Αυτή η σύνθεση της μεσκαλίνης και της TMA μπορεί να θεωρηθεί ως ένα τυπικό παράδειγμα ανάκτησης με χρήση LAH. Οι διαφορές στην παραγωγή της μεσκαλίνης και του TMA είναι μόνο μία: για τη μεσκαλίνη, είναι απαραίτητο να ληφθεί 3,4,5-τριμεθοξυ-φαινυλ-νιτροστυρένιο και για το TMA - 3,4,5-τριμεθοξυ-φαινυλ-νιτροπροπένιο. Η τεχνική είναι αρκετά καθολική και λειτουργεί σχεδόν χωρίς προσαρμογές για όλα τα νιτροσυστατικά.
TMA (3,4,5-τριμεθοξυ-αμφεταμίνη) και μεσκαλίνη (3,4,5-τριμεθοξυ-φαινεθυλαμίνη) στην κουζίνα. Παράδειγμα ανάκτησης υποκατεστημένων νιτροπροπενίων και νιτροστυρενίων σε αλουμινοϋδρίτη λιθίου (LAH, LiAlH4). Εξετάζεται η παρασκευή της TMA, η μεσκαλίνη γίνεται ομοίως όταν αντικαθίσταται η πρόδρομη ουσία με 3,4,5-τριμεθοξυ-φαινυλ-νιτροστυρένιο.
8 g LAH (αλουμινυδρίτης λιθίου, LiAlH4) αιωρήθηκαν σε 100 ml THF, η προσθήκη έγινε σε μικρές δόσεις με καλή ανάμιξη. Κατά την τοποθέτηση της πρώτης μερίδας, υπήρξε ελαφρά έκλυση αερίου και εξώθερμη - προφανώς, το THF δεν ήταν αρκετά ξηρό. Στη φιάλη τοποθετήθηκε ένα αντίστροφο ψυγείο και όλες οι περαιτέρω προσθήκες έγιναν μέσω αυτού. 12 g 3,4,5-τριμεθοξυ-φαινυλ-νιτροπροπένιο διαλύθηκαν σε 200 ml THF και προστέθηκαν σταγόνα-σταγόνα με συνεχή ανάδευση. Ταυτόχρονα παρατηρήθηκε η απελευθέρωση αερίου και η εξώθερμη. Η προσθήκη γινόταν με τέτοιο ρυθμό ώστε η θερμοκρασία του μείγματος να μην υπερβαίνει τους 40 βαθμούς, χρειάστηκε περισσότερο από μία ώρα. Περαιτέρω, το μείγμα αναδεύτηκε για 4 ώρες με ελαφρύ βρασμό του διαλύτη, δεν υπήρξε σημαντική αλλαγή στο χρώμα, το μείγμα παρέμεινε γκρίζο.
Στη συνέχεια το μείγμα ψύχθηκε σε θερμοκρασία δωματίου και προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα διαδοχικά:
- μίγμα 8 ml νερού και 16 ml THF,
- διάλυμα 1,2 g NaOH σε 8 ml νερού,
- 24 ml νερού.
Η προσθήκη των πρώτων σταγόνων συνοδεύτηκε από έντονη εξώθερμη αντίδραση και απελευθέρωση υδρογόνου. Μετά την προσθήκη διαλύματος αλκαλοχίου, το μείγμα πύκνωσε, όταν προστέθηκε η τελευταία δόση νερού, το ίζημα διαχωρίστηκε και το περιεχόμενο της φιάλης έγινε αισθητά φωτεινότερο. Από αυτή τη στιγμή, η αντίδραση θεωρείται πλήρης, το περιεχόμενο της φιάλης δεν ενέχει αυξημένο κίνδυνο.
Σε γενικές γραμμές, η αντίδραση είναι τόσο τυποποιημένη και εύκολη στην εκτέλεση, ώστε θα ήταν δυνατόν να τη συστήσουμε σε πολύ νέους χημικούς, αν δεν υπήρχε ο δυνητικός της κίνδυνος: η παραμικρή αμέλεια - και το πρόβλημα δεν θα σας αφήσει να περιμένετε.
Το ίζημα που έπεσε στον πυθμένα πήραμε στον πυθμένα στο Büchner με μια αναρρόφηση, πασαλείψαμε για 30 λεπτά με μια μικρή ποσότητα THF, ξαναφίλτραραμε και απορρίψαμε. Το διάλυμα πέρασε επιπλέον από γυάλινο φίλτρο και το THF απομακρύνθηκε. Η έξοδος παρήγαγε κίτρινο έλαιο, το οποίο αραιώθηκε τρεις φορές με IPA, μεταφέρθηκε από φιάλη σε γυαλί και οξύνθηκε με 95% H2SO4 σε ουδέτερη αντίδραση. Ταυτόχρονα, έπεσε ένα λεπτό λευκό ίζημα, το μείγμα απέκτησε τη συνοχή υγρής ξινή κρέμας. Αραιώθηκε τρεις φορές με ακετόνη και τοποθετήθηκε στην κατάψυξη μέχρι να επικαθίσει το εναιώρημα στον πυθμένα, κατόπιν η υγρή φάση αποκεντρίστηκε και ξαναοξύνθηκε μέχρι να σταματήσει ο σχηματισμός ιζήματος. Στη συνέχεια όλα συνδυάστηκαν, το ίζημα διηθήθηκε σε γυάλινο φίλτρο με αναρρόφηση, πλύθηκε δύο φορές με ακετόνη μέχρι να αποκτήσει άψογο λευκό χρώμα και ξηράνθηκε σε υδατόλουτρο.
Πώς φαίνεται στην πράξη:
Το ίζημα είναι το προϊόν, το θειικό TMA, πρέπει να διαχωριστεί, χρησιμοποιώντας αυτό το γυάλινο φίλτρο (φίλτρο Schott):
Ομοίως, μπορείτε να μειώσετε:
3,4-μεθυλενοδιεξυ-φαινυλ-νιτροπροπένιο σε MDA,
1-φαινυλ-2-νιτροπροπένιο σε αμφεταμίνη,
το 4-φθορο-φαινυλνιτροπροπένιο σε 4-FA,
το 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλο-φαινυλνιτροπροπένιο σε DOM, και πολλά άλλα φαινυλνιτροστυρένιο και φαινυλνιτροπροπένιο.
Διαβάστε το PihKAL.
Υ.Γ.
Το 3,4,5-ΤΜΠΝΡ για την παρούσα σύνθεση ελήφθη από 3,4,5-τριμεθοξυ-βενζαλδεΰδη και νιτροετάνιο με τη μέθοδο:
Το μίγμα της αντίστοιχης βενζαλδεΰδης, του νιτροαιθανίου (συνήθως λαμβάνεται περισσότερο νιτρομεθάνιο) και του καταλύτη σε μοριακή αναλογία 1: 1,5: 0,25 αραιώνεται με οξικό οξύ σε ποσοστό 0,5 του συνολικού όγκου των αντιδραστηρίων και βράζεται υπό ανάδευση υπό το αντίστροφο ψυγείο επί 4 ώρες. Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης, το χρώμα του Rm μεταβάλλεται από ανοιχτό κίτρινο σε σκούρο κόκκινο, παραμένοντας θολό.
Το μείγμα ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου, χύνεται σε ποτήρι, αραιώνεται με ζεστό νερό 0,5 του όγκου, κλείνεται με καπάκι και τοποθετείται στην κατάψυξη για 2 ώρες. Μετά την ψύξη, το καπάκι ανοίγεται και ανακινείται ελαφρά και ξεκουνιέται με εισροή φρέσκου αέρα: αυτό προκαλεί ταχεία κρυστάλλωση της ουσίας. Το βάζο με τους κρυστάλλους διατηρείται και πάλι στην κατάψυξη για τουλάχιστον 15 λεπτά, στη συνέχεια οι κρύσταλλοι θραύονται, πλένονται με κρύο νερό μέχρι να εξαφανιστούν τα ίχνη του ξυδιού (2...3 φορές είναι αρκετές) και στη συνέχεια ανακρυσταλλώνονται από ισοπροπυλική αλκοόλη. Οι προκύπτοντες κρύσταλλοι ξηραίνονται στον αέρα.
TMA (3,4,5-τριμεθοξυ-αμφεταμίνη) και μεσκαλίνη (3,4,5-τριμεθοξυ-φαινεθυλαμίνη) στην κουζίνα. Παράδειγμα ανάκτησης υποκατεστημένων νιτροπροπενίων και νιτροστυρενίων σε αλουμινοϋδρίτη λιθίου (LAH, LiAlH4). Εξετάζεται η παρασκευή της TMA, η μεσκαλίνη γίνεται ομοίως όταν αντικαθίσταται η πρόδρομη ουσία με 3,4,5-τριμεθοξυ-φαινυλ-νιτροστυρένιο.
8 g LAH (αλουμινυδρίτης λιθίου, LiAlH4) αιωρήθηκαν σε 100 ml THF, η προσθήκη έγινε σε μικρές δόσεις με καλή ανάμιξη. Κατά την τοποθέτηση της πρώτης μερίδας, υπήρξε ελαφρά έκλυση αερίου και εξώθερμη - προφανώς, το THF δεν ήταν αρκετά ξηρό. Στη φιάλη τοποθετήθηκε ένα αντίστροφο ψυγείο και όλες οι περαιτέρω προσθήκες έγιναν μέσω αυτού. 12 g 3,4,5-τριμεθοξυ-φαινυλ-νιτροπροπένιο διαλύθηκαν σε 200 ml THF και προστέθηκαν σταγόνα-σταγόνα με συνεχή ανάδευση. Ταυτόχρονα παρατηρήθηκε η απελευθέρωση αερίου και η εξώθερμη. Η προσθήκη γινόταν με τέτοιο ρυθμό ώστε η θερμοκρασία του μείγματος να μην υπερβαίνει τους 40 βαθμούς, χρειάστηκε περισσότερο από μία ώρα. Περαιτέρω, το μείγμα αναδεύτηκε για 4 ώρες με ελαφρύ βρασμό του διαλύτη, δεν υπήρξε σημαντική αλλαγή στο χρώμα, το μείγμα παρέμεινε γκρίζο.
Στη συνέχεια το μείγμα ψύχθηκε σε θερμοκρασία δωματίου και προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα διαδοχικά:
- μίγμα 8 ml νερού και 16 ml THF,
- διάλυμα 1,2 g NaOH σε 8 ml νερού,
- 24 ml νερού.
Η προσθήκη των πρώτων σταγόνων συνοδεύτηκε από έντονη εξώθερμη αντίδραση και απελευθέρωση υδρογόνου. Μετά την προσθήκη διαλύματος αλκαλοχίου, το μείγμα πύκνωσε, όταν προστέθηκε η τελευταία δόση νερού, το ίζημα διαχωρίστηκε και το περιεχόμενο της φιάλης έγινε αισθητά φωτεινότερο. Από αυτή τη στιγμή, η αντίδραση θεωρείται πλήρης, το περιεχόμενο της φιάλης δεν ενέχει αυξημένο κίνδυνο.
Σε γενικές γραμμές, η αντίδραση είναι τόσο τυποποιημένη και εύκολη στην εκτέλεση, ώστε θα ήταν δυνατόν να τη συστήσουμε σε πολύ νέους χημικούς, αν δεν υπήρχε ο δυνητικός της κίνδυνος: η παραμικρή αμέλεια - και το πρόβλημα δεν θα σας αφήσει να περιμένετε.
Το ίζημα που έπεσε στον πυθμένα πήραμε στον πυθμένα στο Büchner με μια αναρρόφηση, πασαλείψαμε για 30 λεπτά με μια μικρή ποσότητα THF, ξαναφίλτραραμε και απορρίψαμε. Το διάλυμα πέρασε επιπλέον από γυάλινο φίλτρο και το THF απομακρύνθηκε. Η έξοδος παρήγαγε κίτρινο έλαιο, το οποίο αραιώθηκε τρεις φορές με IPA, μεταφέρθηκε από φιάλη σε γυαλί και οξύνθηκε με 95% H2SO4 σε ουδέτερη αντίδραση. Ταυτόχρονα, έπεσε ένα λεπτό λευκό ίζημα, το μείγμα απέκτησε τη συνοχή υγρής ξινή κρέμας. Αραιώθηκε τρεις φορές με ακετόνη και τοποθετήθηκε στην κατάψυξη μέχρι να επικαθίσει το εναιώρημα στον πυθμένα, κατόπιν η υγρή φάση αποκεντρίστηκε και ξαναοξύνθηκε μέχρι να σταματήσει ο σχηματισμός ιζήματος. Στη συνέχεια όλα συνδυάστηκαν, το ίζημα διηθήθηκε σε γυάλινο φίλτρο με αναρρόφηση, πλύθηκε δύο φορές με ακετόνη μέχρι να αποκτήσει άψογο λευκό χρώμα και ξηράνθηκε σε υδατόλουτρο.
Πώς φαίνεται στην πράξη:
Το ίζημα είναι το προϊόν, το θειικό TMA, πρέπει να διαχωριστεί, χρησιμοποιώντας αυτό το γυάλινο φίλτρο (φίλτρο Schott):
Ομοίως, μπορείτε να μειώσετε:
3,4-μεθυλενοδιεξυ-φαινυλ-νιτροπροπένιο σε MDA,
1-φαινυλ-2-νιτροπροπένιο σε αμφεταμίνη,
το 4-φθορο-φαινυλνιτροπροπένιο σε 4-FA,
το 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλο-φαινυλνιτροπροπένιο σε DOM, και πολλά άλλα φαινυλνιτροστυρένιο και φαινυλνιτροπροπένιο.
Διαβάστε το PihKAL.
Υ.Γ.
Το 3,4,5-ΤΜΠΝΡ για την παρούσα σύνθεση ελήφθη από 3,4,5-τριμεθοξυ-βενζαλδεΰδη και νιτροετάνιο με τη μέθοδο:
Το μίγμα της αντίστοιχης βενζαλδεΰδης, του νιτροαιθανίου (συνήθως λαμβάνεται περισσότερο νιτρομεθάνιο) και του καταλύτη σε μοριακή αναλογία 1: 1,5: 0,25 αραιώνεται με οξικό οξύ σε ποσοστό 0,5 του συνολικού όγκου των αντιδραστηρίων και βράζεται υπό ανάδευση υπό το αντίστροφο ψυγείο επί 4 ώρες. Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης, το χρώμα του Rm μεταβάλλεται από ανοιχτό κίτρινο σε σκούρο κόκκινο, παραμένοντας θολό.
Το μείγμα ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου, χύνεται σε ποτήρι, αραιώνεται με ζεστό νερό 0,5 του όγκου, κλείνεται με καπάκι και τοποθετείται στην κατάψυξη για 2 ώρες. Μετά την ψύξη, το καπάκι ανοίγεται και ανακινείται ελαφρά και ξεκουνιέται με εισροή φρέσκου αέρα: αυτό προκαλεί ταχεία κρυστάλλωση της ουσίας. Το βάζο με τους κρυστάλλους διατηρείται και πάλι στην κατάψυξη για τουλάχιστον 15 λεπτά, στη συνέχεια οι κρύσταλλοι θραύονται, πλένονται με κρύο νερό μέχρι να εξαφανιστούν τα ίχνη του ξυδιού (2...3 φορές είναι αρκετές) και στη συνέχεια ανακρυσταλλώνονται από ισοπροπυλική αλκοόλη. Οι προκύπτοντες κρύσταλλοι ξηραίνονται στον αέρα.
Last edited by a moderator:
