Ten eerste ga ik je vertellen dat als je MDMA zou willen maken, je een bron van safrool nodig hebt, je zou dit van een chemisch bedrijf kunnen krijgen of het uit sassafrasolie kunnen destilleren.
Via het chemisch bedrijf is voor 99/100 mensen geen optie, dus daarom ga ik je vertellen hoe je het uit sassafrasolie kunt destilleren.
Sassafrasolie zelf is zelfs moeilijk verkrijgbaar, maar na heel, heel, heel lang zoeken zul je het hopelijk uiteindelijk vinden.
Ik ga je niet vertellen waar of hoe je het kunt vinden, gebruik dit boek alleen als je al een flesje sassafrasolie hebt liggen.
Goed, nu over naar het destilleren.
Op de foto hieronder zie je een destillatieopstelling, er wordt geen vacuüm gebruikt bij het destilleren van safrol, dit werkte prima.
Giet de sassafrasolie in de destillatiekolf en zet de kolf in een verwarmingsmantel of een andere verwarmingsbron.
Hieronder zie je een fles sassafrasolie en een destillatieopstelling die sassafrasolie destilleert.
Linksonder zie je de verwarmingsmantel die ook aan de bovenkant is ingepakt met aluminiumfolie, om te voorkomen dat er veel warmte ontsnapt.
De hele vigreux kolom is ook aan de buitenkant ingepakt met alluminiumfolie, anders kan de warmte niet naar de thermometer en de distilleerkop.
De dikkere glazen buis die je in de helling ziet staan, is de koeler, koud water van ICE drijft door de dubbele glazen wand en door de glazen spiraal, dit is om de verdampte safrol weer te laten condenseren.
De vigreux-kolomn wordt gebruikt om een zuiverder product te krijgen, en het is ook leuk om erbij te zijn, want als je de olie destilleert, stuitert de olie heel hard in de kolf.
Je zou er de eerste keer zelfs van kunnen schrikken.
Het moet 230 *C zijn in de bovenkant van de destilleerkop, er wordt aangeraden om kokende stenen in de kolf te gebruiken om het stoten wat te verzachten.
Sluit de opstelling niet helemaal af anders komt er te veel druk in, zoals je rechts op de foto kunt zien is er nog een kolf en bovenop die kolf zit een stuk glas dat gebogen is, het heet een allonge en er zit een stukje vacuümadapter aan vast.
Als je een vacuümbron hebt, kun je je vacuümslang op dat stukje glas aansluiten. Nu functioneert het als een drukontlastingsopening.
Hier zie je dat de temperatuur over de 200 *C gaat.
Hier zie je de pure safrool in de kolf die overkwam, het is water-witte olie.
Uit 90 ml sassafrasolie wordt 75 ml safrol gedestilleerd. Rechts zie je de teer en de rest van de rotzooi die achterblijft in de destillatiekolf, dit spul komt niet over, dus blijkbaar zal het een chemische stof zijn die een kookpunt hoger dan 300 *C heeft.
Via het chemisch bedrijf is voor 99/100 mensen geen optie, dus daarom ga ik je vertellen hoe je het uit sassafrasolie kunt destilleren.
Sassafrasolie zelf is zelfs moeilijk verkrijgbaar, maar na heel, heel, heel lang zoeken zul je het hopelijk uiteindelijk vinden.
Ik ga je niet vertellen waar of hoe je het kunt vinden, gebruik dit boek alleen als je al een flesje sassafrasolie hebt liggen.
Goed, nu over naar het destilleren.
Op de foto hieronder zie je een destillatieopstelling, er wordt geen vacuüm gebruikt bij het destilleren van safrol, dit werkte prima.
Giet de sassafrasolie in de destillatiekolf en zet de kolf in een verwarmingsmantel of een andere verwarmingsbron.
Hieronder zie je een fles sassafrasolie en een destillatieopstelling die sassafrasolie destilleert.
Linksonder zie je de verwarmingsmantel die ook aan de bovenkant is ingepakt met aluminiumfolie, om te voorkomen dat er veel warmte ontsnapt.
De hele vigreux kolom is ook aan de buitenkant ingepakt met alluminiumfolie, anders kan de warmte niet naar de thermometer en de distilleerkop.
De dikkere glazen buis die je in de helling ziet staan, is de koeler, koud water van ICE drijft door de dubbele glazen wand en door de glazen spiraal, dit is om de verdampte safrol weer te laten condenseren.
De vigreux-kolomn wordt gebruikt om een zuiverder product te krijgen, en het is ook leuk om erbij te zijn, want als je de olie destilleert, stuitert de olie heel hard in de kolf.
Je zou er de eerste keer zelfs van kunnen schrikken.
Het moet 230 *C zijn in de bovenkant van de destilleerkop, er wordt aangeraden om kokende stenen in de kolf te gebruiken om het stoten wat te verzachten.
Sluit de opstelling niet helemaal af anders komt er te veel druk in, zoals je rechts op de foto kunt zien is er nog een kolf en bovenop die kolf zit een stuk glas dat gebogen is, het heet een allonge en er zit een stukje vacuümadapter aan vast.
Als je een vacuümbron hebt, kun je je vacuümslang op dat stukje glas aansluiten. Nu functioneert het als een drukontlastingsopening.
Hier zie je dat de temperatuur over de 200 *C gaat.
Hier zie je de pure safrool in de kolf die overkwam, het is water-witte olie.
Uit 90 ml sassafrasolie wordt 75 ml safrol gedestilleerd. Rechts zie je de teer en de rest van de rotzooi die achterblijft in de destillatiekolf, dit spul komt niet over, dus blijkbaar zal het een chemische stof zijn die een kookpunt hoger dan 300 *C heeft.
Nu we de pure safrol hebben, kunnen we beginnen met de volgende stap. Isomeriseren van safrol tot isosafrol.
