Elbette bu öznel bir durumdur, bazıları raseminin vücuttaki yüksek etkisini öforik bulur. Anksiyeteye yatkın olanlarda, rasemikteki ekstra epinefrin onları rahat hissetmek için çok fazla gerginleştirir. Adderall'ın yaklaşık %75'i dekstro tuzlarıdır . Adderall'da 2'si dekstro (%25 x 2) ve 2'si rasemik (%12,5 x 2) olmak üzere 4 tuz vardır, yani %75. Tuzlar, inaktif tuza kıyasla içlerinde ne kadar gerçek amfetamin olduğuna göre değişir. Adderall'in bileşimi herhangi bir şekilde belirli bir etkiye yönelik olsaydı, bu büyük bir göz ardı olurdu. Bu garip bileşim, adderall'ın bugüne kadarki 3. versiyonudur. Amerikan patentlerini kovalamak için yeniden formüle edilmeye devam ediyor. 25, 3 tuzun her biri için yapılan testlere dayanarak ortaya çıkacak bir sayı değil, sadece uygun.
Bence bir gün birisi adderall'ınızı eşdeğer dozda meth ile değiştirirse, sürenin farklı olması dışında hiçbir şeyin yanlış olduğunu fark etmezsiniz. Klinik olmayan yüksek dozlarda sigara içilmesi ya da enjekte edilmesi durumunda farklılıkların daha belirgin olacağını düşünüyorum. Ancak her ikisini de memnuniyetle alacağım ve hangisinin hangisi olduğunu söylemeden başkalarına verdim ve fark etmediler. Adderall yapmak için dekstroyu bazı serbest baz tuzlardan izole edersiniz, geri kazanılmış dekstronuzun yarısı bir tuz, yarısı diğer tuzdur. El değmemiş rasemik için de aynısını yapın, ardından 4 tuzu eşit ağırlıkta birleştirin. Farklı tuzlar farklı şekilde emilir, ancak hepsi eninde sonunda serbest bazlı hale gelir, bu nedenle gerçekten doğru adderall yapmak istiyorsanız, size gerçek D: L oranını verecek olan tuz başına gerçek serbest baz miktarını bulmanız gerekir.
