Wprowadzenie.
Ten plik dotyczy syntezy GHB i związków pokrewnych. Próba syntezy GHB bez odpowiedniej wiedzy z zakresu praktycznej chemii organicznej jest wysoce niebezpieczna. Najprostszym sposobem produkcji GHB jest hydroliza odpowiedniego laktonu (cyklicznego estru wewnątrzcząsteczkowego) do pożądanego hydroksykwasu. Hydrolizę estrów można przeprowadzić na dwa sposoby: Reakcja katalizowana kwasem lub reakcja katalizowana zasadą. Reakcja katalizowana zasadąjest tutaj naszym wyborem, ponieważ reakcja nie jest odwracalna, jak w przypadku reakcji katalizowanej kwasem, a zatem uzyskamy wyższą wydajność i otrzymamy sól sodową GHB, ponieważ wolny kwas nie jest stabilny i natychmiast cyklizuje ponownie w gamma-butyrolakton.
Transformacja gamma-butyrolaktonu do gamma-hydroksymaślanu sodu (Na-GHB).
Reakcja przebiega równomolowo (reaguje taka sama liczba każdej cząsteczki) i nie powstają w niej żadne produkty uboczne, takie jak wodór, woda lub cokolwiek innego, jak zaproponowano w kilku innych tekstach. Wszystkie opublikowane preparaty GHB, lub bardziej poprawnie Na-GHB, refluksują butyrolakton z wodorotlenkiem sodu w różnych rozpuszczalnikach, zwykle w wodnym alkoholu, ale nie jest to konieczne.
Właściwości fizyczne/chemiczne.
gamma-butyrolakton.
Mol wt 86.09; mp -43.53 °C; bp 204°C; d 1.12 g/ml
Nr CAS: [96-48-0]
Mieszalny z wodą, rozpuszczalny w metanolu, etanolu, acetonie, eterze, benzenie
LD50: 1720 mg/kg (doustnie, mysz) 1540 mg/kg (doustnie, szczur)
Zastosowania: Rozpuszczalnik, zmywacz do farb, elektrolit kondensatorów, w chemii organicznej
Synonimy: GBL, BLO, butyrolakton, lakton kwasu gamma-hydroksymasłowego, 1,2-butanolid, 1,4-butanolid, 4-butanolid, 2-oksanolon, tetrahydro-2-furanon, dihydro-2(3H)-furanon.
Sodium GHB.
Mol wt 126.09; mp 145-146 °C
Nr CAS: [502-85-2]
LD50:2700 mg/kg (doustnie, szczur)
Synonimy: Gamma-OH, oksybutynian sodu, gamma-oksybutynian sodu, Somatomax PM, Wy-3478, NSC-84223, Somsanit, Anetamine.
PotassiumGHB.
Mol wt: 142.20
Calcium GHB.
Mol wt246.16; mp 164-166 °C, 166-168 °C.
Magnez GHB.
Mol wt 230.39; mp (bezwodny) 172-174 °C; tetrahydrat 118-120 °C; pentahydrat 76-78 °C.
Mol wt 86.09; mp -43.53 °C; bp 204°C; d 1.12 g/ml
Nr CAS: [96-48-0]
Mieszalny z wodą, rozpuszczalny w metanolu, etanolu, acetonie, eterze, benzenie
LD50: 1720 mg/kg (doustnie, mysz) 1540 mg/kg (doustnie, szczur)
Zastosowania: Rozpuszczalnik, zmywacz do farb, elektrolit kondensatorów, w chemii organicznej
Synonimy: GBL, BLO, butyrolakton, lakton kwasu gamma-hydroksymasłowego, 1,2-butanolid, 1,4-butanolid, 4-butanolid, 2-oksanolon, tetrahydro-2-furanon, dihydro-2(3H)-furanon.
Sodium GHB.
Mol wt 126.09; mp 145-146 °C
Nr CAS: [502-85-2]
LD50:2700 mg/kg (doustnie, szczur)
Synonimy: Gamma-OH, oksybutynian sodu, gamma-oksybutynian sodu, Somatomax PM, Wy-3478, NSC-84223, Somsanit, Anetamine.
PotassiumGHB.
Mol wt: 142.20
Calcium GHB.
Mol wt246.16; mp 164-166 °C, 166-168 °C.
Magnez GHB.
Mol wt 230.39; mp (bezwodny) 172-174 °C; tetrahydrat 118-120 °C; pentahydrat 76-78 °C.
Procedury laboratoryjne dotyczące syntezy soli GHB.
Należy przestrzegać wspólnych procedur bezpieczeństwa w laboratorium. Należy nosić fartuch laboratoryjny i okulary ochronne. Będziesz pracować z gorącymi żrącymi roztworami i rozpuszczalnikami! Bądź świadomy ryzyka związanego z produkcją GHB! Nigdy nie pracuj sam!
GHBsodu.
Procedura:
Rozpuścić 130 gramów (3,25 mola) czystego wodorotlenku sodu w 400 ml wody destylowanej w kolbie okrągłodennej o pojemności 1000 ml z trzema szyjkami, mieszając. Rozpuszczanie jest egzotermiczne, a roztwór będzie się nagrzewał. Do regulacji temperatury można użyć zimnej łaźni wodnej. Gdy wszystko się rozpuści, tworząc klarowny roztwór, powoli dodać 250 ml (280 g, 3,25 mola) gamma-butyrolaktonu w 50 ml porcjach, dobrze mieszając. Zaleca się użycie lejka wkraplającego. Dodawanie gamma-butyrolaktonu do roztworu wodorotlenku sodu jest również egzotermiczne i jeśli zostanie dodane zbyt szybko, roztwór zacznie wrzeć, a tego nie chcemy. Kontroluj temperaturę za pomocą zanurzonego termometru. Dodanie gamma-butyrolaktonu zajmie około 20-30 minut. Gdy wszystko zostanie dodane, pozwól mieszaninie reagować przez dodatkowe 10 minut, od czasu do czasu mieszając.
Teraz nadszedł czas, aby sprawdzić, czy reakcja została zakończona, sprawdzając pH za pomocą uniwersalnego papierka pH. Naszym celem jest uzyskanie pH na poziomie 7-8. Jeśli pH jest zbyt wysokie (pH > 8), należy dodać 10 ml gamma-butyrolaktonu i pozostawić reakcję na kilka minut. Jeśli pH jest zbyt niskie (pH < 7), dodaj kilka ml stężonego wodnego roztworu NaOH. Kontynuuj w ten sposób, aż poziom pH znajdzie się w pożądanych granicach.
Roztwór jest idealnie klarowny i ma lekko słony smak. Może być lekko zabarwiony na żółto, ale w niewielkim stopniu, jeśli użyto wystarczająco czystego butyrolaktonu (destylacja laktonu przed użyciem rozwiązuje ten problem, p.p. 204 °C). Jeśli do zneutralizowania zbyt zasadowego roztworu zostanie użyty kwas (zamiast dodania większej ilości laktonu), w roztworze mogą wytrącić się kryształki soli sodowej kwasu, co znacznie pogorszy smak. Końcowy roztwór będzie miał około 750 ml, 50% NaGHB. Roztwór można zatężyć (przez wygotowanie nadmiaru wody) do ~600 ml bez krystalizacji w temperaturze pokojowej, ale jeśli zatęży się do ~500 ml, niezmiennie będzie się zestalał.
Teraz nadszedł czas, aby sprawdzić, czy reakcja została zakończona, sprawdzając pH za pomocą uniwersalnego papierka pH. Naszym celem jest uzyskanie pH na poziomie 7-8. Jeśli pH jest zbyt wysokie (pH > 8), należy dodać 10 ml gamma-butyrolaktonu i pozostawić reakcję na kilka minut. Jeśli pH jest zbyt niskie (pH < 7), dodaj kilka ml stężonego wodnego roztworu NaOH. Kontynuuj w ten sposób, aż poziom pH znajdzie się w pożądanych granicach.
Roztwór jest idealnie klarowny i ma lekko słony smak. Może być lekko zabarwiony na żółto, ale w niewielkim stopniu, jeśli użyto wystarczająco czystego butyrolaktonu (destylacja laktonu przed użyciem rozwiązuje ten problem, p.p. 204 °C). Jeśli do zneutralizowania zbyt zasadowego roztworu zostanie użyty kwas (zamiast dodania większej ilości laktonu), w roztworze mogą wytrącić się kryształki soli sodowej kwasu, co znacznie pogorszy smak. Końcowy roztwór będzie miał około 750 ml, 50% NaGHB. Roztwór można zatężyć (przez wygotowanie nadmiaru wody) do ~600 ml bez krystalizacji w temperaturze pokojowej, ale jeśli zatęży się do ~500 ml, niezmiennie będzie się zestalał.
Przygotowanie GHB sodu przy użyciu wodorowęglanu sodu (sody oczyszczonej, NaHCO3).
Dodaj 273 g NaHCO3 (3,25 mola) do 1125 ml wody destylowanej w kolbie okrągłodennej z trzema szyjkami. Powoli doprowadzić roztwór do wrzenia, mieszając szklanym prętem lub podobnym narzędziem. Cała soda oczyszczona rozpuści się. Dwutlenek węgla będzie uchodził z roztworu w miarę jego wrzenia. Jest to rozpadwodorowęglanu sodu na lekko mocną zasadę, węglan sodu.