Safrool zelf ziet er zo uit:
In de literatuur zijn veel manieren te vinden om safrool (3,4-Methyleendioxyallylbenzeen) te isomeriseren tot isosafrool (3,4- Methyleendioxy- propenylbenzeen). De isomerisaties, die in alle besproken gevallen katalytisch zijn, hebben vaak hoge opbrengsten, maar verschillen sterk in eenvoud en reactietijd. Ook de beschikbaarheid en de kosten van de katalysatoren verschillen over een groot bereik.
De reactie, die algemeen is voor de omzetting van bijna alle allylbenzenen (zoals safrol, apiole, dillapiole en elemicine) in hun overeenkomstige propenylbenzeenisomeer, wordt meestal uitgevoerd door het allylbenzeen samen met een anorganische katalysator of katalysatormengsel onder reflux te verhitten, met of zonder gebruik van een oplosmiddel. Nadat de reactie is beëindigd, wordt de katalysator verwijderd door filtratie, wordt eventueel oplosmiddel verwijderd onder vacuüm en wordt het residu gedestilleerd om het propenylbenzeen te zuiveren van niet-gereageerd allylbenzeen en gepolymeriseerd materiaal.
21,10 gram KOH afgewogen.
Glaswerk opgesteld voor reflux.
Reflux betekent dat de koeler ondersteboven in de erlenmeyer wordt geplaatst, dus als er chemicaliën in de erlenmeyer zitten die gemakkelijk kunnen verdampen, zouden ze normaal gesproken verdampen en uit de reactie verdwijnen als je deze verwarmt om ze te laten reageren.
Als je een koeler bovenop de kolf plaatst, zullen de verdampte chemicaliën weer afkoelen en terugvallen in de reactiekolf.
Dat is in het kort het principe van refluxen.
De persoon die deze synthese uitvoerde, laten we hem SWIM noemen, goot de 75 ml safrol in de kolf.
Hieraan voegde hij 30 ml 96% ethanol en 21,10 g KOH toe.
SWIM refluxte het 3-4 uur op een zachte reflux van 60 *C.
Na toevoeging van KOH aan de safrol+ethanol werd het mengsel bruin.
1 minuut 1,5 uur 4 uur.
Dit is wat er overbleef na het refluxen, op de bodem ligt een harde koek van KOH.
Dit mengsel werd gefilterd om de vaste KOH te verwijderen. Zo ziet het filtraat eruit.
Hier zie je de KOH-koek op de bodem van de erlenmeyer die nog over is.
Tolueen wordt in het achtergebleven slib gegoten en over het filter gegooid om alle isosafrol eruit te krijgen.
Tolueen mengt niet met water, het heeft een lagere dichtheid (0,86 g/ml), dus het drijft bovenop het water.
Giet de waterlaag af en bewaar de tolueenlaag, voeg dit toe aan het filtraat en destilleer het om de roodbruine kleur kwijt te raken, maar voordat je het destilleert moet je de KOH neutraliseren met een zuur, SWIM gebruikte H2SO4 verdund in water tot 50% en controleerde het met pH-papier om het slechts een beetje basisch te krijgen.
Dit is wat er over is na het destilleren van de isosafrol, de opbrengst was 80% van het gewicht. Het was 66 ml.
Safrool zelf ziet er zo uit:
In de literatuur zijn veel manieren te vinden om safrool (3,4-Methyleendioxyallylbenzeen) te isomeriseren tot isosafrool (3,4- Methyleendioxy- propenylbenzeen). De isomerisaties, die in alle besproken gevallen katalytisch zijn, hebben vaak hoge opbrengsten, maar verschillen sterk in eenvoud en reactietijd. Ook de beschikbaarheid en de kosten van de katalysatoren verschillen over een groot bereik.
De reactie, die algemeen is voor de omzetting van bijna alle allylbenzenen (zoals safrol, apiole, dillapiole en elemicine) in hun overeenkomstige propenylbenzeenisomeer, wordt meestal uitgevoerd door het allylbenzeen samen met een anorganische katalysator of katalysatormengsel onder reflux te verhitten, met of zonder gebruik van een oplosmiddel. Nadat de reactie is beëindigd, wordt de katalysator verwijderd door filtratie, wordt eventueel oplosmiddel verwijderd onder vacuüm en wordt het residu gedestilleerd om het propenylbenzeen te zuiveren van niet-gereageerd allylbenzeen en gepolymeriseerd materiaal.
21,10 gram KOH afgewogen.
Glaswerk opgesteld voor reflux.
Reflux betekent dat de koeler ondersteboven in de erlenmeyer wordt geplaatst, dus als er chemicaliën in de erlenmeyer zitten die gemakkelijk kunnen verdampen, zouden ze normaal gesproken verdampen en uit de reactie verdwijnen als je deze verwarmt om ze te laten reageren.
Als je een koeler bovenop de kolf plaatst, zullen de verdampte chemicaliën weer afkoelen en terugvallen in de reactiekolf.
Dat is in het kort het principe van refluxen.
De persoon die deze synthese uitvoerde, laten we hem SWIM noemen, goot de 75 ml safrol in de kolf.
Hieraan voegde hij 30 ml 96% ethanol en 21,10 g KOH toe.
SWIM refluxte het 3-4 uur op een zachte reflux van 60 *C.
Na toevoeging van KOH aan de safrol+ethanol werd het mengsel bruin.
1 minuut 1,5 uur 4 uur.
Dit is wat er overbleef na het refluxen, op de bodem ligt een harde koek van KOH.
Dit mengsel werd gefilterd om de vaste KOH te verwijderen. Zo ziet het filtraat eruit.
Hier zie je de KOH-koek op de bodem van de erlenmeyer die nog over is.
Tolueen wordt in het achtergebleven slib gegoten en over het filter gegooid om alle isosafrol eruit te krijgen.
Tolueen mengt niet met water, het heeft een lagere dichtheid (0,86 g/ml), dus het drijft bovenop het water.
Giet de waterlaag af en bewaar de tolueenlaag, voeg dit toe aan het filtraat en destilleer het om de roodbruine kleur kwijt te raken, maar voordat je het destilleert moet je de KOH neutraliseren met een zuur, SWIM gebruikte H2SO4 verdund in water tot 50% en controleerde het met pH-papier om het slechts een beetje basisch te krijgen.
Dit is wat er over is na het destilleren van de isosafrol, de opbrengst was 80% van het gewicht. Het was 66 ml.
Ten eerste heb je DCM (dichloormethaan of methyleenechloride) nodig, dat wordt verkocht als afbijtmiddel en als borstelverharder.
In het land waar SWIM woont, verkopen ze alleen verfafbijtmiddel met een wasbindmiddel en dat is waardeloos, dus vond hij dat de borstelontharder geen wasbindmiddel bevatte, dus distilleerde hij de borstelontharder.
Het bevat: DCM, methanol, solventnafta, gehydrogeneerde nafta.
Beide nafta's hebben een kookpunt hoger dan 100 *C, de methanol 65 *C en de DCM 39-40 *C.
Dus zonder een vigreux colomn destilleerde hij de DCM, en die kwam over bij 39 *C tot 41 *C.
Het mengsel zelf was 55 *C en de gastemperatuur was 39 *C en aan het eind 41 *C bevatte het mengsel 65% DCM.
De toevoertrechter is om de DCM in de rondbodemkolf van 1 liter te krijgen.
Al het DCM is toegevoegd aan de kolf (500 ml) en de kolf is klaar om te verwarmen, dus SWIM zette de verwarming aan en begon het DCM af te destilleren.
Kookborstel ontharder.
Er kwam al snel aardig wat DCM over, in ieder geval genoeg om te gebruiken als oplosmiddel voor de epoxidatiereactie.
Om de perazijnzuurepoxidatiereactie te doen, moet het isosafrool worden opgelost in een oplosmiddel om het te laten mengen met het perazijnzuur, alcohol kan worden gebruikt, maar omdat alcohol gemakkelijk water bevat is het geen goede keuze. Aceton wordt ook vaak gebruikt, maar SWIM wilde het niet gebruiken, omdat je het mengsel moet destilleren nadat je klaar bent met de MDP2P-reactie.
En aceton kan acetonperoxide vormen met waterstofperoxide en een zuur (werkt als katalysator). Acetonperoxide is een hoog explosief, dat ontploft door hitte.
Dus raad eens wat er gebeurt als je iets te veel H2O2 hebt gebruikt, en dan ga je dat mengsel destilleren. Acetoneperoxide zijn trouwens witte naaldachtige kristallen.
Hoe dan ook, om perzuur te maken moet je het volgende doen:
Giet:
- 55,8 ml 99-100% ijsazijn
- 55,2 ml waterstofperoxide 35%
- 0,66 ml zwavelzuur 96%
H2O2 en azijnzuur.
Zwavelzuur 96% met een pipet van 1,00 ml.
Alles gemengd, dit 4 dagen apart zetten, en elke dag een paar keer zwenken.
Alles samen in een erlenmeyer, 4 dagen laten reageren, het wordt niet warm, het stinkt alleen heel erg naar azijnzuur. En laat het 4 dagen reageren om in evenwicht te komen, en dan kan het gebruikt worden.
Los 33 ml isosafrole op in 51 ml DCM.
Voeg dit langzaam toe aan het perazijnzuur, en laat de temperatuur niet boven de 40 *C stijgen.
Plaats de kolf op een magneetroerder in een ijsbad terwijl je dit doet.
Nadat alles is toegevoegd, laat je het ijsbad vanzelf op kamertemperatuur komen en laat je het een nacht roeren, met wat folie over de bovenkant van de erlenmeyer.
De kleur gaat van geel naar oranje naar dieprood, destilleer de DCM af en destilleer het azijnzuur weg.
Er blijft een donkere, dikke siroop over.
Los deze siroop op in 51 ml methanol en voeg hier 250 ml 15% H2SO4 oplossing aan toe.
Laat dit 3 uur zachtjes refluxen.
Giet dan, als het op kamertemperatuur is gekomen, de zure laag af en bewaar de donkere laag.
Giet de donkere laag in 125 ml water en extraheer de siroop weer.
Was het vervolgens met 125 ml NaOH-oplossing van 5%, deze laatste spoeling is moeilijk te zien dus gebruik een zaklamp om te zien waar de fasen zich scheiden.
Giet er nu 5 g MgSO4 (epsomsalt) bij dat volledig droog is, gedroogd in een oven op 300 *C gedurende 4 uur.
Filtreer het MgSO4 weer af en was het MgSO4 met DCM.
Destilleer de resulterende vloeistof, dit is je zuivere keton.
Hier zijn de foto's:
Hier zie je 51 ml dichloormethaan gemengd met 33 ml safrol, het mengt niet als je het gewoon op elkaar giet, SWIM zoog het mengsel op met zijn pipet en blies het terug in de rest van de vloeistof om het te mengen, totdat het goed gemengd was, het was vrij gemakkelijk te mengen.
Hier zie je het ijsbad met de isosafrol en DCM erin gemengd, terwijl het perazijnzuur er langzaam aan wordt toegevoegd.
Zoals je kunt zien, zit het in een ijsbad zoals hierboven vermeld, dit is om te voorkomen dat de vloeistof te heet wordt en aan de kook raakt.
Hoewel het niet warmer mag worden dan 40 *C, wordt DCM gebruikt als oplosmiddel, dus je hoeft je ook geen zorgen te maken over explosieve peroxiden (omdat je dit mengsel moet destilleren) als je aceton gebruikt, zorg er dan voor dat je niet te veel H2O2 toevoegt, want als niet alles is opgebruikt door het zuur, zal het je oplosmiddel peroxideren als het peroxideerbaar is (zoals ether en aceton).
Hieronder kun je de kleurverandering zien, de eerste foto is nadat alles net is toegevoegd, de tweede na een uur en de derde na 2 uur enzovoort, op de derde is het afgedekt met Al folie, en heeft het 16 uur laten roeren.
Zoals je kunt zien verandert de kleur van helder naar geel naar oranje naar rood naar donker zwart-rood.
Nu is de 16 uur voorbij.
Het is tijd om de DCM af te destilleren.
Dus goot SWIM zijn mengsel in een andere rondbodemkolf en stelde deze op voor destillatie, zie hieronder.
De kleur lijkt op sinaasappelsap, in sommige syntheses wordt gezegd dat het donkerrood is.
Dit is wat er gebeurde in de epoxidatiereactie:
Wanneer de perzuur zich vormt gebeurt dit in het algemeen:
Nu is het tijd om het zuur kwijt te raken, dat wordt gedaan door NaOH-oplossing toe te voegen SWIM gebruikte ongeveer 3 g NaOH in 150 ml water, en gebruikte dit allemaal om het perazijnzuur dat hij had gemaakt te neutraliseren. Hieronder zie je foto's van een spoeling met ether nadat het geneutraliseerd was, dit werd twee keer gedaan.
Je kunt de lagen vrij slecht zien, hoewel je een bovenste laag kunt zien die iets donkerder is dan de andere laag, ether zal bovenop drijven omdat de dichtheid een stuk lager is dan die van water.
Hier is het gescheiden door een scheitrechter, ook hier is het niet goed te zien, maar de laag zit onder de tekst 250 ml in blauw boven op de trechter, niet waar het grote deel overgaat in het kleinere deel.
Hier is een close-up van de etherlaag (die je isosafrole glycol bevat) en de water met natriumacetaatlaag.
Het perazijnzuur wordt geneutraliseerd met NaOH zodat het water en natriumacetaat vormt.
Hoe dan ook, de laag op de bodem kun je wegkrijgen, maar SWIM spoelde het weer met ether en combineerde die etherlaag met de vorige etherlaag, de laag die bovenop ligt in de bovenstaande foto.
De ether wordt gedestilleerd bij 39*C, en pure isosafrole glycol is wat je dan in de erlenmeyer hebt. Dit moet worden omgezet in MDP2P, je kunt het reactiemechanisme hieronder zien.
Je moet net zoveel methanol bij de isosafroolglycol gieten als je oplosmiddel voor de isosafrool hebt gebruikt.
In SWIM's geval was dat 51 ml, dus nu gebruikt hij 51 ml methanol om de isosafrol glycol in op te lossen, en voegt daar 255 ml (5 keer zoveel als de methanol) 15% H2SO4 aan toe.
Als je 99% zwavelzuur neemt, dat is het meest gebruikelijke om te kopen als afvoerreiniger, je zou ook accuzuur kunnen kopen. Dat is 37,5% zwavelzuur, verdun het 2,5 keer met water om 15% te krijgen, maar als je daar niet achter bent gekomen, ben je niet zo ver gekomen met de synthese, hoewel je dit hele ding toch moet lezen voordat je begint.
Als je 99% gebruikt, moet je het 6,6 keer verdunnen.
Als je 96% gebruikt (ook heel gebruikelijk in plaats van 99% als afvoerreiniger), moet je 6,4 keer verdunnen.
De dichtheid van H2SO4 in geconcentreerde vorm is 1,84 g/ml, dus je hebt 1,84 g met 6,4 keer zoveel water nodig.
1,84 g*6,4 g = 11,78 g water. 11,78 g/0,998 g/ml = 11,80 ml water.
1,84 g = 1 ml
Dus voor elke milliliter H2SO4 heb je 11,80 ml water nodig.
Je hebt 255 ml zwavelzuur nodig, 255/11,80 ml = 21,61
((19,92*11,80)/0,998)= 234,53 ml = 234,06 g
((19,92* 1,84)/1,84) = 19,91 ml = 36,63 g
234,06 g / 36,63 g = 6,4 keer zoveel.
Zo ziet het er gewoon uit, niet met een lamp eronder, dit is trouwens alleen de eerste wash. De volgende spoeling wordt hieraan toegevoegd, en dan wordt de ether eraf gedestilleerd en blijft de pure isosafrole glycol over, en dan moet je de methanol en het zwavelzuur toevoegen (meng het zwavelzuur voor met water).
Reflux dit mengsel gedurende 3 uur en niet langer anders zal de opbrengst dalen, nu heb je ruwe MDP2P.
Laat het nu afkoelen tot ROOM temperatuur, giet nu zoveel mogelijk van het water af, en giet er nieuw vers water bij, zodat de erlenmeyer voor de helft of 2/3e gevuld is en meng goed, en laat de lagen scheiden en decanteer van het water.
Doe dit 4 keer, dit zou goed genoeg moeten zijn om de laatste restjes zwavelzuur in de olie te verwijderen.
Voeg nu voor de laatste keer water toe, giet het water af en bevestig distilleerkop en dergelijke op de kolf, en begin met het distilleren van de MDP2P.
Van een andere synthese die ik heb gelezen, komt de MDP2P over als een gele tot bruine olie bij 115-170*C met een aspiratorvacuüm, en dan geeft herdistillatie gele olie (MDP2P) bij 140-150*C.
Bij SWIM kwam de MDP2P over bij 158 °C met vacuüm, SWIM verzamelde 15 g MDP2P, dat is een opbrengst van +/- 45%, die goudgeel van kleur was, en als je het tegen het zonlicht houdt, ziet het er aan sommige kanten groenig uit, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt.
Een andere methode om je MDP2P te verzamelen zou zijn (en ook om te testen of het echt MDP2P is) met natriumbisulfiet.
Je maakt een verzadigde oplossing van natriumbisulfiet en laat daar een beetje van wat MDP2P zou moeten zijn in vallen, en als er zich een voorwerp vormt, is het een keton, en hoogstwaarschijnlijk MDP2P, omdat het toevallig een keton is.
Het is een enigszins bekend feit dat natriumbisulfiet aan de carbonylgroep van een keton een kristallijn additieproduct vormt. Als het keton van oorsprong voldoende molecuulgewicht heeft, zal het product onoplosbaar zijn in water. Het keton kan dan later worden teruggewonnen door ontleding met natriumhydroxide. Dit is een dubbel goede truc omdat het ons een uitstekende manier geeft om zuiver keton te krijgen uit een onzuivere reactiematrix, en het maakt het ook mogelijk om een anders instabiel keton langdurig te bewaren voordat het wordt gebruikt.
Dit maakt de noodzaak van een goede (vacuüm) destillatie van het keton niet *uitgesloten*, maar het maakt zo'n proces wel veel aangenamer omdat er bij het terugwinnen uit het bisulfiet weinig teer en/of gepolymeriseerde rotzooi overblijft. Dit betekent veel minder schoonmaken van die kostbare kolven en mogelijk een hogere opbrengst. De bisulfiettoevoeging is een vrij algemeen proces en kan worden aangepast aan verschillende ketonen (door de molaire verhoudingen in verhouding te houden), maar er zullen een aantal ketonen zijn die niet of nauwelijks reageren (voornamelijk ketonen met een significante sterische belemmering voor de carbonylkoolstof). In gevallen waarin de carbonylkoolstof aan een alifatische zijketen aan een andere funky ringstructuur zit, is er weinig sterische hinder en verloopt de reactie snel en bijna kwantitatief. Ten slotte is er de beperking dat keton (of ketonhoudend slop) redelijk vrij moet zijn van zure of basische onzuiverheden, omdat deze de vorming van het additieproduct zullen verstoren.
1) Bereiding van het bisulfietreagens
(Dit moet vlak voor gebruik bereid worden, omdat het binnen enkele uren autooxideert als het aan zijn lot wordt overgelaten).
Voeg 52 g natriumbisulfiet (NaHSO3, 0,5 mol) toe aan ongeveer 90 mL gedestilleerd water op kamertemperatuur onder krachtig roeren (er mag iets meer water worden gebruikt om alles in oplossing te krijgen). Voeg een volume gedenatureerde alcohol toe van ongeveer 70% van het volume van de oplossing (d.w.z. - als je uiteindelijk 100 mL oplossing hebt, voeg dan 70 mL alcohol toe), voeg dan meer water toe om het neerslag net op te lossen (~60 mL).
2) Reageren met het keton
Druppel langzaam .25 mol keton(*) in een bekerglas met de bisulfietoplossing onder krachtig magnetisch roeren. De molverhouding van 2:1 zorgt ervoor dat al het keton wordt omgezet. Laat nog 30-45 minuten op de roerder zitten en filtreer dan op een vacuüm Buchnertrechter. Was de kristallen met 20-50 ml gedenatureerde alcohol. Droog in een vacuümdroogkast of open bak en bewaar in een afgesloten glazen fles tot je ze nodig hebt.
(*) Als je een onzuivere reactiematrix toevoegt, voeg dan zoveel oplossing toe als je verwacht dat het .25 mol keton bevat.
3) Het keton terugwinnen
Voeg de ~.25 mol bisulfietadditieproduct toe aan een scheitrechter en giet er dan langzaam 105 mL 10% natriumhydroxideoplossing (m/m) bij. Scheid de waterige laag (die zich boven of onder kan bevinden afhankelijk van het keton), verzadig met zout (NaCl) en extraheer met 50 mL ether (tolueen of benzeen ok als het keton een hoog genoeg bp heeft). Combineer het extract met de ketonlaag en verwijder het keton door destillatie (condenseer en hergebruik!). Destilleer het ketonresidu, bij voorkeur onder vacuüm (als je maakt wat ik denk dat je maakt), om tot 90% op te leveren, natuurlijk afhankelijk van de zuiverheid van het beginketon.
Referenties: A. Vogel, "Praktische organische chemie".
Nu je MDP2P hebt, kun je het in de vriezer bewaren. Het wordt dan een zeer viskeuze vloeistof en is LANG houdbaar.
Nu zal worden geschetst hoe MDP2P kan worden gesynthetiseerd met de wackeroxidatie en p-benzoquinon a la Methylman.
Om safrool om te zetten in MDP2P doe je het volgende:
- Gedestilleerde sassafrasolie om safrool te verkrijgen 18ml
- 40 ml MeOH
- 0,2 g PdCl2
- 5 ml dH2O
- 15 g p-benzochinon
Laat eerst alle chemicaliën een uur roeren, behalve de safrol, de safrol moet later toegevoegd worden nadat alles een uur goed gemengd is.
Begin dan met het druppelen van de safrool, dit moet minstens een uur duren, als het druppelen op 80% staat, begin dan langzaam te verwarmen en, nadat alles is toegevoegd, begin een reflux voor 8 uur.
Nadat de 8 uur voorbij zijn, gooi je het hele reactiemengsel door een buchner filter om eventuele resten zoals hydrochinon (afbraakproduct van 1,4-benzochinon) en PdCl2 eruit te filteren (probeer dit niet terug te krijgen, het is niet de moeite waard).
Voeg na filtratie 150 ml 10% HCl toe om de reactie te hydrolyseren tot MDP2P, roer 15 minuten en extraheer nu 3 keer met 100 ml DCM, 50 ml en 25 ml DCM.
Voeg de extracten samen en was ze 2 keer met 50 ml verzadigde natriumbicarbonaatoplossing, daarna 2 keer met 50 ml verzadigde NaCl-oplossing.
Was vervolgens de extracten, die nu iets groener/geel van kleur zijn geworden, met 5-10% NaOH-oplossing en doe dit 3 keer met een volume van 100 ml per wasbeurt. Droog nu de keton nadat de NaOH-oplossing is afgetapt met MgSO4 of Na2SO4 (watervrij).
En nadat het gedroogd is, destilleer je rotavap uit de DCM en houd je onzuiver MDP2P over. Dit moet gedestilleerd worden en daar zijn hieronder een paar foto's van:
Dit is de kleur van de MDP2P.
Ik heb gehoord dat het naar bloemen ruikt, maar volgens mij doet het dat niet, het ruikt niet eens lekker, het stinkt niet, maar goed, het lijkt een beetje op safrol, maar dan een beetje meer op bloemen, dan safrol, maar niet echt op bloemen, nou ja, ruik er maar eens aan als je het gemaakt hebt, en je weet het.
Het heeft een groenige tint.
Dit is de reductieopstelling, maar hetzelfde is de wackeroxidatie, want rechts staat de safrol en links de condensor voor reflux en in het midden een roerstaaf, in het midden ook een verwarmingsmantel en achterin een emmer met 10 liter koelwater.
Nadat de MDP2P gedestilleerd is, heb je ongeveer 8 ml MDP2P op 15 ml.
SWIM kreeg 8 ml omdat het de eerste keer was dat ik deze reactie deed, maar de opbrengst zal waarschijnlijk omhoog gaan met meer ervaring.
- Gedestilleerde sassafrasolie om safrool te verkrijgen 18ml
- 40 ml MeOH
- 0,2 g PdCl2
- 5 ml dH2O
- 15 g p-benzochinon
Laat eerst alle chemicaliën een uur roeren, behalve de safrol, de safrol moet later toegevoegd worden nadat alles een uur goed gemengd is.
Begin dan met het druppelen van de safrool, dit moet minstens een uur duren, als het druppelen op 80% staat, begin dan langzaam te verwarmen en, nadat alles is toegevoegd, begin een reflux voor 8 uur.
Nadat de 8 uur voorbij zijn, gooi je het hele reactiemengsel door een buchner filter om eventuele resten zoals hydrochinon (afbraakproduct van 1,4-benzochinon) en PdCl2 eruit te filteren (probeer dit niet terug te krijgen, het is niet de moeite waard).
Voeg na filtratie 150 ml 10% HCl toe om de reactie te hydrolyseren tot MDP2P, roer 15 minuten en extraheer nu 3 keer met 100 ml DCM, 50 ml en 25 ml DCM.
Voeg de extracten samen en was ze 2 keer met 50 ml verzadigde natriumbicarbonaatoplossing, daarna 2 keer met 50 ml verzadigde NaCl-oplossing.
Was vervolgens de extracten, die nu iets groener/geel van kleur zijn geworden, met 5-10% NaOH-oplossing en doe dit 3 keer met een volume van 100 ml per wasbeurt. Droog nu de keton nadat de NaOH-oplossing is afgetapt met MgSO4 of Na2SO4 (watervrij).
En nadat het gedroogd is, destilleer je rotavap uit de DCM en houd je onzuiver MDP2P over. Dit moet gedestilleerd worden en daar zijn hieronder een paar foto's van:
Dit is de kleur van de MDP2P.
Ik heb gehoord dat het naar bloemen ruikt, maar volgens mij doet het dat niet, het ruikt niet eens lekker, het stinkt niet, maar goed, het lijkt een beetje op safrol, maar dan een beetje meer op bloemen, dan safrol, maar niet echt op bloemen, nou ja, ruik er maar eens aan als je het gemaakt hebt, en je weet het.
Het heeft een groenige tint.
Dit is de reductieopstelling, maar hetzelfde is de wackeroxidatie, want rechts staat de safrol en links de condensor voor reflux en in het midden een roerstaaf, in het midden ook een verwarmingsmantel en achterin een emmer met 10 liter koelwater.
Nadat de MDP2P gedestilleerd is, heb je ongeveer 8 ml MDP2P op 15 ml.
SWIM kreeg 8 ml omdat het de eerste keer was dat ik deze reactie deed, maar de opbrengst zal waarschijnlijk omhoog gaan met meer ervaring.
Eerst werd 4 ml MDP2P gereduceerd in een rondbodemkolf van 500 ml met 8 g Al-folie, dat van tevoren in de koffiemolen was gestopt en waarbij boven het hoofd werd geroerd etc., precies zoals op de foto hierboven.
Er werd genoeg MeOH gebruikt om het Al te bedekken en 60 mg HgCl2 werd opgelost in 20 ml MeOH en in één keer toegevoegd aan de reactie via de druppeltrechter, waarna na 15-20 minuten het samensmelten begon, er ontstonden kleine belletjes en daarna grotere, Dit is het punt waarop de MDP2P moet worden toegevoegd, maar aangezien de MDP2P, ALS je het gaat reduceren omdat het alleen MDA oplevert (in zure omstandigheden), willen we MDMA, dus voegen we nitromethaan toe (dat in situ wordt gereduceerd tot methylamine) en dat vormt een imine die vervolgens wordt gereduceerd tot MDMA.
Dit is een BASIS Al/Hg reductie (reductieve aminering), bij reductie van nitropropeen of styreen wordt een zure Al/Hg reductie gebruikt met toevoeging van bijvoorbeeld ijsazijn.
Methylamine is basisch en maakt de reactie dus basisch.
Als je de reductie uitvoert, zorg er dan voor dat je de MDP2P+MeNO2 met één druppel per seconde toevoegt, als je alles er in één keer in laat vallen krijg je een zeer heftige reactie, en kom je in kokend MeOH en kwik etc. terecht, niet erg prettig.
Gebruik dus 4 ml MDP2P en 3,3 ml MeNO2 en 8 ml MeOH in de druppeltrechter.
Kijk naar het schuim, dit is hoe heftig de reactie is, hier lost het Al op in het MeOH, door de HgCl2, terwijl het dit doet, reduceert het N-Methyl-MDP2P-imine tot MDMA.
Als de reactie weer afkoelt, voeg dan sneller de MDP2P+MeNO2 toe, als de MDP2P+MeNO2 op is, begin dan met verwarmen en reflux, totdat je 3 uur hebt bereikt.
Na 3 uur voeg je NaOH-oplossing (geconcentreerd) toe en dit is voor het Al dat niet is opgelost, dus wat nog in de kolf zit, dit zal ook opwarmen en de MeOH laten koken, voeg de NaOH in ieder geval niet te snel toe, want dan gaat het ook schuimen, en dan kan het ook uit de condensor komen.
Dus, na het toevoegen van de NaOH, laat je het 1 uur roeren om er zeker van te zijn dat alles oplost.
Nu zul je 2 lagen hebben een onderste laag met Al(OH)3 en waarschijnlijk zwart en een oranje/gele/rode waterige laag dit is de laag die je wilt filtreren van het Al(OH)3 in een buchner (moet opgezogen worden), en dan zul je zoiets hebben als dit:
Het filter, misschien moet je de filtratie gedeeltelijk doen, want het filter raakt behoorlijk verstopt en zelfs met sterk vacuüm krijg je het er niet meer doorheen.
Hoe dan ook, eerst verdamp je de MeOH uit de reactie, dan extraheer je de overgebleven vloeistof 3 keer met DCM (of een ander apolair oplosmiddel), SWIM houdt gewoon van DCM omdat het heel snel wegrot, hoe dan ook.
Damp dan de DCM in, doe dan een a/b of destilleer de MDMA freebase, SWIM geeft normaal gesproken de voorkeur aan destillatie, maar je hebt een vacuümpomp nodig die onder de 10mbar kan trekken voor deze klus, anders zal de MDMA-olie ontbinden, dus een aspirator volstaat niet.
Gebruik de zuur/base extractie, als je niet weet wat dat is, zou je deze synthese niet moeten doen.
Kortom, de MDMA-olie kan een olie of een zout zijn, het zout is oplosbaar in water en de olie niet.
Je maakt hier gebruik van, direct na de reactie als de olie in de DCM zit, was je de DCM met water en NaCl oplossing en NaHCO3 oplossing, dit haalt alle troep eruit die wel oplost in water.
Voeg dan H2SO4 toe aan de olie nadat DCM verdampt is (omdat je dan ziet hoeveel onzuivere MDMA freebase je hebt), voeg dan twee keer zoveel molaire H2SO4 oplossing toe zoals 5%-15% oplossing, voeg dan DCM toe en je kunt alle troep die oplost in apolaire oplosmiddelen er weer uithalen, je kunt ook chloroform of tolueen etc. gebruiken.
Voeg nu NaOH toe aan de waterlaag en doe dit met een NIET geconcentreerde oplossing van NaOH.
Dan zul je wat wit spul zien wanneer je een beetje NaOH-oplossing toevoegt, dit is eigenlijk de MDMA freebase, die, als je het laat zitten, zal neerslaan in een olielaagje bovenop het water, maar doe dit gewoon en schud totdat de witte troebeling blijft bestaan (wat betekent dat het niet meer weggaat), voeg dan DCM toe en voeg meer toe, en schud elke keer na elke toevoeging van 1-3 ml, en voeg dan wanneer er geen witte troebeling meer ontstaat de rest van de NaOH-oplossing in één keer toe, totdat pH = 12-14.
Giet dan de DCM af, bewaar het en extraheer het nu basische waterige mengsel met 2 keer meer DCM en combineer, verdamp DCM en je hebt pure MDMA vrije base.
Er werd genoeg MeOH gebruikt om het Al te bedekken en 60 mg HgCl2 werd opgelost in 20 ml MeOH en in één keer toegevoegd aan de reactie via de druppeltrechter, waarna na 15-20 minuten het samensmelten begon, er ontstonden kleine belletjes en daarna grotere, Dit is het punt waarop de MDP2P moet worden toegevoegd, maar aangezien de MDP2P, ALS je het gaat reduceren omdat het alleen MDA oplevert (in zure omstandigheden), willen we MDMA, dus voegen we nitromethaan toe (dat in situ wordt gereduceerd tot methylamine) en dat vormt een imine die vervolgens wordt gereduceerd tot MDMA.
Dit is een BASIS Al/Hg reductie (reductieve aminering), bij reductie van nitropropeen of styreen wordt een zure Al/Hg reductie gebruikt met toevoeging van bijvoorbeeld ijsazijn.
Methylamine is basisch en maakt de reactie dus basisch.
Als je de reductie uitvoert, zorg er dan voor dat je de MDP2P+MeNO2 met één druppel per seconde toevoegt, als je alles er in één keer in laat vallen krijg je een zeer heftige reactie, en kom je in kokend MeOH en kwik etc. terecht, niet erg prettig.
Gebruik dus 4 ml MDP2P en 3,3 ml MeNO2 en 8 ml MeOH in de druppeltrechter.
Kijk naar het schuim, dit is hoe heftig de reactie is, hier lost het Al op in het MeOH, door de HgCl2, terwijl het dit doet, reduceert het N-Methyl-MDP2P-imine tot MDMA.
Als de reactie weer afkoelt, voeg dan sneller de MDP2P+MeNO2 toe, als de MDP2P+MeNO2 op is, begin dan met verwarmen en reflux, totdat je 3 uur hebt bereikt.
Na 3 uur voeg je NaOH-oplossing (geconcentreerd) toe en dit is voor het Al dat niet is opgelost, dus wat nog in de kolf zit, dit zal ook opwarmen en de MeOH laten koken, voeg de NaOH in ieder geval niet te snel toe, want dan gaat het ook schuimen, en dan kan het ook uit de condensor komen.
Dus, na het toevoegen van de NaOH, laat je het 1 uur roeren om er zeker van te zijn dat alles oplost.
Nu zul je 2 lagen hebben een onderste laag met Al(OH)3 en waarschijnlijk zwart en een oranje/gele/rode waterige laag dit is de laag die je wilt filtreren van het Al(OH)3 in een buchner (moet opgezogen worden), en dan zul je zoiets hebben als dit:
Het filter, misschien moet je de filtratie gedeeltelijk doen, want het filter raakt behoorlijk verstopt en zelfs met sterk vacuüm krijg je het er niet meer doorheen.
Hoe dan ook, eerst verdamp je de MeOH uit de reactie, dan extraheer je de overgebleven vloeistof 3 keer met DCM (of een ander apolair oplosmiddel), SWIM houdt gewoon van DCM omdat het heel snel wegrot, hoe dan ook.
Damp dan de DCM in, doe dan een a/b of destilleer de MDMA freebase, SWIM geeft normaal gesproken de voorkeur aan destillatie, maar je hebt een vacuümpomp nodig die onder de 10mbar kan trekken voor deze klus, anders zal de MDMA-olie ontbinden, dus een aspirator volstaat niet.
Gebruik de zuur/base extractie, als je niet weet wat dat is, zou je deze synthese niet moeten doen.
Kortom, de MDMA-olie kan een olie of een zout zijn, het zout is oplosbaar in water en de olie niet.
Je maakt hier gebruik van, direct na de reactie als de olie in de DCM zit, was je de DCM met water en NaCl oplossing en NaHCO3 oplossing, dit haalt alle troep eruit die wel oplost in water.
Voeg dan H2SO4 toe aan de olie nadat DCM verdampt is (omdat je dan ziet hoeveel onzuivere MDMA freebase je hebt), voeg dan twee keer zoveel molaire H2SO4 oplossing toe zoals 5%-15% oplossing, voeg dan DCM toe en je kunt alle troep die oplost in apolaire oplosmiddelen er weer uithalen, je kunt ook chloroform of tolueen etc. gebruiken.
Voeg nu NaOH toe aan de waterlaag en doe dit met een NIET geconcentreerde oplossing van NaOH.
Dan zul je wat wit spul zien wanneer je een beetje NaOH-oplossing toevoegt, dit is eigenlijk de MDMA freebase, die, als je het laat zitten, zal neerslaan in een olielaagje bovenop het water, maar doe dit gewoon en schud totdat de witte troebeling blijft bestaan (wat betekent dat het niet meer weggaat), voeg dan DCM toe en voeg meer toe, en schud elke keer na elke toevoeging van 1-3 ml, en voeg dan wanneer er geen witte troebeling meer ontstaat de rest van de NaOH-oplossing in één keer toe, totdat pH = 12-14.
Giet dan de DCM af, bewaar het en extraheer het nu basische waterige mengsel met 2 keer meer DCM en combineer, verdamp DCM en je hebt pure MDMA vrije base.
4,0 ml MDP2P levert met deze methode 3,0 ml exacte MDMA freebase op, waarvoor je 1,95 ml 29% HCl-oplossing of 0,566 g HCl nodig hebt, bereken je eigen hoeveelheid voor de concentratie die je hebt.
Voeg gewoon de HCl-oplossing toe, terwijl de freebase is opgelost in tolueen (droog).
Nu heb je een kleine waterige laag op de bodem van je kleine RBF, plaats nu een dean&stark-val bovenop de RBF of bevestig hem gewoon aan een destillatieopstelling, het punt hier is om het water af te destilleren, de dean&stark val breekt de azeotroop, die normaal gevormd wordt met water, en drijft zo het water af, hoe dan ook wanneer het water verdampt zal het HCl zout van MDMA bezinken als een bruine pasta of zeer viskeuze laag op de bodem, nadat al het water en wat tolueen is overgekomen voeg je het dubbele volume aceton toe, dus voor 3,0 ml MDMA freebase gebruik je 10 ml tolueen en 30 ml aceton (watervrij) dit zuigt het water op dat er nog in zit, en dan zal de pasta veranderen in mooie witte kristallen (de aceton neemt ook wat troep op).
Zet nu een nacht of een paar uur in de vriezer en filtreer, en was met aceton (watervrij en koud).
Enkele foto's:
Tadaa 3000 mg MDMA.HCl
Voeg gewoon de HCl-oplossing toe, terwijl de freebase is opgelost in tolueen (droog).
Nu heb je een kleine waterige laag op de bodem van je kleine RBF, plaats nu een dean&stark-val bovenop de RBF of bevestig hem gewoon aan een destillatieopstelling, het punt hier is om het water af te destilleren, de dean&stark val breekt de azeotroop, die normaal gevormd wordt met water, en drijft zo het water af, hoe dan ook wanneer het water verdampt zal het HCl zout van MDMA bezinken als een bruine pasta of zeer viskeuze laag op de bodem, nadat al het water en wat tolueen is overgekomen voeg je het dubbele volume aceton toe, dus voor 3,0 ml MDMA freebase gebruik je 10 ml tolueen en 30 ml aceton (watervrij) dit zuigt het water op dat er nog in zit, en dan zal de pasta veranderen in mooie witte kristallen (de aceton neemt ook wat troep op).
Zet nu een nacht of een paar uur in de vriezer en filtreer, en was met aceton (watervrij en koud).
Enkele foto's:
Tadaa 3000 mg MDMA.HCl
Last edited by a moderator:
