Przepraszam za spamowanie, ale znalazłem klucz. Obrazek, który zamieściłeś, pochodzi z artykułu wikipedii na temat stereochemii. Jest błędny. Ten artykuł jest dość mocno krytykowany w sekcji Talk.
Obrazek, który zamieściłem jest poprawny.
Przedrostki l i d są po prostu skrótami od dextrorotary lub levorotary: w którą stronę cząsteczka obraca spolaryzowane światło. "l" =levo = w lewo, "d" = dextro = w prawo. Ale te przedrostki są stare i nie są już używane.
W nowoczesnej nomenklaturze zostały one zastąpione przez (+) dla dextro i (-) dla levo.
Przedrostki L i D (duże litery) odnoszą się do projekcji Fischera cząsteczek i nie mają nic wspólnego z tym, jak obracają światło, ale w jakim kierunku rysowane są kluczowe części cząsteczki. W tym przypadku są one w rzeczywistości ODWRÓCONE w stosunku do przedrostków d i l : d to L, a l to D.
Tak więc kwas L-(+)-winowy oznacza: "cząsteczkę kwasu winowego, która jest narysowana z grupą o najwyższym priorytecie na górze w projekcji Fischera i odpowiednią grupą skierowaną w lewo, i obraca światło spolaryzowane w prawo", a.k.a dextrorotary, a.k.a dextro, a.k.a kwas d-winowy. Jest to naturalna forma kwasu winowego.
I oczywiście odwrotnie dla kwasu D-(-)-winowego.
O ile dobrze rozumiem, oba izomery kwasu winowego mogą być używane do rozdzielania enancjomerów amfetamin. Jeśli użyjesz kwasu D-( -)-winowego, otrzymasz kryształy d-amf/D-winianu, a jeśli użyjesz kwasu L-(+)-winowego , otrzymasz kryształy l-amf/L-winianu.
Użycie kwasu DL-winowego byłoby absolutnie bezużyteczne, ponieważ niczego by nie rozdzieliło: oba enancjomery rozbiłyby się.
Uff.
Wypowiedziałem się.
Obrazek, który zamieściłem jest poprawny.
Przedrostki l i d są po prostu skrótami od dextrorotary lub levorotary: w którą stronę cząsteczka obraca spolaryzowane światło. "l" =levo = w lewo, "d" = dextro = w prawo. Ale te przedrostki są stare i nie są już używane.
W nowoczesnej nomenklaturze zostały one zastąpione przez (+) dla dextro i (-) dla levo.
Przedrostki L i D (duże litery) odnoszą się do projekcji Fischera cząsteczek i nie mają nic wspólnego z tym, jak obracają światło, ale w jakim kierunku rysowane są kluczowe części cząsteczki. W tym przypadku są one w rzeczywistości ODWRÓCONE w stosunku do przedrostków d i l : d to L, a l to D.
Tak więc kwas L-(+)-winowy oznacza: "cząsteczkę kwasu winowego, która jest narysowana z grupą o najwyższym priorytecie na górze w projekcji Fischera i odpowiednią grupą skierowaną w lewo, i obraca światło spolaryzowane w prawo", a.k.a dextrorotary, a.k.a dextro, a.k.a kwas d-winowy. Jest to naturalna forma kwasu winowego.
I oczywiście odwrotnie dla kwasu D-(-)-winowego.
O ile dobrze rozumiem, oba izomery kwasu winowego mogą być używane do rozdzielania enancjomerów amfetamin. Jeśli użyjesz kwasu D-( -)-winowego, otrzymasz kryształy d-amf/D-winianu, a jeśli użyjesz kwasu L-(+)-winowego , otrzymasz kryształy l-amf/L-winianu.
Użycie kwasu DL-winowego byłoby absolutnie bezużyteczne, ponieważ niczego by nie rozdzieliło: oba enancjomery rozbiłyby się.
Uff.
Wypowiedziałem się.
Twoje wyjaśnienie tutaj w trzech komentarzach było najbardziej wyjaśniającą i absolutnie przydatną rzeczą, jaką kurwa przeczytałem od jakiegoś czasu. dziękuję. Wiem, że opublikowałeś to jakieś 8 miesięcy temu, więc po prostu mówię to teraz, na wypadek gdyby nikt inny tego nie zrobił, to jest to, czego potrzebowałem, aby oczyścić powietrze z tego całego gówna... przez lata nie rozumiałem tego i byłem zbyt zdezorientowany, aby spróbować zbliżyć się do sensu tego.... dziękuję... poważnie
