Εισαγωγή
Αγοράσατε κοκαΐνη, αλλά το προϊόν έχει περίεργα αποτελέσματα. Τότε αποφασίσατε να καταλάβετε τη σύνθεσή της. Ανοίγετε αυτό το άρθρο και το χρησιμοποιείτε ως οδηγό για να πειραματιστείτε. Ο κατάλογος των χειρισμών με το προϊόν κοκαΐνης, οι χρήσιμες πληροφορίες για δοκιμές στο σπίτι και η σύντομη περιγραφή του προϊόντος αναφέρονται παρακάτω.
Μορφές
Άλατα.
Η κοκαΐνη - ένα αλκαλοειδές τροπανίου - είναι μια ασθενώς αλκαλική ένωση και επομένως μπορεί να συνδυαστεί με όξινες ενώσεις για να σχηματίσει άλατα. Το υδροχλωρικό (HCl) άλας της κοκαΐνης είναι μακράν το πιο συχνά απαντώμενο, αν και τα θειικά ((SO4)2-) και τα νιτρικά (NO3-) άλατα εμφανίζονται περιστασιακά. Τα διάφορα άλατα διαλύονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό σε διάφορους διαλύτες - το υδροχλωρικό άλας έχει πολικό χαρακτήρα και είναι αρκετά διαλυτό στο νερό. Όλα τα άλατα της κοκαΐνης είναι απολύτως λευκές σκόνες ή σβώλοι με γυαλιστερά σωματίδια.
Base.
Όπως υποδηλώνει το όνομα, η "freebase" είναι η βασική μορφή της κοκαΐνης, σε αντίθεση με τη μορφή άλατος. Είναι πρακτικά αδιάλυτη στο νερό, ενώ το υδροχλωρικό άλας είναι υδατοδιαλυτό. Το κάπνισμα κοκαΐνης ελεύθερης βάσης έχει το πρόσθετο αποτέλεσμα της απελευθέρωσης μεθυλεκγονιδίνης στον οργανισμό του χρήστη λόγω της πυρόλυσης της ουσίας (παρενέργεια που δεν δημιουργεί η εισπνοή ή η ένεση κοκαΐνης σε σκόνη). Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι το κάπνισμα κοκαΐνης ελεύθερης βάσης μπορεί να είναι ακόμη πιο καρδιοτοξικό από άλλες οδούς χορήγησης λόγω των επιδράσεων της μεθυλεκγονιδίνης στον πνευμονικό και τον ηπατικό ιστό. Η καθαρή κοκαΐνη παρασκευάζεται με την εξουδετέρωση του άλατος της σύνθεσής της με αλκαλικό διάλυμα, το οποίο θα κατακρημνίσει τη μη πολική βασική κοκαΐνη. Εξευγενίζεται περαιτέρω μέσω εκχύλισης υγρού-υγρού με υδατικό διαλύτη.
Κοκαΐνη κρακ.
Το κρακ είναι μια χαμηλότερης καθαρότητας μορφή ελεύθερης βασικής κοκαΐνης που παράγεται συνήθως με εξουδετέρωση της υδροχλωρικής κοκαΐνης με διάλυμα μαγειρικής σόδας (διττανθρακικό νάτριο, NaHCO3) και νερού, παράγοντας ένα πολύ σκληρό/εύθραυστο, υπόλευκου έως καφετί χρώματος, άμορφο υλικό που περιέχει ανθρακικό νάτριο, εγκλωβισμένο νερό και άλλα υποπροϊόντα ως κύριες προσμίξεις.
