Hallo allemaal. Ik heb een geweldige gids gevonden over het extraheren van cocaïne uit cocabladeren.
Dit wordt een lange post, want de gids is vrij gedetailleerd en bevat afbeeldingen.
Zonder verder oponthoud ....
Cocaïne-extractie met pomp uit 2,5 kg cocathee
Dit wordt een lange post, want de gids is vrij gedetailleerd en bevat afbeeldingen.
Zonder verder oponthoud ....
Cocaïne-extractie met pomp uit 2,5 kg cocathee
- Met pomp aangedreven extractievat
Ik gebruik een brandstofpomp aangedreven extractievat voor mijn extracties. Ik heb gemerkt dat dit de makkelijkste, schoonste en meest zorgeloze "installeer en vergeet" methode is om de thee te extraheren. Het is eigenlijk heel eenvoudig om op te zetten, maar de kosten zijn wel wat hoog, rond de $200 voor alle materialen, inclusief de pomp en voeding.
Toch is het zeker de moeite waard als je van plan bent om na verloop van tijd meerdere extracties uit te voeren of in één keer een grote extractie uit te voeren (denk aan 10 kg of meer). Het werkt eigenlijk heel eenvoudig: je neemt een grote HDPE container met een kraan op de bodem (een watercontainer), je bekleedt deze container met een eenvoudig laken en vervolgens leg je de cocatheebladeren in de container binnen het laken. Aan het kraantje is een doorzichtige buis bevestigd die in een inline brandstoffilter wordt geleid. Vanaf het filter wordt de buis naar een brandstofpomp geleid en vervolgens naar de bodem van een scheitrechter die half gevuld is met een 5% zwavelzuuroplossing. Aan de bovenkant van de scheitrechter is nog een "exit"-buis bevestigd die terug naar het extractievat leidt en zo een circulatiesysteem creëert.
Het extractievat wordt vervolgens gevuld met kerosine en de pomp wordt aangezet. Wat er gebeurt, is dat de kerosine door het systeem circuleert, door het zure water borrelt en dan via de bovenkant van de trechter terug in het vat wordt geduwd.
(Onder) Vat met een verse folie aan de binnenkant en een bovenaanzicht van de binnenkant van het vat
(Boven) Links een HDPE waterspuitfles (scheitrechter) van dichtbij. Je kunt de lagen zien en de scheidingslijn met belletjes die erdoorheen gaan. Ik weet dat het moeilijk te zien is, maar je wilt niet dat het harder gaat dan dit, anders verlies je de H2SO4-cocaïnelaag door de kracht van de stroming. Rechts zie je een close-up van de twee gaten die in de bodem van de HDPE-fles zijn geboord. De linker buis gaat helemaal tot op de bodem en heeft een luchtsteen die in het uiteinde van de buis is geduwd om de kerosine te verstuiven. De rechter buis is de uitgang en wordt slechts ongeveer 1 inch in de fles geduwd en terug in het vat geleid.
(Hierboven) Je ziet de buis en de steen in het uiteinde en een close-up van de steen.
(Hierboven) En tot slot is dit de stroomsnelheid die je wilt. Als je sneller gaat dan dit, dan duw je de H2SO4-cocaïnelaag terug in het extractievat en dat is niet goed. Deze stroomsnelheid werd bereikt met de voeding ingesteld op slechts 6v bij de start, maar werd aangepast naar 7,5v toen het brandstoffilter na verloop van tijd verstopt begon te raken. Bij sommige runs moest ik 9v gebruiken aan het begin en 12v aan het eind. Ik weet niet waarom, maar zo is het nu eenmaal. Daarom is een variabele gelijkstroomvoeding een must!Extractie
Benodigde chemicaliën
Benodigde chemicaliën
- 2,5 kg cocathee
- 12 liter kerosine
- 500 g natriumcarbonaat (Na2CO3)
- 5L water (kraanwater is prima)
- 300 ml 5% zwavelzuuroplossing (H2SO4)
- ~80mL 6% Kaliumpermanganaatoplossing (KMnO4)
- ~100mL 10% ammonia oplossing (NH3)
- Calciumchloride (CaCl2)
- Aceton (gedroogd met het calciumchloride)
- 37% zoutzuur (HCL)
Giet met een bekerglas of maatbeker ongeveer 1 liter van je Na2CO3-oplossing uit emmer A in je 500 g cocathee in emmer B en meng heel goed met gehandschoende handen. Na een tijdje zul je merken dat de groene theeblaadjes zwart beginnen te worden en een penetrante geur afgeven. De textuur van de bladeren zal ook lijken op de textuur van potgrond. Als je in het plantmateriaal knijpt, moet het zich als klei vormen en mag er geen water uit komen. Als er water uitkomt als je erin knijpt, heb je te veel water toegevoegd en moet je meer droge thee toevoegen om het te absorberen. Het is precies hetzelfde als bij het maken van cakemix: als je te veel water toevoegt, voeg je meer thee toe, als je niet genoeg water toevoegt, voeg je een klein scheutje toe en meng je het een beetje tot de juiste hoeveelheid.
Nadat je het goed hebt gemengd, doe je de nu op aarde lijkende plantenmassa over in het extractievat en meng je nog een partij thee van 500 g. De reden om het in kleine hoeveelheden te doen, is om ervoor te zorgen dat de Na2CO3-oplossing gelijkmatig over de bladeren wordt verdeeld. Zodra alle thee is gevuld met Na2CO3-oplossing en in het extractievat is geplaatst, laat je het ongeveer 1 uur afgedekt zitten om ervoor te zorgen dat de oplossing de bladeren echt afbreekt en de cocaïne vrijmaakt.
(Hieronder) Na het mengen van 1 liter Na2CO3-oplossing
(Hieronder) Knijp erin en er komt geen water uit
(Hieronder) De plantenresten kleven aan zichzelf als klei(Hieronder) Knijp erin en er komt geen water uit
(Onder) Het reactievat gevuld met 2,5 kg theebladeren op basis van thee
(Hieronder) Nadere blik in het reactievat
(Hieronder) Nadere blik in het reactievat
Na 1 uur wachten wordt het reactievat overspoeld met 12 liter kerosine en laat je het 24 uur weken. Roer gedurende deze tijd een paar keer goed om om er zeker van te zijn dat de kerosine alle cocaïne uit de bladeren trekt en zet je pompsysteem en scheitrechter half gevuld met 300 ml 5% H2SO4 oplossing klaar.
Zet aan het einde van de 24 uur durende soak de pomp aan en circuleer de kerosine door de onderste H2SO4-laag in de scheitrechter en terug in het reactievat. Laat dit nog 24 uur hercirculeren om er zeker van te zijn dat de zuurlaag alle cocaïne uit de kerosine trekt.
Aan het einde van de 24 uur zet je de pomp uit en scheid je de zuurlaag van de kerosinelaag. Als je een echte scheitrechter hebt gebruikt, is dit een heel eenvoudige taak, maar als je mijn ghetto-equivalent hebt gebruikt, moet je gewoon de afsluitdop openbreken en de zuurlaag opvangen in een plastic wegwerp boterhamzakje. Scheid vervolgens de lagen door de onderste hoek van het zakje af te knippen en vang de zuurlaag op in een bekerglas en gooi de kerosinelaag weg.
Belangrijke opmerking: Je moet ervoor zorgen dat de stroming niet te turbulent is, anders zal de sterke stroming de H2SO4-waterlaag langzaam in het reactievat trekken en zul je product verliezen.
De manier om dit te controleren is door te kijken naar het ontmoetingspunt van de twee lagen in de trechter. Als je kleine waterbelletjes in de kerosinelaag ziet drijven, dan is er niets aan de hand, maar als de hele scheidingslaag als een gek beweegt, dan moet je hem zachter zetten. Daarom is het een heel goed idee om een gelijkstroomadapter met variabel voltage te kopen voor de pomp.
De adapter die ik gebruik is een 2,4 amp variabele gelijkstroomadapter met 3, 4,5, 6, 7,5, 9 en 12 volt instellingen. Ik vind dat 12 volt aan het begin van het gebruik eigenlijk veel te snel is en de scheidingslagen te veel verstoort, maar tegen het einde (na ongeveer 12 uur) wordt de stroom langzamer naarmate het filter meer en meer verstopt raakt. Ik heb dus gemerkt dat het beter is om 's nachts op 7,5 V te starten en dan de laatste helft aan te zwengelen tot 12 V (indien nodig).
Nogmaals, dit hangt echt alleen af van hoe verstopt het filter is, maar waar je naar op zoek bent is de snelste stroomsnelheid die je kunt krijgen zonder de scheidingslagen te veel te verstoren, anders verlies je zuur water en krijg je een lagere opbrengst. Dit is nog een reden voor de airstone, deze vergroot niet alleen het oppervlak maar "verzacht" ook de impact van de kerosine op het water en zorgt voor een snellere doorstroomsnelheid zonder de scheidingslaag te verstoren.
Zet aan het einde van de 24 uur durende soak de pomp aan en circuleer de kerosine door de onderste H2SO4-laag in de scheitrechter en terug in het reactievat. Laat dit nog 24 uur hercirculeren om er zeker van te zijn dat de zuurlaag alle cocaïne uit de kerosine trekt.
Aan het einde van de 24 uur zet je de pomp uit en scheid je de zuurlaag van de kerosinelaag. Als je een echte scheitrechter hebt gebruikt, is dit een heel eenvoudige taak, maar als je mijn ghetto-equivalent hebt gebruikt, moet je gewoon de afsluitdop openbreken en de zuurlaag opvangen in een plastic wegwerp boterhamzakje. Scheid vervolgens de lagen door de onderste hoek van het zakje af te knippen en vang de zuurlaag op in een bekerglas en gooi de kerosinelaag weg.
Belangrijke opmerking: Je moet ervoor zorgen dat de stroming niet te turbulent is, anders zal de sterke stroming de H2SO4-waterlaag langzaam in het reactievat trekken en zul je product verliezen.
De manier om dit te controleren is door te kijken naar het ontmoetingspunt van de twee lagen in de trechter. Als je kleine waterbelletjes in de kerosinelaag ziet drijven, dan is er niets aan de hand, maar als de hele scheidingslaag als een gek beweegt, dan moet je hem zachter zetten. Daarom is het een heel goed idee om een gelijkstroomadapter met variabel voltage te kopen voor de pomp.
De adapter die ik gebruik is een 2,4 amp variabele gelijkstroomadapter met 3, 4,5, 6, 7,5, 9 en 12 volt instellingen. Ik vind dat 12 volt aan het begin van het gebruik eigenlijk veel te snel is en de scheidingslagen te veel verstoort, maar tegen het einde (na ongeveer 12 uur) wordt de stroom langzamer naarmate het filter meer en meer verstopt raakt. Ik heb dus gemerkt dat het beter is om 's nachts op 7,5 V te starten en dan de laatste helft aan te zwengelen tot 12 V (indien nodig).
Nogmaals, dit hangt echt alleen af van hoe verstopt het filter is, maar waar je naar op zoek bent is de snelste stroomsnelheid die je kunt krijgen zonder de scheidingslagen te veel te verstoren, anders verlies je zuur water en krijg je een lagere opbrengst. Dit is nog een reden voor de airstone, deze vergroot niet alleen het oppervlak maar "verzacht" ook de impact van de kerosine op het water en zorgt voor een snellere doorstroomsnelheid zonder de scheidingslaag te verstoren.
(Boven) Boterhamzakje met nu een bruine H2SO4-cocaïnelaag op de bodem en een kleine hoeveelheid kerosine bovenop.
De onderste hoek van het zakje wordt afgeknipt met een scherpe schaar zodat de vloeistof er langzaam uitloopt. De onderste laag wordt opgevangen in een schoon bekerglas van 600 ml, terwijl de kerosinelaag wordt opgevangen in een plastic fles voor verwijdering.
Je wilt echt geen kerosine in het H2SO4-cocaïnekopje krijgen, dus het is een goed idee om je geluk niet op te zoeken en over te stappen op de wegwerpfles voordat de H2SO4-cocaïnelaag helemaal is doorgelopen. Het is beter om 5 ml van de zuurlaag te verliezen dan je product te verontreinigen! Als je de H2SO4-zuurlaag kerosinevrij hebt verzameld, ben je klaar met het extractiegedeelte van de procedure! Het is tijd voor de oxidatie!
Je wilt echt geen kerosine in het H2SO4-cocaïnekopje krijgen, dus het is een goed idee om je geluk niet op te zoeken en over te stappen op de wegwerpfles voordat de H2SO4-cocaïnelaag helemaal is doorgelopen. Het is beter om 5 ml van de zuurlaag te verliezen dan je product te verontreinigen! Als je de H2SO4-zuurlaag kerosinevrij hebt verzameld, ben je klaar met het extractiegedeelte van de procedure! Het is tijd voor de oxidatie!
Oxidatie
Ik ga de oxidatiestap een beetje uitleggen, omdat dit gemakkelijk de eerste plaats is waar mensen het verprutsen.
Ik ga de oxidatiestap een beetje uitleggen, omdat dit gemakkelijk de eerste plaats is waar mensen het verprutsen.
Je voegt dus een paarse KMnO4-oplossing toe aan een bruine H2SO4-cocaïneoplossing. Maar als de KMnO4 reageert laat het MnO2 deeltjes achter die donkerbruin van kleur zijn. Dus bij de eerste toevoeging zal de oplossing paarsroze worden, maar na een paar minuten zal het vervagen en donkerder bruin worden. Naarmate je meer en meer KMnO4-oplossing toevoegt aan de H2SO4-cocaïneoplossing, zal de oplossing na elke toevoeging steeds langer roze blijven, maar uiteindelijk steeds donkerder bruin worden. De 1e toevoeging zal bijvoorbeeld maar een minuut of twee roze blijven en dan bruin worden, maar de 5e toevoeging zal waarschijnlijk ongeveer 10 minuten roze blijven en dan bruin worden.
De enige reden waarom je dit allemaal moet weten is dat ik denk dat het perfecte moment om te stoppen met oxideren het punt is waarop de oplossing roze blijft gedurende ongeveer 20 minuten na een toevoeging van KMnO4. Dat klinkt makkelijk genoeg, toch?
Nou, het is een stuk lastiger dan het klinkt, want zoals ik al zei wordt de oplossing donkerder bruin van al het rondzwevende MnO2, zodat het aan het eind bijna onmogelijk is om het roze in de oplossing te zien. Maak je echter geen zorgen, want de beste manier die ik heb gevonden om de kleur te controleren is door simpelweg wat van de zeer donkerbruine H2SO4-cocaïneoplossing op wat papieren handdoekjes te laten vallen, op die manier kun je gemakkelijk de roze kleur gemengd met het bruin zien.
Op deze manier kun je blijven controleren hoe lang de oplossing roze is gebleven. Bijv. na ongeveer de 6e toevoeging van KMnO4 in het bekerglas controleer je de tijd en wacht je ruim 10 minuten, dompel je een lepel of iets dergelijks (ik gebruik gewoon de thermometer) in de oplossing en veeg je het snel af op een papieren handdoek. Je kunt controleren of er roze overblijft en als dat niet zo is, voeg dan nog een heleboel KMnO4-oplossing toe aan het mengsel, wacht en herhaal. Blijf dit doen tot de oplossing roze blijft rond de 17-20 minuten. Het vergt wat oefening om er goed in te worden, maar het is niet zo moeilijk als je maar geduld hebt!
De enige reden waarom je dit allemaal moet weten is dat ik denk dat het perfecte moment om te stoppen met oxideren het punt is waarop de oplossing roze blijft gedurende ongeveer 20 minuten na een toevoeging van KMnO4. Dat klinkt makkelijk genoeg, toch?
Nou, het is een stuk lastiger dan het klinkt, want zoals ik al zei wordt de oplossing donkerder bruin van al het rondzwevende MnO2, zodat het aan het eind bijna onmogelijk is om het roze in de oplossing te zien. Maak je echter geen zorgen, want de beste manier die ik heb gevonden om de kleur te controleren is door simpelweg wat van de zeer donkerbruine H2SO4-cocaïneoplossing op wat papieren handdoekjes te laten vallen, op die manier kun je gemakkelijk de roze kleur gemengd met het bruin zien.
Op deze manier kun je blijven controleren hoe lang de oplossing roze is gebleven. Bijv. na ongeveer de 6e toevoeging van KMnO4 in het bekerglas controleer je de tijd en wacht je ruim 10 minuten, dompel je een lepel of iets dergelijks (ik gebruik gewoon de thermometer) in de oplossing en veeg je het snel af op een papieren handdoek. Je kunt controleren of er roze overblijft en als dat niet zo is, voeg dan nog een heleboel KMnO4-oplossing toe aan het mengsel, wacht en herhaal. Blijf dit doen tot de oplossing roze blijft rond de 17-20 minuten. Het vergt wat oefening om er goed in te worden, maar het is niet zo moeilijk als je maar geduld hebt!
Als je je niet al te druk maakt over de perfecte oxidatiestap of het niet erg vindt om de oplossing de hele tijd te controleren, dan is een goede vuistregel 33 ml van de 6% KMnO4 oplossing per kilogram geëxtraheerde cocathee.
Hiermee krijg je een zorgeloze oxidatie die elke keer weer goede resultaten oplevert. De procedure is eigenlijk heel eenvoudig, maar het belangrijkste is om het langzaam, ijskoud en goed roerend te doen. Als je de KMnO4-oplossing te snel of te heet toevoegt, begin je de cocaïne te oxideren - wees voorzichtig.
Neem twee bekerglazen, in bekerglas A zit de bruine 5% H2SO4-cocaïneoplossing die de alkaloïden van het cocablad bevat. Vul bekerglas B met een 6% oplossing van KMnO4. Zorg ervoor dat bekerglas A groot genoeg is om er minstens 300 ml meer volume in te doen, want we gaan de 6% KMnO4-oplossing langzaam vanuit bekerglas B in bekerglas A druppelen. Dit betekent dat je het echt moet koelen tot ongeveer 3 - 4 °C. Om dit te doen plaats je bekerglas A in een ijsbad (een pot gevuld met ijs is voldoende) en moet je een thermometer gebruiken om de temperatuur te meten. Om het bekerglas sneller te laten afkoelen kun je een lepel gebruiken om het ijswater rond het bekerglas te roeren. Hoe meer het water langs het bekerglas beweegt, hoe sneller het de warmte eruit zuigt. Je kunt ook een paar ijsblokjes in de H2SO4-cocaïneoplossing gooien om het vrij snel af te koelen.
Als het eenmaal afgekoeld is en het nog steeds in het ijsbad staat, is het tijd om je KMnO4-oplossing toe te voegen met ongeveer 10-15 ml per keer om de 5-10 minuten. Ik gebruik een plastic pipet van 3 ml om de ene oplossing gemakkelijk in de andere te kunnen overbrengen. Nadat de 10-15 ml KMnO4-oplossing is toegevoegd aan bekerglas A moet het goed geroerd worden om ervoor te zorgen dat de oxidatie gelijkmatig verloopt (ik gebruik een magneetroerder, maar als je die niet hebt roer je het gewoon handmatig met de thermometer).
Omdat de toevoeging van KMnO4 de oplossing enigszins opwarmt, is het een goed idee om vervolgens het ijswater goed rond te roeren in bekerglas A om ervoor te zorgen dat de temperatuur onder de 5 °C blijft. Zoals ik al zei is het punt waarop je moet stoppen met het toevoegen van KMnO4 ongeveer 33 ml KMnO4 per kg cocathee, maar dat is slechts een richtlijn omdat verschillende partijen theebladeren verschillende hoeveelheden alkaloïden bevatten.
Het perfecte moment om te stoppen met oxideren is wanneer de oplossing roze blijft gedurende ongeveer 20 minuten na het toevoegen van KMnO4. (Ik stop graag na ongeveer 17 minuten, omdat ik het iets minder geoxideerde spul mooier vind). Als het laatste beetje is toegevoegd, moet het bekerglas minstens 45 minuten in het ijsbad blijven staan om alle resterende KMnO4 volledig te laten reageren.
Neem twee bekerglazen, in bekerglas A zit de bruine 5% H2SO4-cocaïneoplossing die de alkaloïden van het cocablad bevat. Vul bekerglas B met een 6% oplossing van KMnO4. Zorg ervoor dat bekerglas A groot genoeg is om er minstens 300 ml meer volume in te doen, want we gaan de 6% KMnO4-oplossing langzaam vanuit bekerglas B in bekerglas A druppelen. Dit betekent dat je het echt moet koelen tot ongeveer 3 - 4 °C. Om dit te doen plaats je bekerglas A in een ijsbad (een pot gevuld met ijs is voldoende) en moet je een thermometer gebruiken om de temperatuur te meten. Om het bekerglas sneller te laten afkoelen kun je een lepel gebruiken om het ijswater rond het bekerglas te roeren. Hoe meer het water langs het bekerglas beweegt, hoe sneller het de warmte eruit zuigt. Je kunt ook een paar ijsblokjes in de H2SO4-cocaïneoplossing gooien om het vrij snel af te koelen.
Als het eenmaal afgekoeld is en het nog steeds in het ijsbad staat, is het tijd om je KMnO4-oplossing toe te voegen met ongeveer 10-15 ml per keer om de 5-10 minuten. Ik gebruik een plastic pipet van 3 ml om de ene oplossing gemakkelijk in de andere te kunnen overbrengen. Nadat de 10-15 ml KMnO4-oplossing is toegevoegd aan bekerglas A moet het goed geroerd worden om ervoor te zorgen dat de oxidatie gelijkmatig verloopt (ik gebruik een magneetroerder, maar als je die niet hebt roer je het gewoon handmatig met de thermometer).
Omdat de toevoeging van KMnO4 de oplossing enigszins opwarmt, is het een goed idee om vervolgens het ijswater goed rond te roeren in bekerglas A om ervoor te zorgen dat de temperatuur onder de 5 °C blijft. Zoals ik al zei is het punt waarop je moet stoppen met het toevoegen van KMnO4 ongeveer 33 ml KMnO4 per kg cocathee, maar dat is slechts een richtlijn omdat verschillende partijen theebladeren verschillende hoeveelheden alkaloïden bevatten.
Het perfecte moment om te stoppen met oxideren is wanneer de oplossing roze blijft gedurende ongeveer 20 minuten na het toevoegen van KMnO4. (Ik stop graag na ongeveer 17 minuten, omdat ik het iets minder geoxideerde spul mooier vind). Als het laatste beetje is toegevoegd, moet het bekerglas minstens 45 minuten in het ijsbad blijven staan om alle resterende KMnO4 volledig te laten reageren.
Hier zijn de stappen uitgeschreven op een gebruiksvriendelijkere manier die makkelijker te volgen is.
- Koel H2SO4-cocaïneoplossing tot onder 5 °C in een ijsbad.
- Voeg al roerend elke 5-10 minuten 10-15 ml van de 6% KMnO4-oplossing toe.
- Roer het ijswater rond bekerglas A om de temperatuur onder 5 °C te houden
- Herhaal dit tot de gewenste hoeveelheid KMnO4 is toegevoegd
- Laat bekerglas A na de laatste toevoeging van KMnO4 nog 45 minuten in het ijsbad staan om volledig te reageren.
(Onder) H2SO4-cocaïneoplossing (links) en 6% KMnO4-oplossing (rechts)
(Boven) Eerste toevoeging van 10-15 ml van de 6% KMnO4-oplossing aan de H2SO4-cocaïneoplossing (met magnetisch roeren)
(Hierboven) Direct nadat de eerste 10-15 ml is toegevoegd.(Hierboven) Roeren van het ijs rond het bekerglas na het toevoegen van KMnO4 om ervoor te zorgen dat de temperatuur laag blijft.
(Hierboven) Kleurentest (rechtsonder) Deze druppel is uit het bekerglas genomen ongeveer 12 minuten na de 6e toevoeging van KMnO4 en de oplossing is nog steeds een beetje roze. Twee minuten later werd nog een druppel uit het bekerglas gehaald en deze had geen roze kleur meer, dus werd er meer KMnO4 toegevoegd. Het roze op de handdoek vervaagt snel naar bruin zoals je kunt zien aan de kleurentest hierboven.
(Hierboven) Zo zag het eruit nadat ik het 45 minuten had laten staan om volledig te reageren. Door de flits ziet het er hetzelfde uit, maar geloof me als ik zeg dat het nog donkerder is dan de vorige foto.
(Boven) Aangekoekt MnO2 in het filter
Freebasing
(Hierboven) Eerste toevoeging van 10% ammoniakoplossing Zoals je kunt zien wordt het op het moment dat het de H2SO4-cocaïneoplossing raakt troebel, maar na roeren lost het weer op in de oplossing. Dit gaat zo door totdat de oplossing plotseling donkergeel wordt en alles eruit valt.
(Hierboven) De oplossing is troebel geworden. Wanneer het dit punt bereikt, wil ik het toevoegen van ammoniak echt vertragen, omdat je de moleculen niet in freebasing wilt pesten.
(Hierboven) Bovenaanzicht van voltooide freebasing, dit is 20 minuten blijven roeren.
(Hierboven) Klaarmaken voor filtratie (je hebt echt geen vacuümfiltratie nodig voor de freebase, maar ik heb er een en het maakt het een stuk sneller dus gebruik ik het)
Als alle freebase in het filter is verzameld, laat ik er een schone, zwakke ammoniakoplossing overheen lopen om alle vieze, achtergebleven freebase-oplossing weg te spoelen. Vul een bekerglas met kraanwater en voeg een scheut van je 10% ammonia toe om de pH een beetje te verhogen. Laat vervolgens deze oplossing over de vuile freebase cocaïne in het filter lopen. Je zult zien dat het na een paar keer wassen iets witter wordt.
Als je tevreden bent met het wassen met schoon water, is het tijd om het filter op te tuigen en er flink in te knijpen om het water eruit te krijgen. Draai het koffiefilter omhoog als een theezakje en gebruik kracht!
Pas op dat het filter niet scheurt, anders valt de cola eruit. Zodra er geen water meer uit komt, pak je wat papieren handdoeken en leg je die om het filter heen en knijp je er nog een keer in. De papieren handdoeken zuigen het laatste beetje overtollig water uit het filterpapier. Zodra er geen water meer uit komt, trek je het filter terug en plaats je je nu enorme rots met freebase coke op een soort droogplaat. Het is belangrijk om het zoveel mogelijk op te breken om het oppervlak te vergroten zodat het 's nachts volledig droogt.
(Boven) Freebase cocaïne! Zoals je kunt zien is het al een beetje droog, maar het moet nog een nacht/dag volledig drogen om de ammoniakgeur en het achtergebleven water kwijt te raken. Dit is uitgespreid op een pyrex bakplaat met een kleine ventilator op een voetstuk die er heel lichtjes over blaast, denk dat de ventilator aan de andere kant van de kamer staat, want je wilt je blow niet wegblazen! Je moet er echt voor zorgen dat het 100% droog is voordat je er verder mee gaat. Ik laat het minstens een volle 12 uur liggen met een ventilator die blaast om het zeker te weten. Als het echt een koude nacht is, laat het dan 24 uur drogen. Het is het beste om hitte te vermijden tijdens het drogen van cocaïne, omdat heet water het hydrolyseert.
Zoals je kunt zien heb ik ook de magnetische roerstaafjes (de witte dingen aan de rechterkant) toegevoegd, omdat daar ook aangekoekte freebase aan vastzit. Alle voorwerpen waar de freebase op vastzit moeten worden toegevoegd aan de droogplaat (lepels, bekers etc.
Als de freebase volledig droog is, is het tijd om het op te lossen in wat droge aceton (het moet droge, pure aceton zijn). Wat er gebeurt is dat de cocaïnevrije base oplost in de aceton, maar sommige andere aanwezige onzuiverheden niet, dus die blijven onopgelost als hele fijne deeltjes. Deze deeltjes kunnen worden verwijderd door eenvoudige zwaartekrachtfiltratie met behulp van een koffiefilter. Eenmaal gefilterd wordt de nu veel schonere aceton teruggegoten in de (gereinigde) pyrex bakplaat en laat je het verdampen. Net als bij de vorige stap moet de freebase volledig droog zijn voordat je verder gaat met het proces.
(Boven) 24 uur nadat de freebase was gefilterd is het nu kurkdroog en klaar voor het oplossen met aceton.
Als je tevreden bent met het wassen met schoon water, is het tijd om het filter op te tuigen en er flink in te knijpen om het water eruit te krijgen. Draai het koffiefilter omhoog als een theezakje en gebruik kracht!
Pas op dat het filter niet scheurt, anders valt de cola eruit. Zodra er geen water meer uit komt, pak je wat papieren handdoeken en leg je die om het filter heen en knijp je er nog een keer in. De papieren handdoeken zuigen het laatste beetje overtollig water uit het filterpapier. Zodra er geen water meer uit komt, trek je het filter terug en plaats je je nu enorme rots met freebase coke op een soort droogplaat. Het is belangrijk om het zoveel mogelijk op te breken om het oppervlak te vergroten zodat het 's nachts volledig droogt.
(Boven) Freebase cocaïne! Zoals je kunt zien is het al een beetje droog, maar het moet nog een nacht/dag volledig drogen om de ammoniakgeur en het achtergebleven water kwijt te raken. Dit is uitgespreid op een pyrex bakplaat met een kleine ventilator op een voetstuk die er heel lichtjes over blaast, denk dat de ventilator aan de andere kant van de kamer staat, want je wilt je blow niet wegblazen! Je moet er echt voor zorgen dat het 100% droog is voordat je er verder mee gaat. Ik laat het minstens een volle 12 uur liggen met een ventilator die blaast om het zeker te weten. Als het echt een koude nacht is, laat het dan 24 uur drogen. Het is het beste om hitte te vermijden tijdens het drogen van cocaïne, omdat heet water het hydrolyseert.
Zoals je kunt zien heb ik ook de magnetische roerstaafjes (de witte dingen aan de rechterkant) toegevoegd, omdat daar ook aangekoekte freebase aan vastzit. Alle voorwerpen waar de freebase op vastzit moeten worden toegevoegd aan de droogplaat (lepels, bekers etc.
Als de freebase volledig droog is, is het tijd om het op te lossen in wat droge aceton (het moet droge, pure aceton zijn). Wat er gebeurt is dat de cocaïnevrije base oplost in de aceton, maar sommige andere aanwezige onzuiverheden niet, dus die blijven onopgelost als hele fijne deeltjes. Deze deeltjes kunnen worden verwijderd door eenvoudige zwaartekrachtfiltratie met behulp van een koffiefilter. Eenmaal gefilterd wordt de nu veel schonere aceton teruggegoten in de (gereinigde) pyrex bakplaat en laat je het verdampen. Net als bij de vorige stap moet de freebase volledig droog zijn voordat je verder gaat met het proces.
Freebase opbrengst kwam op 12.056g
Zouten
De schoongemaakte freebase cocaïne wordt opgelost in een bekerglas met wat droge aceton, ongeveer 20 ml aceton per gram freebase cocaïne. We noemen dit bekerglas A. Nu giet je in een ander bekerglas (bekerglas B) ongeveer 100 ml droge aceton en een kleine hoeveelheid zoutzuur (HCL) per gram cocaïnevrije base. Bekerglas B wordt vervolgens in bekerglas A gegoten en geroerd.
Na een tijdje zal cocaïne.hydrochloride uit de oplossing sneeuwen! Dit komt doordat wanneer de vrije base cocaïne verandert in het hydrochloridezout, het niet langer oplosbaar is in aceton en dus nergens anders naartoe kan dan uit de oplossing "vallen". Na een paar uur wordt de oplossing gefilterd en het cocaïne.HCl in het filter opgevangen en ergens neergelegd om volledig te drogen voor gebruik.
De verhouding die je moet gebruiken voor chemisch zuiver 37% HCl is 0,32 gram 37% zoutzuur voor elke 1 gram vrijgemaakte cocaïne. Als je te veel zuur toevoegt zal de coke verbranden bij het snuiven, als je te weinig toevoegt zal niet alle coke uit de oplossing zouten. Er wordt geadviseerd om 37% HCL te gebruiken omdat het spul uit de bouwmarkt niet altijd dezelfde concentratie heeft, dus de ene partij kan 28% zijn en de andere 31%. Dit verstoort de zoutberekeningen en zal resulteren in een onjuiste zoutprocedure. Maar als je KMnO4 te pakken kunt krijgen, dan moet het vrij eenvoudig zijn om 37% HCl te krijgen. Het belangrijkste om te weten is dat je ervoor moet zorgen dat je freebase volledig uitgedroogd is voordat je het gaat zouten, want een teveel aan aceton zal het gewicht behoorlijk doen afwijken en als het gewicht niet juist is, kun je niet nauwkeurig de juiste hoeveelheid HCl toevoegen, wat resulteert in overzouten en een product dat je neus verbrandt wanneer je het opsnuift.
(Hierboven) Bekerglas A bevat aceton met de 12,056 g freebase cocaïne erin opgelost. Zoals je kunt zien heeft het een lichte kleur, dit komt omdat ik graag te weinig oxideer zodat het product nog wat kleine onzuiverheden heeft. De meeste hiervan blijven opgelost in de aceton en komen toch niet door de zoutprocedure heen. Bekerglas B bevat aceton met 3,86 gram 37% zoutzuur erin opgelost.
Na een tijdje zal cocaïne.hydrochloride uit de oplossing sneeuwen! Dit komt doordat wanneer de vrije base cocaïne verandert in het hydrochloridezout, het niet langer oplosbaar is in aceton en dus nergens anders naartoe kan dan uit de oplossing "vallen". Na een paar uur wordt de oplossing gefilterd en het cocaïne.HCl in het filter opgevangen en ergens neergelegd om volledig te drogen voor gebruik.
De verhouding die je moet gebruiken voor chemisch zuiver 37% HCl is 0,32 gram 37% zoutzuur voor elke 1 gram vrijgemaakte cocaïne. Als je te veel zuur toevoegt zal de coke verbranden bij het snuiven, als je te weinig toevoegt zal niet alle coke uit de oplossing zouten. Er wordt geadviseerd om 37% HCL te gebruiken omdat het spul uit de bouwmarkt niet altijd dezelfde concentratie heeft, dus de ene partij kan 28% zijn en de andere 31%. Dit verstoort de zoutberekeningen en zal resulteren in een onjuiste zoutprocedure. Maar als je KMnO4 te pakken kunt krijgen, dan moet het vrij eenvoudig zijn om 37% HCl te krijgen. Het belangrijkste om te weten is dat je ervoor moet zorgen dat je freebase volledig uitgedroogd is voordat je het gaat zouten, want een teveel aan aceton zal het gewicht behoorlijk doen afwijken en als het gewicht niet juist is, kun je niet nauwkeurig de juiste hoeveelheid HCl toevoegen, wat resulteert in overzouten en een product dat je neus verbrandt wanneer je het opsnuift.
De twee bekerglazen worden gemengd en geroerd, waarna men ze een uur laat staan om te bezinken. (Hierboven) Aceton met al het "uitgesneeuwde" cocaïne.HCl op de bodem van het bekerglas.
(Hierboven) Uitgefilterde cocaïne.HCl
Net als bij de freebase werd ook deze heel hard in elkaar gedraaid en uitgeknepen om al het overtollige aceton eruit te krijgen. De papieren handdoek-truc werd weer gebruikt om de laatste aceton eruit te zuigen. Laat het een paar uur volledig drogen.
(Boven) Zo ziet de aceton eruit nadat de cocaïne.HCl eruit is gefilterd. Zoals je kunt zien, zitten de meeste gekleurde onzuiverheden er nog in.(Hierboven) Uitgefilterde cocaïne.HCl
Net als bij de freebase werd ook deze heel hard in elkaar gedraaid en uitgeknepen om al het overtollige aceton eruit te krijgen. De papieren handdoek-truc werd weer gebruikt om de laatste aceton eruit te zuigen. Laat het een paar uur volledig drogen.
(Boven) Volledig uitgedroogde cocaïne.HCl
Uiteindelijke opbrengst 12.141g van 2,5kg cocabladeren is 0,48%
Moderators voel je vrij om hier een apart topic van te maken als je dat wilt. Ik hoop dat dit iemand helpt in deze gemeenschap. Geweldig forum tot nu toe en ik kijk uit naar meer tutorials en discussies!
Uiteindelijke opbrengst 12.141g van 2,5kg cocabladeren is 0,48%
Moderators voel je vrij om hier een apart topic van te maken als je dat wilt. Ik hoop dat dit iemand helpt in deze gemeenschap. Geweldig forum tot nu toe en ik kijk uit naar meer tutorials en discussies!
Last edited:
↑View previous replies…
Weet iemand hoe je cocaïne kunt freebasen met ether, zodat je een volledig zuiver product krijgt!