Zmniejszyć ogień do lekkiego wrzenia i powoli dodać 250 ml gamma-butyrolaktonu (280 g, 3,25 mola). Dodawanie nie jest natychmiast egzotermiczne, jak w przypadku syntezy wodorotlenku sodu. Utrzymywać roztwór w stanie lekkiego wrzenia przez 30 minut. Sprawdź pH za pomocą uniwersalnego papierka pH. Dążymy do pH około 7, ale od 6 do 8 jest całkowicie bezpieczne. Jeśli pH jest zbyt wysokie, dodaj niewielką ilość GBL i kontynuuj refluks.
Roztwór będzie idealnie klarowny i powinien być całkowicie bezbarwny. Jeśli nie jest idealnie bezbarwny, tj. jeśli użyto lekko zanieczyszczonego butyrolaktonu, a roztwór przybrał jasnożółty kolor, dodaj około 100 ml węgla aktywnego. Pozostawić do wrzenia przez 10 minut. Schłodzić roztwór, a następnie przefiltrować, przemywając węgiel aktywny dwa lub trzy razy porcjami 50 ml zimnej wody. W tej syntezie powstanie 410 g NaGHB. Roztwór można zatężyć do około 50% NaGHB, zanim zacznie się krystalizować. Jeśli chcesz uzyskać proszek, podgrzej go, aż temperatura roztworu osiągnie 150°C, a następnie wylej na schłodzone naczynie Pyrex i pozwól mu ostygnąć i zestalić się. Synteza ta jest idealna do stosowania, gdy nie jest dostępny wodorotlenek sodu klasy ACS, spożywczej lub elektronicznej.
Roztwór będzie idealnie klarowny i powinien być całkowicie bezbarwny. Jeśli nie jest idealnie bezbarwny, tj. jeśli użyto lekko zanieczyszczonego butyrolaktonu, a roztwór przybrał jasnożółty kolor, dodaj około 100 ml węgla aktywnego. Pozostawić do wrzenia przez 10 minut. Schłodzić roztwór, a następnie przefiltrować, przemywając węgiel aktywny dwa lub trzy razy porcjami 50 ml zimnej wody. W tej syntezie powstanie 410 g NaGHB. Roztwór można zatężyć do około 50% NaGHB, zanim zacznie się krystalizować. Jeśli chcesz uzyskać proszek, podgrzej go, aż temperatura roztworu osiągnie 150°C, a następnie wylej na schłodzone naczynie Pyrex i pozwól mu ostygnąć i zestalić się. Synteza ta jest idealna do stosowania, gdy nie jest dostępny wodorotlenek sodu klasy ACS, spożywczej lub elektronicznej.
GHB potasu.
Użyj syntezy etanolu opisanej powyżej dla GHB sodu, ale zastąp 130 gramów NaOH 182 gramami KOH (to obliczenie opiera się na cięższym atomie K i wyższej zawartości wody w KOH w porównaniu z NaOH). Użycie KOH daje użytkownikom K-GHB suplement potasu, który według niektórych jest potrzebny w związku z podawaniem GHB. Należy pamiętać, że (sproszkowany) K-GHB jest nieco mniej aktywny (wagowo) niż Na-GHB, ponieważ jon K jest cięższy niż jego odpowiednik Na. Różnice między K-GHB i Na-GHB polegają na tym, że sól K jest bardziej rozpuszczalna w wodzie niż sól Na, a smak jest bardziej podobny do soli / lukrecji zamiast smaku soli / mydła Na-GHB.
Calcium GHB.
74 g analitycznie czystego wodorotlenku wapnia zawieszono w 200 ml wody destylowanej. 160 ml 4-butyrolaktonu dodaje się porcjami (każda porcja około 5 do 10 ml) i miesza do tej zawiesiny w temperaturze pokojowej. Po dodaniu 20 ml mieszaninę reakcyjną ogrzewa się do temperatury od około 50 °C do 60 °C. Dodawanie 4-butyrolaktonu jest kontrolowane w taki sposób, aby temperatura utrzymywała się w zakresie od około 50 °C do 60 °C, co zajmuje około 1 godziny. W tym czasie wodorotlenek wapnia rozpuszcza się praktycznie całkowicie. Materiał reakcyjny jest zanieczyszczony niewielkim rdzawo-żółtym osadem. Rozcieńcza się go 300 ml metanolu, pozostawia na cztery godziny, a następnie filtruje przez filtr harmonijkowy. Klarowny filtrat jest ostrożnie traktowany 200 ml acetonu w taki sposób, że po każdej porcji acetonu powodującej wytrącenie osadu, pozostawia się czas na ponowne rozpuszczenie osadu. Otrzymuje się klarowny wodny roztwór, który umieszcza się w celu krystalizacji. Po dwóch godzinach od odstawienia zaczynają osadzać się bezbarwne kryształy. W tym stanie krystalizacja jest przyspieszana przez ciągłe dodawanie acetonu (łącznie 100 ml). Czas krystalizacji wynosi 24 godziny. Kryształy są odsysane i przemywane początkowo 50 ml metanolu, a następnie dodatkowo 60 ml acetonu. Kryształy suszy się w temperaturze od około 60°C do 80°C w suszarce. Wydajność: 230 g. Temperatura topnienia 166-168 °C. (natychmiast). Produkt jest wolną od wody, niehigroskopijną solą wapniową kwasu 4-hydroksymasłowego. Rozpuszcza się w wodzie, a wodny roztwór ma wartość pH od 7 do 7,5. Sól może być przechowywana tak długo, jak jest to pożądane i nie zmienia się w powietrzu. Nawet podczas przechowywania nie przyciąga wody z powietrza.
Pozostałość krystalizuje do masy bezbarwnych kryształów, które są następnie suszone w temperaturach od około 60 ° C do 80 ° C. Wydajność: około 105 g. Temperatura topnienia 164-166 °C. Produktem jest Di-(4-hydroksymasłowy) wapń. Jest rekrystalizowany przez rozpuszczenie w niewielkiej ilości metanolu, a następnie dodanie acetonu do zmętnienia i krystalizację na zimno.
Zamiast metanolu do rekrystalizacji można z takim samym powodzeniem stosować również etanol i izopropanol. Bez zastosowania alkoholi zawierających wodę jako medium rekrystalizacyjnego lub jako dodatku do rekrystalizacji i oczyszczania, nie uzyskuje się stabilnych, a w szczególności niehigroskopijnych soli wapnia. Zawartość wody w alkoholach powinna wynosić około 3-10% objętości. Tak otrzymany produkt końcowy łatwo rozpuszcza się w wodzie, nie jest hydroskopijny i ma przyjemny aromatyczny zapach.
Pozostałość krystalizuje do masy bezbarwnych kryształów, które są następnie suszone w temperaturach od około 60 ° C do 80 ° C. Wydajność: około 105 g. Temperatura topnienia 164-166 °C. Produktem jest Di-(4-hydroksymasłowy) wapń. Jest rekrystalizowany przez rozpuszczenie w niewielkiej ilości metanolu, a następnie dodanie acetonu do zmętnienia i krystalizację na zimno.
Zamiast metanolu do rekrystalizacji można z takim samym powodzeniem stosować również etanol i izopropanol. Bez zastosowania alkoholi zawierających wodę jako medium rekrystalizacyjnego lub jako dodatku do rekrystalizacji i oczyszczania, nie uzyskuje się stabilnych, a w szczególności niehigroskopijnych soli wapnia. Zawartość wody w alkoholach powinna wynosić około 3-10% objętości. Tak otrzymany produkt końcowy łatwo rozpuszcza się w wodzie, nie jest hydroskopijny i ma przyjemny aromatyczny zapach.
GHB mag nezowy.
60 g wodorotlenku magnezu (klasy analitycznej) zawiesza się w 200 ml wody z kranu, mieszając. W strumieniu i mieszając 160 ml butyrolaktonu miesza się z tą zawiesiną. Następnie mieszaninę ogrzewa się na łaźni wodnej przez 6 godzin mieszając w 2-litrowej kolbie. Wodorotlenek magnezu rozpuszcza się praktycznie całkowicie. Kolbę pozostawia się na noc, podczas gdy zanieczyszczenia osadzają się, a roztwór jest dekantowany bez wysiłku z osadu zanieczyszczeń. Czysty wodny dekantat jest początkowo mieszany ze 100 ml acetonu przez 10 minut. Bezbarwna syropowata ciecz, która teraz stała się bardziej lepka, jest ponownie mieszana ze 100 ml acetonu, jak opisano powyżej, aceton jest ponownie usuwany przez dekantację, a dość lepki, bezbarwny syrop pozostawia się w temperaturze pokojowej na około 2 do 4 godzin. Syrop zestala się do postaci bezbarwnej masy krystalicznej, którą rozdrabnia się w moździerzu i suszy przez kilka godzin na powietrzu. Temperatura topnienia: 76-78 °C. Wydajność: 314 g w analitycznie czystej postaci.
Ta sól magnezu zawiera około 5 moli wody hydratacyjnej. Nie jest hydroskopijna, jest stabilna i może być przechowywana przez dowolnie długi czas. Susząc przez kilka godzin w temperaturze od 40 °C do 50 °C, traci część wody krystalizacyjnej (1 mol), a następnie topi się w temperaturze od 118 °C do 120 °C. Bezwodny 4-hydroksymaślan magnezu może być wytwarzany przez usunięcie wody przez sublimację i/lub odparowanie wody pod zmniejszonym ciśnieniem cząstkowym wody i w podwyższonej temperaturze lub przez krystalizację z roztworu zawierającego rozpuszczalnik organiczny. Sól pozbawiona wody topi się w temperaturze 172-174 °C. Analiza chemiczna wykazuje 10,50% wag. magnezu (w przeliczeniu 10,55% wag. magnezu). Wszystkie modyfikacje są niehigroskopijne i stabilne podczas przechowywania. 1 g soli magnezu rozpuszcza się w 2 ml wody w temperaturze pokojowej, pH roztworu wodnego wynosi 7. Łatwo rozpuszcza się w wodzie, metanolu i etanolu, nie rozpuszcza się w eterze i węglowodorach, nie jest higroskopijny, nadaje się do przechowywania i ma przyjemny aromatyczny zapach.
Ta sól magnezu zawiera około 5 moli wody hydratacyjnej. Nie jest hydroskopijna, jest stabilna i może być przechowywana przez dowolnie długi czas. Susząc przez kilka godzin w temperaturze od 40 °C do 50 °C, traci część wody krystalizacyjnej (1 mol), a następnie topi się w temperaturze od 118 °C do 120 °C. Bezwodny 4-hydroksymaślan magnezu może być wytwarzany przez usunięcie wody przez sublimację i/lub odparowanie wody pod zmniejszonym ciśnieniem cząstkowym wody i w podwyższonej temperaturze lub przez krystalizację z roztworu zawierającego rozpuszczalnik organiczny. Sól pozbawiona wody topi się w temperaturze 172-174 °C. Analiza chemiczna wykazuje 10,50% wag. magnezu (w przeliczeniu 10,55% wag. magnezu). Wszystkie modyfikacje są niehigroskopijne i stabilne podczas przechowywania. 1 g soli magnezu rozpuszcza się w 2 ml wody w temperaturze pokojowej, pH roztworu wodnego wynosi 7. Łatwo rozpuszcza się w wodzie, metanolu i etanolu, nie rozpuszcza się w eterze i węglowodorach, nie jest higroskopijny, nadaje się do przechowywania i ma przyjemny aromatyczny zapach.
Inne sole.
Sole litowe i amonowe GHB byłyby niebezpieczne w przypadku spożycia. Jony litu są toksyczne, a w połączeniu z laktonem NH3 tworzą pirolidon.
Pytania i odpowiedzi dotyczące syntezy.
Q: Czy mogę użyć ługu zamiast czystego wodorotlenku sodu?
A: Nie, może to mieć nieprzewidywalne skutki dla zdrowia. Ług ze sklepu z artykułami żelaznymi nie spełnia rygorystycznych kryteriów czystości, takich jak klasa spożywcza, klasa ACS czy klasa elektroniczna. Niektórzy ludzie opowiadają o udanych historiach z użyciem ługu, co naprawdę jest możliwe, ale jak już wspomniano, wyniki są nieprzewidywalne.
Q: Nie mam szklanych naczyń, które są potrzebne, czy mogę zamiast tego zagotować roztwór w garnku na kuchence?
A: Nie, nie możesz. Wodorotlenek sodu spowoduje korozję metalu, a różne jony metalu dostaną się do produktu. Możesz oczywiście użyć prostszego szkła niż w moich sugestiach i dokonać niezbędnych zmian w procedurze.
Q: Nie mogę rekrystalizować Na-GHB z etanolu. Tworzy się lepki bałagan.
O: Na-GHB nie jest suchy lub etanol nie jest bezwodny. Woda sprawia, że rekrystalizacja jest prawie niemożliwa. Fakt, że GHB sodu jest rozpuszczalny (higroskopijny) nie poprawia sytuacji. Musisz dokładnie wysuszyć GHB, najlepiej w eksykatorze próżniowym, przed próbą rekrystalizacji lub jakiejkolwiek innej improwizowanej alternatywy. Etanol, którego zamierzasz użyć (najczęściej dostarczany w czystości 95%, reszta to woda) musi być wysuszony przez suszenie na bezwodnym siarczanie wapnia, a następnie destylację z tlenku wapnia z odpowiednimi środkami podjętymi w celu wykluczenia wilgoci z reakcji.
Q: Gdzie mogę kupić butyrolakton / Czy kupowanie butyrolaktonu jest bezpieczne?
A: Nie mam pojęcia, jak wygląda sytuacja w Twoim kraju. Odpowiedzi na te pytania w dużej mierze zależą od tego, kim jesteś i gdzie mieszkasz. Możesz jednak skontaktować się zjednym z wielu sprzedawców zestawów GHB, które można znaleźć w Internecie.
A: Nie, może to mieć nieprzewidywalne skutki dla zdrowia. Ług ze sklepu z artykułami żelaznymi nie spełnia rygorystycznych kryteriów czystości, takich jak klasa spożywcza, klasa ACS czy klasa elektroniczna. Niektórzy ludzie opowiadają o udanych historiach z użyciem ługu, co naprawdę jest możliwe, ale jak już wspomniano, wyniki są nieprzewidywalne.
Q: Nie mam szklanych naczyń, które są potrzebne, czy mogę zamiast tego zagotować roztwór w garnku na kuchence?
A: Nie, nie możesz. Wodorotlenek sodu spowoduje korozję metalu, a różne jony metalu dostaną się do produktu. Możesz oczywiście użyć prostszego szkła niż w moich sugestiach i dokonać niezbędnych zmian w procedurze.
Q: Nie mogę rekrystalizować Na-GHB z etanolu. Tworzy się lepki bałagan.
O: Na-GHB nie jest suchy lub etanol nie jest bezwodny. Woda sprawia, że rekrystalizacja jest prawie niemożliwa. Fakt, że GHB sodu jest rozpuszczalny (higroskopijny) nie poprawia sytuacji. Musisz dokładnie wysuszyć GHB, najlepiej w eksykatorze próżniowym, przed próbą rekrystalizacji lub jakiejkolwiek innej improwizowanej alternatywy. Etanol, którego zamierzasz użyć (najczęściej dostarczany w czystości 95%, reszta to woda) musi być wysuszony przez suszenie na bezwodnym siarczanie wapnia, a następnie destylację z tlenku wapnia z odpowiednimi środkami podjętymi w celu wykluczenia wilgoci z reakcji.
Q: Gdzie mogę kupić butyrolakton / Czy kupowanie butyrolaktonu jest bezpieczne?
A: Nie mam pojęcia, jak wygląda sytuacja w Twoim kraju. Odpowiedzi na te pytania w dużej mierze zależą od tego, kim jesteś i gdzie mieszkasz. Możesz jednak skontaktować się zjednym z wielu sprzedawców zestawów GHB, które można znaleźć w Internecie.
Prekursory.
Oczywistym prekursorem do syntezy GHB jest gamma-butyrolakton. Można go wytwarzać z prekursorów, takich jak tetrahydrofuran (THF) z utleniaczami, takimi jak tetratlenek rutenu, podchloryn wapnia i kwas azotowy. Można również stosować pochodne kwasu 4-halogenomasłowego (chloro, bromo, jodo). Podobnie jak w poniższej syntezie, można je przekształcić w gamma-butyrolakton przez destylację z metanolanem sodu.
Gamma-butyrolaktonz kwasu 4-bromomasłowego.
Do roztworu 7,8 g sodu w 500 ml alkoholu absolutnego dodano 60,5 g kwasu 4-bromomasłowego. Mieszaninę reakcyjną gotowano pod chłodnicą zwrotną przez około pięć godzin. W tym czasie oddzielił się bromek sodu. Alkohol oddestylowano z łaźni parowej, a lakton oddzielono od bromku sodu przez ekstrakcję eterem. Eter odparowano, a lakton oddestylowano pod zwykłym ciśnieniem. Uzyskano 21,2 grama (67%) produktu wrzącego w temperaturze 202-206°C. Alternatywą może być wolnorodnikowe chlorowanie kwasu masłowego chlorkiem siarki w obecności nadtlenków i oddzielenie izomerów przez destylację, wytworzenie soli sodowej kwasu 4-chloromasłowego i cyklizacja do laktonu, jak w przypadku powyższej pochodnej 4-bromo. Gamma-butyrolakton może być również wytwarzany z kwasu 4-metoksy-masłowego, 3-fenoksypropylocyjanku, kwasu gamma-dietyloaminomasłowego i eteru beta-chloroetylowego winylu, a także wielu innych nieco zbyt egzotycznych chemikaliów. Przemysłowo, jest on powszechnie wytwarzany poprzez reakcję acetylenu z formaldehydem w wysokich temperaturach i ciśnieniach.
Odwodornienie 1,4-butanodiolu (BDO) do gamma-butyrolaktonu (GBL).
Mieszaninę 90,1 g (1 mol) 1,4-butanodiolu, 4 g miedziowo-chromitowego katalizatora i 0,15 g sproszkowanego wodorotlenku sodu (lub lepiej KOH) mieszano energicznie i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną. W temperaturze około 200°C nastąpiło intensywne wydzielanie wodoru, a temperatura spadła o około 10°C i odwodornienie przebiegało płynnie. Wydzielanie gazu (39 l/2 mol na mol 1,4-butanodiolu poddanego reakcji) ustało po około 3 h. Mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej, przefiltrowano z katalizatora i oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując gamma-butyrolakton z wydajnością około 80% i nieprzereagowany 1,4-butanodiol z wydajnością około 10%.
Przygotowanie wysokoaktywnego miedziowo-chromitowego katalizatora odwodornienia.
Roztwór 260 g trójwodzianu azotanu(II) miedzi(II) w 900 ml wody wodociągowej o temperaturze 80 °C dodano, mieszając, do 178 g dwuwodnego dichromianu sodu i 225 ml 28% NH4OH uzupełnionego do 900 ml w temperaturze 25 °C. Osad zebrano przez filtrację ssącą i trzykrotnie przepłukano wodą. Chromian amonowo-miedziowy suszono w temperaturze 75-80 °C przez noc. Został on sproszkowany i dodawany w małych porcjach do litrowej kolby 3-szyjnej wyposażonej w mieszadło ze stali nierdzewnej typu Hershberg, które zgarniało blisko dna kolby. Kolba była częściowo zanurzona w łaźni olejowej o temperaturze 350 °C (przy 300-320 °C można uzyskać dobre wyniki). Czas dodawania wynosił 15 minut (wydzieliło się dużo oparów), a mieszaninę mieszano w temperaturze 350°C przez kolejne 15 minut po zakończeniu dodawania. Schłodzony, czarny, pylisty proszek został użyty do odwodornienia.
Roztwór 260 g trójwodzianu azotanu(II) miedzi(II) w 900 ml wody wodociągowej o temperaturze 80 °C dodano, mieszając, do 178 g dwuwodnego dichromianu sodu i 225 ml 28% NH4OH uzupełnionego do 900 ml w temperaturze 25 °C. Osad zebrano przez filtrację ssącą i trzykrotnie przepłukano wodą. Chromian amonowo-miedziowy suszono w temperaturze 75-80 °C przez noc. Został on sproszkowany i dodawany w małych porcjach do litrowej kolby 3-szyjnej wyposażonej w mieszadło ze stali nierdzewnej typu Hershberg, które zgarniało blisko dna kolby. Kolba była częściowo zanurzona w łaźni olejowej o temperaturze 350 °C (przy 300-320 °C można uzyskać dobre wyniki). Czas dodawania wynosił 15 minut (wydzieliło się dużo oparów), a mieszaninę mieszano w temperaturze 350°C przez kolejne 15 minut po zakończeniu dodawania. Schłodzony, czarny, pylisty proszek został użyty do odwodornienia.
Synteza gamma-butyrolaktonu z tetrahydrofuranu (THF).
Do mieszanej mieszaniny 7,2 g (0,1 mol) tetrahydrofuranu w 100 ml wody dodano 15,1 g bromianu sodu i 13,6 g (0,1 mol) wodorosiarczanu potasu. Zewnętrzne chłodzenie było konieczne do utrzymania temperatury roztworu w zakresie 25-30 °C. Mieszanie kontynuowano przez 16 godzin w temperaturze pokojowej, po czym cały THF został zużyty. Aby ugasić nadmiar powstałego bromu, użyto kwaśnego roztworu siarczynu sodu [wodorosiarczyn powinien działać równie dobrze]. Dodano więc 140-150 ml 10% roztworu i 13,6 g (0,1 mol) wodorosiarczanu potasu. Reakcję schłodzono i ekstrahowano 5x30 ml dichlorometanu. Połączone warstwy organiczne wysuszono nad MgSO4, a rozpuszczalnik usunięto pod próżnią. Pozostałość oddestylowano uzyskując gamma-butyrolakton z wydajnością 73% (bp 204-205 °C).
.com/threads/ghb-gamma-hydroxybutyrate-sodium-salt-synthesis-experimental-report.11...
Reakcja Sandmeyera z GABA do GBL/GHB.
Jest to niesamowite rozwiązanie dla chemików, którzy chcą przygotować GHB w małych ilościach i z wysoką wydajnością, bez bezpośredniego otrzymywania jakichkolwiek regulowanych chemikaliów, takich jak gamma-butyrolakton (GBL) lub 1,4-butanodiol (BDO). Pozwala również uniknąć typowo niskiej wydajności utleniania tetrahydrofuranu (THF). Wykorzystuje łatwy do uzyskania aminokwas, kwas gamma-aminomasłowy (GABA) i azotyn sodu (NaNO2). Bardzo dobrze się skaluje i działa bez większych problemów. Nie użytoani jednej podejrzanej substancji chemicznej.
Reakcja Sandmeyera wykorzystuje kwas azotawy do przekształcania amin w sole diazoniowe. Reakcja ta, mająca zastosowanie do przekształcania GABA w GHB, została przedstawiona w pierwszej reakcji poniżej. Alifatyczne sole diazoniowe szybko ulegają hydrolizie w obecności wody, wydzielając azot i pozostawiając grupę hydroksylową. Jest to pokazane na drugim etapie. W wyniku tych reakcji GABA można przekształcić w GHB w łatwej do przeprowadzenia reakcji jednomisowej.
Przeprowadzanie reakcji.
Przygotuj kolbę o pojemności 2 l, umieszczoną w lodowatej wodzie na mieszadle magnetycznym. Teraz.
Przeprowadzanie reakcji.
Przygotuj kolbę o pojemności 2 l, umieszczoną w lodowatej wodzie na mieszadle magnetycznym. Teraz.
- Dodaj3mol GABA (309,4 g).
- Dodaj 3molNaNO2 (207,0 g).
- Dodaj700 ml wody (całkowita objętość wynosi około 1100 ml).
- Wrzucićmieszadło 1" i rozpocząć mieszanie.
- Naładować lejek addycyjny o pojemności 500 ml i wyrównanym ciśnieniu 3,3 molami HCl(aq) (385,0 g 31,25%, 334,8 ml 31,25%).
- Zamontować lejekdodawczy z adapterem wylotu gazu i odpowietrzyć na zewnątrz.
Rozpocząć powolne wkraplanie kwasu solnego do mieszaniny. Wkraplaj go w stałym tempie około 1 kropli co 2-5 sekund. Przyspieszaj w miarę upływu czasu i w razie potrzeby wymieniaj lód, ale nie pozwól, aby brązowy trujący gaz zaczął się intensywnie wydzielać. Po około godzinie od dodania ostatniej kropli kwasu nie ma potrzeby wymiany lodu. Po zakończeniu reakcji należy przystąpić do ekstrakcji. (zwykle 24-36 godzin później)
Ekstrakcja.
Istnieje wiele opcji dla tego procesu. To wciąż praca w toku, ale po około 20 próbach doszedłem do wniosku, że mogę ją wykorzystać. Do ekstrakcji rozpuszczalnikiem można użyć octanu etylu (EtOAc), chloroformu lub chlorku metylenu (dichlorometan aka DCM). Zwykle używałem DCM, ponieważ warstwa organiczna opada na dno lejka rozdzielającego.
1. Przygotowanie do prostej destylacji
Ekstrakcja.
Istnieje wiele opcji dla tego procesu. To wciąż praca w toku, ale po około 20 próbach doszedłem do wniosku, że mogę ją wykorzystać. Do ekstrakcji rozpuszczalnikiem można użyć octanu etylu (EtOAc), chloroformu lub chlorku metylenu (dichlorometan aka DCM). Zwykle używałem DCM, ponieważ warstwa organiczna opada na dno lejka rozdzielającego.
1. Przygotowanie do prostej destylacji
a) Destylować, wyrzucając pierwsze 5-10 ml destylatu, ponieważ będzie on zawierał sporą ilość tlenków azotu. Oddestylować jak najwięcej wody, zasadniczo do momentu, gdy chlorek sodu zacznie nasycać warstwę wodną i wytrącać się.
b)Pozostała część destylatu (około 700 ml) będzie zawierać około 1 g GBL/10 ml.
c)Pozostałą część destylatu poddać działaniu NaHCO3 pod chłodnicą zwrotną przez 30 minut.
d)Gotować z dodatkiem około 5% objętości węgla aktywnego (tj. 35 ml węgla aktywnego) (w porównaniu do objętości roztworu) przez 5-10 minut.
e) Pozostawić do ostygnięcia i przefiltrować, przemyć węgiel drzewny wodą destylowaną. ZachowaćNaGHB.
2. Pozostałą część wodnego roztworu ekstrahować 5 razy porcjami 625 ml DCM.
3. Oddestylować DCM (ponownie użyć DCM!).
4. Oddestylować GBL (pod próżnią, jeśli jest dostępna).
5. Reagować z NaHCO3 i wodą destylowaną i poddać działaniu węgla aktywnego jak poprzednio.
Zazwyczaj 375 g NaGHB wytwarza się z GBL ekstrahowanego rozpuszczalnikiem, z czego 100 g NaGHB z wodnego destylatu. Chociaż konwersja jest prawie ilościowa (mierzona za pomocą GC/MS), ogólna odzyskana wydajność wynosi zwykle około 70%.
3. Oddestylować DCM (ponownie użyć DCM!).
4. Oddestylować GBL (pod próżnią, jeśli jest dostępna).
5. Reagować z NaHCO3 i wodą destylowaną i poddać działaniu węgla aktywnego jak poprzednio.
Zazwyczaj 375 g NaGHB wytwarza się z GBL ekstrahowanego rozpuszczalnikiem, z czego 100 g NaGHB z wodnego destylatu. Chociaż konwersja jest prawie ilościowa (mierzona za pomocą GC/MS), ogólna odzyskana wydajność wynosi zwykle około 70%.
Last edited:
Dzięki za metody.
i nie mam wersji e-book.