha belirgin psychedelic özelliklere sahip olduğu kanıtlanmıştır.
Farmakodinamik açıdan, brolamfetamin, esas olarak tip 2 (ana psychedelic özelliklerini belirleyen) ve TAAR1 olmak üzere 5-hidroksitriptamin reseptörlerini etkiler. DOB kullanımından sonra en büyük aktivite beynin şu bölgelerinde tespit edilir: neokorteks (esas olarak "bedensel duyumlardan" sorumlu postcentral girus), koku alma tüberkülü ve serebral korteksin 5. katmanındaki piramidal hücrelerin apikal dendritleri. 5-HT2a reseptörü aktive edildiğinde, beta ve gama alt birimleri fosfolipaz C'yi (PLC) aktive eden Gq alt birimini "serbest bırakır", bu da fosfatidilinositol bisfosfatı (PIP2) diaçilgliserol (DAG) ve inositol trifosfata (IP3) ayırır. DAG protein kinaz C'yi (PC) aktive eder ve PS3 endoplazmik retikulumdan kalsiyum salınımı için kalmodulin bağımlı bir mekanizmayı tetikler. DAG'den araşidonik asit oluşumuyla ilişkili yan biyokimyasal yollar da vardır. Bu yol, brolamfetaminin yan zincirindeki alfa pozisyonunda bir metil grubunun varlığının bir sonucu olarak devreye girer. İlginç bir şekilde, serotoninin enflamasyon süreçlerine (sadece nörojenik olan değil) katılımı nispeten yakın zamanda keşfedilmiştir. İyi bilinen halüsinojen DOI, zihinsel durumu etkilemeyen dozajlarda TNF ile indüklenen enflamasyonu baskılama kabiliyeti göstermiştir. Liserjik asidin de aynı özelliğe sahip olduğu keşfedilmiştir, bu nedenle DOB'un da iltihaplanma süreçlerinde yer aldığı varsayılabilir. Hipotalamusta 5-HT2A reseptörleri aktive olduğunda, kanda oksitosin, prolaktin, ACTH, kortikosteron ve renin seviyesi artar.
DOB, 5-HT2B ve 5-HT2C reseptörleri için düşük bir afiniteye sahiptir. Bununla birlikte, bu reseptörlere agonizmin neden olduğu klinik etkiler genellikle kendini gösterir ve tanımlanabilir. Örneğin, merkezi 5HT-2B reseptörü DOB tarafından etkilendiğinde, motor uyarılmada artış gözlenirken, beyin dışında bulunan aynı reseptör tipine maruz kaldığında, kan damarı spazmı ve kan basıncında artış görülür. Araştırma verilerine göre, 5-HT2B reseptörleri zaten bloke edilmiş sıçanlara beta-adrenomimetiklerin uygulanması kan basıncında bir artışa yol açmadığından, bu etki aracılı değil doğrudan gerçekleşmektedir. Buna ek olarak, 5-HT2B agonistlerinin uzun süreli kullanımda kardiyak fibrozise neden olabileceği bulunmuştur - bu da yine 5-HT2B reseptörlerinin fibroblast proliferasyonu sürecini tetiklemeye doğrudan katılımından kaynaklanmaktadır. Büyük bir arteriyel spazmın ortaya çıkması da bu reseptör alt tipi üzerindeki etkiyle ilişkili olabilir. Bu gerçek, DOB ile ilişkili akut zehirlenme gelişiminin veya ölümcül sonucun nedenlerinden biri olabilir. Fibroblastlar üzerindeki doğrudan proliferatif etkiye ek olarak, bu reseptörlerin aktivasyonu karaciğer hücrelerinin rejenerasyonuna da yardımcı olabilir. Bu tip reseptörlerin aktivasyonu serotonin sendromu olan hastalarda koruyucu bir etkiye sahiptir. DOB'un 5-НТ2C'ye afinitesinin az olması, bu reseptör tipine agonizm ile ilişkili etkilerin klinik semptomların zayıf sunumu nedeniyle kaydedilmesinin imkansız kalmasının nedenidir.
Kullanım yöntemleri ve dozlar.
DOB kullanırken en önemli şey maddenin dozu değil, bu eylem için hazırlıktır. Aşağıdaki hazırlık ilkelerine uyulması gereklidir.
DOB'un en yaygın şekli, DOB çözeltisine batırılmış küçük kare şeklinde delikli bir "kurutma" kağıdı olan Blotter'dır. Bu kurutma kağıtları dil üzerine ya da dil altına geçici bir pozlama ile yerleştirilir, çiğnenir ya da yutulur. Bazen bir pipetle alınıp ağız veya burun mukozası üzerine damlatılabilen DOB çözeltisi kullanılır. Tabletler veya mikrodotlar genellikle yutulabilen veya çiğnenebilen oral kullanım için tasarlanmıştır. DOB toz halindeyse, en iyisi sıvı bir çözelti içinde seyreltilir ve dozu kontrol etmek için bir kurutma kağıdı üzerine konur. Bu maddenin bir başka formu da ağızdan alınan ve DOB içeren jelatin elementleri olan "jel tabletlerdir".
Farmakokinetik ve Farmakodinamik.
Şu anda, DOB'un farmakolojik özellikleri üzerine çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Yutulduğunda, birincil metabolizmasının akciğerlerde gerçekleştiği ve burada biriktiği, dolayısıyla buradan beyne girdiği, bunun da yüksek süreli (18-30 saat) kademeli ve yavaş bir etki başlangıcına neden olduğu teorileri vardır. Ayrıca, ana psychedelic etkilerden DOB'un değil, bazı aktif metabolitlerin sorumlu olabileceğine dair bir hipotez vardır. Bu maddenin ana metaboliti 2-metoksi-5-hidroksi-4-bromoamfetamindir. Bu metabolite biyotransformasyon oldukça hızlıdır ve dokulardaki dağılımla birlikte yaklaşık iki saat sürer (karaciğerde demetilasyon aşaması yoluyla). Daha sonra 32 saat süren eliminasyon süreci başlar ve dokulardaki (beyin, karaciğer, akciğerler) dağılımın pik konsantrasyonu yaklaşık 1 saat sürerken, en yüksek seviye başlangıçta akciğerlerde, daha sonra beyinde ve daha sonra karaciğerde kaydedilir. Kan plazmasındaki maksimum konsantrasyona 1,2 saat sonra ulaşılır. 32 saat sonra, kanda %15'lik bir metabolit konsantrasyonu daha tespit edilebilir. Maddenin orta öldürücü dozu çalışmalarda belirlenmemiştir, ancak yaklaşık 0,6 mg/kg olduğunu varsaymak için teorik gerekçeler vardır. Deneysel çalışmalarda, DOB'un sağ taraf enantiyomerinin düşük dozda ayna molekülünden daha belirgin psychedelic özelliklere sahip olduğu kanıtlanmıştır.
Farmakodinamik açıdan, brolamfetamin, esas olarak tip 2 (ana psychedelic özelliklerini belirleyen) ve TAAR1 olmak üzere 5-hidroksitriptamin reseptörlerini etkiler. DOB kullanımından sonra en büyük aktivite beynin şu bölgelerinde tespit edilir: neokorteks (esas olarak "bedensel duyumlardan" sorumlu postcentral girus), koku alma tüberkülü ve serebral korteksin 5. katmanındaki piramidal hücrelerin apikal dendritleri. 5-HT2a reseptörü aktive edildiğinde, beta ve gama alt birimleri fosfolipaz C'yi (PLC) aktive eden Gq alt birimini "serbest bırakır", bu da fosfatidilinositol bisfosfatı (PIP2) diaçilgliserol (DAG) ve inositol trifosfata (IP3) ayırır. DAG protein kinaz C'yi (PC) aktive eder ve PS3 endoplazmik retikulumdan kalsiyum salınımı için kalmodulin bağımlı bir mekanizmayı tetikler. DAG'den araşidonik asit oluşumuyla ilişkili yan biyokimyasal yollar da vardır. Bu yol, brolamfetaminin yan zincirindeki alfa pozisyonunda bir metil grubunun varlığının bir sonucu olarak devreye girer. İlginç bir şekilde, serotoninin enflamasyon süreçlerine (sadece nörojenik olan değil) katılımı nispeten yakın zamanda keşfedilmiştir. İyi bilinen halüsinojen DOI, zihinsel durumu etkilemeyen dozajlarda TNF ile indüklenen enflamasyonu baskılama kabiliyeti göstermiştir. Liserjik asidin de aynı özelliğe sahip olduğu keşfedilmiştir, bu nedenle DOB'un da iltihaplanma süreçlerinde yer aldığı varsayılabilir. Hipotalamusta 5-HT2A reseptörleri aktive olduğunda, kanda oksitosin, prolaktin, ACTH, kortikosteron ve renin seviyesi artar.
DOB, 5-HT2B ve 5-HT2C reseptörleri için düşük bir afiniteye sahiptir. Bununla birlikte, bu reseptörlere agonizmin neden olduğu klinik etkiler genellikle kendini gösterir ve tanımlanabilir. Örneğin, merkezi 5HT-2B reseptörü DOB tarafından etkilendiğinde, motor uyarılmada artış gözlenirken, beyin dışında bulunan aynı reseptör tipine maruz kaldığında, kan damarı spazmı ve kan basıncında artış görülür. Araştırma verilerine göre, 5-HT2B reseptörleri zaten bloke edilmiş sıçanlara beta-adrenomimetiklerin uygulanması kan basıncında bir artışa yol açmadığından, bu etki aracılı değil doğrudan gerçekleşmektedir. Buna ek olarak, 5-HT2B agonistlerinin uzun süreli kullanımda kardiyak fibrozise neden olabileceği bulunmuştur - bu da yine 5-HT2B reseptörlerinin fibroblast proliferasyonu sürecini tetiklemeye doğrudan katılımından kaynaklanmaktadır. Büyük bir arteriyel spazmın ortaya çıkması da bu reseptör alt tipi üzerindeki etkiyle ilişkili olabilir. Bu gerçek, DOB ile ilişkili akut zehirlenme gelişiminin veya ölümcül sonucun nedenlerinden biri olabilir. Fibroblastlar üzerindeki doğrudan proliferatif etkiye ek olarak, bu reseptörlerin aktivasyonu karaciğer hücrelerinin rejenerasyonuna da yardımcı olabilir. Bu tip reseptörlerin aktivasyonu serotonin sendromu olan hastalarda koruyucu bir etkiye sahiptir. DOB'un 5-НТ2C'ye afinitesinin az olması, bu reseptör tipine agonizm ile ilişkili etkilerin klinik semptomların zayıf sunumu nedeniyle kaydedilmesinin imkansız kalmasının nedenidir.
Kullanım yöntemleri ve dozlar.
DOB kullanırken en önemli şey maddenin dozu değil, bu eylem için hazırlıktır. Aşağıdaki hazırlık ilkelerine uyulması gereklidir.
- İlerleyen saatleri sakin ve rahatlatıcı bir ortamda geçirebileceğinizden emin olun. DOB yolculuğu 1.75 mg için bir süre sürer - 15-24 saate kadar. Bundan sonra etkiler birkaç saat daha devam eder ve azalır. Bir yere acele etmenize gerek kalmayacağından ve kimsenin sizi rahatsız etmeyeceğinden emin olmak için işlerinizi önceden halledin. DOB'u uyumadan en geç 12 saat önce kullanmak daha iyidir çünkü uykuya dalmada sorunlar olabilir. Sonrasında yemek için önceden hafif yiyecekler satın alın. Yolculuk sırasında yemek özellikle keyifli olmayacaktır, ancak itici de olmayacaktır.
- Kendiniz için doğru dozu hesaplayın. İlk kez kullanıyorsanız, minimum dozla başlayın, DOB'u belirli bir dozda kullanarak olumlu bir deneyiminiz varsa - dozu ilk dozun %10-15'i (100-200 mcg) kadar artırarak tekrarlayabilirsiniz, ancak daha fazla değil! Eğer denemek istiyorsanız, ancak süreç hakkında endişeleriniz varsa, 100 mcg dozunu deneyebilirsiniz, ruh hali ve algıda hafif ama belirgin bir değişiklik hissedeceksiniz, ancak bilinciniz değişmeyecektir.
Düşük doz - 500-750 mcg; orta doz- 750-1100 mcg; yüksek doz- 1100 mcg'den fazla.
- Kurutma kağıdını dilinizin üzerine yerleştirin ve çözülene kadar veya yolculuk için istediğiniz etkiyi elde ettiğinizi hissedene kadar 10 dakika bekletin.
- İlk yolculuk için bir ayarlayıcının eşlik etmesi gereklidir (bu kişi ile aranızda sadece olumlu etkileşimler olmalı, onlar hakkında herhangi bir çatışma veya olumsuz duygu olmamalıdır, çünkü aksi takdirde yolculuk sırasında ayarlayıcı hakkında olumsuz düşüncelere neden olabilir).
- Etkiler ortaya çıktığında, dünya algınızda belirgin değişiklikler olacaktır, görüşünüz değişebilir: ışıkların etrafında gökkuşağı haleleri, hareketli nesnelerin arkasında izler, kapalı gözlerle geometrik şekiller, nesnelerin yüzeyinde hareket eden, bükülen, sürünen desenler. Bu etkiler eğlenceli olabilir, ancak sizi benlik duygunuzdan, hayatınızdan ve etrafınızdaki dünyadan uzaklaştırmalarına izin vermeyin.
DOB kullanımının klinik etkileri.
Arzu edilen/olumlu etkiler: stimülasyon (motor, araştırma, konuşma, davranışsal aktivite) - belirgindir, bazen sentetik psikostimülanlar-katinon türevlerininkine karşılık gelir; spontan bedensel hisler - yüksek vücut, öfori ve empati; gelişmiş dokunsal hisler; artan fiziksel performans ve dayanıklılık; kişinin fiziksel açıdan vücudun her hücresi üzerinde tam bir kontrole sahip olduğu görüldüğünde artan "vücut kontrolü" hissi; orta derecede görsel yanılsamalar, işitsel yanılsamalar, artan renk parlaklığı, gelişmiş görme keskinliği, "yeni renk tonlarının" ortaya çıkması; iletişim kurma, çeşitli rutin işleri gerçekleştirme arzusu; bilgiyi yaratıcı bir şekilde analiz etme, derin düşünme ve çeşitli fikirlerin ortaya çıkması olarak ifade edilen analiz geliştirme; olumlu duygular; olumlu telkin edilebilirlik; yüksek düşünce süreçleri sıklığı, yüksek bilgi işleme hızı; "kavramsal" düşüncenin ortaya çıkması.
İstenmeyen olumsuz etkiler: vücut ısısında artışla birlikte ısı düzenleme bozukluğu; kas spazmı, ince titreme; kalp atış hızında artış; kan basıncında artış; kalp ritmi bozuklukları; mide bulantısı, nadiren kusma; tamamen yokluğuna kadar iştah azalması; mesaneyi boşaltmanın tamamen imkansızlığına kadar idrara çıkma zorluğu; periferik vazospazm; bruksizm; "huzursuz bacaklar" sendromu; midriyazis; dehidrasyon; nadiren ishal; baş ağrısı; ağrı, karıncalanma, göğüs kafesi bölgesinde rahatsızlık; tükürük salgısında artış ve terlemede artış; paranoya, sürekli endişe; kısa süreli hafızada bozulma; hipofazi; "akan zaman" hissi, zaman dilimlerinin çarpıtılması; "düşünce döngüsü; senkoplu panik atağa yol açan korkunç, histerik temsillere varan iç ve dış halüsinasyonlar; hppd sendromu.
DOB - çok güçlü bir maddedir ve etkileri diğer psychedelic'lere kıyasla çok daha uzun sürer. DOB doz aşımı ciddi ve son derece tehlikeli bir durumdur. Önerilen dozların aşılması yaşamı tehdit edebilir! DOB nadiren bağımlılığa neden olur. Kullanma arzusu, mani veya bağımlılık hissi olmadan düzenli bir düşünce olarak mevcut olabilir. Tolerans orta düzeydedir; DOB 7-15 gün içinde kullanılmadığında kaybolur. Ayrıca, DOB ile feniletilamin sınıfının tüm temsilcileri arasında çapraz tolerans vardır.
DOB doz aşımı ve ilk yardım.
DOB doz aşımının en yaygın belirtileri (başlangıçtaki ortalama dozun her %10 artışında, aşağıdaki belirtilerden birinin ortaya çıkma olasılığı %25 artar): panik atak, paranoya, zulüm sanrıları, anksiyete, oryantasyon bozukluğu, küçük çaplı titreme, nefes darlığı, solunum aritmisi, terlemede artış.Arzu edilen/olumlu etkiler: stimülasyon (motor, araştırma, konuşma, davranışsal aktivite) - belirgindir, bazen sentetik psikostimülanlar-katinon türevlerininkine karşılık gelir; spontan bedensel hisler - yüksek vücut, öfori ve empati; gelişmiş dokunsal hisler; artan fiziksel performans ve dayanıklılık; kişinin fiziksel açıdan vücudun her hücresi üzerinde tam bir kontrole sahip olduğu görüldüğünde artan "vücut kontrolü" hissi; orta derecede görsel yanılsamalar, işitsel yanılsamalar, artan renk parlaklığı, gelişmiş görme keskinliği, "yeni renk tonlarının" ortaya çıkması; iletişim kurma, çeşitli rutin işleri gerçekleştirme arzusu; bilgiyi yaratıcı bir şekilde analiz etme, derin düşünme ve çeşitli fikirlerin ortaya çıkması olarak ifade edilen analiz geliştirme; olumlu duygular; olumlu telkin edilebilirlik; yüksek düşünce süreçleri sıklığı, yüksek bilgi işleme hızı; "kavramsal" düşüncenin ortaya çıkması.
İstenmeyen olumsuz etkiler: vücut ısısında artışla birlikte ısı düzenleme bozukluğu; kas spazmı, ince titreme; kalp atış hızında artış; kan basıncında artış; kalp ritmi bozuklukları; mide bulantısı, nadiren kusma; tamamen yokluğuna kadar iştah azalması; mesaneyi boşaltmanın tamamen imkansızlığına kadar idrara çıkma zorluğu; periferik vazospazm; bruksizm; "huzursuz bacaklar" sendromu; midriyazis; dehidrasyon; nadiren ishal; baş ağrısı; ağrı, karıncalanma, göğüs kafesi bölgesinde rahatsızlık; tükürük salgısında artış ve terlemede artış; paranoya, sürekli endişe; kısa süreli hafızada bozulma; hipofazi; "akan zaman" hissi, zaman dilimlerinin çarpıtılması; "düşünce döngüsü; senkoplu panik atağa yol açan korkunç, histerik temsillere varan iç ve dış halüsinasyonlar; hppd sendromu.
DOB - çok güçlü bir maddedir ve etkileri diğer psychedelic'lere kıyasla çok daha uzun sürer. DOB doz aşımı ciddi ve son derece tehlikeli bir durumdur. Önerilen dozların aşılması yaşamı tehdit edebilir! DOB nadiren bağımlılığa neden olur. Kullanma arzusu, mani veya bağımlılık hissi olmadan düzenli bir düşünce olarak mevcut olabilir. Tolerans orta düzeydedir; DOB 7-15 gün içinde kullanılmadığında kaybolur. Ayrıca, DOB ile feniletilamin sınıfının tüm temsilcileri arasında çapraz tolerans vardır.
DOB doz aşımı ve ilk yardım.
Doz aşımı durumunda farmakolojik olmayan yardım şunları içerir: Kaygıyı tanımlamak, meydana gelen her şeyin madde etkisinden başka bir şey olmadığını ve yakında duracağını anlamak, kısa bir süre için derin nefes alma ve yavaş nefes verme ile nefes egzersizlerini deneyebilirsiniz; kafanızdaki tüm düşünceleri derhal serbest bırakmak ve renk paletinin hoş tonlarıyla ilişkili olan hayatınızdaki iyi anları düşünmeye çalışmak gerekir (renkle ilişkili model); eğer bir ayarlayıcıysanız, tripper ile terapötik bir konuşma yapmak, durumu açıklamak, olumsuz etkiler çevre ile ilişkiliyse yer değiştirmek gerekir.
Farmakolojik tedaviye gelince, başlangıçta en az ilaç kullanmayı düşünmek gerekir. Hafif anksiyete ve endişesi olan hastalarda, bitkilerle birlikte 50-100 ml. güçlü alkol içmek (ancak daha fazla değil) yardımcı olabilir. Durum 30 dakika içinde düzelmezse ve anksiyete devam ederse, kural olarak benzodiazepin sakinleştiriciler kullanmak gerekir: alprazolam (0,5-1 mg). Şiddetli doz aşımı vakalarında, zulüm sanrıları, paranoya belirtileri ile yoğun anksiyete olduğunda - nöroleptik kullanmak gerekir, DOB kullanırken tercih edilen ilaç klorpromazindir (50 veya 100 mg).
Alkolün merkezi depresan etkileri, DOB tarafından üretilen anksiyete ve gerginliğin bir kısmını azaltmak için kullanılabilir. Ancak alkol dehidrasyona, mide bulantısına ve fiziksel yorgunluğa neden olarak yolculuğu olumsuz etkileyebilir. Kullanıcıların DOB'da içki içmeye karar vermeleri halinde kendilerini hızlandırmaları ve normal miktarlarının bir kısmını içmeleri tavsiye edilir. Benzodiazepinler, beyin aktivitesinin genel olarak bastırılması yoluyla DOB'un etkilerinin yoğunluğunu azaltmada oldukça etkilidir. DOB, dissosiyatifin bilişsel, görsel ve genel halüsinasyon etkilerini artırır.
Dissosiyatif kaynaklı delikler, boşluklar ve boşluklar ve iç halüsinasyonlar DOB ile daha canlı ve yoğun hale gelir. Bu etkiler kafa karışıklığı, sanrılar ve psikoz riskinde artışa karşılık gelir.
Antidepresan ve antipsikotik ilaçlar, aynı reseptörler üzerinde etki ederek ve bağlanma yeteneklerini aşarak DOB'un etkisini engelleyebilir. Antidepresanlar mirtazapin ve trazodon, serotonin ve diğer moleküllerin bağlanmasını engelledikleri 5-HT2A ve 5-HT2C reseptörleri üzerinde etkilidir. Atipik antipsikotikler de halüsinasyonları ve bilişsel bozulmayı azaltmak için bu reseptörler üzerinde etkilidir. Lityum genellikle bipolar bozukluğun tedavisinde reçete edilir; ancak, psychedelics ile birlikte alınmasının psikoz ve nöbet riskini önemli ölçüde artırabileceğini gösteren büyük bir anekdot kanıtı vardır. Sonuç olarak, bu kombinasyondan kesinlikle kaçınılmalıdır. Trisiklik antidepresanlar DOB'a verilen fiziksel, halüsinatif ve psikolojik tepkileri artırır. Semptomlar lityum ve DOB tarafından indüklenenlere benzer olduğundan, nöbetler dışlanamaz.
Tramadolün bireylerde nöbet eşiğini düşürdüğü iyi belgelenmiştir ve DOB'un da duyarlı bireylerde nöbetleri tetikleme potansiyeli vardır. Esrar, DOB ile beklenmedik derecede güçlü ve öngörülemeyen bir sinerjiye sahip olabilir. DOB'un etkilerini yoğunlaştırmak veya uzatmak için yaygın olarak kullanılsa da, bu maddelerin karıştırılması anksiyete, paranoya, panik atak ve psikoz gibi olumsuz psikolojik etki riskini önemli ölçüde artırabileceğinden dikkatli olunması şiddetle tavsiye edilir. Anekdotsal raporlar genellikle esrar alımını kötü bir yolculuk veya psikoz için tetikleyici olay olarak tanımlamaktadır. Tipik esrar dozunun yalnızca bir kısmıyla (örn. 1/4 - 1/3) başlanması ve kazara aşırı alımdan kaçınmak için vuruşların aralıklarla yapılması tavsiye edilir.
Gastrointestinal sistemin dispeptik fonksiyonel bozukluklarını önlemek için, kullanımdan 6 saat önce sudan başka bir şey tüketilmemesi ve ayrıca kullanımdan 12 saat önce ağır gıda ve büyük miktarlarda yiyecek tüketilmemesi önerilir. Dispeptik fonksiyonel bozuklukların farmakolojik olarak önlenmesi, DOB almadan 2 saat önce metoklopramid 5-10 mg'ı içerir.
DOB'un diğer maddelerle etkileşimleri .
- Düşük risk: alkol, GHB, benzodiazepinler, SSRI, opiatlar, psilosibinler, LSD, DMT (yalnızca minimum dozlarda, artan dozlarda birlikte kullanım son derece tehlikeli olabilir).
- Orta risk: DXM, PCP, tramadol, kokain, amfetamin, ketamin.
- Yüksek risk: αMT, meskalin, MAO inhibitörleri, MDMA, MXE, esrar, 5-MeO-xxT, 2C-x, 2C-Tx, NBOM'lar.
Last edited by a moderator:
