MDMA Kılavuzu

Genel Bilgiler

Ecstasy veya Molly olarak da bilinen MDMA, ruh hali ve algı üzerindeki benzersiz etkileri nedeniyle büyük ilgi gören psikoaktif bir maddedir. Kimyasal olarak 3,4-metilendioksimetamfetamin olarak sınıflandırılan MDMA, amfetamin sınıfı ilaçlara aittir ve ilk olarak 1912 yılında Alman ilaç şirketi Merck tarafından sentezlenmiştir. Başlangıçta potansiyel terapötik uygulamalar için geliştirilen psikoaktif özellikleri, popüler bir eğlence ilacı olarak ortaya çıktığı 1970'lere kadar keşfedilmemiştir.

MDMA Hidroklorür Kristalleri

MDMA'nın 1980'ler ve 1990'lardaki yükselişi, duyusal deneyimleri geliştirme, empati duygularını teşvik etme ve kişilerarası bağlantıları kolaylaştırma becerisiyle ünlendiği rave ve gece kulübü kültürü tarafından benimsenmesiyle aynı zamana denk gelmiştir. Bununla birlikte, MDMA eğlence amaçlı kullanımının yanı sıra, korkuyu azaltma ve güven ve yakınlığı teşvik etme kabiliyeti nedeniyle özellikle psikoterapi ortamlarında potansiyel terapötik faydaları için de incelenmiştir.

Potansiyel terapötik kullanımlarına rağmen, MDMA'nın eğlence amaçlı popülaritesi, düzenleyici incelemelerin artmasına yol açmış ve Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere birçok ülkede Çizelge I kontrollü madde olarak sınıflandırılmasına neden olmuştur. Bu sınıflandırma, yüksek kötüye kullanım potansiyelini, kabul edilmiş tıbbi kullanım eksikliğini ve ilgili güvenlik endişelerini yansıtmaktadır. Bununla birlikte, devam eden araştırmalar MDMA'nın özellikle travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) ve diğer ruh sağlığı durumlarının tedavisindeki terapötik potansiyelini keşfetmeye devam etmektedir.

MDMA Kimyasal Özellikleri

Bilimsel olarak 3,4-metilendioksimetamfetamin olarak adlandırılan MDMA, farmakolojik etkilerini ve vücut içindeki etkileşimlerini belirleyen kendine özgü bir kimyasal yapıya sahiptir.

Özünde, MDMA ikame edilmiş bir amfetamin olarak sınıflandırılır ve hem amfetaminler hem de fenetilaminler ile yapısal benzerlikler paylaşır. Moleküler yapısı, metilendioksi halka ikamesine sahip bir fenetilamin omurgasına sahiptir ve bu da onu psikoaktif bileşikler arasında benzersiz kılar.

MDMA'nın Kimyasal Yapısı

Kimyasal olarak, MDMA öncelikle serotonerjik bir ajan olarak hareket eder ve etkilerini beyindeki serotonin reseptörleri ile etkileşimler yoluyla gösterir. Bu mekanizma, serotonin geri alımının engellenmesini ve serotonin salınımının kolaylaştırılmasını içerir ve hücre dışı serotonin seviyelerinde bir artışa yol açar. Serotonin aktivitesindeki bu artış, MDMA'nın artan ruh hali, duygusal empati ve duyusal algı dahil olmak üzere psikoaktif etkilerinin çoğunun altında yatmaktadır.

Serotonerjik etkilerine ek olarak MDMA, dopamin ve norepinefrin gibi diğer nörotransmitter sistemlerini de modüle eder. Dopamin ve norepinefrin salınımını teşvik ederek, MDMA öfori, artan enerji ve yüksek uyarılma duyguları ortaya çıkarır. Bu etkileşimler MDMA'nın takviye edici özelliklerine ve kötüye kullanım potansiyeline katkıda bulunur.

MDMA Fiziksel Özellikleri

MDMA, erime noktası ve çözünürlüğü de dahil olmak üzere tanımlanmasına ve karakterizasyonuna yardımcı olan farklı fiziksel özelliklere sahiptir.

Saf haliyle MDMA tipik olarak erime noktası 147 ila 153°C (297 ila 307°F) arasında değişen kristal hidroklorür tuzu beyaz toz olarak görünür. MDMA fosfat 184-185°C erime noktasına sahiptir. Bu erime noktası MDMA'nın katı halden sıvı hale geçtiği sıcaklığı temsil eder. Ancak, saflık ve kristal yapıdaki farklılıklar bu sıcaklık aralığını biraz değiştirebilir.

Çözünürlükle ilgili olarak, MDMA suda sınırlı çözünürlük gösterir ancak etanol, metanol ve kloroform gibi organik çözücülerde yüksek oranda çözünür.

• CAS No: 42542-10-9;
• Resmi Adı: 3,4-Metilendioksimetamfetamin;
• Eşanlamlılar: 3,4-MDMA; Ecstasy (E, X, XTC); midomafetamin; Molly; Mandy; Pingers; Pingas;

MDMA Sentez Yolları

MDMA'yı farklı ara ürünler yoluyla sentezlemek için bir dizi yöntem mevcuttur. Merck'in patentinde açıklanan orijinal MDMA sentezi, safrolün 1-(3,4-metilendioksifenil)-2-bromopropana bromlanmasını ve ardından bu eklentinin metilamin ile reaksiyona sokulmasını içerir. MDMA'nın çoğu, öncül olarak MDP2P (3,4-metilendioksifenil-2-propanon) kullanılarak sentezlenir. MDP2P de genellikle piperonal, safrole veya isosafrole'den sentezlenir. Bir yöntem, güçlü bir baz varlığında safrolü izosafrole izomerize etmek ve ardından izosafrolü MDP2P'ye oksitlemektir. Diğer bir yöntem ise safrolü bir paladyum katalizörü ile doğrudan MDP2P ara ürününe oksitlemek için Wacker prosesini kullanmaktır. MDP2P ara ürünü hazırlandıktan sonra, indirgeyici bir aminasyon rasemik MDMA'ya ((R)-MDMA ve (S)-MDMA'nın eşit parçalı bir karışımı) yol açar .

MDP2P, PMK glisidatlardan elde edilerek daha kolay kullanılabilir hale geldikçe, aşağıdaki yöntemler kladestin kimyagerleri arasında popülerlik kazanmaktadır.

Örneğin, N-metilformamid (NMF) eklentisi yoluyla MDMA sentezi. Bu yöntem, erişimi zayıf olabilen metilamin öncülünden kaçınmayı sağlar.

Bu sentezi LAH indirgemesi yoluyla gerçekleştirme seçeneği de vardır:

MDP2P'nin NaBH4 indirgeyici aminasyonu aslında gizli kimyada kullanılan diğer tüm yaygın yollardan daha üstündür ve bu yöntem alüminyum amalgam indirgemesinin aksine MDMA sentezini ölçeklendirmeye izin verir. Yöntem oldukça basittir, pahalı ekipman gerektirmez. Reaksiyon karışımı ile yapılan işlemler basit ve etkilidir. Bu yöntem MDMA'nın büyük ölçekli üretimi için çok kullanışlıdır ve yüksek verim (%90+) verir.

Nispeten hızlı bir imin oluşumu vardır ve imin hızla indirgenir. Keton ikincil alkole indirgenmez. Benzer reaksiyonlarda, imin (Schiff bazı) oluşumu sırasında üretilen su, imin kurutma tuzu veya moleküler eleklerle indirgenmeden önce reaksiyondan uzaklaştırılır veya çözücü olarak toluen kullanılır, böylece su ve toluen bir azeotrop oluşturur.

MDMA'nın Reaktif Kalitatif Testleri

Marquis reaktifi MDMA ile mordan siyaha renk verir.

MDMA Etkileri ve Dozajı

MDMA kullanımı, oral uygulama eyleminden birkaç gün önce başlar. Her şeyden önce, fiziksel ve zihinsel olarak tam bir iyilik halinde olmalısınız, akut veya kritik bir durumda olmamalısınız. Yakın zamanda psikolojik travma yaşamışken kullanılması önerilmez. (İdeal olarak) herhangi bir tedavi almıyor olmalısınız. Kullanmadan 4-5 gün önce, önleyici dozlarda proton pompa inhibitörü grubu ilaçlar (genellikle günde 20 mg omeprazol); günde 600 mg dozunda alfa-lipik asit; multivitamin kürüne başlamalısınız (B ve C vitaminlerinin zorunlu olarak dahil edilmesiyle); omega-Talimatlara göre 3 yağ asidi; veya yukarıdaki maddeleri içeren özel karışımlar satın alabilirsiniz (asetil L Karnitin, CoEnzyme Q10, C Vitamini, E Vitamini dahil); önceden yeterli miktarda su stoklayın (tercihen Gatorade gibi klorür-bikarbonat-sodyum vb.). Yemekler en geç iki saat önceden yenmelidir; pankreasla ilgili sorunlardan kaçınmak için yiyeceklerin niteliksel bileşeni orta düzeyde olmalı, çok miktarda et ve yağ içermemelidir (önleyici amaçlar için, eksojen enzimlerin amilaz, proteaz ve lipaz alınması önerilir). Çoğu durumda, "MDMA kullanımından önce premedikasyon" algoritmasının takip edilmesi önerilir: MDMA alımından 4 saat önce: 2 g zencefil; 3 saat önce 500 mg ALCAR (Asetil-L-karnitin), 500 mg C vitamini; 2 saat önce hiçbir şey; 1 saat önce 2 g zencefil ve isteğe bağlı - MDMA ile birlikte 1 tablet (100 mg) magnezyum, 300 mg ALA (alfa-lipoik ccid), 500 mg C vitamini; MDMA alımından 1 saat sonra: 300 mg ALA, 500 mg ALCAR; 300 mg ALA'dan 2 saat sonra, İsteğe bağlı - 1 tablet (100 mg) Magnezyum; 300 mg ALA'dan 3 saat sonra, 500 mg C Vitamini; 300 mg ALA'dan 4 saat sonra; 300 mg ALA'dan 5 saat sonra, 500 mg ALCAR; 300 mg ALA'dan 6 saat sonra, 500 mg C Vitamini; 300 mg ALA'dan 7 saat sonra. MDMA kullanımını takip eden gecelerde 5-HTP almanın komediyi azaltmaya yardımcı olabileceğine dair anekdot raporları vardır. Ayrıca EGCG'nin 5-HTP ile birlikte alınmasının komediyi azaltmada daha etkili olduğuna dair anekdot raporları da vardır. Bu önerilerden herhangi birini destekleyen güçlü bir kanıt yoktur. 5-HTP'nin bir öncüsünün eski MDMA kullanıcılarında hafıza ile ilgili görevlerde faydalı olabileceğine dair bazı kanıtlar vardır, bu nedenle ağır bir kullanıcıysanız veya daha az güvenli uygulamalar izliyorsanız (örneğin, tekrar dozlar, sık kullanım, daha yüksek dozlar), MDMA seansınızdan sonraki geceden başlayarak MDMA kullandıktan sonra bir hafta boyunca 5-HTP almayı düşünmeye değer olabilir. Yeşil çay kateşinlerinin (yani EGCG ve EGC) eklenmesi yardımcı olacaktır. Güvenlik amacıyla, MDMA tüketiminden sonraki 24 saat içinde 5-HTP'den kaçınılması önerilir. Olumsuz bir deneyim olasılığını en aza indirmek için MDMA'yı yalnızca olumlu bir ortamda tüketin. Evde olmak dışarıda olmaktan daha keyifli olabilir. Yargılanmadan istediğiniz kadar tuhaf olabilirsiniz, müziği kontrol edebilirsiniz, dans edebilir ve sonra durup oturup konuşabilirsiniz çünkü çok gürültülü değildir, etrafta sizi rahatsız edecek agresif insanlar yoktur, vb. Bonus olarak, MDMA genellikle bir kulüp yerine bir evde daha güvenlidir: evde olmak sık sık serinleme molaları vermenizi, takviyelerinizi kolayca almanızı sağlar ve elektrolit içeren sıvıları kolayca alabileceğiniz anlamına gelir. Sizi rahatsız eden insanlarla birlikte olmayın ve tanımadığınız ayık insanlardan uzak durmayı düşünün. Ayrıca, tanıyor olsanız bile sarhoş insanlardan uzak durmak daha keyifli olabilir.

Elbette MDMA'nın diğer maddelerle birlikte kullanılması tavsiye edilmez; ancak yine de madde etkileşim tablosunun incelenmesi gereklidir. MDMA dozu, diğer psikoaktif maddelerle birlikte kullanılması durumunda, ilk dozdan %25-50 daha az olmalıdır. MDMA'nın doz hesaplaması sadece bu formül kullanılarak yapılmalıdır: 1.54 mg/kg, doza bağlı olarak farklı şiddette istenen ve istenmeyen etkiler, serotonin sendromu riski ve diğer komplikasyonlar olabilir. MDMA'nın minimum dozu 50-90 mg arasında değişir ve bu da minimum riskle ilişkilidir. Çoğu kullanıcı için önerilen orta doz 75 ila 125 mg arasındadır. Yüksek doz 150 ila 200 mg arasında değişir, 200 mg'ı aşan dozlar tehlikeli kabul edilir. Parmak daldırma tozu kullanıyorsanız: ideal olarak tartılmış dozlara geçin, ancak bu değilse, "ez, dab, bekle" kullanın. Tablet kullanıyorsanız ve daha önce tam olarak bu partiden bir tablet almadıysanız, yarım veya daha azıyla başlayın. Düşük dozlar ilk birkaç kullanımınız için özellikle önemli olabilir, çünkü farkında olmadan MDMA'yı daha tehlikeli hale getiren malign hipertermi gibi bir sağlık durumunuz olabilir. Bir çalışma, MDMA'nın arzu edilen etkilerinin 81-100 mg arasındaki dozlarda en üst düzeye çıktığını ve istenmeyen etkilerin en aza indirildiğini bulmuştur. Bu dozaj kılavuzlarını kullanmak istemiyorsanız, lütfen arkadaşlarınızın sıcak çarpması ve sıcak bitkinliği belirtilerinin farkında olduklarından ve serin kalmaya ekstra özen gösterdiklerinden emin olun. Ecstasy'nin ağızdan alınmasından sonra etkilerin başlaması 20 ila 40 dakika arasındadır (ecstasy türüne, kullanımdan önce yediğiniz yiyecek miktarına ve diğer faktörlere bağlı olarak). Etkilerin süresi 3 ila 5 saat arasında değişir, post etkiler 24 saat içinde kalabilir. MDMA kristalleri intranazal olarak kullanıldığında, etkilerin başlangıcı 5-10 dakika sonra ortaya çıkabilir ve kullanımdan sonraki 2 saatte zirveye ulaşır, etkilerin süresi yaklaşık 3 saattir ve 60 dakika sonra azalma eğilimi gösterir. Kullanım sırasında MDMA etkilerinin tadını çıkarmak gerekirken, durumunuzu izlemeyi de unutmamalısınız (ancak buna takılmayın). Kullanım sırasında, yeterli miktarda klorür-bikarbonat-sodyum suyu içmelisiniz, hacim saatte 250 ml'ye karşılık gelmelidir (örneğin Gatorade içebilirsiniz). Aktif fiziksel aktivite durumunda, ağızdan su alımının hacmi saatte yaklaşık 500 ml olmalıdır (ancak daha fazla olmamalıdır!). Ancak, fiziksel aktivite kesinlikle önerilmez çünkü yan etki ve akut durum riskini önemli ölçüde artırır. Ağızdan tüketim hacminin 5 saat sonra azaldığını ve saatte 150 ml olacağını dikkate alın. Yüksek miktarda su da genel somatik durumunuzu olumsuz etkileyebilir. Vücudunuzun kullanımdan sonra dinlenmeye ihtiyacı olacaktır. İstenmeyen post etkileri azaltmak için düşük dozlarda sakinleştirici alabilirsiniz (örn. Kontrendikasyon yoksa 1 mg alprazolam) ve düşük terapötik dozlarda beta-blokerler; uyumak gerekir (ideal olarak gece 8 saat); günün diğer kısmı dinlenmek, yenilenmek ve dünyaya "dönmek" için kullanılmalıdır; hem yolculuk sırasında hem de ertesi gün araba kullanmak ve çalışmak önerilmez; ertesi gün büyük miktarlarda yiyecek tüketmek önerilmez, hafif öğünler önerilir. Araştırmalar MDMA'nın bağımlılık yapıp yapmadığını kesin olarak yanıtlamamış olsa da, kendilerinin ya da sevdikleri birinin MDMA kullanmasından endişe duyabilecek insanlar olduğu kesindir. Bu, özellikle optimal olmayan MDMA kullanımı için geçerli olabilir - örneğin, yüksek dozlar, ayda 3 kattan daha sık kullanım, özellikle güvensiz veya sıcak ortamlarda kullanım vb. MDMA'nın etki mekanizması göz önüne alındığında nörotransmitterlerin (çoğunlukla serotonin) tükenmesine neden olduğu, depresyon semptomları ve diğer uzun vadeli post etkilerle ilişkili olduğu için MDMA'nın ayda 3 kereden fazla (ideal olarak 6 ayda bir kereden fazla) kullanılması önerilmez. Ekstaziyi özel günler için saklamalı ve idareli kullanmalısınız. Bu maddenin sık kullanımı etkinliğini azaltır ve toleransa neden olabilir.

MDMA'nın Farmakolojisi

MDMA, iz aminle ilişkili reseptör 1 (TAAR1) ve veziküler monoamin taşıyıcı 2 (VMAT2) üzerindeki etkisi yoluyla öncelikle üç ana monoamin nörotransmitterinin serotonin, norepinefrin ve dopamin salgılatıcı bir ajanı olarak hareket eder. MDMA bir monoamin taşıyıcı substrattır (yani dopamin (DAT), norepinefrin (NET) ve serotonin (SERT) taşıyıcıları için bir substrattır) ve bu nöronal membran taşıma proteinleri yoluyla monoaminerjik nöronlara girmesini sağlar. Bir monoamin taşıyıcı substrat olarak hareket ederek, MDMA nöronal membran taşıyıcılarında rekabetçi geri alım inhibisyonu üretir ve geri alım için endojen monoaminlerle rekabet eder.

MDMA her iki veziküler monoamin taşıyıcısını (VMAT) inhibe eder, bunlardan ikincisi (VMAT2) monoamin nöronlarının veziküler membranlarında yüksek oranda eksprese edilir. Bir monoamin nöronunun içine girdiğinde, MDMA bir VMAT2 inhibitörü ve bir TAAR1 agonisti olarak hareket eder. VMAT2'nin MDMA tarafından inhibisyonu, nöronun sitozolünde yukarıda bahsedilen monoamin nörotransmitterlerinin konsantrasyonlarının artmasına neden olur. MDMA tarafından TAAR1'in aktivasyonu protein kinaz sinyal olaylarını tetikler ve bu da nöronun ilişkili monoamin taşıyıcılarını fosforile eder.

Daha sonra, bu fosforile monoamin taşıyıcıları ya taşıma yönünü tersine çevirir - yani nörotransmitterleri hücre içinden sinaptik yarığa taşır - ya da nöron içine çekilir, sırasıyla nörotransmitterlerin girişini ve nöronal membran taşıyıcılarında rekabetçi olmayan geri alım inhibisyonunu üretir.MDMA, dopamin ve norepinefrin taşıyıcılarına kıyasla serotonin taşıyıcılarında alım için on kat daha fazla afiniteye sahiptir ve sonuç olarak esas olarak serotonerjik etkilere sahiptir.

MDMA ayrıca postsinaptik serotonin reseptörleri 5-HT1 ve 5-HT2 reseptörlerinde zayıf agonist aktiviteye sahiptir ve daha etkili metaboliti MDA muhtemelen bu etkiyi artırır. Serumdaki kortizol, prolaktin ve oksitosin miktarları MDMA tarafından artırılır.

Ek olarak, MDMA her iki sigma reseptör alt tipinde de bir liganddır, ancak bu reseptörlerdeki etkinlikleri ve oynadıkları rol henüz aydınlatılmamıştır.

MDMA Depolama

MDMA'nın gücünü korumak ve bozulmasını önlemek için uygun şekilde saklanması şarttır. Doğrudan güneş ışığı ve nemden uzak, serin (5-8°C) ve kuru bir yerde saklanmalıdır. Ayrıca, kazara yutulmasını önlemek için çocukların ve evcil hayvanların erişemeyeceği bir yerde saklanmalıdır.

Sonuç

Sonuç olarak, MDMA'nın moleküler yapısı ve farmakolojik etkileri de dahil olmak üzere kimyasal özellikleri, psikoaktif özelliklerine ve fizyolojik etkileşimlerine katkıda bulunmaktadır. Potansiyel terapötik faydalarına rağmen, eğlence amaçlı kullanımı düzenleyici incelemeye ve birçok ülkede Çizelge I kontrollü madde olarak sınıflandırılmasına yol açmıştır. Devam eden araştırmalar, özellikle TSSB tedavisinde terapötik potansiyelini araştırmaktadır. MDMA'nın sentezi, fiziksel ve kimyasal özellikleri, etkileri ve farmakolojisi hakkındaki bilgiler müdahaleler, zarar azaltma stratejileri ve düzenleyici tedbirler hakkında bilgi vermektedir.

Bibliyografya

• Coates, J., ve Reffner, J., "Visualization of Micro-ATR Infrared Spectroscopy," Spectroscopy, Vol. 14, #4 ,April 1999.
• Clarke, E.G.C., Isolation and Identification of Drugs, 2. Baskı, The Pharmaceutical Press, 1986.
• Galichat, Laurent Y., Clarke's Analysis of Drugs and Poisons, Cilt 2, s. 1256, Pharmaceutical Press, 2004.
• Budavari, S., The Merck Index, 13. Baskı, Merck and Co., Inc., 2001.
• http://en.wikipedia.org/wiki/3,4-methylenedioxymethamphetamine
• https://psychonautwiki.org