Η κοκαΐνη - ένα αλκαλοειδές τροπανίου - είναι μια ασθενώς αλκαλική ένωση και επομένως μπορεί να συνδυαστεί με όξινες ενώσεις για να σχηματίσει άλατα. Το υδροχλωρικό (HCl) άλας της κοκαΐνης είναι μακράν το πιο συχνά απαντώμενο, αν και τα θειικά ((SO4)2-) και τα νιτρικά (NO3-) άλατα εμφανίζονται περιστασιακά. Τα διάφορα άλατα διαλύονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό σε διάφορους διαλύτες - το υδροχλωρικό άλας έχει πολικό χαρακτήρα και είναι αρκετά διαλυτό στο νερό. Όλα τα άλατα της κοκαΐνης είναι απολύτως λευκές σκόνες ή σβώλοι με γυαλιστερά σωματίδια.
Base.
Όπως υποδηλώνει το όνομα, η "freebase" είναι η βασική μορφή της κοκαΐνης, σε αντίθεση με τη μορφή άλατος. Είναι πρακτικά αδιάλυτη στο νερό, ενώ το υδροχλωρικό άλας είναι υδατοδιαλυτό. Το κάπνισμα κοκαΐνης ελεύθερης βάσης έχει το πρόσθετο αποτέλεσμα της απελευθέρωσης μεθυλεκγονιδίνης στον οργανισμό του χρήστη λόγω της πυρόλυσης της ουσίας (παρενέργεια που δεν δημιουργεί η εισπνοή ή η ένεση κοκαΐνης σε σκόνη). Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι το κάπνισμα κοκαΐνης ελεύθερης βάσης μπορεί να είναι ακόμη πιο καρδιοτοξικό από άλλες οδούς χορήγησης λόγω των επιδράσεων της μεθυλεκγονιδίνης στον πνευμονικό και τον ηπατικό ιστό. Η καθαρή κοκαΐνη παρασκευάζεται με την εξουδετέρωση του άλατος της σύνθεσής της με αλκαλικό διάλυμα, το οποίο θα κατακρημνίσει τη μη πολική βασική κοκαΐνη. Εξευγενίζεται περαιτέρω μέσω εκχύλισης υγρού-υγρού με υδατικό διαλύτη.
Κοκαΐνη κρακ.
Το κρακ είναι μια χαμηλότερης καθαρότητας μορφή ελεύθερης βασικής κοκαΐνης που παράγεται συνήθως με εξουδετέρωση της υδροχλωρικής κοκαΐνης με διάλυμα μαγειρικής σόδας (διττανθρακικό νάτριο, NaHCO3) και νερού, παράγοντας ένα πολύ σκληρό/εύθραυστο, υπόλευκου έως καφετί χρώματος, άμορφο υλικό που περιέχει ανθρακικό νάτριο, εγκλωβισμένο νερό και άλλα υποπροϊόντα ως κύριες προσμίξεις.
Ισομερή της κοκαΐνης
Από τον αποδεκτό δομικό τύπο της κοκαΐνης προβλέπονται τέσσερα ζεύγη εναντιομερών. Κάθε μέλος ενός ζεύγους εναντιομερών έχει διαστερεοϊσομερή σχέση με τα μέλη όλων των άλλων ζευγών. Το φύλλο της κόκας περιέχει l-εκγονίνη, κινναμυλοκοκαΐνη και α- και β-τριξυλ-εκγονίνη (κοκαμίνη), οι οποίες μπορούν να μετατραπούν σε κοκαΐνη, αλλά η d-εκγονίνη ή ψευδο-εκγονίνη οδηγεί σε ισομερή τα οποία στερούνται των ισχυρών κεντρικών διεγερτικών επιδράσεων της l-κοκαΐνης. Κατά τηδιαδικασία αποµόνωσης από το φύλλο, η l-κοκαΐνη µετατρέπεται σε εκγονίνη (τροπαν-3-β-του-2-β-καρβοξυλικού οξέος), η οποία µετατρέπεται εύκολα εκ νέου σε l-κοκαΐνη(µεθυλεστέρας βενζοϋλεκγονίνης).
Η R(l-)-κοκαΐνη είναι το πιο δραστικό ισομερές της κοκαΐνης. Υπάρχει ένας πίνακας με ποσοτικά δεδομένα σχετικά με τη δραστικότητα των ισομερών της κοκαΐνης. Η μισή μέγιστη ανασταλτική συγκέντρωση (IC50) είναι ένα μέτρο της ισχύος μιας ουσίας στην αναστολή μιας συγκεκριμένης βιολογικής ή βιοχημικής λειτουργίας. ΗIC50 είναι ένα ποσοτικό μέτρο που δείχνει πόση ποσότητα μιας συγκεκριμένης ανασταλτικής ουσίας (π.χ. φάρμακο) απαιτείται για να αναστείλει, in vitro, μια συγκεκριμένη βιολογική διαδικασία ή βιολογικό συστατικό κατά 50%.
Οι πιο δημοφιλείς προσμίξεις που προστίθενται στην κοκαΐνη
Οι πιο δημοφιλείς προσμίξεις είναι η τετραμισόλη (φαινυλτετραϋδροϊμιδαζοθειαζόλη) και η καφεΐνη. Η καφεΐνη έχει διεγερτική επίδραση στο ΚΝΣ όπως η κοκαΐνη, η τετραμισόλη μπορεί να επιτείνει τις επιδράσεις της κοκαΐνης. Η νοθευμένη με λεβαμισόλη κοκαΐνη έχει συσχετιστεί με αυτοάνοσα νοσήματα. Επίσης, τα συνθετικά τοπικά αναισθητικά όπως η βενζοκαΐνη, η προπαρακαΐνη, η λιδοκαΐνη και η τετρακαΐνη προκαλούν τις ίδιες αισθήσεις κατά την κατανάλωση και μπορούν να προστεθούν στη σκόνη κοκαΐνης για να μειωθεί το κόστος του προϊόντος.
Παραδείγματα καθαρής κοκαΐνης
Όλα αυτά τα προϊόντα κοκαΐνης έχουν καθαρότητα 95%+ επιβεβαιωμένη με GC-MS.Αυτό είναι ~50% κοκαΐνη, μολυσμένη με βενζοκαΐνη. Η κοκαΐνη η οποία προστίθεται συνήθως είναι απολύτως λευκή σκόνη και δεν έχει χρωματική διαφορά.
1. Πρώτον, πρέπει να παρέχετε οπτικό έλεγχο των πραγμάτων σας. Εάν το προϊόν σας έχει διαφορετικό χρώμα από το λευκό, αυτό, πιθανώς, έχει κάποια οργανική ή ανόργανη ρύπανση, η οποία μπορεί να αλλάξει το χρώμα. Κάθε χρώμα που διαφέρει από το λευκό σημαίνει ότι το προϊόν είναι βρώμικο ή υποκατάστατο.
2 . Δευτερευόντως, κάντε ένα απλό πείραμα διάλυσης με το προϊόν σας. Διαλύστε 100 mg (100 mg είναι αρκετά, αλλά περισσότερα είναι καλύτερα) του δείγματος κοκαΐνης σε 7-10 ml νερού θερμοκρασίας δωματίου. Εάν το δείγμα σας διαλύεται καλά, αυτό σημαίνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, έχετε ήσυχο καθαρό φάρμακο. Επίσης, οι μεγάλοι σβώλοι μπορεί να διαλυθούν με την πάροδο του χρόνου. Σημαντικό: αλέστε πυκνά κομμάτια σκόνης πριν από το πείραμα, μπορεί να σχηματιστούν μικρά κομμάτια στο ίζημα.
2 . Δευτερευόντως, κάντε ένα απλό πείραμα διάλυσης με το προϊόν σας. Διαλύστε 100 mg (100 mg είναι αρκετά, αλλά περισσότερα είναι καλύτερα) του δείγματος κοκαΐνης σε 7-10 ml νερού θερμοκρασίας δωματίου. Εάν το δείγμα σας διαλύεται καλά, αυτό σημαίνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, έχετε ήσυχο καθαρό φάρμακο. Επίσης, οι μεγάλοι σβώλοι μπορεί να διαλυθούν με την πάροδο του χρόνου. Σημαντικό: αλέστε πυκνά κομμάτια σκόνης πριν από το πείραμα, μπορεί να σχηματιστούν μικρά κομμάτια στο ίζημα.
Πρέπει να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα του πειράματος διάλυσης. Εάν το προϊόν σας είναι εντελώς αδιάλυτο ή διαλύεται μερικώς, αυτό μπορεί να οφείλεται στην προσθήκη βενζοκαΐνης, προπαρακαΐνης, λιδοκαΐνης, καφεΐνης ή τετρακαΐνης. Υπάρχουν σύνδεσμοι με απλά πειράματα για τον προσδιορισμό της καφεΐνης σε σκόνη αμφεταμίνης με το αντιδραστήριο Wagner και το διάλυμανιτρικού οξέος και αμμωνίας. Αυτές οι μέθοδοι είναι κατάλληλες και για την κοκαΐνη.
Πήρα κοκαΐνη αναμεμειγμένη με βενζοκαΐνη ~50% της συγκέντρωσης. Κατά τη διάρκεια του πειράματος διάλυσης με σκόνη κοκαΐνης, έλαβα ένα διάλυμα με αιωρούμενες νιφάδες και αδιάλυτο ίζημα. Ηανάλυση GC-MS ενέκρινε την πρόσμιξη βενζοκαΐνης.
Πήρα κοκαΐνη αναμεμειγμένη με βενζοκαΐνη ~50% της συγκέντρωσης. Κατά τη διάρκεια του πειράματος διάλυσης με σκόνη κοκαΐνης, έλαβα ένα διάλυμα με αιωρούμενες νιφάδες και αδιάλυτο ίζημα. Ηανάλυση GC-MS ενέκρινε την πρόσμιξη βενζοκαΐνης.
Επίσης, μπορεί να είναι MCC (μικροκρυσταλλική κυτταρίνη), διοξείδιο του πυριτίου, ανόργανα άλατα (βλ. "Προσδιορισμός προσμίξεων σε συνθετικό PAS").
3 . Τρίτον, επιβεβαιώστε τη συμμόρφωση του προϊόντος με τη δηλωθείσα κοκαΐνη με δοκιμές LF (κιτ δοκιμής φαρμάκων). Θα λάβετε σαφές αποτέλεσμα σχετικά με την ουσία σας και την προστιθέμενη ναρκωτική ουσία (εάν λαμβάνει χώρα να είναι) και αυτές οι δοκιμές βοηθούν στην επιλογή του επόμενου βήματος.
4 . Τέταρτον, ελέγξτε το pH του διαλύματος. Το προϊόν της κοκαΐνης μπορεί να είναι μολυσμένο από οργανικά οξέα σε σκόνη (ασκορβικό, κιτρικό κ.λπ.), οργανικές βάσεις σε σκόνη (νοβοκαΐνη, λιδοκαΐνη, καφεΐνη κ.λπ.). "Determination of impurity in synthetic PAS" περιγράφει επακριβώς τη μέθοδο προσδιορισμού τους, οι μέθοδοι αυτές ισχύουν και για την κοκαΐνη.
5. Αισθάνεστε ότι το προϊόν σας κοκαΐνης δεν καλεί κατάλληλο αποτέλεσμα και ταιριάζουν προηγούμενες δοκιμές δεν έδειξαν καμία ρύπανση, πρέπει να πραγματοποιήσετε ένα πείραμα για τον προσδιορισμό της τετραμισόλης στο προϊόν σας κοκαΐνης. Πρόκειται για ένα πολύ κοινό πρόσμικτο το οποίο μπορεί να είναι διαλυτό στο νερό και δεν παίρνει καμία από τις αντιδράσεις που περιγράφονται παραπάνω. Χρησιμοποιήστε το "The Separation of Cocaine and Phenyltetrahydroimidazothiazole Mixtures". Υπάρχουν μέθοδοι προσδιορισμού και καθαρισμού.
6. Στη συνέχεια, εάν δεν βρεθούν ρύποι και εξακολουθείτε να αμφιβάλλετε στο δείγμα κοκαΐνης σας ή οι δοκιμές LF αποκαλύπτουν προστιθέμενη ναρκωτική ουσία, οδηγήστε πειράματα με αντιδραστήρια δοκιμής. Χρησιμοποιήστε τα "αντιδραστήρια δοκιμής ναρκωτικών". Αυτές οι μέθοδοι βοηθούν στον προσδιορισμό του είδους των προσμίξεων. Υπάρχουν εγχειρίδια, στα οποία περιγράφονται οι διαδικασίες και η σημασία της μεθόδου ελέγχου, όπου μπορείτε να βρείτε μεθόδους σύνθεσης αντιδραστηρίων. Σύμφωνα με τα δεδομένα από τα πειράματα δοκιμαστικών αντιδραστηρίων, μπορείτε να συγκρίνετε και να εγκρίνετε το αποτέλεσμα με TLC.
Για παράδειγμα, έχετε λάβει αποτέλεσμα δοκιμής με αντιδραστήριο Marquis και Mecke, το οποίο έδωσε χρώματα αμφεταμίνης/μεθαμφεταμίνης (κίτρινο έως πορτοκαλί). Μετά, προσθέσατε μερικές σταγόνες αντιδραστηρίου Mecke ή Marquis και το χρώμα των σταγόνων αλλάζει σε κιτρινωπό. Συνήθως αυτό σημαίνει ότι η κοκαΐνη σας αραιώθηκε με αμφεταμίνη/μεθαμφεταμίνη. Πάρτε πλάκα TLC, μολυσμένο δείγμα κοκαΐνης, πραγματική καθαρή κοκαΐνη, καθαρή αμφεταμίνη και μεθαμφεταμίνη (αν έχετε), φτιάξτε τέσσερις κηλίδες ουσιών και διαλύστε τις, μετρήστε το Rf και συγκρίνετε τα αποτελέσματα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα. Εάν οι κηλίδες του δείγματός σας κοκαΐνης θα διασπαστούν σε δύο ή περισσότερα μέρη, τα οποία θα έχουν το ίδιο επίπεδο αμφεταμίνης ή μεθαμφεταμίνης και καθαρής κοκαΐνης, σημαίνει ότι το δείγμα σας έχει μόλυνση από αμφεταμίνη ή/και μεθαμφεταμίνη.
Χρησιμοποιήστε πρώτα το αντιδραστήριο Mandelin για τον έλεγχο της κοκαΐνης σας για λιδοκαΐνη, λεβαμισόλη και άλλες ουσίες.
3 . Τρίτον, επιβεβαιώστε τη συμμόρφωση του προϊόντος με τη δηλωθείσα κοκαΐνη με δοκιμές LF (κιτ δοκιμής φαρμάκων). Θα λάβετε σαφές αποτέλεσμα σχετικά με την ουσία σας και την προστιθέμενη ναρκωτική ουσία (εάν λαμβάνει χώρα να είναι) και αυτές οι δοκιμές βοηθούν στην επιλογή του επόμενου βήματος.
4 . Τέταρτον, ελέγξτε το pH του διαλύματος. Το προϊόν της κοκαΐνης μπορεί να είναι μολυσμένο από οργανικά οξέα σε σκόνη (ασκορβικό, κιτρικό κ.λπ.), οργανικές βάσεις σε σκόνη (νοβοκαΐνη, λιδοκαΐνη, καφεΐνη κ.λπ.). "Determination of impurity in synthetic PAS" περιγράφει επακριβώς τη μέθοδο προσδιορισμού τους, οι μέθοδοι αυτές ισχύουν και για την κοκαΐνη.
5. Αισθάνεστε ότι το προϊόν σας κοκαΐνης δεν καλεί κατάλληλο αποτέλεσμα και ταιριάζουν προηγούμενες δοκιμές δεν έδειξαν καμία ρύπανση, πρέπει να πραγματοποιήσετε ένα πείραμα για τον προσδιορισμό της τετραμισόλης στο προϊόν σας κοκαΐνης. Πρόκειται για ένα πολύ κοινό πρόσμικτο το οποίο μπορεί να είναι διαλυτό στο νερό και δεν παίρνει καμία από τις αντιδράσεις που περιγράφονται παραπάνω. Χρησιμοποιήστε το "The Separation of Cocaine and Phenyltetrahydroimidazothiazole Mixtures". Υπάρχουν μέθοδοι προσδιορισμού και καθαρισμού.
6. Στη συνέχεια, εάν δεν βρεθούν ρύποι και εξακολουθείτε να αμφιβάλλετε στο δείγμα κοκαΐνης σας ή οι δοκιμές LF αποκαλύπτουν προστιθέμενη ναρκωτική ουσία, οδηγήστε πειράματα με αντιδραστήρια δοκιμής. Χρησιμοποιήστε τα "αντιδραστήρια δοκιμής ναρκωτικών". Αυτές οι μέθοδοι βοηθούν στον προσδιορισμό του είδους των προσμίξεων. Υπάρχουν εγχειρίδια, στα οποία περιγράφονται οι διαδικασίες και η σημασία της μεθόδου ελέγχου, όπου μπορείτε να βρείτε μεθόδους σύνθεσης αντιδραστηρίων. Σύμφωνα με τα δεδομένα από τα πειράματα δοκιμαστικών αντιδραστηρίων, μπορείτε να συγκρίνετε και να εγκρίνετε το αποτέλεσμα με TLC.
Για παράδειγμα, έχετε λάβει αποτέλεσμα δοκιμής με αντιδραστήριο Marquis και Mecke, το οποίο έδωσε χρώματα αμφεταμίνης/μεθαμφεταμίνης (κίτρινο έως πορτοκαλί). Μετά, προσθέσατε μερικές σταγόνες αντιδραστηρίου Mecke ή Marquis και το χρώμα των σταγόνων αλλάζει σε κιτρινωπό. Συνήθως αυτό σημαίνει ότι η κοκαΐνη σας αραιώθηκε με αμφεταμίνη/μεθαμφεταμίνη. Πάρτε πλάκα TLC, μολυσμένο δείγμα κοκαΐνης, πραγματική καθαρή κοκαΐνη, καθαρή αμφεταμίνη και μεθαμφεταμίνη (αν έχετε), φτιάξτε τέσσερις κηλίδες ουσιών και διαλύστε τις, μετρήστε το Rf και συγκρίνετε τα αποτελέσματα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα. Εάν οι κηλίδες του δείγματός σας κοκαΐνης θα διασπαστούν σε δύο ή περισσότερα μέρη, τα οποία θα έχουν το ίδιο επίπεδο αμφεταμίνης ή μεθαμφεταμίνης και καθαρής κοκαΐνης, σημαίνει ότι το δείγμα σας έχει μόλυνση από αμφεταμίνη ή/και μεθαμφεταμίνη.
Χρησιμοποιήστε πρώτα το αντιδραστήριο Mandelin για τον έλεγχο της κοκαΐνης σας για λιδοκαΐνη, λεβαμισόλη και άλλες ουσίες.
Συμπέρασμα
Ηεπαλήθευση του σημείου τήξης μπορεί να προστεθεί στο δεύτερο βήμα για την επιβεβαίωση της συμμόρφωσης με την ποιότητα και τον προσδιορισμό του βαθμού περιεκτικότητας σε προσμίξεις. Το παρόν εγχειρίδιο επιτρέπει τον προσδιορισμό του βαθμού του επιπέδου προσμίξεων κοκαΐνης, τον προσδιορισμό των ουσιών μόλυνσης και την έγκριση των αποτελεσμάτων με διάφορες μεθόδους.
Last edited:
